Apelles Kimdir ?

Ressam 

Doğum tarihi: MÖ 352, Kolofon

Ölüm tarihi ve yeri: MÖ 306, Istankoy, Yunanistan

Apelles’in Biyografisi

Apelles (MÖ 350’den sonra aktif) en önde gelen antik Yunan ressamlarından biriydi. Eserlerinden hiçbiri günümüze ulaşmamıştır.Ancak eski yazarlar tarafından tanımlanmıştır.

Kaynaklar, Apelles’in Cos (Pliny), Colophon (Suidas) veya Efes (Strabo ve Lucian) yerlisi olup olmadığı konusunda hemfikir değildir. Kariyerinin ilk aşamalarında, Sicyonian resim okulunun yol gösterici ruhu olan Pamphilus’un öğrencisiydi ve Apelles bu okulla ilişkili kalmış gibi görünüyor. Pliny in Naturalis historia’ya (XXV, 93) göre, olgunluk yıllarında Makedonlu Philip için portreler yaptı.Philip’in ölümünden sonra Apelles, Büyük İskender’in saray ressamı oldu. Alexander’ın Apelles’in çalışmasına o kadar hayran olduğu söylenir ki, boyalı kraliyet portrelerinin uygulanmasının Apelles’in özel ayrıcalığı haline getirilmesini emretti.

İskender’in ölümünden sonra Apelles İskenderiye’de I. Ptolemy’nin sarayında iş buldu. Ptolemaios’u devirmek için bir komploya karıştı, ancak kendini temize çıkarmayı ve Kralın gözüne girmeyi başardı. Lucian tarafından ayrıntılı olarak açıklanan ve Sandro Botticelli’nin 15. yüzyıldaki resminde yeniden yaratılan ünlü alegorik resim Calumny, belki de Ptolemy’yi ressamın masumiyetine ikna etmek amacıyla yapılmıştır.

Antik yazarlar tarafından Apelles hakkında anlatılan birçok anekdot, İskender de dahil olmak üzere eleştirmenleriyle her zaman tartışmaya hazır olan, ruhlu, kendine güvenen, hatta zaman zaman küstah bir kişiliğe işaret ediyor.Bir keresinde, İskender resim sanatı üzerine konuşurken, Apelles ona susmasını tavsiye etmişti çünkü renk öğütücü olarak görev yapan çocuklar onun sözlerine gülüyorlardı.Pliny, Naturalis historia, XXV, 85. Apelles’in İskender’e sanattaki yargısının bir atınkinden daha düşük olduğunu söylediği de söylenir.Aelian, Variaei Alexander’ın sözlerini adım adım takip etmiş gibi görünüyor.

Diğer Yunan ressamlarında olduğu gibi, Apelles’in hiçbir eseri günümüze ulaşmamıştır ve antik kaynakların onun üslubu hakkında söyledikleri bazı yönlerden çelişkilidir. Bir yandan sanatını icra etmeden bir gün bile geçirmeyen, çizgi inceliğinde çağdaşı Protogenes’i geride bırakan, yapıtlarının inceliklerine yönelik eleştirilere duyarlı, etkisini titizlikle hesaplayan titiz bir teknisyen olarak tanımlanıyor.Portreleri o kadar kesindi ki, kâhinler bakıcılarının geleceklerini yüz detaylarından okuyabildiklerini iddia ettiler.

Öte yandan, Apelles, kompozisyon ve orantı bakımından bazı çağdaşlarından daha düşük olduğunu kabul ettiği (Pliny, Naturalis historia, XXV, 85) ancak onun “cazibesi” veya “çekicilikten” yoksun olduklarını ileri sürdüğü bir inceleme veya anı yazmış gibi görünüyor. zarafet” (Yunanca, charis ), diğer eserlerin yanı sıra, bir resim üzerinde çalışmayı ne zaman bırakacağını bilmeyi içeren içgüdüsel bir nitelik.

Apelles’in birçok eserinden portreler, mitolojik konular ve alegorik sahneler- antik yazarlar tarafından bahsedilmiştir. Görünüşe göre en çok beğenilen ikisi , aslen Kos’taki Asklepieion’da bulunan ve daha sonra Augustus tarafından Roma’daki İlahi Sezar Tapınağı’na yerleştirilen Aphrodite Anadyomene (denizden yükselen Aphrodite) ve Efes’te Alexander Keraunophoros (İskender, yıldırım tutan Zeus olarak temsil edilir). Apelles’in eserlerinin bazı yankıları, Pompei resimlerinde, özellikle de Vettii Evi’ndeki Alexander Keraunophoros’un bir kopyası gibi görünüyor.