Frederic Chopin Kimdir? Hayatı Ve Biyografisi

Piyanist

Doğum tarihi: 1 Mart 1810, Żelazowa Wola, Polonya

Ölüm tarihi ve yeri: 17 Ekim 1849, Paris, Fransa

Frederic Chopin Kimdir?

Polonyalı-Fransız besteci ve piyanist Frédéric François Chopin (1810-1849), tipik romantik karakter parçasının yaratıcılarından biriydi. Eserlerinin tamamı piyano içerir.

Frédéric Chopin’in piyano parçaları için yaratıcı şemaları aşağıdaki özellikleri içerir: prelüdlerde ve etütlerde tek bir güdü üzerinde yoğunlaşma; mazurkalar, valsler, polonezler, Bolero ve Tarantella’da dans formlarının detaylandırılması; gecelerde piyano figürasyonlarından doğaçlama efektler; ve scherzos, baladlar, doğaçlama ve Fantezi gibi daha büyük eserlerde epizodik, güçlü yazı. Böylece, piyanonun hem evde hem de konser salonunda önde gelen solo enstrüman haline geldiği bir çağda, Chopin yeni figürasyonlar, hassas oymalar ve ayrıntılı yarı sesli süslemeler tasarladı ve bunları klavyede kullanılmak üzere biçimlendirdi. Senfoni, opera, yaylı dörtlü ve sadece bir üçlü (piyano, keman ve çello) yazmadı. İki önemli sonatının ve iki piyano konçertosunun yanı sıra,

Chopin bir orkestra şefi, müzik üzerine bir yazar ya da harika bir öğretmen değildi.Öğretiminden önemli miktarda para kazanmasına rağmen – ne de kapsamlı bir konser verdi. Gerçekten de, yaşamı boyunca yaklaşık 30 halka açık performans sergileyen efsanevi bir piyanistin tuhaf fenomenini temsil ediyor. Tüm raporlara göre, çalışı olağanüstüydü: sessiz, kontrollü, zarif bir şekilde gölgelenmiş, pianissimo’dan mezzo forte’a değişen, sadece çok nadiren bir forte ile.

Chopin, 22 Şubat 1810’da Varşova yakınlarında, Fransız bir baba olan Nicholas Chopin ile Nicholas’ın yaşadığı Skarbek hanesinde iyi eğitimli ama yoksul bir akraba olan Polonyalı bir annenin dört çocuğundan ikincisi olarak dünyaya geldi. bir öğretmen. Genç Chopin iyi bir eğitim aldı ve Varşova Konservatuarı’nın kurucusu ve yöneticisi Joseph Elsner ile özel olarak müzik eğitimi aldı. 1817’de Chopin’in ilk bestesi herkesin önünde icra edildi; bir yıl sonra Adalbert Gyrowetz’in bir konçertosunu çalarak halka açık bir performans sergiledi.

1826’da Chopin, Elsner’ın konservatuarında tam zamanlı öğrenci oldu ve burada teori, armoni ve kontrpuan konularında mükemmel bir temel aldı. Bugün bildiğimiz Chopinesk figürasyonları sergileyen en eski eser, Wolfgang Amadeus Mozart’ın Don Giovanni operasından Là ci darem’ la mano temasının varyasyonları setidir . Elsner, Chopin’in tarzının geleneksel kalıplara zorla uygulanamayacak kadar orijinal olduğunu fark ettikten sonra, ona belirgin bir şekilde kişisel çizgiler boyunca geliştirme özgürlüğü verdi. Gerçekten de Chopin, üslubu oluşum yıllarında belirginleşen ve yaşamı boyunca aynı kalan birkaç besteciden biridir.

Chopin’in Varşova dışındaki müzik dünyasıyla ilk tanışması, 1828’de Viyanalı piyanist-besteci Johann Nepomuk Hummel’in bu şehri ziyaret etmesiyle gerçekleşti. İtalyan operası seçkin yerel müzik yemeğiydi ve Hummel’in ziyareti Chopin’i batıda olup bitenlerden haberdar etti. Chopin, George Frederick Handel ve Felix Mendelssohn’un müziğiyle tanıştığı Berlin’i ziyaret ettikten sonra dönüşünde Varşova’da Nicolò Paganini’yi duydu ve diğer müzisyenlerle tanışmak için şehri terk etmesi gerektiğini fark etti. Hükümet, babasının çocuğu yurt dışına göndermek için mali yardım talebini reddetti, bu nedenle Chopin, birkaç eserinin yayınlanmasını ayarlamak için tek başına Viyana’ya gitti. 11 Ağustos 1829’da Kärntnerthor Tiyatrosu’nda başarılı bir çıkış yaptıktan sonra, yalnızca bir konser turuna hazırlanmak için eve döndü. bu kez Almanya ve İtalya üzerinden. 1830’da Varşova’da halka açık bir konserde seslendirdiği iki konçertosu (önceki Fa Minor), ulusal temaları içeren çeşitli fanteziler ve ilk etüt seti bu dönemden geliyor.

Chopin, Breslau, Dresden ve Prag’dan geçen bir geziden sonra Viyana’ya geldi, ancak istikrarsız siyasi koşullar nedeniyle İtalya’ya hiç ulaşamadı. Viyana’da beklerken B Minor Scherzo ve Sol Minor Ballade’i ve bazı şarkıları besteledi. Bu çalışmalar, Chopin’in tamamen gelişmiş kişisel tarzını, hepsinin yazısını etkilediği söylenen Franz Liszt, Vincenzo Bellini veya Hector Berlioz ile tanışmadan çok önce gösteriyor. Hummel’in yanı sıra piyano tarzı Chopin’e ilham veren tek müzisyen, nocturne terimini ilk kez kısa, lirik parçalarında kullanan İrlandalı besteci John Field’dı.

20 yaşındaki Chopin, Paris’e geldiğinde, ünlü virtüöz FWM Kalkbrenner ile çalışma fikrini önce düşündü, sonra reddetti. Kötü fiziksel sağlık ve uygun olmayan bir mizaç, Chopin’in halka açık performanslar vermesini engelledi. Yine de, arkadaşları arasında müzisyenler, yazarlar ve ressamların yanı sıra birçok zengin ve yetenekli kadını sayarak Paris sanat çevrelerinde önemli bir figür haline geldi. Öğrencilerinin hepsi, dersleri için iyi para ödeyen aristokrat hanımlardı. Bazıları yetenekliydi, ancak hiçbiri öğretmeninden türetilen bir yöntemi oluşturmak veya sürdürmek için yeterince başarılı değildi.

Chopin, Liszt ve Sigismund Thalberg gibi virtüözlere karşı alenen rekabet edecek dayanıklılığa sahip olmadığını fark etti. Öğreterek yeterince kazanabildiği sürece, Chopin beste için konser vermekten vazgeçmeyi tercih etti. Müzik zevkleri halkın bilgisidir. Berlioz ve Mendelssohn ile arkadaşça, onların müziklerinden etkilenmedi. Chopin Paris’e ilk geldiğinde Neue Zeitschrift für Musik için yazdığı sıcak karşılamaya rağmen Robert Schumann’ın çalışmalarını da takdir etmedi . Schumann, Clara Wieck’i Chopin’in çalışmaları ile tanıştırdı ve sonunda Chopin’in eserlerini icra etmesi sayısız izleyici üzerinde olumlu izlenimler bıraktı.

Yıllar boyunca birkaç genç bayan Chopin’in sevgisinin nesnesi olmuş gibi görünüyor, ancak ilişkisi olduğu en ünlü kadın, 1836’da tanıştığı George Sand olarak bilinen Aurore Dudevant’dı. 1838’den başlayarak 9 yıl boyunca, cenaze marşını besteledikten sonra(daha sonra B-bemol Minör Sonata’nın bir parçası oldu), onun en yakın arkadaşıydı. 1838-1839 kışını, sağlığının düzeleceği inancıyla Chopin’i aldığı Mayorka’da geçirdiler. Ne yazık ki hava kötüydü, Chopin’in sağlığı kötüleşti ve Pleyel piyanosu, onlar ayrılmadan bir hafta öncesine kadar gelmedi. Yine de besteci 24 Prelüdünü burada, bugün bir Chopin müzesi olan Valldemosa’da tamamladı. Chopin ve Sand, ertesi yazı Sand’ın Châteauroux yakınlarındaki kır evi Nohant’ta geçirdiler. 1839’dan 1846’ya kadar, 1840 hariç her yazı Nohant’ta geçirdiler.

Chopin, Paris’te kendi halindeydi ve yalnızca ara sıra aristokrasinin evlerindeki sosyal toplantılarda çaldı. Müziğini kopyalamaktan hoşlanmadığı için, öğrencisiyken Varşova’da Chopin ailesinin yanında kalan arkadaşı Julian Fontana onun kopyacısıydı. Fontana, 1841’in sonunda Amerika’ya gittiğinde, Chopin’in üretimi önemli ölçüde yavaşladı.

1846’da Sand’ın çocukları sorun olmaya başladı. Chopin, Sand ve oğlu Maurice’e karşı çıkan tartışmalarda kızı Solange’ın yanında yer aldı. Ayrılık kaçınılmaz oldu ve Chopin için sonun başlangıcı oldu. Sağlığı bozuldu ve kompozisyona olan tüm ilgisini kaybetti. 1848 Devrimi, Chopin’i İngiltere’ye getirdi ve burada İskoç bir öğrenci olan Jane Stirling’in uzun süredir devam eden davetini kabul etti. Londra’da birkaç özel performans verdi ve 15 Mayıs’ta Kraliçe Victoria için oynadı. İskoçya’da dinlendikten sonra 1848 sonbaharında Londra’ya döndü ve burada 16 Kasım’da Guildhall’da Polonyalı mülteciler için bir yardım oynadı. Kısa bir süre sonra, neredeyse Stirling’lerin cömertliğiyle yaşayarak Paris’e döndü. 17 Ekim 1849’da Paris’te veremden öldü.

Chopin’in başarıları, piyanodaki gelişmelerle, özellikle de klavyenin genişletilmesiyle yakından ilgilidir. Renk ve ses tonlamaları elde etmek için pedalı kullanma konusunda ustaydı. Başparmağı veya beşinci parmağı siyah notalar üzerinde kullanarak, aynı parmağı siyah notadan beyaza kaydırarak ve dördüncü parmağı beşincinin üzerinden geçirerek yeni parmaklar denedi. En karmaşık parçaları bile bir piyanistin parmaklarının altındadır çünkü eserler deyimsel olarak enstrümana uygundur. Yaratıcı hayal gücü, etüdü bir pratik parçasından konser sahnesine yükseltti. Chopin’in genellikle yükselen bir lirizmin altına gizlenen armonik yenilikleri, onu her ikisi de geleneksel tonalite kavramlarını genişleten Liszt ve Richard Wagner ile eşit bir zemine yerleştirir. Chopin’in popülaritesi