Sardunya Kralı Charles Albert Kimdir? Hayatı Ve Biyografisi

Hükümdar 

Doğum tarihi: 2 Ekim 1798

Ölüm tarihi ve yeri: 28 Temmuz 1849, Porto, Portekiz

Charles Albert Biyografi

Charles Albert (1798-1849), 1831’den 1849’a kadar Sardunya (Piedmont) kralıydı. Piedmont kurumlarının liberalleştirilmesinde ve İtalyan birliğinin lideri olarak yoluna başlamasında önemli bir rol oynadı.

12 Ekim 1798’de doğan Charles Albert, Savoy-Carignano Prensi Charles ile Saxe-Courland Prensesi Albertine’in oğlu ve Piyemonte kralı Charles Emmanuel IV’ün kuzeniydi. Ekim 1798’de Fransızlar Piedmont’u ele geçirdi ve tüm mahkeme, Charles Albert’in hayatının ilk 16 yılını geçirdiği Sardunya’ya sığındı. 1802’de Charles Emmanuel, kardeşi I. Victor Emmanuel lehine tahttan feragat etti. Napolyon’un 1814’teki yenilgisi üzerine aile, Charles Albert’in onu tahta hazırlamak için sıkı bir eğitim aldığı Piedmont’un başkenti Torino’ya döndü.

1 Ekim 1817’de Charles Albert, Toskana arşidüşes Maria Theresa ile evlendi. 1821’in başlarında liberallerin gerici hükümete karşı bir isyana katılma talebini reddetti. Ancak 10 Mart 1821’de Torino devrimciler tarafından alındı. Amaçları Piedmont’ta anayasal hükümet kurmak ve Avusturya yönetimini İtalya’dan sürmekti.

Victor Emmanuel, kardeşi Charles Felix lehine derhal tahttan çekildi ve Charles Albert’i naip ilan etti. Charles Albert daha sonra bir anayasa verdi, ancak devrimci hareketi hızla bastıran Avusturya birlikleri tarafından sürgüne zorlandığında iptal edildi. Ancak mutlak monarşinin ilkelerini koruyacağına söz verdikten sonra Torino’ya dönmesine izin verildi.

Charles Felix’in 1831’de ölümü üzerine Charles Albert, Piedmont’un kralı oldu. Mali sistemi ve orduyu reforme etme konusunda derhal kayda değer bir idari yetenek gösterdi. 1846’da, görünüşte liberal olan Papa Pius IX göreve geldiğinde, Charles Albert daha geniş bir özgürlük hükümetinin gerekli olduğuna ikna oldu ve bu yönde bir kararname yayınladı. 8 Şubat 1848’de nihayet heyecanla beklenen anayasayı kabul etti.

Milan Mart 1848’de Avusturyalı yöneticilere karşı ayaklandığında, Charles Albert de Avusturya’ya savaş ilan etti. Ancak Avusturya gücü çok büyüktü ve 1849’da Piedmont selâmetle yenildi. Galiplerin sert şartlarını kabul etmek zorunda kalan Charles Albert, ülkesine daha fazla yardım edemeyeceğine inandı ve oğlu II. Victor Emmanuel lehine tahttan çekildi. Charles Albert, 28 Temmuz 1849’da Portekiz’in Oporto kentindeki bir manastırda öldü. İtalyan kurtuluş günü henüz yakın değildi, ancak eseriyle yaklaştı.