François Mansart Kimdir ?

Mimar 

Doğum tarihi: 23 Ocak 1598, Paris, Fransa

Ölüm tarihi ve yeri: 23 Eylül 1666, Paris, Fransa 

François Mansart Kimdir ?

Klasisizm ideallerini benimseyen ilk Fransız mimarlardan biri olan François Mansart (1598-1666), klasik kısıtlama, orantı güzelliği ve biçim netliği için güzel sözcüydü.

François Mansart, 13 Ocak 1598’de Paris’te doğdu. Lüksemburg Sarayı’nın mimarı Salomon de Brosse’nin öğrencisi olan Mansart, ilk üslubunu açıkça bu ustadan almıştır. Birlikte, 1618’de başlayan Coulommiers şatosunda çalıştılar.

25 yaşında, Mansart iyi kurulmuştu ve çoğu kraliyetin zengin memurlarından gelen komisyonlarla dolup taşıyordu. İlk çalışmaları arasında Berny şatoları (1623) ve Balleroy (1626’da başladı) vardı. Kral Louis XIII’ün kardeşi Gaston d’Orléans’tan Blois şatosunun yeniden inşası için önemli bir komisyon aldı. Yürütülen geniş projenin tek kısmı , mimar tarafından popüler hale getirilen ve onun adını taşıyan (mansart çatı) yüksek eğimli, kırık çatılı ana corps de logis (1635-1638) idi. Büyük bir sadelikle cephe, Mansart’ın klasik düzenleri, ölçülü ayrıntıları ve alışılmadık derecede uyumlu oranları bilgili bir şekilde kullandığını gösteriyor.

Mansart, Paris’te birçok şehir evi tasarladı, bunların en önemlileri Hôtel de la Vrillière (1635) ve Hôtel Le Jars (1648) idi. En iyi bilinen ev yapısı, Renéde Longueil için inşa edilen Maisons şatosudur (şimdiki Maisons-Lafitte; 1642-1646). Mimarın, bütünün mükemmel bir görsel uyumunu yaratmak için birbiriyle ustaca ilişkilendirilen karmaşık kütle dizileriyle başa çıkma yeteneğini ortaya koyuyor. Eşsiz tasarıma sahip iç merdiven, kare bir odanın etrafında dört kat halinde yükselir ve tüm alan bir kubbe ile örtülür. İç mekanın canlı, ölçülü dekorasyonu göze çarpıyor.

1645’te Avusturyalı Anne, Mansart’ı Paris’teki Val-de-Grâce kilisesini ve manastırını tasarlaması için görevlendirdi. Muhtemelen Andrea Palladio’nun Venedik’teki II. Redentore planından esinlenen Mansart’ın planı, yalnızca nefin saçaklıkları ve cephenin ilk katı aracılığıyla uygulandı; Mansart, orijinal planını değiştirmeye devam etti ve bu nedenle, Jacques Lemercier’e devredilen projeden ihraç edildi. Mansart’ın tasarımlarını değiştirme takıntısı ona bir dizi komisyon kaybetti, bunlardan en önemlisi, 1664’te planlarını sunması istenen Louvre Büyük Mahkemesi’nin doğu kanadıydı.

Mansart’ın hayatının son on yılında birkaç önemli girişim görüldü. Kibirli ve inatçı, potansiyel müşterilerinin kaprislerine boyun eğmeye isteksizdi ve bu nedenle 3 Eylül 1666’da Paris’te öldüğünde neredeyse görmezden gelindi. Fransa’da saf bir klasisizm markası.