Meher Baba Kimdir?

Doğum tarihi: 25 Şubat 1894, Pune, Hindistan

Ölüm tarihi ve yeri: 31 Ocak 1969, Meherabad, Ahmednagar, Hindistan

Meher Baba’nın Yaşamı

Merwan Sheriar Irani, 25 Şubat 1894’te Hindistan’ın Poona kentinde Zerdüşt bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi.Tanrı’yı gerçek bir arayıcı olan babasına, Ruhsal Hiyerarşi tarafından, Tanrı Bilincinin kendisine oğlu aracılığıyla geleceği bilgisi verildi. Çöl sığınağından çıktı, evlendi ve bir aile kurdu. İkinci oğlu Merwan, her bakımdan son derece adil ve sevgi dolu bir çocuktu ve herkes onun yüce kaderini kabul etti. Hristiyan Lisesi ve Deccan Koleji’ne gitti.

Müritleri tarafından çağrılmaya başlanan Meher Baba, zamanın beş Kusursuz Üstadı ile yedi yıllık yoğun bir çalışmanın ardından 1922’nin başlarında avatar görevlerini üstlendi.Poona’nın yaşlı kadın efendisi Hazreti Babajan, ruhsal uyanışını Ocak 1914’te alnından öperek başlattı. Neredeyse anında, normal madde bilinçle bağlantısı olmayan aşkın bir zihin durumuna girdi.Dokuz ay boyunca neredeyse hiç yemek yemedi ve uyumadı.

Sersemlemiş ve görünüşe göre delirmiş bir halde, gelecek yıl kendisini Evrenin Rabbi olarak alenen kabul eden ve Upasni Maharaj’a gönderen beş Kusursuz Üstat’ın şefi Shirdi Sai Baba’nın yanına gitti.Usta, gencin yaklaştığını görür görmez yerden bir taş aldı ve büyük bir güçle fırlattı. Alnına tam olarak yaşlı kadının onu öptüğü yere vurdu. Böylece ilahi halini korurken normal bilinci yeniden kazanmak için sancılı beş yıllık bir süreç başladı.

1920’lerde Hindistan’ın Ahmednagar kentinde okullar, hastaneler ve diğer kamu hizmeti projeleriyle aktif bir ruhani topluluk kurarken, yakın müritlerini bir araya topladı ve titizlikle eğitti.On yılın ortasında sustu ve bir daha tek kelime etmedi.44 yıl boyunca, bir alfabe tahtasına sözcükleri heceleyerek ve iki önemli kitap olan Tanrı Konuşur ve Söylemler de dahil olmak üzere el hareketleriyle iletişim kurdu.

1931’de ilk kez, Mahatma Gandhi’yi Londra’daki Yuvarlak Masa Konferansı’na götüren aynı gemide seyahat ederek Batı’ya geldi. Bu yolculuk sırasında Gandhi’nin ruhani danışmanı oldu. İngiltere ve Amerika’da, bazıları daha sonra Hindistan’da kendisine katılan seçkin bir batılı öğrenci grubu topladı. İkinci Dünya Savaşı’ndan önce Batı’daki müritlerini yarım düzine kez ziyaret etti.

1940’larda fakirlerle, cüzzamlılarla, delilerle ve direklerle yaptığı işlerde Hindistan’ın her yerini dolaştı; dertleri güçlü ruhani uygulamaların akılsızca, ezici ve dengesiz kullanımından kaynaklanan, Batı’da nadiren bulunan bir zihinsel engelli insan kategorisiydi. Tanrı sevgisi ya da ani bir İlahiyat vizyonuyla büyülenme. Ülkenin temas kurduğu her yerinde geçici tımarhaneler ve direk aşramları kurdu ve onlara kendi sessizliğinde hizmet etti.

1950’lerde Hindistan dışında iki hac yeri kurdu: Myrtle Beach, South Carolina, ABD’deki Meher Spiritual Center ve Avustralya, Brisbane yakınlarındaki Avatar’s Abode. Amerika’da kanını dökmek gerektiğini söyledi ve merkezini adamak için oradayken bir araba kazasında büyük kemikler kırıldı ve yüzü ciddi şekilde parçalandı. Birkaç yıl sonra Hindistan’da benzer bir kaderi yaşadı.

1960’larda ruhsal deneyim arayışında LSD ve diğer uyuşturucuların kullanımına karşı çıkarak Batı’da iyi tanındı. Son yıllarda kamu hayatından büyük ölçüde çekildi ve çalışmalarını inzivaya çekilerek yoğunlaştırdı ve 1968 sonbaharında işinin %100 tatmin olacak şekilde tamamlandığını duyurdu. 31 Ocak 1969’da, 76. doğum gününden bir ay önce, onu sevenler için bir hac yeri olan Ahmednagar yakınlarındaki mezarda yatan cesedini terk etti.

Samadhi adı verilen mezarının fiziksel bedeninin yerini aldığını söyledi.100 yıllık bir süre boyunca, onun samadhisine girmek, onun fiziksel varlığına gelmekle eşdeğerdir. Birçok hacı, arkadaşlığını sürdürmek için bu fırsattan yararlanır. 70 yıl sonra samadhi’sinin dünyada en çok ziyaret edilen hac yeri olacağını söyledi.