Alex Katz Kimdir ?

Alex Katz Biyografi

AMERİKALI RESSAM VE RESSAM

Doğum: 24 Temmuz 1927 – Brooklyn, New York

Alex Katz’ın Biyografisi

Alex Katz, 1927’de Brooklyn’in Sheepshead Bay bölgesinde doğdu ve St. Albans, Queens’de büyüdü. Bir iş adamı olan babasıyla erken yaşta çizim yapmaya başladı ve günü akademisyenler ve sanat arasında ayırmasına izin veren bir program sağlayan Woodrow Wilson Lisesi’ne gittiğinde yalnızca sanat okumak istediğini biliyordu.

Eski bir aktris olan annesi, sanat kariyerinin oğlu için zor bir hayata yol açacağından korkmasına rağmen, Alex’in ailesi onun isteklerini teşvik etti. Babasının da güzel sanatlara ve mimariye ilgisi vardı. Arkadaşlarının çoğu ressamdı ve Rus soyut resimlerinden oluşan bir koleksiyona sahiptiler.

Lise yıllarında, Katz reklam tasarımı okudu, ancak antika kalıpların çizimlerini yapmaktan daha fazla zevk aldı. İlk kez Modern Sanat Müzesi’ni ziyaret etti ve Piet Mondrian’ın tablolarını gördüğünü hatırladı: ” Broadway Boogie Woogie’yi çok sevdim . İlk gördüğümde saçma olduğunu düşündüm çünkü bana caz gibiydi.”

Alex Katz Kimdir?

1945’te Katz silahlı kuvvetlere alındı ​​ve bir yıl donanmada görev yaptı. New York’a döndükten sonra sanat eğitimine devam etmek isteyen Cooper Union’a giriş sınavına beklenmedik bir şekilde girdi ve okula kabul edildiğinde kendini şaşırttı. Başlangıçta müfredatla mücadele etti, kendi ilerlemesini sanat hazırlık programlarından mezun olan diğer öğrencilerle karşılaştırdı.Ancak Morris Kantor, Paul Zucker ve Robert Gwathmey gibi öğretmenlerle çalışırken özgüveni arttı. Sanat tarihine ve resme olan ilgisi kısa sürede onu ticari sanat ve illüstrasyona odaklanmasından uzaklaştırdı. 1940’ların sonlarına ait ilk çizimleri, güçlü konturlu biçimler ve basitleştirilmiş kompozisyonlar için bir tutku sergiledikleri için sonraki çalışmalarıyla tutarlıdır.

1949’da Katz, Maine’deki Skowhegan Sanat Okulu’nda yaz eğitimi için burs aldı ve burada Henry Varnum Poor ile plein hava resmini öğrendi.Açık havada resim yapmak, Katz’a hayattan nasıl resim yapılacağını ve spontane çalışmayı öğretti; bu, Jackson Pollock’un kompozisyonlarında hayran olduğu niteliklere benzer şekilde, fırçasına özgürlük ve dolaysızlık kazandırdı . İlk resimleri, ağaçları ışıkla dolu bir arka plana karşı betimler, manzaranın tam bir tasvirinden ziyade enerjiyi ve hissi vurgular. Bu eserler 1954 yılında Roko Gallery’deki ilk kişisel sergisinde ve ayrıca 10. Cadde’deki Tanager Gallery’de Lois Dodd ile ortak sergisinde sergilendi.

1949’da Katz, Maine’deki Skowhegan Sanat Okulu’nda yaz eğitimi için burs aldı ve burada Henry Varnum Poor ile plein hava resmini öğrendi .Açık havada resim yapmak, Katz’a hayattan nasıl resim yapılacağını ve spontane çalışmayı öğretti.Bu, Jackson Pollock’un kompozisyonlarında hayran olduğu niteliklere benzer şekilde, fırçasına özgürlük ve dolaysızlık kazandırdı.İlk resimleri, ağaçları ışıkla dolu bir arka plana karşı betimler, manzaranın tam bir tasvirinden ziyade enerjiyi ve hissi vurgular. Bu eserler 1954 yılında Roko Gallery’deki ilk kişisel sergisinde ve ayrıca 10. Cadde’deki Tanager Gallery’de Lois Dodd ile ortak sergisinde sergilendi.

Bu sergiler aracılığıyla Katz, 10. Cadde sahnesine tanıtıldı ve Nell Blaine, Jane Freilicher ve Larry Rivers’ın çalışmalarına maruz kaldı . “Açık” figüratif tarzlarından etkilenen Katz, benzer şekilde resim yapmaya başladı. İlk figüratif resimlerinden biri olan Dört Çocuk(1951), bir fotoğrafa dayanıyordu, ancak gerçekçi tasvir için çok az endişe gösteriyor. Fotoğraf resimleri üzerinde çalışmak, Katz’ı, o zamanlar eski moda olarak kabul edilen figüratif resme modern bir yaklaşımın gelişimini düşünmeye sevk etti. Geleneksel ve çağdaş arasında bir denge bulmayı uman Katz, portreye odaklanmaya karar verdi ve Skowhegan’da geleneksel teknikleri, modernist eğitimini ve doğrudan resim ile deneyimlerini birleştirerek resim stilini geliştirdi.

1957’de Katz, bir galeri açılışında Ada del Moro ile tanıştı. Ertesi yıl evlendiler ve Ada, resimlerinin en sık konusu oldu. Bu zamana kadar Katz, Aksiyon Resminin jestsel yaklaşımına doğrudan karşıt olarak portrelerini ince ve kasıtlı olarak boyayarak olgun bir stile yerleşmişti.

Hem New York’ta hem de Maine’de resim yapan sanatçının konuları portrelerden yazlık boş zaman sahnelerine, basitleştirilmiş manzara motiflerine kadar uzanıyor ve tipik olarak renk engelleme ve ara sıra görünür kontur çizgileri nedeniyle düzlük sergiliyor.

1955’te başlayan kolajlar , Ada in the Water’da olduğu gibi beklenmedik şekilde küçük bir format ve dikkatlice kesilmiş şekiller kullanarak kendi stili ile Soyut Dışavurumculuk arasındaki mesafeyi daha da vurguladı.(1958)

Konu-zemin ilişkisinde bir kopukluk olduğunu fark eden Katz, 1959’da, bir dizi düz “heykel” veya gerçek uzayda bağımsız portrelere dönüşen bir konsept olan, ahşap parçaları üzerindeki figürleri düzenlemek için kesikler kullanmaya başladı.

Medya ve ticari kültür, Katz’ın film, televizyon ve reklam panosu reklamlarından yararlanan 1960’lardaki çalışmalarında önemli bir rol oynadı. Red Smile (1963), Ada’nın yakın plan bir film çekimine benzer. Dramatik yeteneği, 1960’ların başlarından itibaren koreograf Paul Taylor için kostüm ve set tasarımlarında iyi bir şekilde kullanıldı ve bu, müzik ve dansa ömür boyu süren bir ilgiyle sonuçlandı. Katz ayrıca 1970’ler boyunca çalışmalarına hükmetmeye devam eden grup portreleri yapmaya başladı. Çevresindeki insanları model olarak kullanan bu resimler, yaşlanan sanatçı, şair, yazar ve eleştirmen çevresinin büyüleyici bir sosyal tarihine yol açtı.

1980’lerde, Katz portre üzerinde yoğunlaşmaya devam etti ve manzarasını “çevresel” olarak tanımladığı Black Brook resimlerinde örneklenen yeni, daha büyük bir yöne götürdü. Katz’ın 1980’ler boyunca sık sık geri döndüğü bir tema olan dere, bir gece manzarası olarak tasvir edilmiştir.

Neredeyse renkten yoksun olan bu parçalar, tanıdık renk bloklu alanlarında ağır, fırça darbeleri kullanarak soyutun sınırlarını çiziyor. Aydınlık ve karanlık arasındaki karşıtlığın olanaklarından etkilenerek, Edward Hopper’ınkine benzer bir atmosfer yaratan bir dizi kentsel gece resmine girişti.izole şehir manzaraları. Katz’ın başarısı, 1986’da ilk büyük retrospektifini düzenleyen Whitney Amerikan Sanatı Müzesi tarafından tanındı. Bu başarıya rağmen, Katz farklı konuları, renkleri, dokuları ve ışık efektlerini keşfederek sanatsal olarak kendine meydan okumaya devam etti.

Katz, 1968’den beri yaşadığı ve çalıştığı aynı sanatçıların kooperatif binasında, SoHo, New York’ta bir ev stüdyosunu sürdürmeye devam ediyor.

Alex Katz’ın Kariyeri Hakkında Kısa Bir Değerlendirme

Bugün Katz’ın sanatı, gerçekçiliğin temellerini sorgulayan hareketler karşısında gerçekçiliğin mutlu bir şekilde kucaklanmasının bir temsilcisi olarak duruyor. 1990’lar ve sonrasının sanat dünyası artık modernist mirasın kurallarına ve beklentilerine bağlı değildi ve bu onun sanatına daha fazla ilgi duymasını sağladı. Katz’ın dışavurumcu olandan çok ikonik olana hatta ölüye vurgu yapması ve onun “nesnelerin yüzeyini” ön plana çıkarması genç sanatçıların ilgisini çekti. Ünlü ikonların ressam portrelerini yakından ve kırpılmış bir şekilde yapan Elizabeth Peyton, Katz’dan bir ipucu aldı. “Resim oluşturma” sanatçısı Richard Prince, Katz’ın figür sanatının ticari üslubuna ve anlamlı derecede belirsiz kalitesine ilgi duymuştur. Bir zamanlar modernist eleştirmen Clement Greenberg tarafından alay konusu olmuştu., bugün birkaç yüksek profilli yazar ve koleksiyoncu (örneğin: Carter Ratcliffe, Robert Storr ve Charles Saatchi) Katz’ın sanatını aktif olarak tanıtıyor ve bu itme ile etkisi artıyor. Katz bugün, figürlerinin gösterdiği karmaşık olmayan esenlikte ve ayrıca sanatçının cesur bireyselliğinde ve 20. yüzyılın sonlarında sanata egemen olan hareketlerden farklılığında belirgin bir şekilde “havalı” bir aura sürdürmesi nedeniyle takdir edilmektedir.