David Packard Kimdir ? Hayatı Ve Biyografisi

Doğum tarihi: 7 Eylül 1912, Pueblo, Colorado, ABD

Ölüm tarihi ve yeri: 26 Mart 1996, Stanford, Kaliforniya, ABD

David Packard’ın Biyografisi

David Packard (1912-1996), önde gelen elektronik ölçüm cihazları, hesap makineleri ve bilgisayar üreticilerinden Hewlett-Packard Company’nin kurucu ortağı ve uzun süredir icra memuruydu. Ayrıca Başkan Richard Nixon’ın savunma bakan yardımcısı olarak görev yaptı ve birçok hayırsever kuruluş için önemli bir hayırseverdi.

David Packard, 7 Eylül 1912’de Colorado, Pueblo’da bir avukat ve bir lise öğretmeninin oğlu olarak doğdu. Bilim ve elektrikle ilgili kütüphane kitaplarını hevesle okudu ve ilk radyosunu henüz ilkokuldayken kurdu. Yerel devlet lisesinden mezun olduktan sonra Packard, California’daki Stanford Üniversitesi’nde elektrik mühendisliği öğrencisi olarak kaydoldu. Orada elektronik ve açık hava alanlarına olan ilgisini paylaşan bir öğrenci olan William Hewlett ile tanıştı. Üniversitede bir üniversite sporcusu ve kardeşliğinin başkanıydı. 1934’te onur derecesiyle lisans derecesi aldı.

Packard, General Electric Company’nin vakum tüp mühendisliği bölümünde çalışmak üzere Schenectady, New York’a gitti. 1938’de vakum tüpü teorisini incelemek için Stanford’a döndü. O yıl, Stanford’da tanıştığı San Francisco’dan Lucile Salter ile de evlendi; Packards’ın dört çocuğu vardı.

1939’da Packard, elektrik mühendisliği derecesini Stanford profesörü Frederick Terman’ın yanında tamamladı. O zamana kadar, olumsuz geri besleme devreleri konusunda kayda değer bir uzmanlık geliştirmiş olan Hewlett ile arkadaşlığını yenilemişti. Hewlett ve Packard, Packard ailesinin garajında bir laboratuvar kurdular ve kısa süre sonra klima kontrol ünitelerinden elektronik armonika tunerlerine ve egzersiz makinelerine kadar çeşitli aparatlar için siparişler almaya başladılar. 1939’da Hewlett-Packard, vurgusunu özel siparişlerden seri üretilen enstrümanlara çevirdi. Özellikle önemli olan, önceden belirlenmiş bir frekansta kontrollü bir sinyal üreten cihazlar olan ses osilatörleriydi. Bunlar genellikle amplifikatörlerin ve yayın vericilerinin performansını kontrol etmek için kullanıldı, ancak bazıları Walt Disney’in Fantasia filmi için ses efektleri sağladı.

İkinci Dünya Savaşı sırasında Hewlett-Packard, çeşitli savunma projelerinin ihtiyaçlarını karşılamak için hızla genişledi. Hewlett ABD Ordusunda görev yaptığı için Packard şirketi tek başına yönetiyordu. Savaşın sonunda işler keskin bir şekilde düştü ve Hewlett-Packard, Packard’ın kariyerinde ilk kez çalışanlarını işten çıkarmak zorunda kaldı. 1950’de talep toparlandı; 1957 yılında şirketin hisseleri açık piyasada işlem görmeye başladı. Hewlett-Packard’ın ürün yelpazesi geniş bir frekans aralığı için yalnızca binlerce elektronik ölçüm cihazını değil, 1972’den itibaren elde taşınan bilimsel hesap makinelerini de içerecek şekilde büyüdü. Şirket, 1940’ların başlarında bilgisayar üretiminde özel işler yapmıştı, ancak 1960’ların sonlarına kadar kendi bilgisayarlarını pazarlamaya başlamamıştı. Mühendis ve bilim insanı tedarikinde deneyimli, Hewlett-Packard, daha geniş iş ve tüketici pazarlarıyla ilgili bazı zorluklar yaşadı. Bununla birlikte, çok çeşitli programlanabilir hesap makineleri, mini bilgisayarlar ve mikro bilgisayarlar geliştirdi.

Hewlett-Packard, California bölgesinin şimdi Silikon Vadisi olarak adlandırılan ilk ve en büyük elektronik şirketlerinden biriydi. Satış gücünü bir avuç temsilciden kademeli olarak ulusal ve ardından uluslararası bir ağa genişletti. Üretim tesisleri ayrıca California’nın dışına, yalnızca Colorado ve Oregon’a değil, Avrupa, Güney Amerika ve Asya’ya da yayıldı. Aynı zamanda Hewlett-Packard’da eğitim gören personel, diğer elektronik firmalarında önemli görevlere geldi. Örneğin, Apple Computer’ın kurucu ortağı Stephen Wozniak, önce Hewlett-Packard’da çalıştı.

Yönetici olarak Packard ve teknik uzman olarak Hewlett ile, Hewlett-Packard muhafazakar ancak alışılmamış iş uygulamalarını takip etti. Borçlar düşük olsun diye kârlar şirkete yeniden yatırıldı. General Electric örneğini takiben şirket, çalışanları doğrudan okul dışında işe almayı tercih etti. Personel cömert yardımlar aldı, önemli sorumluluklar aldı ve nadiren işten çıkarıldı. Hewlett ve Packard, genel hedefler belirlediler, bunları gerçekleştirenlere yardım ettiler ve zenginliklerini ve güçlerini göstermemeyi seçtiler. Montaj işinin çoğunu kadınlar yaparken mühendislik, satış ve yönetim erkekler tarafından yapıldı. Düşük fiyat değil, yüksek kalite vurgulandı. Hewlett ve Packard, çalışan sayısı binlere ulaştığında küçük işletme havasını korumak için şirketi ürün türlerine göre ayırmış, her bölümün kendi pazarlama, üretim ve araştırma grupları vardır. Satış ve reklamcılık gibi destek işlevleri genellikle dış yükleniciler tarafından yürütülüyordu.

Packard, ticari faaliyetlerine ek olarak, sivil işlerle aktif olarak ilgilendi. 1948’den 1956’ya kadar Palo Alto Okul Kuruluna başkanlık etti; Cumhuriyetçi Parti’ye de para verdi. 1964’te üniversiteleri, ulusal kurumları, toplum gruplarını, gençlik ajanslarını, hastaneleri ve özel finansmana ve gönüllü liderliğe bağımlı diğer kuruluşları desteklemek için Los Altos, California’da David ve Lucile Packard Vakfı’nı kurdu; aynı zamanda vakfın başkanı ve başkanı olarak görev yaptı. Başkan Richard Nixon seçildiğinde, savunma bakan yardımcısı olarak görev yapmak üzere yetenekli bir yönetici aradı. Packard, maaşını yılda yaklaşık bir milyon dolardan yaklaşık 30.000 dolara düşürerek pozisyonu almayı kabul etti. Kongre eleştirmenleri, Packard’ın Hewlett-Packard’daki hisselerin yaklaşık üçte birine sahip olduğuna ve şirketin savunmayla ilgili işlerde her yıl yaklaşık 100 milyon dolar yaptığına dikkat çekti. Çıkar çatışmalarından kaçınmak için Packard, hisselerini tüm temettüler ve sermaye artışları hayır kurumuna gidecek şekilde bir güven fonuna koydu.

1971’de Packard, Hewlett-Packard’daki görevine geri döndü. 1977’de doğrudan yönetimden emekli olduktan sonra bile yönetim kurulu başkanı olarak devam etti. Caterpillar Tractor Co. (1972-83), Chevron Corp. (1972-85), The Boeing Co. (1978-86), Genentech Inc. (1981-92), ve Beckman Lazer Enstitüsü ve Tıp Kliniği (1992-96). Muhafazakar araştırma grupları olan Herbert Hoover Vakfı’nın ve Amerikan Girişim Enstitüsü’nün mütevelli heyeti üyesiydi. 1973’ten 1981’e kadar Üçlü Komisyonun bir üyesiydi ve 1983’ten 1985’e kadar ABD-Japonya Danışma Komisyonuna başkanlık etti. 1985’te Başkan Reagan tarafından Mavi Kurdele Savunma Yönetimi Komisyonuna başkanlık etmek üzere atandı. O da Cumhurbaşkanı’nın bir üyesiydi’

Packard, kendi kuruluşuna ek olarak, birçok hayırsever kuruluşta üst düzey görevlerde bulundu. Monterey Bay Akvaryum Vakfı’nın başkanıydı; Monterey Bay Akvaryum Araştırması başkanı ve başkanı; 1983’te California Doğa Koruma Derneği’nin başkan yardımcısı; ve 1983’ten 1989’a kadar sahne sanatlarına adanmış bir topluluk olan Viyana, Virginia’daki Wolf Trap Vakfı’nın direktörü.

Packard, elektronik ölçüm alanında birçok patente sahip ve bu alanda yayınlanmış makaleler. Pepperdine Üniversitesi, Notre Dame Üniversitesi, Colorado Koleji, California Üniversitesi, Katolik Üniversitesi ve başka yerlerden fahri dereceler aldı. Hem teknolojiye katkıları hem de hayırsever çalışmaları nedeniyle yaşamı boyunca aldığı sayısız ödül arasında 1988’de Gandhi İnsani Ödülü, 1988’de Başkanlık Özgürlük Madalyası ve Bilgi Endüstrisi Onur Listesi’ne (Packard’a ortak olarak verilmiştir) dahil edilmiştir.

Ocak 1989’da vakfının bir parçası olarak David ve Lucile Packard Çocukların Geleceği Merkezi’ni kurdu. Merkez, yedi yaş altı azınlık çocuklarının sağlık ve sosyal sorunlarına yönelik olarak kurulmuştur. Packard, merkezin belki de kuruluşunun en önemli yönü olduğunu hissetti. Eylül 1993’te Packard, Hewlett-Packard’da yönetim kurulu başkanı olarak emekli oldu ve 83 yaşında ölümüne kadar sürdüreceği bir pozisyon olan fahri başkan seçildi.

Packard, 26 Mart 1996’da Stanford Tıp Merkezi’nde zatürreden on gün hastanede kaldıktan sonra öldü. 6,6 milyar dolarlık servetinin tamamı David ve Lucile Packard Vakfı’na verildi ve onu ülkenin en büyük hayır kurumlarından biri haline getirdi.