Friedrich Heinrich Jacobi Kimdir ?

Filozof 

Doğum tarihi: 25 Ocak 1743, Düsseldorf, Almanya

Ölüm tarihi ve yeri: 10 Mart 1819, Münih, Almanya

Friedrich Heinrich Jacobi Kimdir ?

Aydınlanma’nın Alman filozofu Friedrich Heinrich Jacobi (1743-1819), saf aklın iddialarına karşı duygu ve inancın felsefi boyutlarını vurguladı.Friedrich Heinrich Jacobi 18. ve 19. Yüzyıl Alman felsefesi ve Aydınlanma düşüncesi açısından oldukça önemli bir filozoftur.Özellikle Kant ve Spinoza felsefesinde ortaya çıkan akıl, Tanrı ve evren anlayışlarına getirdiği eleştirilerle Aydınlanma projesinin gidişatını doğrudan etkilemiştir.

25 Ocak 1743’te FH Jacobi, zengin bir şeker üreticisinin oğlu olarak Düsseldorf’ta doğdu.Cenevre’de bir iş kariyeri için hazırlandı ve 1764’ten 1772’ye kadar şirketin başkanı olarak babasının yerine geçti.Evi, Alman edebiyatının önemli bir merkezi haline geldi.

Tanınmış bir romantik şair olan ağabeyi Johann Georg (1740-1814) ile Jacobi bir dergi düzenledi ve Jean Jacques Rousseau, CA Helvétius ve 3.Jacobi’nin faaliyetleri, Gotthold Ephraim Lessing, Moses Mendelssohn ve JW von Goethe de dahil olmak üzere Alman Aydınlanmasının en önemli düşünürleri ve yazarlarıyla kişisel ve edebi temas kurmasını sağladı.1804’te Münih Bilimler Akademisi’nin başkanı oldu ve 10 Mart 1819’daki ölümüne kadar burada kaldı.

Jacobi’nin düşüncesinin hareket noktası, gerçekçilik ile idealizm arasındaki çatışkı ya da görünüşteki çelişkidir.Baruch Spinoza, kendi kendisinin nedeni olan tözün geleneksel tanımının mantıksal sonuçlarını ortaya çıkaran dogmatik bir realistti.Bu görüşe göre, yalnızca tek bir töz olabilir, tabiat dünyasının yalnızca kısmi ama belirli bir modifikasyonu olduğu sonsuz bir ebedi varlık olabilir. Spinoza’nın panteizminin anlamı veya Tanrı’nın doğa ile özdeşleştirilmesi, 19. yüzyıl boyunca başka tartışmaların konusu oldu.Jacobi, Spinoza’nın aslında Tanrı’yı ​​mantıksal, matematiksel ve mekanik bir doğa kavramına indirgeyen bir ateist olduğunu düşünenlerin yanında yer aldı.Johann Georg Hamann, Johann Gottfried von Herder, Lessing gibi diğer yazarlar ve filozoflar, ve Mendelssohn, Spinoza’nın sonsuz varlık kavramının felsefi boyutlarını ciddi bir şekilde geliştiren ilk dini düşünür olduğunu savundu.Büyük ölçüde Jacobi’nin kışkırtmasıyla, Aydınlanma’nın önde gelen şahsiyetleri, Spinoza hakkında kapsamlı bir kitap, soruşturma ve dış soruşturma literatürü üretti.

Jacobi, Spinoza’da gerçek öznelliğin ortadan kaldırıldığını ve Immanuel Kant’ın felsefesinde karşıt bir “nesnelerin nihilizmi”ni gördü.Kant, öznel bilincin şeylerin bilgisine nasıl ulaştığına dair kritik soruyu gündeme getiren ilk kişiydi ve nihayetinde şeyleri “yalnızca onlara yerleştirdiklerimizi” bilebileceğimiz sonucuna vardı. Dolayısıyla Kant’a göre insan deneyimi, zihnin öznel koşullarına göre şeylerin nasıl göründüğünün ve nasıl düşünüldüğünün görünüşüdür.Kendi başına şeyler olarak nesneler bilinemez.

Bu eleştirilerin amacı, akıl nesnelerle başlarsa öznelliği açıklayamayacağını ve öznel bir bakış açısının nesnelliği yok ettiğini göstermekti.Jacobi’nin çıkardığı sonuç, insan aklının girişiminin kendisinin inanca dayandığıydı.Edilgen duyumlar üreten gerçek nesnelerin var olduğuna dair insanın dolaysız kesinliği inanca dayanır.Ve eğer nesnel doğa kavramı inanca bağlıysa, o zaman insanın özgürlük hisleri ve sezgileri, ahlaki ilkeler ve dinsel kesinliklerin rasyonel şüpheciliğe boyun eğmesine gerek yoktur.

J.J. Rousseau’nun yapıtlarını inceledi.

Jacobi ortaöğretimden sonra, düzenli sayılabilecek bir öğrenim görmediğinden kendi kendini yetiştirdi.Bilgisinin genişliği, düşüncelerinin yeniliğiyle ilgi çekti. 1764’te döndüğü Düsseldorf’ta bir süre ticaretle uğraştı, aydın bir kadın olan Betty Clermont’la evlendi, yaşamı düzene girdi.1772’de Berg ve Jülich dükalıkları danışmanlığına atandı. Düsseldorf yakınlarındaki evini edebiyat ve sanat toplantılarının odağı durumuna getirdi.1807’de getirildiği Münih Bilimler Akademisi başkanlığı sırasında Schelling’le tartışmalara girişti, bu tartışmalar sonucu 1813’te emekliye ayrıldı.

10 Mart 1819, Münih, Almanya’da öldü.