Corita Kent Kimdir?

Corita Kent Biyografi

AMERİKAN BASKICI VE POP SANATÇISI

Doğum: 20 Kasım 1918 – Fort Dodge, Iowa

Ölüm: 18 Eylül 1986 – Boston, Massachusetts 

Corita Kent’in Biyografisi

1918’de Iowa’da büyük, sevgi dolu ve dindar bir Katolik ailenin çocuğu olarak dünyaya gelen Frances Elizabeth Kent’in altı çocuğun beşincisiydi.Babası Iowa’da bir iş adamıydı, ancak genç yaşta kardeşinin otel işinde denenmesi için Kanada’nın Vancouver kentine taşındılar. Daha sonra, 1923’te aile yeniden Hollywood, California’ya taşındı. 1920’lerde Hollywood bugün olduğu gibi dünyaca ünlü, yıldızlarla dolu bölge değil, yükselen ama oldukça sessiz bir bölgeydi.Kent’in yaşamı boyunca şehrin büyük ölçüde değiştiğini gördü, ancak çocukluğunda burayı Los Angeles’ın oldukça mütevazı bir parçası olarak hatırladı.

Çocukluğu boyunca Kent her zaman yaratıcı tasarım ve eskizlere ilgi duymuştur. “Her zaman bir şeyler yapmayı, bir şeyler tasarlamayı, kağıt bebekleri ve kıyafetlerini ve sonra çizmeyi” hatırladı. Kent, “Ailem özellikle ve babam her zaman çok teşvik edici olmuştur.Ama her iki ebeveynim de her zaman cesaret vericiydi.Çok hafife aldım, çok fazla bir şey olarak düşünmedim. Ama her zaman ilgilendim.Okuldaki afişleri falan yaptı.” Erken dönem yetenekleri hakkında çok fazla düşünmese de, ebeveynleri ve öğretmenleri düşündü. Babası, belki de kendisinin keşfetmesini dilediği bir yetenek görd.Kent bir röportajında, “Babam bence muhtemelen şair olması gerekiyordu. Piyano çalabiliyordu. gerçekten eğlenceli bir adamdı.Ve sanırım altı çocuğun yükü altındaydı.Annem de , Sanırım gerçekten daha çok, kendi işlerini geliştirme şansına sahip olan benim hayatımdaki bir insan olmalıydı.Yani bence ikisi de Katoliklerin bir sürü çocuğu varken altı çocuğu olan insanlardı.”

Kent, bir Katolik ilkokuluna ve ardından Hollywood’daki Immaculate Heart rahibeleri tarafından yönetilen Katolik Kız Lisesi’ne gitti.Kent, yaşlı rahibelerin sanat derslerine yaklaşımının öğrencilerin Eski Ustaları kopyalamak olduğunu üzülerek hatırladı.Ancak genç rahibelerden bazıları tutkulu ve ilgi çekici öğretmenlerdi.Frances’te büyük potansiyel gördüler ve 1936’da liseden mezun olduktan sonra sanat eğitimine devam etmesi için onu teşvik ettiler.Bazı genç okul arkadaşlarını şok eden 18 yaşındaki Frances, Immaculate Heart Manastırı’na katılma niyetini açıkladı. Kız kardeşlerin işlettiği özel kolejde okumaya devam etti.O yıl, Immaculate Heart College’da acemi bir rahibe ve öğrenci oldu.

1936’dan 1941’e kadar Kent, Rahibe Mary Corita adını alarak Immaculate Heart topluluğunda okudu ve yaşadı. Bu beş yıl boyunca Kent, sadece sanat eğitimi almakla kalmadı, aynı zamanda resim öğretmeni olarak da eğitim gördü ve daha sonra birinci sınıftan sonra öğrencilere ders verdi. Öğretimden bir dereceye kadar zevk alırken, çoğunlukla kendi sanatını genişletme fırsatından keyif aldı. Immaculate Heart Koleji’nin, okulun dini doğası göz önüne alındığında, gelenekçilik ve muhafazakarlık konusunda bir üne sahip olduğu düşünülebilirse de, aslında, liberal sanatlara adanmıştı ve avangart fikirlerin yuvası olarak biliniyordu. Nazi Almanya’sından kaçan ve avangard Alman sanatı hakkında yazan sanat tarihçisi Alois Shardt da dahil olmak üzere birçok öğretim üyesi onun üzerinde büyük bir etki bıraktı.

1941’de Corita, BA derecesi ile mezun oldu. Manastır topluluğunda kaldı, ancak 1944’te Kanada, British Columbia’daki bir öğretim görevi için çağrıldı. 1947’de Immaculate Heart’ta öğretmenlik yapmak için döndüğünde, aynı zamanda 1951’de tamamladığı Güney Kaliforniya Üniversitesi’nde sanat tarihi alanında yüksek lisansa başladı. USC’deki zamanının sonuna doğru, bir baskı resim dersi aldı. serigraf veya serigraf baskı hakkında daha fazla şey öğrendi.

1952’de, eğitimini tamamladıktan sadece bir yıl sonra, Corita Kent bir atılım yaptı. Hem Los Angeles County baskı yarışmasında hem de California Eyalet Fuarı’nda Lord Is With Thee ile birincilik ödülü kazandı.Kent bir röportajda, serigrafi konusunda aldığı sonraki biçimlendirici eğitiminin çoğunun, Meksikalı muralist Alfredo Ramos Martinez ile evli bir matbaacı olan Maria Sodi de Ramos Martinez’den geldiğini hatırladı.Ayrıca 1952’de Kent, Immaculate Heart’a geri döndü ve kolej sanat bölümünde tam zamanlı bir öğretim görevine başladı.İki daimi personelden sadece biri olarak. Hem bir öğretmen hem de bir sanatçı olarak ünü büyüyordu.

1954’te Corita, baskılarında metin kullanmaya başladı.Okul yıllarında yaptığı grafik posterlerin ardından Corita, çalışmalarında bilinçli olarak daha grafik bir stil kullanmaya, görselleri yazı karakteriyle karıştırmaya başladı. Sanat tarihçisi Donna Steele, “Çalışmaları soyut, figüratif, dini parçalardan tamamen tipografik metne dönüştüğü bir noktaya evriliyor. Söz, resim haline geliyor.” 1950’lerin ortalarında ve deneyleri boyunca, Kent’in sınıfı, besteci John Cage , mimari armatür Buckminster Fuller ve sonuç olarak tasarımcı Charles Eames de dahil olmak üzere avangard sanatçılar için bir mıknatıs oldu.Kent, en büyük öğretmenlerinden biri olarak kredilendirdi. “Eames’ten ya da herhangi bir çalışmasından eskimiş ayrımlar ve ayrımlar oluşturmayı ve yeni ilişkiler görmeyi sanatın durduğu ve hayatın başladığı hiçbir çizgi olmadığını görmeyi öğreniyoruz. Bağlantılar hakkında çok konuştu.”

Ayrıca 1950’lerin sonlarında, sanat bölümünden meslektaşı Rahibe Mecdelli Meryem ile birlikte Avrupa ve Mısır’ı dolaşarak ve Immaculate Heart College koleksiyonu için halk sanatı toplayarak bilgilendirici bir geziye çıktı.Dünyayı ve farklı sanatsal gelenekleri daha fazla deneyimlemiş olarak, birkaç ay sonra kendi sanatının yenilendiğini görmek için geri döndü.Yine de 1962’de kader bir gün onun gidişatını değiştirdi.Ferus Gallery’de Andy Warhol’un Çorba Konservesi resimleri sergisini görmeye gitti . “Eve dönerken her şeyi Andy Warhol gibi gördün” dedi.

Corita, Warhol’da akraba bir ruh gördü. 1962’de hemen ilk gerçek Pop baskısı olan Wonderbread üzerinde çalışmaya başladı.Wonderbread , beyaz bir arka plana karşı yerleştirilmiş, parlak ana renklerde on iki, hafif düzensiz oval şekilden oluşuyor.Boya katmanları, Soyut Dışavurumcu damlalar ve fırça darbeleri geride kaldı.Harika ekmeksaf bir Pop baskısıdır.Temiz çizgiler, koyu renkler, basitleştirilmiş şekiller. Bu oval şekillerin neler olabileceğine dair sadece başlıkta bilgi verilmektedir.Kent, Katolik Cemaati hizmetinde Mesih’in bedenini temsil etmek için kullanılan komünyon gofreti olan en harika ekmeğin şeklini ima ediyor. Daha sonra çalışmaları daha büyük, daha cesur ve daha renkli hale geldi.Baskılarında reklam logolarından ambalaj estetiğine, Beatles şarkı sözlerine, Albert Camus ve Samuel Beckett’ten alıntılara ve İncil ayetlerine kadar çok daha geniş ve eklektik bir referans malzemesi yelpazesi kullanmaya başladı.Üretken ve ucuza baskı yapmaya başladı; çalışmaları, bir umut ve neşe mesajı üretmek için ticari ve manevi dünyaları dengeledi. Çok çeşitli insanlar için erişilebilir olduğu için baskıdan keyif aldı ve “sanat insanları geliştirir” diye açıkladı.

Film yapımcıları, yazarlar, öğretmenler, akademisyenler ve sanatçılar dahil olmak üzere etkili LA figürleriyle karışmaya başladı. Akşam yemeği partileri için düzenli olarak Eames evini ziyaret etti ve jeodezik kubbenin vizyoner mimarı ve tasarımcısı Buckminster Fuller’ı stüdyosunda karşıladı. Şimdi 40’lı yaşlarının ortasında bir rahibe olan Corita Kent, Los Angeles’ta kesinlikle hayati ve çığır açan bir sanatçı ve sanat eğitimcisi oldu.

Bu arada Kent, 1964’te Immaculate Heart Sanat Bölümü’nün başına geçmişti. Sınıfları benzersiz ve dinamik ortamlar haline geldi. Sanatçı Julie Ault şöyle açıklıyor: “Birden fazla film aynı anda gösterildi, stereoda rock müzik çalındı ​​ve büyük ölçekli ortak projeler genellikle devam ediyordu. Buckminster Fuller, sınıfını ziyaret etmeyi ‘hayatımın en temel ilham verici deneyimlerinden biri’ olarak nitelendirdi. Öğrencileri gözlem çizimleri için süpermarketlere ve kavşaklara götürüldü ve sıklıkla gözleri bağlı resim yaptılar.

Kültürlerarası etkisi sadece sanat bölümünde değil, tüm kolejde hissedildi. Kent, kolej için yıllık Mary’s Day kutlaması için planlamayı devraldı. Yıllardır tören aynıydı kadınlar beyaz önlükler giydiler ve bir tören alayı içinde yürüdüler, ancak 1960’ların ortalarında onun rehberliğinde festival, parlak yazlık elbiseler, çiçekler, tefler ve gitarlarla daha çok bir hippi etkinliğine dönüştü.Yeni kutlamaların ilk yılında, tema Dünya Açlığıydı ve Rahibe Mary Corita’nın öğrencileri, şişirilmiş gıda ambalajlarının 3 boyutlu pankartlarını taşıdı.

Bu yeniliklerin yanı sıra Kent, kapsamlı bir ders turları, sergiler, öğretim ve baskı programı ile devam etti.1967 yılında Newsweek’teonu “The Nun: Going Modern” olarak tanıttı. Ancak Katolik Kilisesi içinde, tartışmalı sanatına ve öğretisine karşı şikayetler arttı.Kent için sanat, Kilise’yi modernize etmede ve “sallamada” ve Hıristiyan mesajlarını yeni yollarla sunmada önemli bir araçtı. Bununla birlikte, başpiskopos onun çalışmalarını anlamsız ve potansiyel olarak küfür olarak gördü ve başpiskopos, manastırın Başrahibesine “bu tür sanatsal temsiller hakkında birçok olumsuz yorum ve eleştiri aldığını” şikayet ederek yazdı. “Ayin ve kutsal sanatla ilgili olan şeyler benim yetki alanıma giriyor. Bu vesileyle Rahibe Corita’nın faaliyetlerinin kendi sınıfıyla sınırlandırılmasını tekrar talep ediyoruz.”

1968 yılına gelindiğinde, yoğun program ve Kilisenin sürekli baskısından bitkin düşen Rahibe Mary Corita, Cape Cod’da izin aldı ve ardından yemininden muafiyet talep etmeye karar verdi ve Immaculate Heart Order’ı temelli terk etti. Sadece bir yıl sonra, kalan kız kardeşlerin öğretim yöntemlerine yönelik sürekli eleştirilerin ardından tüm tarikat Katolik Kilisesi’nin resmi kontrolünü bıraktı.

50 yaşındaki Corita, hayatında ilk kez kendini yalnız yaşarken buldu. Araba süremez veya yemek pişiremezdi. Boston’a taşındı ve kendine bir daire buldu. Bu dramatik yaşam değişikliği ile çalışmaları daha radikal hale geldi. Kilisenin sansürlerinden kurtulan Kent, 1960’ların çalkantılı sonlarında siyasi görüşlerini daha güçlü bir şekilde ifade etmeye başladı. “Yürüyen insanlara hayranım. Hapse giren insanlara hayranım. Bunu yapacak cesaretim yok. O yüzden elimden geleni yapıyorum.” Yapabileceği şey, baskıları aracılığıyla açlık, ırk, sivil haklar, yoksulluk ve Vietnam’daki Amerikan askeri saldırganlığının şiddeti konularına dikkat çekmekti. Vietnam’daki savaşa karşı alenen kampanya yürüten bir Hristiyan Pasifist olan radikal rahip Daniel Berrigan’dan güçlü bir şekilde etkilendi.

1969’dan 1970’lerin başına kadar süren politik çalışmalardan sonra, Kent’in çalışmaları önemli ölçüde yumuşadı.Bu zamanın birçok aktivisti gibi o da kavgadan bıkmıştı ve “fiziksel olarak bir şeyleri yıkmanın zamanı geldi” dedi. Ayrıca, 1974’te ilk kez kanser teşhisi konduğundan, hayatı fiziksel olarak daha da zorlaştı. Buna iki şekilde tepki verdi: kişisel iç gözleme odaklanarak ve dünya çapında mesajlar ileterek. Artık belirli konulara odaklanmayan Kent’in çalışmaları, kendi hayatı ve mücadeleleri hakkında felsefi hale geldi ve kamusal barış ve sevgi mesajlarını içeriyordu. 1970’lerin sonu ve 80’lerin başı boyunca, Kent’in sanatsal çıktısı çoğunlukla yumuşak renkli serigrafi baskılar ile küçük, pastel suluboyaların veya günlük yaşama pozitiflik katmak için tasarlanmış büyük ölçekli kamu işlerinin bir karışımıydı, ama yapmadı’ t Cesur, floresan renkleri tamamen terk edin. Örneğin, şimdi ünlü olanı tasarladıTasarımla birlikte 700 milyon pul basan 1985 yılında ABD posta idaresi için posta puluna bayıldım ve o, Boston Gas Company’nin gaz tankları için devasa Rainbow Swash sanat eserini tasarladı – dünyanın en büyük telif hakkıyla korunan sanat eseri. Çalışma, Vietnam Savaşı karşıtı bir protesto olarak Ho Chi Minh’in ince bir profilini içerdiği tahmin edildiğinden, sonraki yıllarda tartışmalara neden oldu. Ancak Kent, tasarımın sadece neşeli bir gökkuşağı, Boston Şehri’ne bir Pop Art hediyesi olduğunu söyleyerek bunu reddetti. 1992’de Boston Gaz Şirketi orijinal tankı yıktığında, öyle bir tepki oldu ki, tasarımı hemen yeni bir tankta yeniden ürettiler.

1977’de Kent’e ikinci kez kanser teşhisi kondu ancak çalışmaya devam etti. Ancak 1986’da kanserin karaciğerine yayıldığı tespit edildi. Eylül 1986’da 67 yaşında vefat etti. Telif haklarını ve satılmayan sanat eserlerini Corita Sanat Merkezi’ni kuran Immaculate Heart College Community’ye bıraktı.

1980’de Massachusetts’teki deCordova Müzesi, Kent’in çalışmasının ilk retrospektifini sahneledi, kısaca “Corita” olarak adlandırıldı. Bununla birlikte, yaşamı boyunca ve özellikle ölümünden sonraki yirmi yılda, Kent’in çalışmaları hiçbir zaman ana akıma girmedi. Kadın sanatçı ve rahibe olarak Pop’un mesafeli, bitkin estetik anlatısına uymuyordu.

Bununla birlikte, 2000’lerin başından beri, Kent’in çalışmaları, LA ve Boston’daki küçük sanatsal çevrelerin dışında istikrarlı bir şekilde tanındı. Çalışmalarının sergileri her yıl Amerika Birleşik Devletleri’nde ve daha yakın zamanda Birleşik Krallık, Avustralya, Portekiz, İsviçre, Almanya ve Fransa’da arttı. Son on yılda Kent, zamanının en özgün ve önemli Pop sanatçılarından biri olarak kabul edildi. Kent’in eserinin küratörü Donna Steele, bunun “Warhol’unki kadar önemli” olduğunu söylüyor.Robert Rauschenberg , Jasper Johns , Richard Hamilton ve Peter Blake gibi Pop Art büyüklerinin eserleriyle ayakta duruyor.Büyük ve cesur ve o an.”

Çalışmaları yalnızca eğlenceli, modern ve kültürel açıdan bilinçli olmakla kalmadı, aynı zamanda kendi benzersiz ve demokratik mesajıyla hem anlamlı hem de içtendi. Steele, “Elinizde çarpık metin ve mesajlardan oluşan bu görsel şölen ve ne kadar çok bakarsanız, mesajların o kadar derine indiğini fark ediyorsunuz” diyor. “Gündelik dili ve reklam sloganlarını yakaladı.Bu 1960’lardı ve tüketim kültürü patlıyordu; ‘domates’, ‘burger’ ve ‘iyilik’ gibi kelimeler kullandı ve onları nasıl yaşadığımız hakkında mesajlar haline getirdi ve insancıllık ve başkalarını nasıl önemsediğimiz hakkında.” Önemli bir mesaj görsel bir şölene sarılır; Kent’in açıkladığı gibi, “kelimeleri görsel formlarla kullanmanın ve sadece kısa pasajlar kullanmanın genellikle insanları farkında olmayabilecekleri bir şeye uyandırmaya yardımcı olmanın bir yolu olduğu fikriydi,

Kent’in sanatı ve felsefesi, afiş ve grafik tasarımcı Saul Bass da dahil olmak üzere kendi sosyal çevresinde derinden etkiliydi. Bununla birlikte, Kent ile benzersiz bir duygusal bağ hisseden Julie Ault, Mike Kelley ve Ciara Phillips de dahil olmak üzere birçok modern matbaacı, sanatçı ve tasarımcının çalışmalarında da onun erişimi aynı derecede güçlü bir şekilde hissediliyor. Diğer birçok Pop Sanatçısının aksine, bugüne kadar insanlarla bağ kuran çalışmalarına, canlandırıcı, umutlu ve şefkatli bir yaklaşımı vardı.