Paul Ehrlich Kimdir?

Bakteriyolog

Doğum: 14 Mart 1854, Strzelin, Polonya

Ölüm tarihi ve yeri: 20 Ağustos 1915, Bad Homburg vor der Höhe, Almanya

Paul Ehrlich Biyografi

Paul Ehrlich , (14 Mart 1854’te doğdu, Strehlen, Silezya , Prusya [şimdi Strzelin, Pol.] – 20 Ağustos 1915’te öldü, Bad Homburg vor der Höhe , Almanya), AlmancaHematolojideki öncü çalışmalarıyla tanınan tıp bilimcisi ,immünoloji ve kemoterapi ve frengiye karşı ilk etkili tedaviyi keşfetmesi nedeniyle . 1908’de Élie Metchnikoff ile birlikte Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü’nü aldı.

Ehrlich, iş ve sanayi alanında öne çıkan bir Yahudi ailede dünyaya geldi. Deneysel kimya ve uygulamalı bakteriyoloji konusunda resmi eğitimi olmamasına rağmen, annesinin kuzeni patolog Carl Weigert tarafından bu teknikle tanıştırıldı.Hücrelerin kimyasal boyalarla boyanması ; hücreleri mikroskop altında görüntülemek için kullanılan bir prosedür. Breslau, Strasbourg , Freiburg ve Leipzig dahil olmak üzere birçok üniversitede tıp öğrencisi olan Ehrlich, hücresel boyamayla deneyler yapmaya devam etti. Bu boyaların farklı hücre tipleri üzerindeki seçici etkisi, Ehrlich’e hücrelerde kimyasal reaksiyonların meydana geldiğini ve bu reaksiyonların hücresel süreçlerin temelini oluşturduğunu düşündürdü. Bu fikirden yola çıkarak, kimyasal ajanların hastalıklı hücreleri iyileştirmek veya bulaşıcı ajanları yok etmek için kullanılabileceğini düşündü; bu, tıbbi teşhis ve tedavide devrim yaratan bir teoriydi.

1878 yılında Leipzig Üniversitesi’nden tıp diplomasını aldıktan sonra , Ehrlich’e Berlin’deki prestijli Charité Hastanesi’nde başhekim olarak bir pozisyon teklif edildi. Orada tanımlamak için yeni bir boyama tekniği geliştirdi.Alman bakteriyolog Robert Koch tarafından keşfedilen tüberküloz basili (bir bakteri) . Ehrlich ayrıca vücuttaki çok sayıda kan hücresi tipini farklılaştırdı ve böylece bilim alanının temelini attı.hematoloji.

Canlı dokuların boyanması için yeni yöntemler geliştirirken Ehrlich, metilen mavisinin sinir bozukluklarının tedavisinde kullanımını keşfetti . Tanıyla ilgili diğer ilerlemelerde, tifo hastalarının idrarındaki belirli bir kimyasal reaksiyonun izini sürdü , ateşi düşürmek veya ortadan kaldırmak için çeşitli ilaçları test etti ve göz hastalıklarının tedavisi için değerli önerilerde bulundu. Ehrlich, 1879 ile 1885 arasında yayınladığı 37 bilimsel katkıdan sonuncusunu en önemli olarak değerlendirdi:Das Sauerstoff-Bedürfniss des Organismus (1885; “Organizmanın Oksijen İhtiyacı”). Oksijen tüketiminin farklı doku türlerine göre değiştiğini ve bu değişikliklerin hayati hücre süreçlerinin yoğunluğunun bir ölçüsünü oluşturduğunu tespit etti .

1883’te Ehrlich, iki kızı olan Hedwig Pinkus ile evlendi.

Bağışıklık veyan zincir teorisi

Tüberküloz krizi Ehrlich’i işine ara vermeye ve Mısır’da tedavi aramaya zorladı . 1889’da Berlin’e döndüğünde hastalık kalıcı olarak durdurulmuştu. Bir süre küçük ve ilkel bir özel laboratuvarda çalıştıktan sonra Koch Enfeksiyon Hastalıkları Enstitüsü’ne geçti ve burada bağışıklık sorunu üzerinde yoğunlaştı. O zamanlar bakterilerin hastalığa yol açma şekli hakkında çok az şey biliniyordu ve vücudun enfeksiyona karşı savunması veya bu bağışıklık savunmasının nasıl güçlendirilebileceği hakkında çok daha az şey biliniyordu . Ehrlich’in immünolojik olayları açıklamak için geliştirdiği hipotez , bağışıklık sistemi tarafından üretilen koruyucu proteinler olan antikorların nasıl oluştuğunu ve diğer maddelerle nasıl reaksiyona girdiğini açıklayan yan zincir teorisiydi . 1900 yılında Royal Society’ye sunulan bu teori, bir hücrenin besinleri nasıl emdiği ve özümsediği düşüncesine dayanıyordu . Ehrlich, her hücrenin yüzeyinde belirli gıda moleküllerine bağlanarak işlev gören bir dizi yan zincir veya reseptör bulunduğunu öne sürdü. Her bir yan zincir belirli bir besin maddesiyle etkileşime girerken (bir anahtarın kilide sığması gibi) aynı zamanda bulaşıcı bir ajan tarafından üretilen hastalığa neden olan toksinler ( antijenler ) gibi diğer moleküllerle de etkileşime girebilir. Bir toksin bir yan zincire bağlandığında, etkileşim geri döndürülemez hale gelir ve daha sonra bağlanmayı ve besin maddelerinin alımını engeller. Vücut daha sonra çok sayıda yedek yan zincir üreterek tıkanıklığı aşmaya çalışır; o kadar çok ki bunlar hücrenin yüzeyine sığamaz ve bunun yerine dolaşıma salgılanır . Ehrlich’in teorisine göre, dolaşımdaki bu yan zincirlerin tümü, hastalığa neden olan toksini nötralize edebilen ve nötralize edebilen ve daha sonra dolaşımda kalan, böylece bireyi, bulaşıcı ajanın daha sonraki istilalarına karşı bağışıklık kazandıran antikorlardır.

Bu çok tartışılan hipotez, sonuçta birçok açıdan yanlış olduğu kanıtlanmış olmasına rağmen, Ehrlich’in daha sonraki çalışmaları ve haleflerinin çalışmaları üzerinde derin bir etkiye sahipti. Böylece Ehrlich, toksik maddedeki yavaş ve ölçülü bir artışa maruz kalan tavşanların ölümcül dozun 5.000 katı kadar hayatta kalabildiğini deneysel olarak göstermeyi başardı. Sonunda bağışıklığın kesin niceliksel kalıplarını oluşturdu . Bu bulgular 1890’da tanıştığında büyük önem kazandı.karşı bir antitoksin yaratmayı başaran Emil von Behringdifteri . Behring, klinik uygulamada kullanılabilecek bir serum hazırlamaya çalışmıştı, ancak optimum antitoksik etkinliğe sahip bir serumun hazırlanması ancak Ehrlich’in canlı atların kanını kullanma tekniğinin benimsenmesiyle mümkün oldu. Ehrlich, difteri serumunun standardizasyonu için kısa sürede tüm dünyada benimsenen serumların etkinliğini ölçmenin bir yolunu geliştirdi. Ayrıca 1892’de antikorların anne sütüyle yenidoğana geçtiğini de gösterdi.

Bu başarıların temelinde Ehrlich, Berlin yakınlarında hükümet destekli bir enstitünün direktörlüğüne getirildi ve bu enstitü 1899’da Kraliyet Deneysel Terapi Enstitüsü olarak Frankfurt am Main’e devredildi. Araştırmasının yönüne herhangi bir kısıtlama getirilmedi. Bu, Ehrlich’in kendi yeteneklerine ve eğilimlerine karşılık gelse de, meslektaşının immünoloji ve serum terapisi alanında uzmanlaşması için çabalayan Behring’i memnun etmedi. İki adam arasındaki gergin ilişki kişilik farklılıkları nedeniyle daha da kötüleşti . Parasal ödüllere son derece kayıtsız olan Ehrlich’in, Behring gibi bir sanayici olma hırsı yoktu; araştırmasını yapmaktan memnundu.

O zamana kadar serum tedavisinin sınırlamalarını fark etmişti. Pek çok bulaşıcı hastalık, özellikle de bakterilerden ziyade protozoaların neden olduğu hastalıklar, serum tedavisine yanıt vermede başarısız oldu. Bu gerçeğin tanınması, doğuşuna işaret ediyor.kemoterapi . Ehrlich, doğada bulunması gerekmeyen, organizmaya zarar vermeden parazitleri öldürebilen veya büyümelerini engelleyebilen maddelerin tanımlanması ve sentezi üzerine deneyler yapmaya başladı. Kömür katranı boyaları aracılığıyla başarısız bir şekilde kontrol etmeye çalıştığı bir protozoa türü olan tripanozomlarla işe başladı . Bunu arsenik ve benzen bileşikleri takip etti; diğer bileşiklerin çok toksik olduğu kanıtlandı. Ehrlich, bu zorluklar karşısında mağlup olduğunu ilan etmek yerine dikkatini frenginin nedensel organizması olan spiroket Treponema pallidum’a çevirdi .

Frengi çalışmaları

O zamanlar Ehrlich’in emrinde birkaç enstitü ve oldukça büyük araştırma fonları vardı. Aynı zamanda son derece yetkin işbirlikçilerden oluşan bir kadroya sahipti; aslında meslektaşı Hata Sahachirō, frengiyle mücadeledeki nihai başarısına büyük katkıda bulundu. Daha sonra adı verilen 606 hazırlığıSalvarsan , yüksek arsenik içeriğine rağmen olağanüstü derecede etkili ve zararsızdı. 1910 baharında açıklanan ilk testler, çok çeşitli hastalıkların tedavisinde şaşırtıcı derecede başarılı olduğunu kanıtladı; Frengiye benzeyen tropikal bir hastalık olan sapma durumunda tek bir enjeksiyon yeterliydi. Sanki Ehrlich’in en sevdiği ifadeyle “sihirli bir değnek” bulunmuş gibiydi.

Frenginin yol açtığı yıkım, dünya çapında hastalığa karşı yeni bir silah talebini artırdı. Ancak Ehrlich, enjeksiyonu özel önlemler gerektiren bir arsenik preparatı söz konusu olduğunda olağan birkaç yüz klinik testin yeterli olmadığına inandığı için keşfini henüz genel kullanıma sunmayacaktı . Ehrlich’in yakın işbirliği yaptığı üretici, eşi benzeri görülmemiş bir işlemle ,Farbwerke-Hoechst , dünya çapındaki doktorlara toplam 65.000 üniteyi ücretsiz olarak sundu. Her ne kadar zararlı yan etkiler sayıca az olsa da bazı kıskanç rakipler Ehrlich’e saldırmaktan çekinmedi. Aralarında en iftiracı olana hapis cezası verildi.

Prusya devletinin Ehrlich’e verdiği en büyük ayrıcalık, yüklemi “Exzellenz” olan “Wirklicher Geheimer Rat” veya Özel Meclis Üyesi unvanıydı . Pek çok diğer ödülün yanı sıra, Ehrlich’e Oxford, Chicago ve Atina Üniversiteleri tarafından fahri doktora unvanı ve kurduğu enstitünün hâlâ kendi adını taşıdığı Frankfurt am Main tarafından fahri vatandaşlık unvanı verildi. İlk felçini Aralık 1914’te geçiren Ehrlich, ertesi yılın Ağustos ayında ikinci felç geçirdi . London Times, ölüm ilanında Ehrlich’in bilinmeyene yeni kapılar açma konusundaki başarısını kabul ederek şöyle dedi: “Bütün dünya ona borçlu.”