François Xavier Garneau Kimdir?

Doğum tarihi: 15 Haziran 1809, Quebec, Kanada

Ölüm tarihi ve yeri: 3 Şubat 1866, Quebec, Kanada 

François Xavier Garneau’nun Hayatı

François-Xavier Garneau (1809-1866), “Histoire du Canada” Kanada geçmişinin ilk ciddi yorumu olan Fransız-Kanadalı bir tarihçiydi.

François-Xavier Garneau’nun ebeveynleri okuma yazma bilmiyordu ve ilk eğitimi ilkeldi. Ancak, 11 yaşında, Quebec’in eğitim düzeyini yükseltmek için olağanüstü çabaları bu öğrenciyi derinden etkilemiş olan Joseph-François Perrault tarafından kurulan yeni bir okula gitme şansına sahipti.

Böylece, 16 yaşındayken Garneau, hali vakti yerinde avukat Archibald Campbell’ın yanında çıraklık yaparak profesyonel statü ve önemli bir kültürel zenginlik kazandı. Bu sırada New York’a ilk seyahatini yaptı ve ilk şiirini yayımladı.

1831’de Garneau, yaklaşık 2 yıl süren ve Fransa’ya iki geziyi içeren İngiltere’ye bir ziyaret başlattı. Böylece, Büyük Reform döneminde İngiliz anayasası hakkında ilk elden bir görüşe sahipti. Kanada’nın anayasal ilerlemesinde ve Fransız-Kanada haklarının korunmasında aktif olarak yer aldı. Garneau ayrıca edebi ve entelektüel bağlantılar kurdu ve bir günlük tuttu. Bu daha sonra Voyage en Angleterre et en France’ın (1854 ve 1855) özünü sağladı.

1833’te Quebec’e dönen Garneau, sonraki 10 yılını çeşitli mesleklerde geçirdi. Ayrıca iki kısa ömürlü dergi, L’Abeille canadienne (1833-1834) ve L’Institut’u (1841) kurdu ve Étienne Parent’in Le Canadien’ine şiirler ve siyasi makaleler yazdı. Garneau, 1837 isyanında yer almadı, ancak ardından gelen baskıcı önlemlere tepki gösterdi ve özellikle Kanada’da Fransızcanın korunması davasını ele aldı.

1845 yılı, Garneau’nun Histoire du Canada depuis sa découverte jusqu’à nos jours (Keşfinden Günümüze Kadar Kanada Tarihi) adlı eserinin ilk cildinin, 1846 ve 1848’de çıkan sonraki iki cildinin yayınlandığına tanık oldu. , ancak çalışmanın Katolik karşıtı ve Kanada karşıtı olarak anonim ihbarlarını içeriyordu (ikinci terim, o sırada yalnızca Fransız Kanadalılara atıfta bulunuyordu). Bu saldırıların nedeni, Garneau’nun eski rejim değerlendirmesiydi.Garneau’nun yorumuna göre, metropolden uzaklaştıkça ağırlaşan mutlakiyetçiliğin kötülükleri, Fransız yerleşimcileri İngiliz komşularının sahip olduğu sağlıklı bağımsız büyümeden mahrum etti. Cizvitler, cesaretleri ve keşifleriyle takdir edilseler de, aydınlanmış eğitimden yoksun olmakla suçlandılar. İlk başta eleştirilerden yılmayan Garneau, ilk baskısını tamamladı ve 1849’da yasama organı tarafından 250 sterlin olarak oylandı.

1852’deki ikinci bir baskı, 1792’den 1840’a kadar olan dönemle ilgili dördüncü bir cilt ekledi ve yazara, anayasal liberalizm hakkındaki düşüncesiyle birlikte hâlâ vatanseverliğini sergilemesi için daha geniş bir fırsat verdi. Bu Garneau, bir Önsöz ve bir Önsöz Konuşması ile üçüncü bir baskıda daha da geliştirebildi.(1859). Ancak bu zamana kadar kendinden daha az emin hissetti. Artan belgeler, onun bazı cesur iddialarını gölgelemeye başlamıştı; dünya çapındaki liberal milliyetçilik dalgası geri çekiliyordu; aile ve mali talihsizlikler adamın bedelini ödemişti. Garneau, metninden kilise karşıtı bazı açıklamaları geri aldı ve dil, din ve ulusal kader hakkında daha yankı uyandıran bazı beyanlar ekledi. Ancak muhafazakar milliyetçilik ile aydınlanma liberalizmi arasındaki gizli çelişki, bu tür jestlerle ortadan kaldırılmadı. Garneau’nun bunların her de gönülden bağlılığı, esere, başarısında en ufak bir unsur olmayan bir gerilim sağlıyor. Ek olarak, asal kaynaklara geri dönme girişimleri, modern tarihçiliğe doğru öncü bir adım oluşturdu.

Edebi bir kompozisyon olarak Histoire olağanüstü olmaya devam ediyor. Garneau’nun kişisel katılımı ve akıcı retoriği, geçmişi dramatik bir şekilde okuyucuya sunmak için giriştiği nesnellikle rekabet ediyor. Ana temalar arasında, sakinlerin askeri cesareti , Kanada’nın Fransa tarafından terk edilmesi, tarihte belirleyici olan halkın kolektif karakteri ve Kanadalılar ile İngilizlerin ortak Norman atalarıdır. Garneau, Kanadalıların çıkarlarını ve onurunu savunmak için siyasi becerinin askeri hünerin yerini nasıl alabileceğini ikna edici bir şekilde gösterdi. 1866’da öldü ve Fransız-Kanada düşüncesi üzerinde artan bir itibar ve kalıcı bir etki bıraktı.