Artemisia Gentileschi Kimdir?

Artemisia Gentileschi Biyografi

İTALYAN BAROK RESSAMI

Doğum: 1593 – Roma, İtalya

Ölüm:  1656 – Napoli, İtalya

Artemisia Gentileschi’nin Biyografisi

Artemisia Gentileschi, 8 Temmuz 1593’te Roma’da (Artemisia 12 yaşındayken ölen) Prudentia Montone ve tanınmış bir ressam olan Orazio Gentileschi’nin çocuğu olarak dünyaya geldi.Birkaç çocuğun en büyüğü olan Gentileschi, sanat için çabucak bir yetenek gösterdi ve babasından öğrenmeye başladı. Orazio, Caravaggio’nun arkadaşıydı. Roma’daki sanat sahnesinin ön saflarında yer alan kışkırtıcı ressamdı. Birlikte, Orazio ve Caravaggio bir zamanlar Roma sokaklarında başka bir ressam hakkında iftira niteliğinde grafiti yazmakla suçlandılar.Duruşma sırasında Orazio, Caravaggio’nun melek kanatlarını ödünç almak için evini ziyaret etmesiyle ilgili bir anekdot anlattı ve bu, büyük sanatçının Gentileschi ailesiyle yakın olduğunu ve en büyük kızı Artemisia’nın onunla tanışacağını öne sürdüğünü belirtti.Ne olursa olsun, Artemisia 13 yaşındayken, Caravaggio bir cinayete karıştı ve Roma’dan Napoli’ye kaçmak zorunda kaldı.Buna rağmen, Caravaggio’nun etkisi hem Orazio hem de Artemisia’nın eserlerinde görülebilir.

Artemisia Gentileschi Kimdir?

1611’de Orazio, başka bir ressam Agostino Tassi ile birlikte Roma’daki Palazzo Pallavicini-Rospigliosi’yi süslemek için işe alındı.Orazio, 17 yaşındaki Artemisia’nın resim tekniğini geliştirmesine yardım etmeyi umarak, ona ders verdiği Tassi’yi tuttu.Bu, Tassi’ye Artemisia’ya bire bir erişim sağladı ve özel derslerinden birinde ona tacizde bulundu.Daha sonra yaşadığı çileyi şöyle anlattı: “Daha sonra beni yatağın kenarına attı, bir eliyle göğsüme bastırdı ve onları kapatmamı engellemek için bir dizini kalçalarımın arasına koydu.Çığlık atmamak için ağzımda mendil var.”

Tacizden sonra Artemisia, evleneceklerine inanarak Tassi ile ilişkiye başladı.Ancak Tassi daha sonra onunla evlenmeyi reddetti.Orazio, olağandışı bir karar alarak kendisine taciz suçlamasında bulundu ve müteakip yargılama yedi ay sürdü.Bu, Artemisia’nın Tassi ona taciz etmeden önce bakire olduğu gerçeğine bağlıydı. Duruşma, Tassi’nin karısını öldürdüğü suçlamaları da dahil olmak üzere çeşitli skandal ayrıntıları ortaya çıkardı. Mahkeme işlemlerinin bir parçası olarak, Artemisia bir jinekolojik muayeneden geçmek zorunda kaldı (bakire olduğunu iddia ettiğini kanıtlamak için) ve ifadesinin doğruluğunu test etmek için kelebek vidalarla işkence gördü.Bir sanatçı için bu tür bir işkence yıkıcı olabilirdi.Ancak Artemisia neyse ki parmaklarında kalıcı hasar oluşmasını önledi.

Tassi sonunda suçlu bulundu ve Roma’dan sürgün edilerek cezalandırıldı. Ancak bu cümle, Tassi’nin sanatsal yeteneği nedeniyle Papa’dan koruma alması nedeniyle hiçbir zaman yerine getirilmedi.Özellikle, Artemisia Gentileschi’nin sonraki resimlerinin çoğu, kadınların ya erkekler tarafından saldırıya uğradığı ya da intikam peşindeki güç pozisyonlarında olduğu sahneleri içeriyor.

Duruşma bittikten bir ay sonra Orazio, Artemisia’nın sanatçı Pierantonio Stiattesi ile evlenmesi için düzenlemeler yaptı. Çift, Stiattesi’nin memleketi olan Floransa’ya taşındı.Burada, büyük yeğeni tarafından ressam için bir anıt ve müzeye dönüştürülen Michelangelo’nun evi Casa Buonarotti’de bir fresk için ilk büyük siparişlerinden birini aldı.

Artemisia, Floransa’da yaşarken prestijli Accademia delle Arti del Disegno’ya (Sanat ve Çizim Akademisi) kabul edilen ilk kadın oldu.Bu, sanatsal malzemelerini kocasının izni olmadan satın almasına ve kendi sözleşmelerini imzalamasına izin verdi.Ayrıca, çeşitli kazançlı komisyonlar aldığı Toskana Büyük Dükü II.Cosimo de’Medici’nin desteğini de aldı.

1618’de Artemisia ve kocasının, Artemisia’nın ölen annesinin adını taşıyan bir kızı Prudentia vardı.Bu sıralarda Artemisia, Francesco Maria di Niccolo Maringhi adında bir Floransalı asilzade ile tutkulu bir ilişkiye başladı. İlişkileri, 2011 yılında akademisyen Francesco Solinas tarafından keşfedilen Artemisia’dan Maringhi’ye bir dizi mektupla belgelenmiştir.Alışılmadık bir şekilde, Artemisia’nın kocası bu ilişkiyi biliyordu ve karısının aşk mektuplarını Maringhi’nin kendisiyle yazışmak için kullandı.Görünüşe göre Maringhi, Stiattesi’nin parayı kötü idare etmesi nedeniyle çifti sık sık endişelendiren bir şey olarak, çiftin mali açıdan iyi durumda kalmasını sağlamaktan kısmen sorumluydu.

Artemisia’nın ilişkisine ilişkin yaygın söylentilerin yanı sıra mali sorunlar, çift arasında anlaşmazlığı tetikledi ve 1621’de Artemisia, kocası olmadan Roma’ya döndü.Burada Caravaggio’nun yeniliklerinden etkilenmeye devam etti ve ressam Simon Vouet de dahil olmak üzere birçok takipçisiyle çalıştı.Roma’da umduğu kadar başarılı olamadı ve on yılın sonuna doğru muhtemelen yeni komisyonlar arayarak Venedik’te biraz zaman geçirdi.

Eşi olmadan (ancak kızıyla birlikte) gezici yaşam tarzını sürdüren Gentileschi, 1630’da Napoli’ye taşındı ve burada Massimo Stanzione gibi birçok tanınmış sanatçıyla çalıştı.1638’de Artemisia, babasının 1626’dan beri saray ressamı olduğu Londra’daki İngiltere Kralı I.Charles’in sarayına davet edildi. Orazio, Londra’daki tek İtalyan ressam ve onun tarzını tanıtan ilk sanatçılardan biri olarak adını duyurmuştu.

Caravaggio’dan İngiltere’ye. 17 yıldan fazla bir süredir birbirlerini görmemelerine rağmen, Orazio ve Artemisia’nın yeniden bir araya geldiğine dair çok az kayıt var.Artemisia, Londra’dayken , Resmin Alegorisi Olarak Kendi Portresi de dahil olmak üzere en ünlü eserlerinden bazılarını boyadı.

(1638). I.Charles’in karısı Kraliçe Henrietta Maria’nın Greenwich konutu için alegorik bir freskte babasıyla birlikte çalıştığı da öne sürülmüştür.Orazio, 1639’da 75 yaşında öldü ve bu nedenle, özellikle Orazio yaşlı bir adam olacağından, bu önemli projenin tamamlanması için Artemisia’nın yardımının gerekli olması mümkündür.

Artemisia, 1642’de İç Savaş patlak verdiğinde İngiltere’yi kesinlikle terk etmesine rağmen, babasının ölümünden sonra birkaç yıl Londra’da kalmış gibi görünüyor.Patronu Don Antonio Ruffo ile yazışmalar önerse de, sonraki hareketleri hakkında çok az şey biliniyor.Napoli’ye döndüğünü söyledi. İkisi arasında kalan son mektup 1650 tarihlidir ve bu noktada hala aktif olarak çalıştığını ima eder.Ölüm tarihi belirsizdir; 1654’te hala Napoli’de çalıştığını gösteren bazı kanıtlar var ve 1656’da şehri harap eden vebadan ölmüş olabileceği tahmin ediliyor.

Artemisia Gentileschi’nin mirası tartışmalı ve karmaşıktı.Yaşamı boyunca saygın ve tanınmış olmasına rağmen, ölümünden sonra dönemin sanat tarihi hesaplarından neredeyse tamamen çıkarıldı.Bunun nedeni, tarzının genellikle babasınınkine benzer olması ve eserlerinin çoğunun Orazio’ya yanlış atfedilmesidir.

Artemisia’nın çalışması 1900’lerin başında yeniden keşfedildi ve özellikle Caravaggio bilgini Roberto Longhi tarafından desteklendi.Bununla birlikte, yaşamına ve resmine ilişkin hem akademik hem de popüler anlatımlar, abartılı ve aşırı cinselleştirilmiş yorumlarla renklendi.Bu kısmen Longhi’nin karısı Anna Banti tarafından 1947’de yayınlanan Artemisia hakkında sansasyonel bir romandan kaynaklanıyor.

1970’lerde ve 1980’lerde, Mary Garrard ve Linda Nochlin gibi feminist sanat tarihçileri, Artemisia Gentileschi’nin bu anlayışını yeniden değerlendirmeye ve sanatçının akademik ve popüler itibarını değiştirmeye, önemli sanatsal başarılarına ve sanat tarihi üzerindeki etkisine odaklanarak değiştirmeye başladılar.Biyografisinden daha fazla. Sanat tarihçisi Ann Sutherland Harris, 1976’daki etkili ‘Kadın Sanatçılar: 1550-1950’ sergisinin kataloğunda, Artemisia Gentileschi’nin “batı sanatı tarihinde sanata önemli ve inkar edilemez derecede önemli bir katkı yapan ilk kadın olduğunu savundu.