Srinivasa Ramanujan Kimdir?

Doğum: 22 Aralık 1887, Erode, Hindistan

Ölüm tarihi ve yeri: 26 Nisan 1920, Kumbakonam, Hindistan

Srinivasa Aiyangar Ramanujan Biyografi

Srinivasa Ramanujan (22 Aralık 1887, Erode , Hindistan – 26 Nisan 1920, Kumbakonam’da doğdu), sayılar teorisine katkıları bölme fonksiyonunun özelliklerine ilişkin öncü keşifleri de içeren Hintli matematikçi.

15 yaşındayken George Shoobridge Carr’ın Temel ve Uygulamalı Matematikte Temel Sonuçlar Özeti, 2 cilt kitabının bir kopyasını aldı. (1880–86). Birçoğu yalnızca en kısa kanıtlarla sunulan ve 1860’tan daha yeni hiçbir materyal içermeyen binlerce teoremden oluşan bu koleksiyon, onun dehasını uyandırdı. Carr’ın kitabındaki sonuçları doğrulayan Ramanujan, bunun ötesine geçerek kendi teoremlerini ve fikirlerini geliştirdi. 1903’te Madras Üniversitesi’nden burs kazandı ancak ertesi yıl matematik alanındaki diğer tüm çalışmaları ihmal ettiği için bu bursu kaybetti.

Ramanujan, işsiz ve en kötü koşullarda yaşayarak işine devam etti. 1909’da evlendikten sonra kalıcı bir iş arayışına başladı ve bu arayış, bir hükümet yetkilisi olan Ramachandra Rao ile yaptığı röportajla sonuçlandı. Ramanujan’ın matematiksel becerisinden etkilenen Rao, araştırmasını bir süre destekledi, ancak hayır kurumunda yaşamak istemeyen Ramanujan, Madras Port Trust’ta bir büro işi görevi aldı.

1911’de Ramanujan makalelerinin ilkini Journal of the Indian Mathematical Society’de yayınladı . Dehası yavaş yavaş tanındı ve 1913’te İngiliz matematikçiyle yazışmaya başladı.Godfrey H. Hardy , Madras Üniversitesi’nden özel bir burs ve Cambridge’deki Trinity College’dan bir burs alınmasına yol açtı . Dini itirazlarının üstesinden gelen Ramanujan, 1914’te İngiltere’ye gitti ve burada Hardy ona ders verdi ve bazı araştırmalarda onunla işbirliği yaptı.

Ramanujan’ın matematik bilgisi (çoğunluğunu kendi başına çözmüştü) şaşırtıcıydı. Matematikteki modern gelişmelerden neredeyse tamamen habersiz olmasına rağmen, sürekli kesirler konusundaki ustalığı , yaşayan hiçbir matematikçinin eşi benzeri yoktu. Riemann serisini, eliptik integralleri , hipergeometrik serileri, zeta fonksiyonunun fonksiyonel denklemlerini ve kendi icat ettiği bir tekniği kullanarak bu tür serilerin toplamı için bir değer bulduğu kendi ıraksak seriler teorisini çalıştı. Ramanujan toplamı denir. Öte yandan, çift periyodik fonksiyonlar, ikinci dereceden formların klasik teorisi veya Cauchy teoremi hakkında hiçbir şey bilmiyordu ve yalnızca en belirsiz olanı biliyordu.Matematiksel bir kanıtın nelerden oluştuğuna dair fikir . Harika olmasına rağmen asal sayılar teorisine ilişkin teoremlerinin çoğu yanlıştı.

İngiltere’de Ramanujan, özellikle sayıların bölünmesi (pozitif bir tam sayının pozitif tam sayıların toplamı olarak ifade edilebileceği yolların sayısı; örneğin 4, 4, 3 + 1, 2 + 2, 2 olarak ifade edilebilir) konusunda daha fazla ilerleme kaydetti. + 1 + 1 ve 1 + 1 + 1 + 1). Makaleleri İngilizce ve Avrupa dergilerinde yayınlandı ve 1918’de Londra Kraliyet Cemiyeti’ne seçildi . 1917’de Ramanujan tüberküloza yakalandı, ancak durumu 1919’da Hindistan’a dönmesine yetecek kadar iyileşti. Ertesi yıl öldü, genel olarak dünya tarafından tanınmadı, ancak matematikçiler tarafından Leonhard Euler’den (1707) beri eşi benzeri olmayan olağanüstü bir deha olarak kabul edildi. –83) ve Carl Jacobi(1804–51). Ramanujan arkasında üç defter ve matematikçilerin ölümünden uzun süre sonra da doğrulamaya devam ettiği birçok yayınlanmamış sonucu içeren bir yığın sayfa (“kayıp defter” olarak dabilinir) bıraktı.