Aaron Copland Kimdir ?

Doğum :1900

Ölüm :1990 

Aaron Copland (1900-1990), 20. yüzyılın ikinci çeyreğinde hem besteci hem de Amerikalıları yerli müziklerinin önemi konusunda bilinçlendirmekle ilgilenen bir sözcü olarak Amerikan müziğinin en önemli isimlerinden biriydi.

Aaron Copland’ın Biyografisi 

Aaron Copland, Harris Morris Copland ve Sarah (Mittenthal) Copland’ın beş çocuğundan en küçüğü olarak 14 Kasım 1900’de Brooklyn, New York’ta doğdu. Erkek Lisesi’ne gitti ve özel olarak müzik okudu.

1921’de, baş öğretmeninin Nadia Boulanger olduğu Fontainebleau’daki Amerikan Konservatuarı’nda okumak için Fransa’ya gitti.İlk çalışmaları sırasında Scriabin, Debussy ve Ravel’in müziğinden çok etkilenmişti.Paris’teki yıllar, Avrupa müziğindeki en yeni eğilimleri, özellikle Stravinsky, Bartók ve Schoenberg’in eserlerini duyma ve özümseme fırsatı verdi.

1924’te eğitimini tamamladıktan sonra, Copland Amerika’ya döndü ve Boulanger’ın 1925’te New York’ta çaldığı ilk büyük eseri olan Organ ve Orkestra için Senfoni’yi besteledi.Tiyatro için Müzik (1925) ve Piyano Konçertosu (1926) keşfedildi.Senfonik müzikte caz deyimlerinin olanakları Boston Senfoni Orkestrası’nın şefi Serge Koussevitzky’nin Copland’ın müziğine olan ilgisi bu dönemden itibaren başlar. Bu, kendisinin ve Amerika’nın müziğinin çoğu için daha geniş bir dinleyici kitlesi edinmede önemli olduğunu kanıtlayan bir sponsorluktur.

1920’lerin sonlarında Copland, açısal melodik çizgiler, yedek dokular, düzensiz ritimler ve genellikle aşındırıcı sesler ile karakterize, giderek daha soyut bir stile dönüştü.Erken dönem eserlerin zaten ayırt edici deyimi, Piyano Varyasyonları (1930), Kısa Senfoni (1933) ve Deyimler’de tamamen kişisel ve tanımlanabilir dış etkilerden arınmış hale geldi ve bu eserlerin temel özellikleri bir şekilde onun merkezinde kaldı.

1920’ler ve 1930’lar, yeni (ve özellikle Amerikan) müziğin sınırlı izleyici kitlesi konusunda yoğun bir endişe dönemiydi. Copland, performans ve sponsorluğa adanmış birçok organizasyonda, özellikle Besteciler Ligi, Copland-Sessions konserleri ve Amerikan Besteciler İttifakı. Organizasyonel yetenekleri ona meslektaşı Virgil Thomson’dan Amerikan müziğinin doğal başkanı lakabını kazandırdı.

1930’ların ortalarından itibaren Copland, Amerikan müziği için dinleyici kitlesini genişletmek için bilinçli bir çaba sarf etti ve çeşitli işlevsel durumlar için sipariş edilen eserler yazarken tarzını uyarlamak için adımlar attı.1935 ve 1950 yılları arasında tiyatro, okul, bale ve sinema müziğinin yanı sıra daha geleneksel konser ortamları için müziğe yoğun katılımı görüldü.Billy the Kid (1938), Rodeo (1942) ve Appalachian Spring (1944; Pulitzer Ödülü, 1945) balelerinde halk veya halk benzeri melodilerden yararlandı ve önceki oldukça yoğun stilini gevşeterek geniş bir deyime varmak için bunları yaptı.Zanaatkarlık veya yaratıcılıktan ödün vermeden “Amerikalı” olarak tanınır.Bu dönemin diğer tanınmış eserleri El Salon Mexico’dur .1935 A Lincoln Portrait (1942), Piyano Sonatı (1943) ve Üçüncü Senfoni (1946) ise konser müziğinin gelişim çizgisine devam etti.Çok beğenilen film müzikleri arasında Fareler ve İnsanlar (1939), Bizim Kasabamız (1940), The Red Pony (1948) ve The Heiress (1949) sayılabilir.

Copland’ın Amerikan yaşamında bir müzik geleneği oluşturma konusundaki endişesi, The New School for Social Research ve Harvard’da öğretmen olarak ve Koussevitzky tarafından kurulan Massachusetts, Tanglewood’daki Berkshire Müzik Merkezi’nde kompozisyon bölümünün başkanı olarak yaptığı faaliyetlerde kendini gösterdi. Harvard’daki Norton Dersleri (1951 1952), Music and Imagination (1952); Benzer incelikle didaktik amaçlı önceki kitaplar, What to Listen for in Music (1939) ve Our New Music’tir (1941).

Copland, Quartet for Piano and Strings (1950) ile başlayarak, Arnold Schoenberg tarafından geliştirilen ve müziğinde uzun süredir var olan doğrusal doku endişelerini güçlendiren seri yöntemlerden yararlandı.Bu yılların en önemli eserleri arasında Piano Fantasy (1957), Nonet for Strings (1960), Connotations (1962) ve Inscape (1967); The Tender Land (1954) operası , bale tarzının lirik sahneye uzantısını temsil eder.

Fransa’dan döndükten sonra, Copland New York City bölgesinde ikamet etti. Başta Güney Amerika olmak üzere birçok kültürel görevde bulundu. Yaklaşık yirmi yıldır ilgi odağı olmasa da, ölümüne kadar müzik dünyasında yarı aktif kaldı ve son senfonisini 1983’te yönetti.

Copland, 2 Aralık 1990’da New York’ta öldü ve genç bestecileri, altmış yıldır yaptığı gibi, stil ne olursa olsun kendi seslerini bulmaya teşvik eden bir adam olarak hatırlandı.