Ram Mohan Roy Kimdir?

Doğum tarihi: 22 Mayıs 1772, Radhanagar, Khanakul, Hindistan

Ölüm tarihi ve yeri: 27 Eylül 1833, Stapleton, Bristol, Birleşik Krallık

Ram Mohan Roy’un Biyografisi

İngiliz yönetimindeki Bengal’de, Brahman sınıfından ( varna ) müreffeh bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. Erken yaşamı ve eğitimi hakkında çok az şey biliniyor , ancak erken yaşta alışılmışın dışında dini fikirler geliştirmiş görünüyor. Bir genç olarak, Bengal dışında geniş çapta seyahat etti ve ana dili Bengalce ve Hintçe’ye ek olarak birkaç dilde – Sanskritçe , Farsça , Arapça ve İngilizce – ustalaştı.

Roy tefecilik yaparak, küçük mülklerini yöneterek ve İngiliz Doğu Hindistan Şirketi tahvillerinde spekülasyon yaparak geçimini sağladı . 1805’te, onu Batı kültürü ve edebiyatıyla tanıştıran daha düşük bir şirket yetkilisi olan John Digby tarafından işe alındı. Sonraki 10 yıl boyunca Roy, Digby’nin asistanı olarak İngiliz Doğu Hindistan Şirketi hizmetine girip çıktı.

Roy, bu süre boyunca dini çalışmalarına devam etti. 1803’te, Hindistan’ın batıl inançları olarak gördüğü şeyleri ve hem Hinduizm içinde hem de Hinduizm ile diğer dinler arasındaki dini ayrımlarını kınayan bir broşür yazdı. Bu hastalıklara bir çare olarak, “tüm dinlerin ilk ilkesi olan Mutlak Yaratıcıya” bağlı olanlara aklın rehberlik ettiği tek tanrılı bir Hinduizmi savundu.Vedalarda (Hinduizmin kutsal metinleri) ve Upanişadlarda ( spekülatif felsefi metinler) dini inançları için felsefi bir temel aradı ve bu eski Sanskritçe incelemeleri tercüme etti.Bengalce, Hintçe ve İngilizce’ye ve bunlar hakkında özetler ve bilimsel incelemeler yazmaya. Roy için bu metinlerin ana teması, insan bilgisinin ötesinde olan ve evreni destekleyen Yüce Tanrı’ya tapınmaktı. Çevirilerini takdir eden Fransızca,1824’te Société Asiatique onu fahri üyeliğe seçti.

1815’te Roy , tek tanrılı Hinduizm doktrinlerini yaymak için kısa ömürlü Atmiya-Sabha’yı (Dost Toplum) kurdu.Hristiyanlıkla ilgilenmeye başladı ve Eski ( İbranice İncil’e bakınız ) ve Yeni Ahit’i okumak için İbranice ve Yunanca öğrendi.1820’de dört İncil’den alıntılanan Mesih’in etik öğretilerini şu başlık altında yayınladı:Barış ve Mutluluk Rehberi İsa’nın İlkeleri.

1823’te İngilizler Kalküta (Kolkata) basınına sansür uyguladığında, Hindistan’ın en eski iki haftalık gazetesinin kurucusu ve editörü olan Roy, konuşma ve din özgürlüğünün doğal haklar olduğunu savunarak bir protesto düzenledi. Bu protesto, Roy’un hayatında, dini polemikle meşgul olmaktan uzaklaşıp sosyal ve politik eyleme doğru bir dönüm noktası oldu.Roy, gazetelerinde, incelemelerinde ve kitaplarında, geleneksel Hinduizm’in putperestliği ve hurafeleri olarak gördüğü şeyleri yorulmadan eleştirdi. Kast sistemini kınadı ve geleneklere saldırdı .suttee ( ölen kocalarının cenaze ateşlerinde dul kadınların ritüel olarak yakılması).Yazıları, İngiliz Doğu Hindistan Yönetim Konseyi’ni bu konuda kararlı davranmaya teşvik etti ve 1829’da sutte yasağına yol açtı.

1822’de Roy,Anglo-Hindu Okulu ve dört yıl sonraHindu tek tanrılı doktrinlerini öğretmek için Vedanta Koleji.Bengal hükümeti 1823’te daha geleneksel bir Sanskrit koleji önerdiğinde, Roy klasik Hint edebiyatının Bengal gençliğini modern yaşamın taleplerine hazırlamayacağını protesto etti.Bunun yerine modern bir Batı müfredatı önerdi. Roy ayrıca Hindistan’daki modası geçmiş İngiliz hukuk ve gelir idaresine karşı bir protestoya öncülük etti.

Ağustos 1828’de Roy,Brahmo Samaj (Brahma Topluluğu), inançlarında Üniteryen ve diğer liberal Hıristiyan unsurları kullanan bir Hindu reformist mezhebi . Brahmo Samaj, yüzyılın sonlarında bir Hindu reform hareketi olarak önemli bir rol oynayacaktı.

1829’da Roy, Delhi’nin itibarlı kralının resmi olmayan temsilcisi olarak İngiltere’ye gitti. Delhi kralı, İngilizler tarafından tanınmamasına rağmen ona raja unvanını verdi. Roy, İngiltere’de, özellikle oradaki Üniteryenler ve Kral IV. William tarafından iyi karşılandı. Roy, gömüldüğü Bristol’de Üniteryen arkadaşlarının bakımındayken ateşten öldü.

Roy’un modern Hint tarihindeki önemi, kısmen, onun toplumsal görüşünün geniş kapsamına ve düşüncesinin çarpıcı modernliğine dayanmaktadır. Yorulmak bilmeyen bir sosyal reformcuydu, ancak aynı zamanda Batı’nın Hint kültürüne yönelik saldırısına karşı bir denge olarak Vedanta okulunun etik ilkelerine olan ilgiyi yeniden canlandırdı.Ders kitaplarında ve incelemelerinde Bengal dilinin popülerleşmesine katkıda bulunurken , aynı zamanda Fransız ve Amerikan devrimlerinin temel sosyal ve politik fikirlerini Hint ortamına uygulayan ilk Hintli oldu