Helmut Newton Kimdir?

Helmut Newton Biyografi

AMERİKALI FOTOĞRAFÇI

Doğum: 31 Ekim 1920 – Berlin, Almanya

Ölüm: 23 Ocak 2004 – Los Angeles, Amerika Birleşik Devletleri

Helmut Newton’un Biyografisi

Helmut Newton, 31 Ekim 1920’de Berlin’de Helmut Neustadter’de zengin bir düğme üreticisi olan Max Neustadter ve anne Klara (kızlık soyadı Marquis) olarak dünyaya geldi.Klara, Hans adında bir oğlu olan dul bir kadındı ve merhum kocasının geride bıraktığı düğme fabrikasının yönetimini devralan Silezyalı bir asker olan Max ile evlendi.

Annesi ona hayrandı, onu rugan ayakkabılar ve kadife takımlar giydiriyor.Tırabzanlara asla dokunmamasını öğretiyor ve okula her zaman şoförle gidip gelmesini sağlıyordu.Meşhur bir şekilde izin gününde çok iyi giyindiği için bir hizmetçiyi kovdu.Yahudi bir aile olmalarına rağmen, Hanuka yerine Noel’i kutladılar ve ne Helmut ne de üvey kardeşi Hans’ın Bar Mitzvah’ı yoktu.

On dört yaşında bir asi olan, aile zenginliğinin güveni ve 1930’ların Berlin toplumunun çöküşüyle ​​cesaretlenen Helmut Newton, 1934’ün Nürnberg ırk yasalarıyla tehlikeli bir şekilde hava attı ve Aryan bir kıza aşık oldu.Newton daha sonra, “Bunun hemen hemen farkındaydım ama şu ya da bu şekilde umurumda değildi” dedi.

Heinrich von Treitschke Real Gymnasium’a ve daha sonra sık sık okuldan kaçtığı Berlin’deki American School’a katıldı ve zaten akademik öğrenimden çok fotoğrafçılıkla ilgileniyordu.Hevesli bir yüzücü olarak Berlin Schwimm Club’da Ölüm Kafatası Sertifikası aldı ve bu sertifikayı, özellikle kızların mayo giyen ve kendi deyimiyle “uzun süre ıslak kalan” baskınlığını sevgiyle hatırlıyor.Bu ergenlik fantezisinin daha sonraki yaşamında kız ve yüzme havuzlarına ilişkin fotoğraflarıyla çalışmalarına taşındığını görüyoruz.

1936’da, 16 yaşındayken, babasını fotoğrafçılık alanında kariyer yapmasına izin vermesi için ikna etmeyi başardı ve profesyonel olarak Yva olarak bilinen popüler portre ve moda fotoğrafçısı Else Ernestine Neulander-Simon ile çıraklık yaptı.

Alman-Yahudi Yva yenilik konusunda bir üne sahipti ve o zamanlar bir kadın için cüretkar bir şekilde Paris’teki Uluslararası Çıplak Fotoğraf Salonu da dahil olmak üzere uluslararası fotoğraf sergilerinde düzenli olarak yer aldı. Fotoğrafta Modern Ruh’a da katıldı.1933’te Londra’daki Royal Photography Society’de sergilendi.Çoklu pozlama tekniğini denedi, Alman avangardı ile güncel gerçeküstü, rüya benzeri efektler yarattı ve yeni bir kadınlık vizyonunun ortaya çıkmasının yolunu açtı.Helmut açıkça iyi bir arkadaştı.Fotoğrafçı olarak geçirdiği yıllarda önemli bir nüfuz sahibiydi, iki yıl boyunca onunla kaldı.Ne yazık ki, Almanya’da işlerin değişeceğini umarak, Nazilerin iktidara gelmesiyle ayrılmaya karar verdi.Stüdyosunda bulundu ve Aralık 1944’te Majdanek toplama kampında öldürüldü.

1938’de, babasının fabrikasına el konulması ve Helmut’un Kristallnacht’taki bir toplama kampında kısa süreliğine gözaltında tutulmasının ardından Almanya’daki siyasi iklim değişikliğini artık görmezden gelemeyen aile, Güney Amerika’ya göç etti.

Helmut’a, gemiyle Çin’e gitmesi gereken Trieste’ye bir tren bileti verildi. Bunun yerine, yerel bir fotoğrafçı olarak Strait Times’a katıldığı Singapur’da indi, ancak yalnızca iki hafta dayanabildi.Bundan sonra ne yapacağını merak ederek, gençlik zevkiyle hatırladığı sayısız cinsel karşılaşmayla zamanını boşa harcadı. “Kendime Vogue fotoğrafçısı olmak için koyduğum hedeften ne kadar uzakta olduğumu fark ettim.Bunun yerine eğitimli bir pislik olurdum.”

Singapur macerası 1940 yılında İngilizler tarafından ‘dost düşman bir uzaylı’ olarak Avustralya’ya gönderilmesiyle sona erdi.Eylül 1940’ta Sidney’e vardığında Victoria, Tatura’daki bir kampa götürüldü ve burada 1942’ye kadar kaldı.Serbest bırakıldıktan sonra, meyve toplayıcı olarak birkaç haftalık gündelik çalışmanın ardından Avustralya ordusuna kamyon şoförü olarak katıldı.Herhangi bir hareket görmeden savaşı sürdürdü.Savaşın bitiminden sonra adını Newton olarak değiştirerek bir İngiliz tebaası oldu.

1946’da moda üzerine çalışan bir stüdyo kurarak fotoğrafa döndü.Bu süre zarfında 1948’de evlendiği aktris June Browne ile tanıştı.June daha sonra Alice Springs takma adı altında çalışan kendi başına başarılı bir fotoğrafçı olacaktı.

1956’da, Melbourne’de moda ve reklam fotoğrafçılığı konusunda uzmanlaşmış bir stüdyo kurarak Alman mülteci Henry Talbot ile ortak oldu.Newton, 1957’de İngiliz Vogue’dan Londra’da çalışmak üzere 12 aylık bir sözleşme aldığında, Avustralya Vogue için görevler üzerinde çalışıyordu.

British Vogue ile geçirdiği zaman, kendi deyimiyle “sıkıcı”ydı, onun ihtiyatlı muhafazakarlığı nedeniyle kısıtlıydı ve sözleşmesinin bitiminden önce Paris’e gitti.Alman ve Fransız moda dergilerinde kısa bir süre çalıştıktan ve 1959’da Avustralya Vogue’a kısa bir dönüş yaptıktan sonra, 1961’de bir kez daha Paris’e döndü ve modaya uygun La Marais semtinde bir daire aldı.Le Sigara lakaplı Yves Saint Laurent smokin giyen bir kadının ikonik portresini burada yaptı.

Fransız Vogue’daki tam zamanlı pozisyonu, İngiliz Vogue, Harper’s Bazaar ve Queen’den komisyonlarla birlikte, Helmut’a moda fotoğrafçılığı için kendi vizyonunu keşfetmesi için ihtiyaç duyduğu finansal güvenliği verdi.1964’te Fransa’nın Cote d’Azur bölgesinde, St. Tropez yakınlarında, Helmut ve June’un tatillerini yaklaşık on yıl boyunca geçirecekleri Ramatuelle’de bir ev satın aldı.

Dünyaca ünlü bir moda fotoğrafçısı olarak ününü bu dönemdeki çalışmaları ve tartışmalı bir şekilde erotik yüklü röntgencilikle dolu kompozisyonları içeren ve sadomazoşist fetişizmle dolu olan kendine özgü tarzıydı.Bir röportajda, “Kabalığı seviyorum.Kötü zevk beni cezbediyor.Bu, şeylere standart bir bakış açısıyla bakmanın ötesinde bir şey olmayan, sözde iyi tattan çok daha heyecan verici.”

Yenilikçi sokak fotoğrafçılığı ve zengin ve ünlü portreleriyle Macar fotoğrafçı Brassaï’nin çalışmalarından ilham alan Newton, modellerin uysal, nesnelleştirilmiş görüntülerini cinsellik yayan ve onu cinsellik olarak kullanmaktan korkmayan kadınlarla değiştirdi.Bir erkeğin dünyasında hakimiyet aracıydı.Bu ayrılma başarılı oldu ve Elle, Queen ve Marie Claire gibi günün seçkin moda dergilerinden atamalar aldı.Fransız Vogue’un genel yayın yönetmeni Francine Crescent, 1968’de atanmasının ardından yeni kadınlık vizyonunun özel bir şampiyonuydu.

1960’lardaki çalışmaları, onu, tarzını tanımlayacak işleri ürettiği, en etkili olduğu kabul edilen döneme hazırladı. Yüksek modanın cazibesini ve çöküşünü yıkıcı bir cinsellikle birleştiren fotoğrafları, izleyiciyi önyargılara meydan okumaya cesaret ediyor. Sinematik arka planlarının zenginliği, kıyafetleri ulaşılmaz bir şekilde arzu edilir kılıyor ve modellerin eşit derecede ulaşılmaz kadınlığını vurguluyor.

Bu dönemdeki çalışmaları, hem cinselleştirilmiş kadın bedeninin temsilinin “erkek bakışına” ertelendiğine inanan feministlerden hem de kıyafetlerinin eşit vurgusunu ve onları giyen modellerden hoşlanmayan moda evlerinden eleştiri aldı.Hayatı boyunca dalgalı bir yoğunlukla devam edecek eleştiriler.

1970’ler Newton için iyi başlamadı. Helmut hastalandı ve karısı June bir sigara reklam kampanyasının çekimlerini tamamlamak zorunda kaldı. Helmut, ertesi yıl New York’tayken kalp krizi geçirdi ve bir süreliğine, hastalığın işi için sahip olduğu muazzam coşku ve enerjiyi dizginlediği görülüyordu. Çalışmalarına olan aynı bağlılık, flörtleri sırasında June’a fotoğrafçılığın her zaman ilk aşkı olacağını, June’un ikinci olacağını ilan etmesine yol açmıştı.

Bu süre zarfında komisyonlara ara vererek, fetişizm, sadomazoşizm, lezbiyenlik ve ahlaki suçluluğu içeren bir dizi kısa hikayede kadın cinselliğine olan hayranlığını keşfetti.Ölüme sürtmesi, kendisini avangardın estetisti olarak görenler için kabul edilebilir olanın ötesine geçerek, kalan tüm kısıtlamaları bırakması için onu cesaretlendirdi.

Erotik ile gerçeküstü çöküşün birleşimi, aynı zamanda daha düşük kaşlı dergileri, belki de kötü zevk sevgisine hitap eden ortaklıkları da çekti.1970’lerin başında Amerikan yetişkin dergisi Oui için erotik resimli hikayeler yaratmaya başladı ve ayrıca 30 yıl süren bir dernek olan Playboy için çalıştı.Playboy görevleri, karanlık fantezileri keşfetmesine ve ünlü olduğu yıkıcı estetiği geliştirmesine izin verdi. Erotik filmden şehvet, çöküş ve fetişizmi alıp ana akım moda fotoğrafçılığına taşıdı.Bu eserlerin çoğu onun becerebildiği ustalığı elde edememiş olsa da, özellikle Nastassja Kinski, Elsa Peretti ve Kristine DeBell portreleri olmak üzere bazı dikkate değer istisnalar vardı.

Kariyeri ilerledikçe ünlülerin portrelerini çekmeye, David Lynch ve Madonna’dan Nicholas Cage’e ve Andy Warhol’a kadar herkesi fotoğraflamaya başladı.Oyuncu Charlotte Rampling, Playboy için yaptığı bir portrede kendisi için çıplak poz verdi.Ayrıca, Fransız politikacı Jean-Marie Le Pen ve “Daha başarılı ve daha güçlü hale geldikçe bana daha da seksi görünüyordu” dediği İngiltere Başbakanı Margaret Thatcher’ın da aralarında bulunduğu bazı tartışmalı siyasi kişilikleri fotoğrafladı.Portresinde, bakıcının karakterini aktarma yeteneği vurgulanarak, bizi bu dokunulmaz görünen insanlara daha da yaklaştırıyor. Birçoğu Vanity Fair’de yayınlanan bu komisyonlar 1980’ler boyunca devam etti. “Benim işim baştan çıkarmak, eğlendirmek ve eğlendirmek” dediği gibi, portrelerinin çoğunda aşikar olan bir ahlak.

1981’de Helmut ve June, yaz aylarını Monako’da geçirecekleri bir yer için Paris’ten ayrıldı ve kışın Los Angeles’a döndü.İşler hiçbir zaman yetersiz kalmadı ve her ne kadar yoğun bir tempoda çalışmaya devam etse de, istediği fotoğrafları çekmek için her an zaman bulabildi.

Sanatta resmi tanınma 1990’larda geldi. 1990’da Fransa’da Grand Prix National de la Photographie’ye, 1992’de Alman Kültürüne hizmetlerinden dolayı Das Grosse Verdienstkreuz’a layık görüldü ve Monaco Prensesi Caroline tarafından Officier des arts, lettres et Sciences’a atandı. 1996’da Fransız Kültür Bakanlığı tarafından Commandeur de l’ordre des arts et lettres’e takdir belgesi aldı.

Geç dönemi, sadece modaya değil, aynı zamanda sanat ve fotoğrafa da katkısının önemli ölçüde tanınmasını gördü. Yirminci yüzyılın en büyük fotoğrafçılarından biri olarak ünü kurulmuştu.Etkili kariyerinin tanınmasıyla, yeni yüzyıl, daha sonra dünyayı gezen Berlin’deki Neue National Galerie’de bir retrospektifle yaşamının ve başarılarının kutlanmasına öncülük etti. Sergi, onun 1960’lardaki çalışmalarını kapsıyordu ve buna sadece ‘İş’ başlıklı bir kitap eşlik ediyordu.

50 yılı aşkın bir süredir yorulmak bilmeyen destekçisi ve ilham kaynağı olan June Newton, Berlin’de hem Helmut Newton’un hem de June Newton’un çalışmalarını koruyan ve tanıtan bir müze olan Helmut Newton Vakfı’nı kurdu.Elbette, June’un hem kişisel olarak hem de sanat yönetmeni olarak desteği olmasaydı bu kadar büyük bir başarı elde edemezdi. Onsuz, sahip olduğu kariyeri, elde ettiği etkiyi ve kötü şöhreti hayal etmek imkansız.

2004 yılında California’da yaşadıkları Chateau Marmont Hotel’den ayrılan Newton, arabasının kontrolden çıkması ve Sunset Bulvarı’nda duvara çarpması sonucu ağır yaralandı.June hayatta kalmasına rağmen, kaza Newton için ölümcül oldu ve 23 Ocak 2004’te, Vakfının o yıl sonraki açılışını görecek kadar uzun yaşayamadan öldü.Haziran 2009’da Vakıf’ta Pasadena’dan Üç Çocuk başlıklı bir haraç sergisi düzenledi.Sergi, Helmut Newton’dan asistanlık eğitimi almış üç fotoğrafçıya dayanıyordu.Mark Arbeit, Just Loomis ve George Holz, hepsi kendi başlarına başarılı fotoğrafçılar haline geldi.

Helmut Newton, moda fotoğrafçılığında silinmez bir iz bıraktı ve ardından bir taklitçi izi bıraktı.Newton 1950’lerde kariyerine başladığında, moda fotoğrafçılığı genellikle güvenli ve gelenekseldi.Sinemadan, erotik fotoğrafçılıktan ve gazetecilikten ilham alarak, moda fotoğrafçılığının genel sınırlarını aşan ve yüksek moda reklamlarında devrim yaratan arzu ve duygu dolu fotoğraflar yarattı.İç çamaşırı markası Wolford’un CEO’su Ashish Sensarma’nın dediği gibi, “Markanın DNA’sını fotoğraf yoluyla yakaladı.”

Bir sanatçı olarak başarıları yaşamı boyunca tanındı.White Women (1976) ve Big Nudes (1981) adlı kitaplarının yayınlanması, onun sadece büyük fotoğrafçılar arasında değil, 20. yüzyılın en büyük sanatçıları arasında da yerini almasını sağladı.Moda fotoğrafçılığını bir sanat formuna dönüştürerek, 20. yüzyıl boyunca fotoğraf ortamının güzel sanatlar dünyasında artan kabulüne katkıda bulundu.Newton’un çalışmaları bugün de geçerliliğini koruyor.2016’da Amsterdam’daki FOAM’da büyük bir retrospektif düzenlendi ve 2018’de çalışmaları Getty Müzesi’ndeki Icons of Style sergisinde yer aldı.

2003 yılında kurulan Helmut Newton Vakfı, bu itibarı daha da pekiştirdi ve hem onun fotoğrafçılığı hem de June Newton’un çalışmaları için bir platform sağlamaya devam ediyor.Vakıf, kuruluşundan bu yana geçen yıllarda, Mario Testino’nun çıplak vücudun temsillerini araştıran alana özgü enstalasyonu Undressed ve Newton’un çalışmalarından etkilenenlerin yanı sıra sayısız sergisi de dahil olmak üzere bir dizi önemli sergi düzenledi. Newton’un Vakıf için vizyonu “ölü bir müze” değil, “yaşayan bir kurum” olmak, çalışmalarını diğer sanatçılar ve fotoğrafçılarla diyaloğa sokmak ve çıktısının hem tarihsel hem de tarihsel açıdan önemini incelemek için yeni bağlamlar sağlamaktı.

Çalışmaları, hem feministler hem de müşteriler tarafından sıklıkla öfkeye neden oldu, ancak aynı şekilde, her zaman onu savunmak isteyenlere de sahip oldu.Sanat eleştirmeni Derek Scally’nin dediği gibi, “Şikayet etmesi gereken erkeklerdir: birbirini takip eden görüntülerde, mayo giymiş, her zaman paketler içinde ve kaçınılmaz olarak kusursuz, mesafeli, moda giyimli kişilerin dikkatini çekmek için yarışan isimsiz, yağlı kaslı adamlar olarak nesnelleştirilir.

Kadın fotoğrafları, çoğu zaman erotik olmakla birlikte, asla küçük düşürücü değildir ve çoğu zaman güçlerine ve cinselliklerine neredeyse taparlar. Newton’un tartışma yaratma becerisi vardı, ancak yine de öldüğü güne kadar vizyonundan taviz vermedi. Annenberg Vakfı CEO’su Wallis Annenberg, sanatsal katkısını şöyle özetliyor:

“Hepimizin içindeki çelişkileri dile getirdi.” 

Helmut Newton 23 Ocak 2004 Los Angeles’ta öldü.