Marcus Eremita Kimdir?

Doğum tarihi: MS 360, Atina, Yunanistan

Ölüm tarihi ve yeri: MS 430

Marcus Eremita’nın Hayatı

Mark The Hermit , Latin Marcus Eremita , (430’dan sonra öldü), teolojik polemikçi ve psikolojik içgörüleri ve daha sonraki manastır tarihi ve edebiyatı üzerindeki etkileriyle dikkat çeken Hıristiyan çileciliği üzerine eserlerin yazarı . Bazı bilim adamlarına göre, doktrininin unsurları 16. yüzyıl Reform teolojisinin bazı yönlerini akla getiriyor.

Muhtemelen Ancyra’daki (modern Ankara, Türkiye) bir manastırın başrahibi olan Mark, daha sonra Suriye ve Filistin’in vahşi doğasında münzevi bir yaşam sürmeye başladı. 7. ve 8. yüzyıl teolojik yazarlarının bilimsel ve ruhani zekasına yaptığı atıflar dışında , hayatı hakkında başka hiçbir şey bilinmiyor. Teolojik polemiğinin bir Kudüs el yazmasının 1891’de yayınlanmasıylaContra Nestorianos (“Nesturilere Karşı”), Markos’un 5. yüzyıl doktrin tartışmalarındaki önemi ve diğer yazılardaki özel yazarlığı nihayet kabul edildi. 5. yüzyıl ortodoksluğunun sözcüsü İskenderiyeli Aziz Cyril’in Kristolojik doktrinine benzeyen Contra Nestorianos , İsa’nın insan ve Mesih’in ilahi olduğunu savunan sapkın Nasturi doktrinini reddediyor, ancak her iki doğanın da İsa Mesih’in tek Kişisinde birleştiğini reddediyor. . Temel olarak Kutsal Yazılardan ve ilkel Hıristiyan vaftiz inancından yola çıkarak Markos, yalnızca Mesih’in insanlığının ilahi Logos (Yunanca: “Söz”) ile bölünmez bir şekilde birleşmesi halinde, insanlığın kurtuluşunun gerçekleşebileceğini beyan eder, çünkü Sıradan bir ölümlünün kefaret eylemleri bu amaca ulaşamazdı.

Markos’un çileci ve doktrinsel teolojisi için en zengin kaynak, onun incelemesinden oluşur. De Baptismo (“Vaftiz Üzerine”). Kişisel günah için diğer geleneksel açıklamaları reddeden Mark, vaftizin ardından her günahın insan seçiminin sonucu olduğunu iddia ediyor. Mesih’in kefareti , yabancılaşmış insanı Tanrı ile uzlaştırması sayesinde, vaftiz edilene mükemmel irade özgürlüğünü geri verir. Bununla birlikte, iyi işler insan çabasına değil, Tanrı’nın lütfuna atfedilebilir. Dahası, insan ölümlülüğünün, Mark gözlemlerine göre, Adem’in günahından ve bunun sonucunda ölüme mahkum edilmesinden kaynaklandığını gözlemler. Bununla birlikte, Hıristiyan, doyuma ulaşmak için ölmek zorundadır, çünkü ölümlü bir doğa, değişmeyen mükemmelliği elde etmeye muktedir değildir.

Mark, De Baptismo da dahil olmak üzere birçok risalede , hepsinde var olan iblisi kovmak için durmaksızın dua etmeyi savunan alışılmışın dışında mistik bir mezhep olan Messalians’a karşı tartışır. Onların münzevi denklemini reddediyor yazarı olamayacağını savunuyor. incelemeBir manastır programını betimleyen De lege spiritüeli (“Ruhsal Yasa Üzerine”), Hıristiyan mükemmelliğini, insanın sınırlı benliğini bilmesiyle başlayan İlahi Varlık ve Takdir’in bilgisi olarak tanımlar. Amacı kişiyi bu farkındalık durumuna sokmak olan çilecilik, benmerkezcilik devam ederse kendini olumsuzlar. Günahın özü Allah’ı unutmaktır.

Mark’ın genel teolojik konumu , 4. yüzyıl Bizans patriği ve ortodoksluğun kalesi olan Aziz John Chrysostom’un doktrini ile uyumludur . Spekülatif olmaktan çok pratiğe yönelen Mark, Tanrı’nın gizemlerini entelektüelleştirmektense Mesih’in emirlerini yerine getirmenin daha önemli olduğunu hissetti. Mark’ın çalışmaları Patrologia Graeca, ed. J.-P. Migne (1857–66).