Sarah Lucas Kimdir  ?

Sarah Lucas Biyografi 

İNGİLİZ HEYKELTIRAŞ, FOTOĞRAFÇI, ENSTALASYON VE PERFORMANS SANATÇISI

Doğum: 23 Ekim 1962 – Londra, Birleşik Krallık

Sarah Lucas’ın Biyografisi

Dört kardeşin (iki erkek ve bir kız kardeş) üçüncüsü olan Lucas, 1962’de doğdu.Babası sütçü, annesi ise evlere temizliğe giderdi ve aynı zamanda yarı zamanlı bir bahçıvandı.Lucas ailesi, Kuzey Londra’daki Holloway Yolu yakınlarındaki bir belediye mülkünde yaşıyordu.Mutsuz bir çocuk olduğu söylenmesi üzerine Lucas, küçük bir çocukken çok çekingendim, üç yaşıma kadar konuşmadım bile.Bu yüzden bir yerde bir köşe bulur ve bir şeyler yapardım.Ben sadece kendime arkadaşlık ediyordum.

Lucas, kendi kendini erkek ilan etmişti.  Çoğunlukla erkek çocuklarla oynar. Küfürlerin ne anlama geldiğini gerçekten anlamadan küfür etmeyi öğreniyordu. O zamandan beri, küfürün siyasi sonuçlarından ve “bütün insan sınıflarının kendilerine karşı dil yığılmasından” bahsetti. Sanat eleştirmeni Gilda Williams, gelişim yıllarından bahsetmişken, Lucas’ın çalışmasının sonsuza dek askıya alınmış gibi göründüğünden çocukluk ve ergenlik arasında menteşelenen kısa bir örnekte, hemen hemen her nesnenin utangaç kıkırdama cıyaklamalarını tetiklediği çocuk delisi veya kız delisi dönemidir.

 

Lucas, okulda geçirdiği zamanın yeterli bir eğitim olması gerektiğini düşünerek annesinin herhangi bir ödev yapmasına izin vermediğini söylemiştir.16 yaşında okulu hiçbir nitelik olmadan bıraktı. Birkaç yıl ortalıkta dolaştığını ve yarı zamanlı işlerde ve işsizlik ödeneğinde hayatta kaldığını belirtti.17 yaşında kürtaja tepki gösteren Lucas, bir yıl boyunca bir erkek arkadaşıyla Avrupa’yı otostopla dolaştı ve hayatında ne yapmak istediğini bulmaya çalıştı.

Döndüğünde annesi, çalıştığı bir oyun merkezinde ona iş buldu. Oradayken, sanat kolejine giden bir meslektaşıyla konuştu ve bunun izleyebileceği bir yol olduğunu fark etti.

1982’de Working Men’s College’a katılan Lucas, kendisine 1983’te London College of Printing’de bir hazırlık kursunda yer almasını sağlayan bir portföy hazırladı.

Güzel Sanatlar lisansı olarak 1984 ve 1987 yılları arasında Goldsmith College’da okudu ve burada iyi bir eğitim tanıştı.

Damien Hirst , Angus Fairhurst , Gillian Wearing ve Gary Hume dahil olmak üzere Young British Artists (YBA) hareketini oluşturacak birçok sanatçı arkadaşı oldu.Hume ve Fairhurst ile kişisel ilişkilere girdi, ikincisi Lucas’ın hayata bakışını etkileyecek bir trajedi ile sonuçlandı.Mezuniyetinin ardından, Hirst’ün Docklands’deki Londra Liman İdaresi Binası’ndaki ünlü Freeze sergisine katkıda bulundu.Freeze’de sergilenen sanatçıların çoğu, çalışmaları reklam gurusu ve sanat koleksiyoncusu Charles Saatchi tarafından desteklenen YBA’larla ilişkilendirildi.Gazeteci Lynn Barber, “üniversitede, erkeklerin hepsi Lucas’a eşit olarak davrandılar ve onun çalışmasına saygı duydular.Ancak üniversiteden sonra, çocukların galeriler tarafından çabucak tavlandığını ve koleksiyoncular tarafından ziyafet çekildiğini, oysa o yalnızca davet edildiğini fark etti. Gary Hume’un artı bir” gibi şeylere.Lucas bu durumla ilgili öfkesinden sık sık söz etti.

1990’da Lucas, o sırada Anthony d’Offay Galerisi için çalışan ve daha sonra Londra’daki kendi ticari galerisi aracılığıyla Lucas’ı temsil edecek olan sanat yönetmeni Sadie Coles ile tanıştı. Bu sırada Lucas, Dworkin’in yazılarından ve onun ataerkillik konusundaki radikal feminist pozisyonundan güçlü bir şekilde etkilendi.Aslında bir kurgu olduğuna inandığı “blokey” sanatın egemenliğine saldırmak. Bunu bir Tahtaya Çivilenmiş Penis adlı heykeli kısa süre sonra izledi ve City Racing Gallery’deki ilk kişisel sergisi onun tanınmasını sağladı.Aslında Lucas, işleri olduğu gibi yapmaya geri döndükten sonra başarının nasıl geldiğini şöyle anlatıyor.”Ben küçükken, sadece bir şeyler yapıyordum, çünkü ben her zaman yaptım, kendime eşlik etmek için. Sanırım bu tür devam ediyor. Kendinizi tutmak için bir şeyler yapmak içindir”.

1993’te Vivian Westwood ve Michael McLaren’in 1970’lerdeki Let it Rock mağazasından esinlenerek Lucas ve YBA üyesi Tracy Emin, 103 Bethnal Green Road, Londra’da geçici bir mağaza (“Dükkan” olarak adlandırılır) kurdular.

Arkadaşlıkları oldukça kısa sürmüş olsa da, Lucas ve Emin kendilerine “Kuşlar” adını verdiler ve partilerde kartvizitler dağıtarak dükkânlarının tanıtımını yaptılar. Çift, süslü anahtarlıklar, tel penisler, “Love Come” ve “Lanet Yararsız” gibi sloganlarla elle boyanmış tişörtler ve üzerlerine Damien Hirst’ün yüzünün yapıştırıldığı kül tablaları sattı. Eleştirmen Matthew Collings, “Dükkânın sunduğu, cinsel ama aynı zamanda umutsuz, yıkıcı, aptal, komik, üzücü bir tür gıdıklamaydı” dedi. Sadece altı ay sonra dükkan kapandı.

Lucas’ın 1997’de Sadie Coles ile ilk kişisel sergisi olan Bunny Gets Snookered , büyük bir başarı elde etti. Sod you Gits (1991), Two Fried Eggs and a Kebab (1992) ve Pauline Bunny’nin çalışmalarının önünü açtı.(1997) daha sonra 1997’de Kraliyet Akademisi’ndeki Sensation sergisine dahil edilecek. Gazeteci Lynn Barber, Lucas’ın ilk çalışmalarının çoğunun “- tam olarak korkutucu değil, çünkü bunun için fazla esprili olduğu için ama ateşlendiğini söyledi. Öfkeyle, pornografiye karşı öfkeyle ve erkeklerin kadınları gelişigüzel aşağılamasıyla Lucas bu öneriye onun “kızgın olmaktan çok sinirli” olduğunu söyleyerek yanıt verdi.Yine de Lucas, Groucho Club ve Soho’daki Colony Rooms gibi yerlerde sıkı parti yapmasıyla tanındı. Londra ve onun “arabasız, rock ‘n’ roll” tavrı için.

Lucas’ın kendisi agresif bir sarhoş olduğunu itiraf etti: “Öğütecek bir baltam vardı ve rahatsız oldum. Tüm bu heriflerin tek satırlık fikirlerinin etrafımda başarılı olmasına çok kızdım”.diye itiraf etti.

1998’e gelindiğinde eserleri müzayedede altı haneli meblağlara satılıyordu.Lucas haftada bir gün Londra’nın Soho’daki (bir bölge) ünlü bir bar olan Colony Rooms’ta (önceden Francis Bacon gibiler tarafından sıkça kullanılan) çalışmaya başlamaya karar verdi.Bir zamanlar “İngiliz bohemyasının evi” olarak düşünüldü). Bununla ilgili olarak, “Yıllarca barlarda çalıştım ve bu beni aşağı bir konumda hissettirmedi.Aslında bana oldukça güçlü bir his verdi. Bu fikirlere hiç inanmadım.Bu saygınlık statüde ya da ne kadar paranız olduğunda yaşar.Kendinize hatırlatmanızda fayda var”.

Lucas’ın bir asistanı yok, hiç stüdyosu olmadı ve mevcut malzemelerle evden çalışmayı tercih ediyor.Bir finansal güvenlik düzeyine ulaşmış olması, onun statüsü, son teslim tarihlerinin baskısı altında değil, aralıklı olarak ve kendi hızında çalışmasına izin verdi.Yakın tarihli bir çalışmasında Lucas, Penetralia adlı bir sanat eseri için ortağı Julien Simmons’ın penisini defalarca kullandı ve süreci “etrafta oynamak” ve “ellerini sanatı kafasından daha fazla yapmak” olarak nitelendirdi.

Büyükşehir sanat sahnesinin kaosundan kaçınmak için Lucas, Suffolk’a taşındı ve sanat dergileri ve gazeteleri okumayı bıraktı. “Geri çekilmesi”, arkadaşlarıyla, diğer sanatçılarla bağlantılarını sürdürmesine ve çalışmalarına odaklanmasına izin verdi.Şu anda Simmons ile birlikte yaşıyor.Önceden Benjamin Britten’e ait olan dönüştürülmüş bir kulübede, diğer sanatçılarla çıkma modelini sürdürüyor. Eski erkek arkadaşı, işbirlikçisi ve diğer Goldsmiths mezunu Angus Fairhurst, 2008’de trajik bir şekilde intihar etti.Bu trajedinin kederiyle ve ayrıca kendi depresyon mücadeleleriyle yaşamak zorunda olduğundan bahsetti.Yazar Aida Edemariam ile yaptığı röportajda Fairhurst’ün ölümünü YBA neslinin ani patlamasına ve ardından gelen şöhret ve servet baskılarına bağladı: “Şüphelerim var” dedi.

Sanat dünyasındaki pek çok kişi YBA’ların yükselişini karışık kutsamalarla görse de  çağdaş sanatı ticaret olarak yeniden önceliklendirerek, çoğu zaman şakalarda olduğu gibi işlev gören ve evrensel onayla karşılaşmayan sanat eserleri aracılığıyla ticari servetleri Lucas ve meslektaşları, endüstri çapında henüz tekrarlanmayan sismik dalgalara neden oldular. Yazar ve Gazeteci Charlotte Higgins, “YBA’ların İngiliz sanat dünyasına nasıl büyük bir değişiklik getirdiğini anlattı. Tate Modern, Frieze sanat fuarı, ülke çapında çağdaş sanat galerilerinin mantar gibi büyümesi, Birleşik Krallık sanat pazarının muazzam genişlemesi hepsi bunlar 1980’lerin sonunda Lucas, Hirst, Tracey Emin, Gavin Türk ve diğerleri mezun olduklarında düşünülemezdi”.

Gazeteci Christina Patterson, YBA’ların çoğundan farklı olarak Lucas’ın “muhtemelen ‘Freeze’ ve YBA neslinin en kalıcı etkisine sahip olduğunu ve iddialı ve kalıcı bir çağdaş heykel pratiği geliştirmek için bu derneklerin ötesine geçtiğini” ekledi. Lucas’ın tüm erken dönem parçalarını Charles Saatchi’den satın alan ve muhtemelen en büyük koleksiyoncusu olan Damien Hirst, Lucas’ı “tanıdığım en büyük sanatçı ve orada fırtınada Turner gibi direğe soyunan ve mükemmel parçalar yapan” olarak nitelendirdi.“Gerçekten de, YBA meslektaşlarının birçoğu sanatsal servetlerinde bir gerileme yaşarken, Lucas 2013’te Whitechapel Gallery’deki alkışlanan kişisel sergisinin ve 2015 Venedik Bienali’ndeki muzaffer pavyonunun ardından güçten güçlenmiş gibi görünüyor.