Leo Baeck Kimdir?

Doğum tarihi: 23 Mayıs 1873, Leszno, Polonya

Ölüm tarihi ve yeri: 2 Kasım 1956, Londra, Birleşik Krallık

Leo Baeck’in Hayatı

Leo Baeck (23 Mayıs 1873 – 2 Kasım 1956) yirminci yüzyılda yaşamış bir Alman – Polonyalı – Yahudi haham , ilahiyatçı, din tarihçisi ve İlerici Yahudiliğin lideriydi . Adolf von Harnack’ın The Essence of Christian’ına cevaben yazdığı Essence of Judaism (1905) adlı kitabı , İsa’yı tarihi bir Yahudi figürü ve İnciller olarak belirledi .Yahudi haham edebiyatının bir parçası olarak. Baeck, Hıristiyanlığın Yahudi temellerini keşfederek, Hıristiyanların ve Yahudilerin birbirlerini daha iyi anlayacaklarını umuyordu. Baeck, dinin dinamik doğasını ilahi buyruğa devam eden bir yanıt olarak vurguladı ve Yahudiliği, insan yaşamındaki ilahi varlığın “gizemi” ile “emir” arasındaki diyalektik hareketi kapsayan bir “kutupluluk dini” olarak sundu. Tanrı’nın insana verdiği ahlaki zorunluluk.

Birinci Dünya Savaşı sırasında Baeck, Alman İmparatorluk Ordusunda ordu papazı olarak görev yaptı. 1933’te Naziler iktidarı ele geçirdikten sonra, Almanya’daki Yahudi temsilcisi Reichsvertretung der Deutschen Juden’in lideri oldu ve Yahudi cemaatini Nazi hükümetinden korumak için yorulmadan çalıştı. Sayısız kaçma fırsatını reddetti ve 1943’te Theresienstadt toplama kampına sürüldü. 2. Dünya Savaşı’ndan sonra Londra’ya taşındı ve sonunda Dünya İlerici Yahudilik Birliği’nin Başkanı oldu. İkinci büyük eseri This People Israel, kısmen Naziler tarafından hapsedildiği sırada yazılmıştır.

Leo Baeck, 23 Mayıs 1873’te Lissa’da (Lezno, o zamanlar Almanya’nın Posen eyaletinde , şimdi Polonya’da ) bir hahamın oğlu olarak dünyaya geldi. Eğitimine 1894’te Breslau (Wrocław) yakınlarındaki Muhafazakar Yahudi İlahiyat Okulu’nda başladı. Ayrıca Berlin’deki liberal Hochschule fuer die Wissenschaft des Judentums’ta (Yahudi Araştırmaları Yüksek Enstitüsü) Wilhelm Dilthey ile felsefe okudu . Aynı zamanda, aynı anda Breslau Üniversitesi ve Berlin Üniversitesi’nde felsefe derslerine kaydoldu. 1895’te Berlin Üniversitesi’nden felsefe doktorası aldı ve Hochschule tarafından haham olarak atandı .Aynı yıl, Alman Hahamlar Derneği’nde Siyonist lider Theodor Herzl’i (1860 – 1904) ve 29 Ağustos’ta Basel’de toplanan Birinci Siyonist Kongre’yi kınamayı reddeden iki hahamdan biri olarak bağımsızlığını gösterdi. 1897’de İsrail’de bir Yahudi anavatanı için bir öneri hazırladı.

1897’den 1912’ye kadar Baeck, Oppeln, Düsseldorf ve Berlin’de haham olarak görev yaptı ve Hochschule für die Wissenschaft des Judentums’ta midraşik edebiyat ve vaazlar öğretti . 1905’te Baeck , Adolf von Harnack’ın The Essence of Christian’a cevaben The Essence of Judaism’i yayınladı. Yahudiliği, dini varoluşçulukla yumuşatılmış Neo-Kantçılık prizmasıyla yorumlayan ve değerlendiren bu kitap , onu Yahudi halkının ve inançlarının ünlü bir savunucusu yaptı. Baeck ayrıca Der Morgen ve Jüdische Rundschau gibi başlıca Alman Yahudi dergilerinde çok sayıda makale ve deneme yayınladı .

Birinci Dünya Savaşı sırasında Baeck, Alman İmparatorluk Ordusunda ordu papazı olarak görev yaptı. 1933’te Naziler iktidarı ele geçirdikten sonra, Alman Yahudi örgütleri Baeck ve Otto Hirsch’in (1885 – 1941) önderliğinde Reichsvertretung der Deutschen Juden’i oluşturmak için birleşti. Sürekli saldırı altında olan grup, Nazi egemenliğinden kurtulmayı planlayan Yahudi cemaati için eğitim, göç, mali yardım ve kültür örgütledi. Başkan olarak Baeck, Nazilerle müzakere ederek Yahudi cemaatini korumak için yorulmadan çalıştı. Amerika Birleşik Devletleri’ne kaçması ve göç etmesi için sayısız fırsat sunuldu.ya da yurtdışında haham ya da akademisyen olarak çalışsa da, Almanya’da bir “minyan” olduğu sürece kalacağını söyleyerek tüm teklifleri reddetti. 1939’da Yahudi çocuklarla dolu bir trene İngiltere’ye kadar eşlik etti , ardından Almanya’ya döndü.

Beş tutuklamanın ardından 1943’te Theresienstadt toplama kampına gönderildi (Theresienstadt’a gönderilen 140.000 Yahudiden 9.000’den azı hayatta kaldı.) Orada Ältestenrat veya Yaşlılar Konseyi’nin onursal başkanı seçildi. Başkalarına yardım ederek, danışmanlık yaparak ve öğreterek ve benlik duygusunu veya haysiyetini kaybetmeyi reddederek hayatta kaldı. Yedi yüzden fazla insan, Platon ve Kant üzerine konferansını dinlemek için küçük bir kışlaya toplanırdı.. Theresienstadt’ta Baeck’in hayatı ilk başta bağışlandı çünkü kamp yetkilileri onu aynı adı taşıyan ve daha önce ölmüş olan başka bir adamla karıştırdı. 8 Mayıs 1945’te, Baeck’in planlanan infazından bir gün önce, Theresienstadt Ruslar tarafından kurtarıldı. Baeck, mahkum arkadaşlarının gardiyanlarını öldürmesini engelledi. Holokost deneyimi felsefi duruşunu değiştirmedi; kötülüğün, insanların etik olanı yapmamak için özgür iradelerini kullanmalarının sonucu olduğunu savundu.

Baeck, savaştan sonra Londra’ya taşındı ve sonunda Dünya İlerici Yahudilik Birliği’nin Başkanı oldu. 1948 ile 1956 yılları arasında Amerika’da İbrani Birliği Koleji’nde aralıklı olarak ders verdi. 1948’de, kısmen Naziler tarafından tutsak olduğu sırada kaleme aldığı ikinci büyük eseri This People Israel’i yayımladı . Ölümüne kadar sıkı bir öğretim programı sürdürdü.

1955’te Almanca konuşan Yahudilerin tarihi ve kültürünün araştırılması için Leo Baeck Enstitüsü kuruldu ve Baeck ilk uluslararası başkan oldu.

Leo Baeck, 2 Kasım 1956’da Londra , İngiltere’de öldü .

Asteroit 100047 Leobaeck onun onuruna seçildi.

Leo Baeck bir filozof ve din tarihçisi olmasının yanı sıra din reformcusu ve ilerici bir Yahudi hahamdı. Baeck’in öğretileri, yirminci yüzyılda liberal Yahudi dini düşüncesinin muhtemelen en açık sistematik açıklamasını temsil ediyor. En önemli eseri The Essence of Judaism (1905), önde gelen bir liberal Yahudi ilahiyatçısı olarak itibarını sağlamlaştırdı. Son yazıları Individuum Ineffabile (1948) ve This People Israel , insanı ve insan durumunu Tanrı’nın Kendisini tanıttığı arena olarak sunmaya devam etti.

Baeck’in İngilizce tercümesi olan eserleri arasında The Essence of Judaism (1905, tr. 1936), The Pharisees and Other Essays (1947), Judaism and Christianity (1958) ve This People Israel (1955, tr. 1965) yer alır. 1938’de Baeck, Naziler tarafından yakılan Aus drei Jahrtausende (Üç Bin Yıldan) adlı bir deneme cildi yayınladı. Baeck’in Proclus’un Neoplatonik etkisi altında altıncı yüzyılda yazıldığını öne sürdüğü mistik Yahudi metni Sefer Yetzirah (Yaratılış Kitabı) üzerine iki makale içeriyordu . ” Romantik Din ” (1922) adlı makalesi,Duyguların “romantik” bir Hıristiyanlığı ile karşılaştırıldığında “klasik” bir rasyonel inanç olarak Yahudilik . Hıristiyanlığın cenneti yeryüzüne indirmek için mistik kutsal ayinler kullandığını, Museviliğin ise insan davranışını ilahi düzeye yükseltmeye çalıştığını ve bu nedenle emirleri ve sosyal yükümlülükleri vurguladığını söyledi.

Leo Baeck, bir öğretmen ve Yahudi cemaatinin lideri olarak kişisel eylemlerinde inançlarını gösterdi. Yahudilere yönelik Nazi zulmü sırasında Reichsvertretung der Deutschen Juden’in lideri olarak konumu , onu pek çok uzlaşmacı duruma soktu ve hâlâ mümkünken Almanya’dan daha fazla Yahudi tahliye etmediği ve ” yeniden yerleşim trenleri” aslında toplama kamplarına gidiyordu. Ancak konumunun avantajını kullanmadı ve sorumluluklarından vazgeçmedi.