Sol Lewitt Kimdir?

Sol Lewitt Biyografi 

AMERİKAN KAVRAMSAL SANATÇI VE RESSAM

Doğum: 9 Eylül 1928 – Hartford, Connecticut

Ölüm: 8 Nisan 2007 – New York, New York

Sol LeWitt’in Biyografisi 

Solomon “Sol” LeWitt, Rus Yahudi ebeveynlerinin tek çocuğuydu.Ailesi, bir doktor olan babası Sol altı yaşındayken ölene kadar Hartford, Connecticut’ta yaşadı.Bundan sonra, LeWitt ve bir hemşire olan annesi, teyzesiyle birlikte Connecticut, New Britain’da yaşadılar.

LeWitt sanat yapmayı “çoğumuzun sevdiği” bir şey olarak reddetse de, genç bir çocukken sanata ve özellikle de “mizahi” çizimler yaratmaya gerçek bir eğilim gösterdi.Hâlâ Hartford’da yaşarken, annesi onu Wadsworth Athenaeum’daki katılımcıların müzik dinlerken sanat yaptıkları sanat derslerine götürdü.LeWitt, derslerden biri sırasında annesinin spontane, siyah bir daire çizdiğini ve onu da aynısını yapmaya teşvik ettiğini hatırladı.

Yeni Britanya’daki birçok işçi gibi endüstriyel bir işe girmeye gönülsüz olan LeWitt, sanatı bir isyan eylemi olarak sürdürmeye karar verdi.Ancak annesi onun üniversite diploması almasını istedi.Sonunda bir uzlaşma olarak Syracuse Üniversitesi’ne gitti.

Başlangıçta, LeWitt resmi akademik ortama uyum sağlamakta zorluk çekti ve müfredatın aşırı katı olduğunu gördü. Ancak devam ettiği sonraki yıllarda, yeni eğitmenlerin kaynaşması okula daha esnek bir atmosfer verdi.Üniversite kariyerinin sonraki döneminde LeWitt matbaacılıkla tanıştı.Tiffany Vakfı’ndan litografi alanındaki çalışmaları için 1000 dolarlık bir ödül kazandı ve bu da Avrupa’da Eski Ustaların çalışmalarını incelemek için zaman harcamasını sağladı.

1951’de LeWitt, Kore Savaşı için askere alındı ​​ve Özel Hizmetler’e atandı. Görevleri arasında poster yapmak da vardı.Hizmet ederken Kore ve Japonya’daki türbeleri, tapınakları ve bahçeleri ziyaret etti.Taburcu olduktan sonra, LeWitt New York’a taşındı ve Seventeen dergisinde tasarım stajı ile Karikatürcüler ve İllüstratörler Okulu’nda (şimdi Görsel Sanatlar Okulu olarak bilinir) sınıfları dengeledi.IM Pei’nin mimarlık ofisine katıldı.1955 yılında grafik tasarımcı olarak Mimari süreçten öğrendikleri onu sanatı bir fikir veya başkaları tarafından bir kişinin yaptığı tescilli bir nesne olarak uygulanabilecek bir prosedür planı olarak görmeye ikna etti.LeWitt bir keresinde şöyle demişti: “Bir mimar bir kürekle çıkıp temellerini kazıp her tuğlayı döşemez. O bir sanatçıdır.”

LeWitt resim yapmaya devam etti.Ancak yön eksikliği onun için bir hayal kırıklığı kaynağı oldu.İşini tamamen sanata adamak için bırakan LeWitt, SoHo’da bir çatı katına taşındı ve çizim derslerine kaydoldu.İnsan figürü, natürmort, iç mekanlar ve eski ana resimlerin eskiz kopyaları da dahil olmak üzere çok çeşitli konularda deneyler yaptı.Modern Sanat Müzesi’nde bir gece pozisyonu aldığında ilham geldi.Dan Flavin , Robert Mangold ve Robert Ryman da dahil olmak üzere, yaygın olanın ötesinde fikirler arayan, ancak onlara göre, Soyut Dışavurumculuğun giderek eskiyen ideolojisi olan diğer sanatçılarla tanıştı. Bu sanatçılar, her biri kendi tarzında, sanatı, jest ve kişisel ifadeyle ilgili modası geçmiş duygulardan kurtarmaya çalışıyorlardı.MoMA’daki On Altı Amerikalı sergisini izlemek, resmin düzlüğünü üç boyutlu tekniklerde ve yeni çağdaş eserlerin canlı renklerinde çözmenin bir yolunu tasarlayan LeWitt için bir dönüm noktasıydı.

Jasper Johns ve Eadweard Muybridge’in çalışmalarından güçlü bir şekilde etkilenen LeWitt , 1961’den itibaren Run’da olduğu gibi kabartma öğeleri ve bir dizi hareketli figürü resmine dahil etmeye başladı.Duvar Yapısı, Mavi(1962), sanatçının cesur bir ifade vermek için renk, şekil ve dokuya güvenerek daha basitleştirilmiş biçime doğru ilk hamlesini işaret ediyor.Yeni ayrıştırılmış kompozisyonları üç boyutluluğa ilgiyle birleştiren LeWitt’in çalışması, önümüzdeki birkaç yıl içinde ilk “açık” yapılara, siyah veya beyaz ahşaptan modüler yapılara veya önceden belirlenmiş varyasyonlara veya matematiksel permütasyonlara göre tekrarlanan metallere dönüştü.Temel kare veya dikdörtgenin bu iskelet varyasyonları, LeWitt’in kariyeri boyunca kullandığı gerçek yapı taşlarıydı. 1965’te John Daniels Gallery’deki ilk kişisel sergisinde, açılı duvarlar ve düzensiz şekillerle uzayın manipülasyonunu araştıran bir dizi daha karmaşık açık yapı sergiledi.

Bu tür görsel deneylerin sonuçlarından memnun olmayan LeWitt, sonunda temel olarak kabul ettiği şeye geri döndü.Keyfi olarak seçilen 1:8:5 oranına göre ölçülü yapılar inşa etmeye başladı. Bu yapıların bir birikimini kullanan LeWitt , 1966’da, Muybridge’in fotoğrafçılığından ilham alan çalışmalarının seri doğasını sürdüren geniş formatlı bir küp ve dikdörtgen kombinasyonu olan Seri Proje #1’i (ABCD) tamamladı.1969, LeWitt’in sanat teorisine girişini işaret etti.”Paragraphs on Conceptual Art” (1969) ve Sentences on Conceptual Art,” (1969), niyetlerini ve bakış açısını tam olarak ifade eden ve aynı zamanda onu yeni bir hareketin öncüsü olarak sağlam bir şekilde yerleştiren denemeler yazdı.

İlk duvar çizimleri, LeWitt’in Seth Siegelaub’un küratörlüğünü yaptığı “Xerox Book” projesine katılmasıyla ortaya çıktı.Bu proje ile sanatsal üretimin koşulları standartlaştırıldı ve sanatçılara uymaları istenen bir dizi “gereksinim” verildi.LeWitt’in girişi, ikisi Paula Cooper Gallery’de gösterilen 24 çizgi çizim varyasyonundan oluşuyordu.1968’de kurşun kalemle büyük ölçekli reprodüksiyonlar olarak.

LeWitt, çizgiyi, konturu tanımlama, (ortogonal olarak) mekan inşa etme ve bir sanatçının niyetinin veya “dehasının” etkileyici imzası olarak hareket etme gibi geleneksel rollerinden ve işlevlerinden etkili bir şekilde kurtardı.Çalışmasında kritik bir gelişmeyi temsil eden duvar parçaları, kaçınılmaz olarak boyanacak olan eserin kendisinden ziyade genel konsepte ve uygulama kurallarına odaklandı.Bu nitelikler, muhtemelen mutlak “temeller”, aynı yılın bir başka kötü şöhretli çalışmasında da belirgindir, Gömülü Küp Önemli Ama Değeri Az Bir Nesne İçeren, yalnızca kişisel olmayan fotoğraflarda belgelenmiştir.LeWitt daha sonra fotoğrafçılığı, kitap halinde yayınlanan 124 fotoğraftan oluşan bir koleksiyon olan otobiyografisi de dahil olmak üzere bir dizi başka projeyi desteklemek için kullandı.LeWitt’in kendisi bu resimlerde nadiren yer alır. Çoğu zaman yayınlar için kendi fotoğraflarını göndermeyi reddetti ve odak noktasının kendisine değil çalışmasına verilmesi gerektiğinde ısrar etti.

Muhafazakar eleştirmenler LeWitt’in çalışmalarını alay ve küçümseme ile görme eğiliminde olsalar da, birçoğu Modern Sanat Müzesi’nde düzenlenen 1978 retrospektifini gördükten sonra bir dönüşüm geçirdi.İyi seçilmiş bu sergi, LeWitt’in çalışmalarını yeniden gözden geçirmesine ve yeni teknikleri keşfetmesine neden oldu.Sonuç olarak, Optik veya Op, Sanat unsurlarını da birleştirmeye başlayan duvar çizimlerinde diğer şekiller daha belirgin bir şekilde yer almaya başladı.1982’de Carol Androgio ile evlenmesi ve İtalya’ya taşınmaları da dahil olmak üzere, bu dönemde kişisel hayatında da büyük değişiklikler oldu.

1980’lerde kamusal heykele yönelik artan talebe yanıt olarak LeWitt, kül blokları kullanarak sipariş üzerine eserler üretti.Bu yapılar, farklı düzenlemelere tabi tutularak küpün temel formunu yeniden ziyaret etmiştir.

LeWitt, Squiggly Brushstrokes ve Wavey Lines serilerinde olduğu gibi, kıvrımlı çizgiler ve lekelerle deneyler yaparken duvar çizimlerinin tasarımları daha özgür ve daha eğlenceli hale geldi. 2007’de kanser komplikasyonlarından öldüğü sırada, LeWitt hala kariyerinin zirvesindeydi.

Sol LeWitt’in Kısa Bir Kariyer Değerlendirmesi

Sol LeWitt, Kavramsal hareketteki öncü rolüyle sanat tarihinde bir yer kazandı. Bir fikir üreticisi olarak sanatçıya olan inancı, modernden postmodern çağa geçişte etkili oldu.LeWitt tarafından entelektüel, pragmatik bir eylem olarak açıklanan kavramsal sanat, sanatçının rolüne Soyut Dışavurumculuğun romantik doğasından belirgin bir şekilde ayrı olan yeni bir boyut ekledi.Sadeliği ve netliği vurgulayan Minimalist yaklaşımı, Eva Hesse ve Frank Stella gibi sanatçılar tarafından benimsendi. Hesse’nin yakınlık ve insan dokunuşuna vurgu yapan kendi çalışması bile, LeWitt’in küçük kusurlarında el sanatları için mekanik hassasiyetten kaçınan çalışmasına saygılarını sunar.

LeWitt, sanat camiasının ateşli bir savunucusuydu.İster amatör ister köklü sanatçı olsun, hemen hemen herkesle kendi eserlerini değiş tokuş etme isteği, görsel sanatlarda bir tür destek ağını teşvik etti. Aynı zamanda yerel ve uluslararası sanatçılardan geniş bir koleksiyon toplamasını sağladı.Kitap sanatlarını destekleyen ve şu anda Chelsea’de bir sergi alanı sürdüren, kar amacı gütmeyen bir kuruluş olan Printed Matter’ın kurucusuydu.Sanatçının cömert bir bağışıyla mümkün olan Sol LeWitt Sanatçı Çalışmaları Fonu’nun kurulması, New York’ta kamusal sanatın yaratılmasını ve sergilenmesini desteklemeye devam ediyor.Kül blok heykelleri hala Amerika Birleşik Devletleri’ndeki kamusal alanlarda sergileniyor ve Massachusetts Çağdaş Sanat Müzesi, 2033 yılına kadar sergilenen çalışmalarının kapsamlı bir retrospektifine sahip olacak.