Wilfrid Sellars Kimdir?Hayatı Ve Biyografisi

Filozof

Doğum tarihi: 20 Mayıs 1912, Ann Arbor, Michigan, ABD

Ölüm tarihi ve yeri: 2 Temmuz 1989, Pittsburgh, Pensilvanya, ABD

Wilfrid Sellars’ın Hayatı

olarak bir pozisyon aldı ve burada öncelikle felsefe tarihini anlatmaktan sorumluydu. Bu süreçte, Sellars, daha sonraki yazılarını şekillendiren kapsamlı felsefe tarihi görüşünün ana hatlarını geliştirdi. Sellars, Harvard’daki tezini asla bitirmedi ve birkaç yıl boyunca düşüncelerini kağıda dökememe sıkıntısı yaşadı. Oxford MA’sı, son resmi derecesi oldu. (Oxford’dan doktora dereceleri o zamanlar hala nispeten nadirdi ve Oxford MA bir son derece olarak kabul edildi.)

İkinci Dünya Savaşı, Sellars’ın akademik kariyerini sekteye uğrattı. 1943-1946 yıllarını ABD Donanması’nda önce denizaltı karşıtı harpte, sonra deniz hava istihbaratında eğitmen olarak geçirdi. Donanmadan salıverilmesinin ardından Sellars, tamamen yazılarına odaklanmak için kendini kapattı ve pek çok taslaktan sonra (kendi hesabına göre on yedi), ilk yayınlanabilir makalesi olan “Realism and the New Way of Words”ı çıkardı. Bu, Sellars için bir dönüm noktası oldu, çünkü sonunda üretken bir akademisyen olmasını sağlayan bir yazma sürecini keşfetmişti.

1946’da Sellars, kendisini Iowa’da işe almış olan Herbert Feigl’e yeniden katıldığı Minnesota Üniversitesi’nde yardımcı doçent olarak bir görevi kabul etti. Artık yazma sürecini keşfeden Sellars, istikrarlı bir şekilde yayınlamaya başladı. Ayrıca, adını her yerdeki İngilizce konuşan filozoflara tanıdık getiren birkaç proje üstlendi: 1950’de Feigl ve Sellars, açıkça analitik felsefeye adanmış ilk dergi olan Philosophical Studies’i kurdu. O ve Feigl ayrıca kısa sürede analitik felsefenin klasik bir derlemesi haline gelen Felsefi Analizde Okumalar’ı (1949) yayınladılar. Sellars , Ethical Theory’de Okumalar üretmek için John Hospers ile birleşti(1952), ahlak teorisi için eşit derecede önemli bir koleksiyon. Sellars, 1951’de felsefe profesörlüğüne terfi etti ve 1952’den 1959’a kadar Minnesota’da bölümün başkanlığını yaptı;

Sellar’ın felsefesindeki belki de en temel tema, metafiziksel ve normatif düşünceye özgü söylem alanlarını kayıpsız bir şekilde barındırmaya yetecek kadar zengin olan bir natüralizm geliştirme taahhüdüdür. Bu, rasyonalizmin metafiziksel ve epistemolojik yüklemlerin mantıksal gramerine ilişkin kavrayışlarını ampirizmin rasyonalizme özgü Platonculuğu reddetmesiyle birleştirmeyi gerektirir. Sellars, ilk yayınları olan 1947-1954’te, metafizik ve epistemolojinin klasik felsefi problemlerini açıkça dilbilimsel bir anahtarda yeniden biçimlendirdi ve Rudolf Carnap’ın felsefi semantiğini kullanarak, bu problemlere ilişkiyi analiz edecek bir “saf pragmatik” geliştirerek yaklaşmaya çalıştı. kullanıldığı dünyaya zengin bir şekilde yapılandırılmış bir dil. Sonraki yıllarda.

Natüralizmiyle koordineli olarak çalışmalarındaki bir diğer sabit tema, bilimsel gerçekçiliktir. Sellars, Minnesota’dayken Center for the Philosophy of Science ile derinden ilgilendi ve bilimsel teorinin doğasına ve onun gözlemsel kanıtlarla ve bilimin başlangıçta içinde ortaya çıktığı daha geniş kavramsal çerçeveyle ilişkisine dair sofistike bir anlayış geliştirdi. Teorik bilim dilinin veya dillerinin gözlem diline çevrilebilir veya indirgenemez olmaksızın gözleme dayandığına dair inancı, söylem alanları arasındaki diğer indirgemeci olmayan ilişkiler için bir model görevi gören önemli bir içgörü haline geldi.

1956’ya gelindiğinde, Sellars’ın sistematik felsefesinin temel ilkeleri, ilk eserlerin bazı özelliklerini bir kenara bırakan ve sonraki düşüncelerinin çoğunun çerçevesini ortaya koyan iki büyük makale ile basılı olarak belirgindi. “Dil Oyunları Üzerine Bazı Düşünceler”de Sellars, kendi natüralizmiyle uyum içinde anlamın indirgemeci olmayan ama tamamıyla adcı bir yaklaşımla ele alınmasını sağlayan işlevsel sınıflandırma olarak anlam açıklamasını geliştirdi. Bu şekilde elde edilen içgörüler, felsefede devrim niteliğinde bir adım olarak hızla kabul edilen “Empirizm ve Zihin Felsefesi”nde uygulandı. Bu çalışmasında, verili olan mitinin özellikle göze çarpan bir biçimi olan ampirist temelciliğin çığır açan bir eleştirisini ve genel olarak indirgemeci olmayan ancak fizikselci bir zihin felsefesini tanıttı.

Sellars, 1959’da Yale Üniversitesi’ne felsefe profesörü olarak taşındı. Bundan kısa bir süre sonra, 1963’te Sellars için bir başka dönüm noktası geldi: En etkili makalelerinin bir derlemesi olan ilk kitabı Science, Perception, and Reality ve makalesi yayınlandı. anlam ve nominalizm teorisinin ayrıntılarını çalıştığı ve ilk önce nokta-tırnak kavramını geliştirdiği ve daha sonra teorisini açıklamak için kullandığı “Soyut Varlıklar” adlı ontolojide. Aynı yıl Pittsburgh Üniversitesi’nde üniversite profesörü oldu.

Sellars’ın Pittsburgh’daki açılış dersi “Felsefe ve İnsanın Bilimsel İmgesi” onun felsefi misyonuna genel bir bakış sağladı ve Science, Perception, and Reality’de yeniden basıldı . O parçada, çağlar süren entelektüel emekle yavaş yavaş rafine edilen ve içinde kendimizle derinlemesine düşünebildiğimiz kavramsal çerçeve olan “açık görüntü” ile “bilimsel görüntü” arasında ayrım yaptı. Algılanabilir şeylerin davranışını açıklamak için algılanamayan varlıkları varsaymak ve böylece açık görüntü tarafından kullanılan temel kategori şemasını gözden geçirmek, açık görüntü için önemli bir meydan okuma haline geldi.

“Her biri dünyadaki insanın tam bir resmi olma iddiasında olan” bu iki imge, bir şekilde tek bir vizyonda kaynaştırılmalıdır. Sellars’a göre bilimsel imaja ontolojik öncelik verilmelidir: “Dünyayı tanımlama ve açıklama boyutunda bilim, olanın, olanın ve olmayanın, olmadığının ölçüsüdür.” Ancak kişilik, faillik ve bu tür kavramları oluşturan normlar bilimsel görüntüde yer almamaktadır. Kendimizi düşünen kişiler isek, kişiliğimizin ortaya çıktığı tek bakış açısı olan açık görüntü, bilimsel görüntüye bitişik olmalıdır. Sellars, kişiliği oluşturan normların bir topluluğun en genel ortak niyetleri açısından analiz edilmesi gerektiğini anladığımızda bu iki görüntünün birleştirilebileceğine inanıyor.

Sellars, Pittsburgh’da geçirdiği yıllar boyunca, 1963’te ortaya koyduğu temaları detaylandırarak, analiz düzeylerini derinleştirdi ve sisteminin çeşitli parçaları arasındaki karşılıklı bağlantıları zenginleştirdi. Felsefe tarihindeki önemli şahsiyetleri, özellikle Kant’ı yeniden ele alan, verili olana yönelik saldırısını rafine eden, anlam ve yönelim teorisini detaylandıran, eylem, faillik ve zihin-beden problemini ele alışını dile getiren ve temel sorunları ele alan çok sayıda makale yazdı. ontolojinin. Aynı zamanda doktora öğrencilerinin çok üretken bir süpervizörüydü ve 1975’e kadar Felsefi Çalışmalar’ın editörlüğünü sürdürdü . 1984’te felç geçirerek yavaşladı, 1989’da ölümüne kadar öğretmenliğe devam etti.

Sellars, kariyeri boyunca çok sayıda üniversiteyi ziyaret etti ve Oxford’daki John Locke Dersleri (1965-1966), Matchette Vakfı Dersleri (1971), Chicago Üniversitesi’ndeki John Dewey Dersleri (1973-1974) dahil olmak üzere bir dizi seçkin konferans verdi. ), Amerikan Felsefe Derneği için Paul Carus Dersleri (1977-1978) ve 1979’da Yale’de Ernst Cassirer Dersleri. Sellars, 1970-1971’de Amerikan Felsefe Derneği’nin Doğu Bölümü başkanı olarak görev yaptı.