Adolph Gottlieb Kimdir ? Hayatı Ve Biyografisi

Doğum tarihi: 14 Mart 1903, New York, New York, ABD

Ölüm tarihi ve yeri: 4 Mart 1974, New York, New York, ABD

Adolph Gottlieb’in Yaşamı

Amerikalı ressam Adolph Gottlieb (1903-1974), kendini ifade etmenin yeni yollarını arayan diğer sanatçılarla yakın işbirliği içinde çalışan Soyut Dışavurumculuk hareketinin öncüsüydü.

Adolph Gottlieb’in Biyografisi 

Adolph Gottlieb, 14 Mart 1903’te New York’ta doğdu. 16 yaşında liseden ayrıldı. New York’taki Sanat Öğrencileri Birliği’ne kaydoldu ve burada Robert Henri ve John Sloan’dan resim eğitimi aldı. 1921’de Gottlieb, Avrupa’ya geçişi için bir vapur üzerinde çalıştı. Paris’teki Academie de la Chaumiere’de dersler aldı ve daha sonra Münih ve Berlin’e gitti. 1923’te New York’a dönerek liseyi bitirdi ve sonraki altı yıl boyunca şehirdeki sanat okullarında okudu.

Gottlieb, 1929’da Dudensing Ulusal Yarışması’nda ortak bir ödül aldı ve ertesi yıl New York’taki Dudensing Galerileri’nde Konrad Cramer ile iki kişilik bir sergiyi paylaştı. 1930’ların başında, Sanat Öğrencileri Birliği’nde o zamanlar Amerika’daki dışavurumcu hareketi temsil eden ressamlar Mark Rothko ve Milton Avery ile tanıştı. Bu sanatçıların eserleri, Afrika ve Kuzeybatı Kızılderili efsanelerinden gelen mitolojik temaların yanı sıra, çağdaş yaşamın duygular yoluyla tasvirini öncelikle ele aldı. Bu dışavurumcu kelime dağarcığına rüya ve edebiyatın Freudcu ve Jungçu yorumları da dahil edildi. Böylece, 1930’larda Gottlieb, açık sosyal temalardan ziyade kendi karakterinin ve felsefesinin temsillerine yöneldi. Gerçi bu dönemde Çalışma Projeleri İdaresi Federal Sanat Projesi ressamıydı. Gottlieb, 1940’ların “piktografik” resimlerini öngörerek ilkel sanat biçimlerine olan ilgisi ortaya çıktığında, Nevada, Yerrington’da bir postane duvar resmi yarışmasında ABD Hazinesine Bakanlığından yarışmayı kazanarak ödül aldı.

1937’de Gottlieb, bitki örtüsü ve kalıntılarının konusu ve resim yaklaşımında bir dönüşüme katkıda bulunduğu bir ortam olan Tucson, Arizona yakınlarındaki çöle taşındı. Bu soyut formlar, içinde var olmak için soyut bir ortam gerektiriyordu. Gottlieb bunu, natürmort nesnelerinin yerleştirildiği masayı devirerek sağladı.

Bu, yüzeyi keskin bir şekilde resim düzlemine doğru hareket ettirdi, alanı düzleştirdi ve küçülttü. Aynı zamanda nesneleri, kişisel bir zihinsel disiplin disiplini ile sınıflandırma ve yeniden gruplandırma gibi bölümlere ayırdı. O zamanlar paleti oldukça sınırlıydı ve ortamının yumuşak toprak renklerini kullanıyordu. 1939’da New York’a döndü.

Gottlieb, 1941’de “piktograflar” adını verdiği şeyleri boyamaya başladı. Yine, formla ilgili sorunlarına bir miktar çözüm sağlayan konu değişikliği oldu. 1955’te bildirdiği gibi, “Benim için görsel olarak doğru olanı özgürce ifade edebilmek için sözde ‘iyi resim’i reddetmem gerekiyordu.”

Latince ve Yunancadan (pingere, boyamak graphien, yazmak) türetilen bir melez olan “piktograf” kelimesi, bir fikrin resimsel bir sembolle temsilini ifade eder. Terimin arkaik bir sanat formuna göndermesi, Gottlieb’in vurgulamak istediği manevi bir bağdı.

Erken piktograflarda, semboller veya görüntüler tanınabilir ve figürasyona yakın kaldı.Örneğin doğa parçaları veya insan yapımı nesneler. Kompozisyonda yan yana veya örtüşen bu şekiller, giderek daha soyut hale geldi.

Düzleştirilmiş görüntüler, kalın sıvalı ve gevşek fırça darbeleriyle tuvale uygulandı ve düzenli veya düzensiz ızgara sistemleri halinde düzenlendi. Yatay katmanlar ve dikey sıralar, aksi halde statik görüntülere anlam katıyor gibi görünüyor. Aksine, Deniz Sandığı’nda olduğu gibi bu tür bölümlere ayırma(1942), formların zaten içsel anlamını da yansıtabilir. Gottlieb ve Mark Rothko, 1943’te New York Times’a yaptıkları açıklamada , estetik inançlarını özetlediler.”Resim düzlemini yeniden öne çıkarmak istiyoruz. Biz düz formlardan yanayız, çünkü onlar yanılsamayı yok ediyor ve gerçeği ortaya çıkarıyorlar.

Gottlieb’in en etkili çalışmaları, patlama adı verilen tuvallerde hem renk hem de şekil karşıtlıklarıydı. Bu resimlerde resim düzlemi iki keyfi yatay bölgeye ayrılmıştır; bu bölgelerden birine parlak bir geometrik form veya düzensiz fırça darbeleri kümesi yerleştirilir (Glow, 1966). Bu eserler Gottlieb’in insan hayatındaki çelişkiler olduğunu hissettiğini ortaya koyuyor: düzen ve kaos, sahip olma ve kayıp vb. Onun için bu tür soyut ve yanıltıcı görüntüler onun en derin içsel duygularının temsiliydi. Saf ifade arzusu, karmaşık bir düşüncenin basit tasviri olan hem özne hem de nesne için görünürde hiçe sayılarak düzenlenmiş renk ve biçimle yerine getirildi.

1960’larda Gottlieb’in çalışmaları artan bir beğeni topladı. Diğer ödüllerin yanı sıra, Brezilya’daki VII Bienal de São Paolo’da Grand Premio ödülüne layık görüldü. 1968’de Whitney Amerikan Sanatı Müzesi ve New York’taki Guggenheim Müzesi tarafından ortaklaşa büyük bir retrospektif sergi düzenlendi. Her iki sergi de o yılın 14 Şubat’ında aynı anda açıldı.

Gottlieb 1971’de felç geçirdi, ancak tekerlekli sandalyeden resim yapmaya devam etti. Ertesi yıl, Ulusal Sanat ve Edebiyat Enstitüsü’ne, öğretimine, sanatsal yenilikçiliğine ve üretimine bir övgü olarak seçildi.

4 Mart 1974’te New York, Easthampton’da öldü.