Ambrogio Lorenzetti Kimdir ? Hayatı Ve Biyografisi 

Doğum tarihi: 1290, Siena, İtalya

Ölüm tarihi ve yeri: 9 Haziran 1348, Siena, İtalya

İtalyan ressam

Ambrogio Lorenzetti, (1285, Siena, Siena Cumhuriyeti 1348), İtalyan Siyen ressamlarının en büyüğü olan Duccio ve Simone Martini ile önem kazanan italyan sanatçı.Aynı zamanda ressam Pietro Lorenzetti’nin küçük kardeşidir.

Sadece 13 yıllık bir dönemi kapsayan altı belgelenmiş Ambrogio eseri hayatta kaldı.Floransa’da yaklaşık 1332’de boyanmış bir sunağın parçaları olan Bari Aziz Nikolaos efsanesinden dört sahne içeriyorlar.Palazzo Pubblico, Siena’daki Sala della Pace’deki 1337-39’un iyi ve Kötü Hükümet duvar süslemeleri ve Tapınakta Mesih’in Sunumu (1342) ve Müjde’nin (1344) imzalı ve tarihli panelleri bulunur.

Ambrogio’nun öğretmeninin kim olduğu bilinmemekle birlikte, ilk eserleri, ana ilhamını Duccio, kardeşi Pietro ve Giotto’nun sanatından erken aldığını göstermektedir.Zaten onun temsilleri gerçekçi bir bireyciliği ve önemli bir kompozisyon ve biçim ile yoğun bir meşguliyeti ortaya koymaktadır.Bu özellikler, en önemli Siyen fresk dekorasyonu olan Palazzo Pubblico’daki Alegorilerde en belirgindir.İçinde Ambrogio akut bir gözlemci, doğrusal ve hava perspektifinin ampirik bir araştırmacısı, Klasik sanat eserleri öğrencisi ve politik ve ahlaki bir filozof olarak görülüyor.Uzamsal derinliği inandırıcı bir biçimde betimleme arzusu, onu resimlerinde giderek daha doğru bir mekan görüntüsüne ve son eseri Müjde’de neredeyse tek noktadan bir perspektife götürdü.Bakış açısına ve Klasik antik çağa olan derin ilgisiyle Ambrogio Rönesans’ı öngördü.

Lorenzettis sanatı, 14.yüzyılın üçüncü çeyreğinde Siena’da yaygın olarak taklit edildi ve yakın takipçilerin birçok eseri hala yaygın olarak bir ya da diğer kardeşe atfediliyor. 

​​Lorenzettiler resimlerinde erken Siena ustalarının renk uyumları ve anlatımcı desenleri ile Pisano ve Giotto’nun gerçekçiliğini birleştirmişlerdir. Floransa resminden ise hacimlere önem vermeyi ve heykelsi yalınlığı almışlardır.Pietro erken dönem fresklerinde Giotto’dan etkilenmiş, daha sonraki çalışmalarında ise Siena sanatına yeni bir anıtsallık getirmiştir.Ambrogio, Palazzo Pubblico’daki dört büyük freskinde Orta Çağ’m alegorilerini somut bir dille işlemiştir.Bu resimler onun Aristoteles felsefesinin izleyicisi olduğunu gösterir. Klasik anlayışla betimlenmiş olan figürler incelik ve yaşam doludur.Bu yapıtlar Siena Okulu’nun en olgun örnekleri arasında sayılır.