II.François Kimdir? Hayatı Ve Biyografisi

Doğum tarihi: 19 Ocak 1544, Fontainebleau, Fransa

Ölüm tarihi ve yeri: 5 Aralık 1560, Hotel Groslot, Orleans, Fransa

II.François Kimdir?

II.Francis (1768-1835), 1792’den 1806’ya kadar son Kutsal Roma imparatoru olarak hüküm sürdü.I.Francis olarak, 1804’ten 1835’e kadar Avusturya imparatoruydu.Saltanatı sırasında Avusturya, Avrupa gericiliğinin ana kalesi oldu.

12 Şubat 1768’de Floransa’da doğan Francis, Toskana Büyük Dükü Leopold’un en büyük oğluydu.Amcası İmparator II.Joseph’in varisi olmadığı için, Leopold onun halefi olarak belirlenmişti ve Francis böylece bir gün imparatorluk tahtına geçeceği için, buna göre eğitildi.16 yaşında, Joseph’in hükümet sanatına girişini bizzat denetlediği Viyana’ya gönderildi.1789’da Balkanlar’da Türklere karşı savaşan Avusturya ordularının sözde komutasına verildi, ancak askeri liderlik konusunda kayda değer bir yetenek göstermedi.

1790’da Leopold, imparator olarak Joseph’in yerini aldı ve Francis, imparatorluğu yönetmede kademeli olarak eşit olarak paylaşacağı uzun bir çıraklık dönemine başladı.Bu planlar, Leopold 1 Mart 1792’de aniden ölünce alt üst oldu ve Francis kendini tahta çıkmış halde buldu.Sorumlulukları için dikkatli bir şekilde hazırlanmasına rağmen, ne dikkate değer bir olgunluktaydı ne de görevinin üstesinden gelebileceğinden pek emin değildi.

Francis alışılmadık derecede zor bir durumu miras aldı.Dış ilişkilerde, babasının ölümünden hemen önce Avusturya’nın eski düşmanı Prusya ile müzakere ettiği Pillnitz Antlaşması, devrimci Fransa ile savaşı kaçınılmaz olmasa da muhtemel hale getirdi. Nitekim Fransa, Nisan ayında iki Alman gücüne savaş ilan ederek, bazı kesintilerle 20 yılı aşkın sürecek ve Avusturya monarşisinin zayıflığını ortaya çıkaracak bir mücadeleyi başlatmıştır.İlk aşamada Avusturyalılar, hâlâ dağınık durumdaki Fransa’yı hızlı ve kesin bir yenilgiye uğratma fırsatını kaçırdıktan sonra, tüm cephelerde yenilgiye uğradılar ve Adige’nin güneyindeki tüm İtalyan topraklarını kaybettiler.Kayıp, yalnızca Avusturya’nın Polonya’nın Üçüncü Bölünmesindeki (1795) payı ile bir şekilde dengelendi.

Napolyon Fransa’da iktidara geldikten sonra Francis, 1804’te kendisini Avusturya imparatoru ilan ederek Fransız baskısına karşı vatanseverliği toplamaya çalıştı.Fransız baskısı altında Francis, eski Kutsal Roma İmparatorluğu’nun dağılmasını kabul etti.Bu arada, Fransa’nın daha fazla yenilgisi Venedik, Tirol ve Ön Avusturya’nın kaybıyla sonuçlanmıştı. Francis, 1809’da Napolyon’la savaşarak kayıpları telafi etmeye çalıştı. Sonuçlar yine felaketti, çünkü sadece Avusturyalılar yenilmedi, Napolyon Viyana’ya girdi.Francis, Napolyon’a kızı Marie Louise’i evlendirmek ve Napolyon’un 1812’de Rusya’yı işgali için bir yardımcı birlik sağlamak zorunda kaldı.

Fransızlar nihayet yenildiklerinde ve güçler barışı sağlamak için Viyana’da toplandığında (1815), Francis, Fransız radikalizminden bıkmıştı.İç işlerinde de, daha muhafazakar bir kalıba doğru istikrarlı bir şekilde ilerlemişti.Babası onu, II.Joseph’in reformlarının, monarşinin mevcut kurumlarını zayıflattığı için tehlikeli olduğuna ikna etmişti.Ancak Leopold, kendi, daha ölçülü, ancak yine de aydınlanmış sisteminin geçerliliğini kanıtlayacak kadar uzun yaşamamıştı.Dahası, 1794’te bir Avusturya Jakoben komplosu keşfedilmişti.

Çok az bir şeydi ama Francis’i Fransız radikalizminin ihraç edilecek bir ürün olduğuna, Fransız orduları kadar korkulması gerektiğine ikna etmeye yardımcı oldu.

O halde, Viyana Kongresi sırasında Francis, düzenli toplumun ancak Fransa’nın nüfuzunu sınırlarının ötesine genişletmesinin kalıcı olarak engellenmesi ve daha da önemlisi siyasi radikalizmin ortaya çıktığı her yerde ortadan kaldırılması halinde korunabileceğine inanıyordu.Bu inancı, parlak başbakanı Prens Metternich tarafından pekiştirildi.Böylece, Francis’in saltanatının son 20 yılı, Avusturya’nın, Prusya ve Rusya ile birlikte, statükonun korunmasına ve siyasi gericiliğe adanmış bir politikanın arkasında sağlam bir şekilde sıralandığını gördü.Bu politika, 1819 Carlsbad Kararnameleri ile resmileştirildi ve birkaç kez devrimleri bastırmak için Avusturya müdahalesiyle sonuçlandı.

İçeride de baskı kuraldı. Sansür, son üç hükümdarlığın herhangi bir döneminde olduğundan daha katı bir şekilde uygulandı, köylülük büyük toprak sahipleri tarafından ezilmeye devam etti ve çeşitli milliyetlerin kendilerini herhangi bir şekilde savunma girişimleri ya bastırıldı ya da bürokratik gecikme ve verimsizlikle bastırıldı.Francis, 2 Mart 1835’te Viyana’da öldü ve bu köhne yapıya başkanlık etmesi için geri zekalı bir oğul olan Ferdinand’ı bıraktı.