Joseph Priestley Kimdir?

Doğum: 24 Mart 1733, Birstall, Birleşik Krallık

Ölüm tarihi ve yeri: 6 Şubat 1804, Northumberland, Pensilvanya, ABD

Joseph Priestley Biyografi

Joseph Priestley (13 Mart 1733’te doğdu, Birstall Fieldhead, Leeds yakınında , Yorkshire [şimdi Batı Yorkshire], İngiltere – 6 Şubat 1804’te öldü, Northumberland , Pensilvanya , ABD), çalışmaları katkıda bulunan İngiliz din adamı, siyaset teorisyeni ve fizik bilimci liberal siyasi ve dini düşünce ile deneysel kimyadaki ilerlemelere . En çok gazların kimyasına yaptığı katkılardan dolayı hatırlanır.

Priestley, Yorkshire’daki West Riding’in Kalvinist kalesinde orta derecede başarılı yünlü kumaş imalatçılarından oluşan bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. 1752’de Daventry, Northamptonshire’daki Muhalif Akademi’ye girdi.İngiltere Kilisesi’ne uyma konusundaki isteksizliklerinden dolayı bu adı alan muhaliflerin , Tekdüzelik Yasası (1662) tarafından İngiliz üniversitelerine girmeleri engellendi. Priestley , Daventry’de felsefe , bilim , diller ve edebiyat alanlarında mükemmel bir eğitim aldı ve burada din konusunda “öfkeli bir özgür düşünür” haline geldi . Kalvinist ilk günah ve kefaret doktrinlerinden vazgeçti ve Teslis’i reddeden ve insanın mükemmelliğini ileri süren rasyonel Üniteryenizm’i benimsedi.

1755 ile 1761 yılları arasında Priestley, Needham Market, Suffolk ve Nantwich , Cheshire’da hizmet verdi. 1761’de Lancashire’daki Warrington Akademisi’nde dil ve edebiyat öğretmeni oldu. 1762’de Muhalif papaz olarak atandı. O yıl demir ustası Isaac Wilkinson’ın kızı Mary Wilkinson ile evlendi. Bir kızları ve üç oğulları vardı.

Priestley’in bilime olan ilgisi 1765’te Amerikalı bilim adamı ve devlet adamıyla tanıştığında yoğunlaştı.Onu yayınlamaya teşvik eden Benjamin FranklinOrijinal Deneylerle Elektriğin Tarihi ve Bugünkü Durumu (1767). Bu çalışmasında Priestley, bilimsel ilerlemenin birkaç dahi adamın teorik içgörülerinden çok herkesin keşfedebileceği “yeni gerçeklerin” birikimine bağlı olduğunu göstermek için tarihi kullandı. Priestley’in bilimde “varsayımlar” yerine “gerçekleri” tercih etmesi , her türlü önyargı ve dogmanın bireysel araştırma ve özel yargılamaya engel teşkil ettiği yönündeki Muhalif kanaatiyle tutarlıydı.

Bu bilimsel metodoloji görüşü , Priestley’in elektrik deneylerini şekillendirdi;Elektriksel çekimin ters kare kanunu , kömürün elektriği ilettiğini keşfetti ve elektrik ile kimyasal değişim arasındaki ilişkiye dikkat çekti. Bu deneylere dayanarak 1766’da Londra Kraliyet Cemiyeti’ne üye seçildi. Bu araştırma çizgisi ona elektrik dışındaki alanlarda “daha geniş bir orijinal deney alanı” geliştirme konusunda ilham verdi.

Priestley, 1767’de Leeds’deki Mill Hill Şapeli’nde bakanlığa döndükten sonra kimya konusunda yoğun deneysel araştırmalara başladı. 1772 ile 1790 yılları arasında altı ciltlik Farklı Hava Türleri Üzerine Deneyler ve Gözlemler kitabını ve Royal Society’nin dergisinde bir düzineden fazla makale yayınladı.Gazlar veya o zamanki adıyla “hava” üzerindeki deneylerini anlatan Felsefi İşlemler . İngiliz pnömatik kimyagerleri daha önce üç tür gaz tanımlamışlardı: hava, karbondioksit (sabit hava) ve hidrojen (yanıcı hava). Priestley, bu gazların kimyasına ilişkin bir açıklamayı flojiston teorisine dahil etti; buna göre yanıcı maddeler salınır.Yanma sırasında flojiston (maddi olmayan bir “yanmazlık ilkesi”).

Priestley 10 yeni gaz keşfetti: nitrik oksit (azotlu hava), nitrojen dioksit (kırmızı nitro buharı), nitro oksit (yanıcı nitrolu hava, daha sonra “gülme gazı” olarak adlandırıldı), hidrojen klorür (deniz asidi havası), amonyak (alkali hava), kükürt dioksit (vitriolik asit havası), silikon tetraflorür (flor asit havası), nitrojen (flojistikleştirilmiş hava), oksijen (flojistondan arındırılmış hava, bağımsız olarak tarafından keşfedildi)Carl Wilhelm Scheele ) ve daha sonra karbon monoksit olarak tanımlanan bir gaz . Priestley’in deneysel başarısı büyük ölçüde ustaca aparatlar tasarlama yeteneğinden ve bunların manipülasyonundaki becerisinden kaynaklandı. Gazları su yerine cıva üzerinde toplayarak suda çözünen gazları izole edip inceleyebildiği geliştirilmiş pnömatik oluk ile özellikle ün kazandı. Gazlar üzerine yaptığı çalışmalardan dolayı Priestley, 1773’te Royal Society’nin prestijli Copley Madalyası ile ödüllendirildi.

Aynı yıl Priestley, Calne, Wiltshire’a taşındı ve burada kütüphaneci ve Shelburne Kontu William Petty ve ailesi için öğretmen olarak görev yaptı. Burada , Kalvinist gençliğinin intikamcı Tanrısı yerine iyiliksever bir Tanrıya olan yeni bulduğu inancını destekleyen daha fazla kanıt aradı ve elde etti . Bitki örtüsü süreçlerini ve denizlerin ve göllerin “çalkalanmasını” düşündükten sonra Priestley, hayırsever bir doğanın, aşağıdaki gibi “zararlı” süreçler tarafından “bozulan ve azaltılan” “ortak havayı” yeniden canlandıracak araçları tasavvur etti .yanma ve solunum. Bu gözlemler, kendi manevi görüşlerini güçlendirmenin yanı sıra,çağdaşları Hollandalı doktor Jan Ingenhousz ve İsviçreli din adamı ve doğa bilimci Jean Senebier tarafından gerçekleştirilen fotosentez deneyleri.

Priestley, bilimsel uğraşlarının İngiliz Muhaliflerin ticari ve girişimci çıkarlarıyla tutarlı olduğunu düşünüyordu. 17. yüzyıl devlet adamı ve doğa filozofu Francis Bacon’un, toplumsal ilerlemenin bilime dayalı bir ticaretin gelişmesini gerektirdiği yönündeki argümanını benimsedi. Bu görüşü, 1780’de Birmingham’daki New Meeting House’da vaiz olmak için taşındığında ve cemaatin bir üyesi olduğunda pekişti .Ay Topluluğu , 18. yüzyıl kentsel yaşamında yaşanan sorunların çözümüne yönelik bilim ve teknolojinin ilkelerini uygulayan yerel beyler, Muhalifler ve sanayicilerden ( Josiah Wedgwood , Erasmus Darwin , James Watt ve Matthew Boulton dahil) oluşan seçkin bir grup . Kasabalarda ve askeri tesislerde artan nüfusu rahatsız eden çok sayıda hastalıkla karşı karşıya kalan Priestley, iskorbüt hastalarına tıbbi fayda sağlayacağını düşündüğü karbonatlı su üreten bir cihaz tasarladı.ve çeşitli ateşler. Her ne kadar sonuçta bu bozuklukların tedavisinde etkisiz olduğu kanıtlansa da, bu tekniği kullanan “gazojen” daha sonra soda-su endüstrisini mümkün kıldı. Priestley ayrıca atmosferik havanın “saflığını” (oksijen içeriğini) ölçmek için sıhhi reform ve kentsel tasarım genel hareketinde kullanılan “odyometreyi” de tasarladı . Pnömatik tıbba olan çağdaş ilgi, doktor ve kimyager Thomas Beddoes’un 1798’de Bristol’de farklı “havaların” çeşitli yaygın rahatsızlıklar üzerindeki etkilerini araştırmak amacıyla kurduğu kısa ömürlü Pnömatik Enstitüsü ile doruğa ulaştı.