Richard Avedon Kimdir ?Richard Avedon Hayatı Ve Biyografisi Nedir ?

Richard Avedon Biyografi 
AMERİKALI FOTOĞRAFÇI

Doğum tarihi: 15 Mayıs 1923-New York, New York

Ölüm Tarihi: 1 Ekim 2004 – San Antonio, Teksas 

Richard Avedon’un Biyografisi

New York’ta doğan Richard Avedon, her zaman ailesi ve arkadaşları tarafından “Dick” olarak bilinen, Rus-Yahudi ebeveynler Jacob ve Anna Avedon’un oğluydu. Modaya ve fotoğrafçılığa maruz kalması erken yaşta başladı. Babası Fifth Avenue’da özel bir kadın giyim mağazasına sahip olduğundan, her ay Harper’s Bazaar, Vanity Fair ve Vogue gibi lüks moda dergilerinden temsilciler couture’u tartışmak için ziyaret ettiğinde sık sık hazır bulundu.

Avedon’un babası fotoğrafçılığa, özellikle de moda fotoğrafçılığına olan ilgisinin artmasında etkili oldu. Çocukluğundan bir bölüm, özellikle babasının erken etkisini hatırladığında göze çarpıyordu. “Bir akşam babam ve ben Beşinci Cadde’de mağaza vitrinlerine bakıyorduk. Plaza Hotel’in önünde kameralı kel bir adamın ağaca karşı çok güzel bir kadını pozladığını gördüm. Başını kaldırdı, ” Avedon’u hatırladı”, elbisesini biraz düzeltti ve birkaç fotoğraf çekti. Daha sonra resmi Harper’s Bazaar’da gördüm. Birkaç yıl sonra Paris’e varana kadar onu neden o ağaca dayadığını anlamadım.Meydanın önündeki ağaç, Champs-Elysees’in her yerinde gördüğünüz aynı soyma kabuğuna sahipti.” Bu belirleyici an ve beraberindeki görüntüler, tomurcuklanan genç fotoğrafçıya, haute couture’un ihtişamını, fotoğrafçılığın değerini ve ortamın bir görüntünün etkisine bu kadar silinmez bir şekilde nasıl katkıda bulunabileceğini aşıladı.

Kodak Box Brownie fotoğraf makinesiyle donatılan sanatçı, ilk modeli olan küçük kız kardeşi Louise’in fotoğraflarını çekmeye başladı. Ne yazık ki, ergenlik döneminde Louise zihinsel sağlık sorunları ile mücadele etti; sonunda psikiyatrik tedaviye başladı ve sonunda şizofreni teşhisi kondu.

Tiyatroya olan erken bir hayranlık, sanata olan ilgisini teşvik eden annesinden ilham aldı. On iki yaşında, Genç Erkekler İbrani Derneği Kamera Kulübü’ne katıldı. Şiire olan çekiciliği, fotoğrafçılığa olan hevesli ilgisine rakip oldu ve yakında ünlü Amerikalı romancı James Baldwin ile birlikte lisesinin edebiyat ve sanat dergisini düzenlemeye başladı. Lise öğrencileri için şehir çapında bir şiir yarışması kazanan Avedon, DeWiit Clinton Lisesi’ndeki son yılında New York City Liselerinin Şair Ödülü sahibi seçildi.

Liseden mezun olduktan sonra Avedon, şiir ve felsefe okuduğu Columbia Üniversitesi’ne gitti. Ancak bir yıl sonra ABD Merchant Marines’e katılmak için üniversiteden ayrıldı ve burada fotoğrafçı olarak görev yaptı. Fotoğrafçının ikinci Sınıf Arkadaşı kendi Rolleiflex çift lensli kamerasını kullanarak askeri kimlik kartları için denizcilerin portrelerini yaptı. 1942’den 1944’e kadar Merchant Marines’teydi ve aynı zamanda denizci portrelerinin birçoğunu yayınlayan MM dergisi The Helm’de fotoğrafçı olarak çalıştı. Avedon tecrübesini peygamber olarak nitelendirerek şöyle açıkladı. “Benim işim fotoğrafları tanımlamaktı. Fotoğrafçı olacağımı anlamadan önce yüz bin yüzün fotoğrafını çekmiş olmalıyım.”

Dünya Savaşı’nın sona ermesinden sonra Avedon, profesyonel bir fotoğrafçı olma planlarıyla eve döndü. Dümende yayınlanan bazı fotoğraflarını kullanarak, Harper’s Bazaar’ın son derece etkili sanat yönetmeni Alexey Brodovich’i, Yeni Sosyal Araştırmalar Okulu’nun Tasarım Laboratuvarında fotoğraf çalışmasına izin vermeye ikna etti. Avedon’un fotoğrafçılığı, genç öğrencisine ticari ve editoryal çalışmalara asla sıkıcı veya sıradan olarak yaklaşılmaması gerektiğini öğreten Brodovitch’ten büyük ölçüde etkilendi. Daha ziyade, konu ne olursa olsun yaratıcı olmak ve çekime yeni fikirler getirmek fotoğrafçının sorumluluğuydu. Brodovitch ve Avedon arasındaki akıl hocası-öğrenci ilişkisi nihayetinde sadık ve destekleyici bir arkadaşlığa dönüştü.

1944’te model ve oyuncu Doe Nowell ile evlenen Avedon, 1945’te kendi fotoğraf stüdyosunu kurdu ve serbest fotoğrafçı olarak çalışmaya başladı. Brodovitch’in yardımıyla Harper’s Bazaar tarafından işe alındı ve orada en genç üye oldu.Aynı yıl, iki fotoğrafı Harper’s Bazaar’ın “Junior Bazaar” da yer aldı ve moda fotoğrafçılığında uzun ve son derece başarılı kariyeri olacak olanı başlattı.

Avedon’un erken kariyeri, sokak fotoğrafçılığının şafağı ve 35mm kameranın icadıyla aynı zamana denk geldi. Sokak fotoğrafçılığı ve belirleyici an arena Henri Cartier Bresson, Lisette Model, ve diğerleri gibi fotoğrafçılara ait olduğu sonucuna vardı.Ancak, ama yine de Harper’s Bazaar, doğallık ve samimi bir çekim özellikle elemanları için hazırladığı çalışma için sokak fotoğrafçılığı temel ilkelerini uyguladı.

Christian Dior, 1947’den başlayarak haute couture’da devrim yaratırken, Avedon’un anı, Harper’ın editörü Carmel Snow’a, büyük couturier’in ikinci ve aynı derecede çığır açan gösterisini fotoğraflamak için Paris’e eşlik etmesi istendiğinde geldi. Görevin ithalinden korkan ancak güven yaymaya kararlı olan o yıl Paris’teki çalışmaları onu, kendisinden önceki ortamı tanımlayan Horst P. Horst ve Cecil Beaton gibi moda fotoğrafçılarından ayırdı. Avedon daha sonra ilk başta görevi almadaki gerginliğini hatırladı. Ünlü modellerle etkileşim kurma ihtimali onu korkutmuştu. “Ben Ünlü manken, o zaman kim bu olağanüstü kadın yüzüne bakamam. Ama ne yaptım, hoşuma giden bir fotoğraf oldu.”

Avedon, Paris meydanında özellikle dikkat çekici bir moda işleri yaptı ve özgür ruhlu yaklaşımı moda fotoğrafçılığı alanında devrim yarattı. Kadınlar, sokaktaki erkeklerle etkileşime girdiği, sokak sanatçılarıyla konuştuğu, kafelerde oturduğu ve yazının ortasında yakalandığı fotoğraflarında canlandı. 1947-49 yılları arasında Paris’te çekilen fotoğraflar, Avedon’un New York moda fotoğrafçılığı sahnesinin etkili üyeleri tarafından tanındığı anı işaret ediyordu.

1949’da Life dergisi, Avedon’u New York City’deki günlük yaşamı belgeleyen bir dizi fotoğraf üretmesi için görevlendirdi. Derginin bütün bir sayısı, 25.000 dolarlık avans aldığı diziye ayrılacak. Cartier Bresson gibi büyüklerin ruhuyla Avedon, ödevi, gazeteciliğe ürettiği ticari eserden daha yakın olan tamamen farklı bir türle deneme fırsatı olarak görerek sokaklara çarptı. Ancak, yüzlerce fotoğraf çektikten sonra Avedon, böyle bir işe uygun olmadığı sonucuna vardı; avansı iade etti ve negatiflerini 1992’ye kadar sakladı. 

1949’da Doe’den boşanmasından bir yıl sonra, Avedon’un kız kardeşi Louise ciddi bir nüks yaşadı. Avedon’un stüdyosunda çalışıyordu ama aniden konuşmayı bıraktı ve neredeyse katatonik oldu. Hastaneye kaldırıldı ve 42 yaşında ölmeden önce hayatının geri kalanını akıl hastanelerinde geçirdi. 1951’de Avedon, Evelyn Franklin ile tanıştı ve evlendi.

İronik olarak, Funny Face (1957) filminin gevşek bir şekilde dayandığı ilk evliliğiydi. Pygmalion’un ruhuyla, Fred Astaire bir moda fotoğrafçısı (Avedon) oynuyor ve Audrey Hepburn, yarattığı ve sonra aşık olduğu model (Doe) olarak rol alıyor. Avedon film için görsel danışman olarak işe alındı.Fotoğraflarının çoğu filmde görülebilir. Aynı yıl, moda fotoğrafçılığı selefi Martin Munkasci’ye, şemsiyeyi kavrayan ve yüksek topuklu ayakkabılarıyla bir su birikintisinin üzerinden neşeyle atlayan iyi giyimli bir modelin unutulmaz bir görüntüsünü yaratan ünlü saygısını üretti. Avedon’un 1957’deki rekreasyonunda, Pierre Cardin tarafından tasarlanan kıyafetler giyen ve tanıdık Paris binalarının zemininden önce çok küçük bir su birikintisine sıçrayan model Carmen dell’orefice bulunuyor.

Avedon en başta bir portre fotoğrafçısıydı ve konuları geniş kapsamlıydı.Amerikan Devrimi’nin Kızları üyelerinden Marilyn Monroe, Brigitte Bardot, Buster Keaton, Charlie Chaplin, Audrey Hepburn ve daha sonra Brooke Shields gibi Hollywood efsanelerine. Pablo Picasso, Georgia O’KEEFFE, Frank Lloyd Wright ve Andy Warhol gibi sanatsal büyüklerin fotoğrafçısı ve arkadaşıydı ve çalışmaları genellikle son derece çeşitli sanatsal ve edebi etkilere saygı duyuyor. Gerçekçilik için onun tutku, bakıcıları onun ruhunun derinliklerine inmek, Avedon Beckett dürüstlük sarsılmaz Avedon, kullarının iç hayatlarını ortaya çıkarmak için ham, sert bir doku olan eşsiz ve derinden etkileyici, büyük ölçekli figürleri canlandıran Modigliani ve Soutine, vazgeçen Goya, gibi, Proust, Çehov ve artistik etkiler gibi favori edebi kaynaklardan elde ettiği bir şey vardı.

Ünlü Amerikalı yazar Truman Capote, Avedon’un 1959’da yayımlanan ilk kitabı Observations için makaleyi yazdı ve sayfalarında birçok ünlü ve önemli kişinin yüzleri yer aldı. Kitabın yayınlanmasından kısa bir süre sonra Diane Arbus’un Avedon hakkında şunları söylediği söyleniyor. “Avedon’un stüdyosuna giren herkes bir çeşit yıldızdı.” Kısacası, bakıcı Avedon’un stüdyosuna girmekle ünlü olmasa bile, çıkışta ünlü olurlardı.

1960’ların başında New York’lu bohem ve grafik tasarımcı Avedon ile Marvin Israel arasında yakın bir çalışma ilişkisi gelişti. 1960’ların başında Harper’s Bazaar’ın moda editörü olarak Avedon’la yakın çalıştı ve 1964’te ikili Avedon’un ikinci kitabı Nothing Personal’ı yayımladı. Kitap, daha maceracı projelerinden birini temsil ediyor: Amerikan Güneyini gezerken portreler yapmak. Sivil haklar gösterilerinin ve ırkçıların görüntüleri ABD’deki derin eşitsizliği ortaya koyuyor. Denekleri Kara Panterleri, Amerikan askerlerini ve Vietnam napalm kurbanlarını Louisiana Devlet Hastanesinde yatan hastalara kadar uzanıyor. İkincisi açısından, Avedon’un kız kardeşi kesinlikle bir ilham kaynağıydı.Görüntüleri hem dokunaklı hem de şok edici, akıl hastalığı olan, kaynakları olmayan insanların o zamanlar maruz kaldığı korkunç koşulları ortaya koyuyor. Avedon, Harper’s Bazaar’ın Nisan 1965 sayısında konuk editörlüğünü yaptıktan sonra, models of color ile yaptığı işbirliği üzerine bir eleştiri fırtınasıyla karşı karşıya kaldıktan sonra dergiden ayrıldı. Eşi benzeri görülmemiş bir 1 milyon dolarlık sözleşme imzaladığı Vogue için Harpers’tan ayrıldı. Bu zamana kadar, Avedon “bakışı” tamamen kuruldu ve önümüzdeki yirmi yıl boyunca Modada kaldı.

1969’da Avedon’un çağdaş siyasetle, özellikle de savaş karşıtı hareketle olan ilişkisi, federal hükümet tarafından komplo ve Vietnam Savaşı karşıtı protestolarla ilgili diğer iddia edilen suçlarla suçlanan savaş karşıtı eylemci grup Chicago Seven’in bir dizi portresini hazırlaması için ona ilham verdi.

Fotoğraf sergisinin açılış gecesinde öğrenciler, savaş karşıtı harekete desteklerini göstermek için çalışmaların sergilendiği odada toplandılar. 1971’de ABD olarak Vietnam’a gitti. savaş muhabiri, ABD Capitol binasında savaş karşıtı bir gösteriye katıldı ve sivil itaatsizlikten tutuklandı ve hapse atıldı.

1974’te Avedon’a kalp zarının iltihabı olan perikardit teşhisi kondu. Hastaneden taburcu olduktan sonra, New York Stüdyosuna bir hastane yatağı koydu ve Bloomingdale’in katalog moda modellerini yönetti. Bir yıl önce, 1 Eylül 1973’te Avedon’un babası 84. doğum gününden hemen önce ölmüştü.

Babasının ölümünden altı yıl önce, Avedon onu sık sık fotoğrafladı ve sonunda 1974’te New York’taki Modern Sanat Müzesi’nde bir kitap ve kısa süreli bir sergi veren bir dizi üretti.

1981’de Avedon, en unutulmaz ve tartışmalı portrelerinden birini daha üretti. Roman Polanski’nin Akademi ödüllü Tess (1979) filmindeki başrolüyle tanınan ünlü oyuncu Nastassja Kinski, Avedon için çıplak poz verdi. Açıkçası, hamile Nastassja neredeyse iki saat boyunca stüdyonun soğuk beton zemininde yatarken, muazzam bir Burma Pitonu vücudunun üzerinde sürünerek, sonunda dilini kulağının yanına sokacak kadar yakın kayarak Avedon’a ideal atış olduğunu düşündüğü şeyi sağladı. Portre hem siyah-beyaz (sınırlı bir seri halinde) hem de iki milyondan fazla kopyanın satıldığı bir poster olarak tam renkli olarak basıldı.

Avedon’un moda fotoğrafçılığına olan ilgisi yıllar içinde azaldı ve 1988’de Vogue’dan ayrılma kararı aldı. 1985-1992 yılları arasında moda fotoğrafçılığı neredeyse sadece Fransız edebiyat ve sanat dergisi Egoiste’de yer aldı.

1989’da Berlin Duvarı’nın yıkılmasından kısa bir süre sonra Avedon, birleşmeden bu yana Brandenburg Kapısı’ndaki ilk Alman Yılbaşı partisini fotoğraflamak amacıyla Almanya’ya gitti. Karşılaştığı şey bir kutlama atmosferi değil, şiddet ve huzursuzluktu. Bu deneyimi belgeleyen bir dizi fotoğraf, her zamanki çalışmalarından kökten farklıydı.

Çekimler çılgınca ve kaotik ve gazetecilik tonlarına rağmen portrenin hala Avedon’un fotoğrafik dürtüsünün merkezinde olduğunu vurgulayan bir dizi yakın çekime sahip. 1992’de Avedon, New Yorker’ın personel fotoğrafçısı olarak çalışmaya başladı ve bu da ona resmi tarzını yeniden canlandırma ve onu daha yüksek bir teatrallik seviyesine sokma fırsatı verdi. O sonbaharda, New York’taki Uluslararası Fotoğraf Merkezi’nin himayesinde bir dizi ana sınıf öğretmeye başladı. Ayrıca, zaman zaman Calvin Klein, Versace ve Revlon gibi markalar için basılı ve yayın için yenilikçi reklam çalışmaları yaptı. New Yorker için San Antonio’da görev yaparken Avedon 1 Ekim 2004’te beyin kanamasından öldü.

Richard Avedon’un Kısa Bir Kariyer Değerlendirmesi

Avedon’un moda fotoğrafçılığı türüne küstah, genç ve ikonoklastik girişi geri dönüşü olmayan bir noktaya işaret ediyordu.Artık moda modelleri zaman içinde donmuş, heykel gibi ve rahatsız edilemezdi. Aksine, ne kadar güzel olursa olsun yaşayan, hareket eden, kusurlu varlıklardı. İzleyicilerin ve tüketicilerin, giysinin kendisi kadar bir giysi (ve modeli) hakkındaki bir hikayeye yatırım yapabilmeleri için basit anlatılar uyguladı. Çoğunlukla siyah-beyaz, geniş formatlı ve çoğu zaman bölümler halinde bulanık olan yedek portreleri, cinsellik, şiddet ve ölüm gibi çeşitli temaları araştırdı. Ünlülerin, dünya liderlerinin ya da eksantriklerin görüntüleri, bakıcılarının iç yaşamlarıyla dış görünüşlerinin ima ettiği kadar ilgiliydi. Avedon’un portreciliğe neredeyse acımasız yaklaşımı, arkadaşı Diane Arbus’un marjinalleşmiş ve uyumsuzluklarını, 1970’lerin sonlarındaki punk kültürü kişiliklerinin cesur keşiflerini içeren sık sık rahatsız edici siyah-beyaz, “sözde belgesel fotoğrafçılığın” yolunu açtı.