Santo Domıngo De Guzman Kimdir?

Doğum tarihi: 8 Ağustos 1170, Caleruega, İspanya

Ölüm tarihi ve yeri: 6 Ağustos 1221, Basilica of San Domenico, Bolonya, İtalya

SANTO DOMINGO DE GUZMAN Biyografi

Caleruega, 1170 – Bologna, 1221) Dominik veya Dominik tarikatı olarak da bilinen vaizler tarikatının İspanyol dini kurucusu. Düzenli Osma kanonu, 1203’te Danimarka’daki bir büyükelçilikte piskoposuna eşlik etmek zorunda kaldı. Albigens sapkınlığının ilerlemesinden etkilenerek, Papa tarafından kararlaştırılan savaş seferine katılmak istemedi ve Albigensians arasında barışçıl vaaz vermesinde ısrar etti. Prouille’de (1206) kurduğu rahibeler manastırı, eyleminin manevi ve maddi merkezi haline geldi. Birkaç piskoposluğu reddettikten sonra, 1215’te bazı arkadaşları topladı ve Papa III. Honorius’tan (22 Aralık 1216) kuruluşunun onayını ve kendi “vaizler” unvanını (21 Ocak 1217) aldı. 15 Ağustos 1218’de on altı dinini Paris, Madrid, Bologna ve Roma ve kendisini, Fransisken’den bağımsız olarak ona orijinal bir dilenci yoksulluk yasası veren Bologna’nın ilk genel bölümünde (1220) son şeklini alan tarikatının vaaz ve organizasyonuna adadı. 1221’de Dominic, düzenini sekiz eyalete böldü. 1234’te Gregory IX tarafından aziz ilan edildi

Santo Domingo de Guzmán, 1184 ile 1194 yılları arasında Palencia’da teoloji ve felsefe okudu ve bunları tamamlamadan önce, Osma’nın (Soria) düzenli kanunları bölümünün alt önceliğine atandı. 1203’te Piskopos Diego de Acevedo’ya , Kastilyalı VIII. Alfonso’nun oğlu Infante Ferdinand’ın Danimarkalı bir prensesle düğününü ayarlamak için Danimarka’ya yaptığı diplomatik bir gezide eşlik etti. Yolculuk sırasında, Languedoc’ta (Fransa’nın güneyinde) Albigensian sapkınlığının yayılmasına tanık oldu ve bunun için İspanya’ya dönüşünde kafirleri dönüştürmek için gönderilen Papa III. Innocent’in elçilerine katıldı.

1206’da Albigensian din değiştirenler için Prouille’de (Franjeaux, Fransa yakınlarında) Augustinian yönetimi altına yerleştirdiği manastırı kurdu. Mirası Pedro de Castelnau’nun 1208’de öldürülmesinden sonra, Papa III. Santo Domingo de Guzmán buna katılmayı reddetti ve sapkınlığı ortadan kaldırmanın tek yolu olarak vaaz vermekte ısrar etti. Bu amaçla, daha sonra papa tarafından tanınan Prouille manastırından faaliyetini organize etti. 1215’te Toulouse Piskoposu Foulques’in de katılımıyla, vaaz vermeye ve öğretmeye adanmış bir cemaat oluşturmak amacıyla birkaç arkadaştan oluşan bir grup kurdu.

Aynı yıl, Toulouse’da Pedro de Seila tarafından devredilen bir ev kurduktan sonra, III. Lateran Konseyi kutlamaları sırasında Papa III. Honorius’tan kuruluşunun onayını almak için Roma’ya gitti. Aralık 1216’da verilen buna ek olarak Domingo de Guzmán, ertesi yılın Ocak ayında cemaat için “vaiz” unvanını aldı. Tarikatın on altı üyesine talimat verildikten sonra, 1218’de çalışmaya devam etmeleri için onları Paris, Madrid, Bologna ve Roma şehirleri arasında dağıttı. İtalyan başkentinde, tarikat başlangıçta San Sixto’da kuruldu ve daha sonra Santa Sabina’ya devredildi (1219).

Bu arada Dominic, kendisini 1220’de Bologna’da ilk genel bölümünü kutlayan cemaatin örgütlenmesine adadı ve bu sırada ona Grandmont Tarikatı yasasına dayanan orijinal bir dilenci yoksulluk yasası verdi. Ertesi yıl, cemaatin büyümesiyle motive olarak tarikatın ikinci genel şubesini topladı ve bu esnada cemaati sekiz vilayete böldü ve Lombardiya’da (İtalya) bir vaaz etme kampanyası düzenledi. Venedik gezisinden dönerken Bologna’da öldü; kalıntıları Bologna’daki Dominik manastırı kilisesinin bir şapelinde yatıyor. Gregory IX tarafından 3 Temmuz 1234’te Fons sapientae boğası aracılığıyla aziz ilan edildi. Bayramı 8 Ağustos’ta kutlanıyor.

Santo Domingo de Guzmán iyi bir kutsal hatipti; Çok az temeli olmasına rağmen bazı yazılar ona atfedilir. Papa, yazıların sansüründen ve Kutsal Yazıların yorumlanmasından oluşan okuyucu görevini ona emanet etti. Çabalarına, sapkınlıklarla vaaz yoluyla mücadele edilmesi gerektiği fikri başkanlık etti; Bunu, Fransız soyluları tarafından desteklenen, aşırı kemer sıkma yoluyla üstesinden gelinmesi gereken bedenin kötü doğasını destekleyen Albigensians veya Cathars ile yaptı. Bu tür fikirlere silahlarla değil, bir yandan sağlam bir üniversite ilahiyat eğitimi almış, diğer yandan ruhaniyetlerini ve dinden vazgeçmelerini kişiliklerinde ve yaşam tarzlarında gösteren vaizlerin sözlerini karşı koymak istedi. sıradan Assisi Aziz Francis ile birlikte, Santo Domingo de Guzmán böylece ortaçağ ruhunun ve hatta Kilise’nin kendisinin evrimi için belirleyici bir dini devrimde rol aldı.