Francesco Guardi Kimdir ? Hayatı Ve Biyografisi 

Ressam

Doğum tarihi: 5 Ekim 1712, Venedik, İtalya

Ölüm tarihi ve yeri: 1 Ocak 1793, Cannaregio, Venedik, İtalya

Francesco Guardi Kimdir?

İtalyan ressam Francesco Guardi (1712-1793), açık, açıkça görülebilen fırça darbeleri ve bir ışık parıltısı hissi ile gevşek bir şekilde boyanmış Venedik ve lagünlerinin yağlı boya eskizleriyle ünlüdür.

Venedik’teki cemaatinin kayıtları, Francesco Guardi’nin 5 Ekim 1712’de vaftiz edildiğini gösteriyor. Francesco 4 yaşındayken ölen babası Domenico’nun bir atölyesi vardı. Francesco ve ağabeyi Gian Antonio, küçük bir stüdyoda çalıştılar ve müşterinin istediği hemen hemen her şey için alabilecekleri siparişleri yerine getirdiler: mitolojik resimler, tür, çiçek parçaları, savaş sahneleri, sunaklar ve hatta ender durumlarda, freskler. Diğer sanatçıların kompozisyonlarını kopyalamaktan çekinmediler, ancak ödünç aldıklarını ışığın kırılmasında her zaman daha kaprisli, daha az kararlı, daha parçalı bir şeye dönüştürdüler.

Francesco, erkek kardeşinin öldüğü 1760 yılına kadar bağımsız bir kişilik olarak ortaya çıkmadı. Daha sonra 48 yaşında evlendi, kendi atölyesini kurdu ve kendini esas olarak Venedik manzaralarını resmetmeye adadı. Çoğunlukla, çağdaşları tarafından görmezden gelinerek, bilinmezlik içinde çalıştı. 72 yaşına gelene kadar Venedik Akademisi’ne bile kabul edilmedi.

Guardi ve Canaletto, boyamayı seçtikleri binalar genellikle aynı olduğu için her zaman birbirleriyle karşılaştırıldılar. Ancak her sanatçının onları boyama şekli çok farklı. Canaletto’nun dünyası çizgi dışı inşa edilmiştir. Mantıksal olarak oluşturulmuş üç boyutlu uzayda var olan katı, dikkatlice çizilmiş, üç boyutlu nesneler sağlar. Guardi’nin dünyası renk ve ışıktan inşa edilmiştir. İçindeki nesneler, ışığın parıltısında ağırlıksız hale gelir ve bir fırça darbesi kargaşasında çözülür; mekan, tıpkı mekandaki formlar gibi, tarif edilmekten çok önerilmiştir. Canaletto, esas olarak Giotto ile başlayan Rönesans geleneğine aitti ve giderek daha sıkı ve daha kontrollü hale geldikçe, neoklasizme giden yolu işaret etti. Guardi, Titian’ın geç dönem stilinden doğan yeni barok geleneğe aitti.

Bu tür farklılıklar, Guardi’nin San Marco Havzası gibi Canaletto’yu açıkça kopyalamaya çalıştığı erken dönem resimlerinde bile görülüyor . Ünlü binalar orada, ancak çok arka planda, asılsız, yüzer gibi görünüyorlar. Önde, kıvrımlı direkleri tuvalin yüzeyinde dans ediyormuş gibi görünen bir balıkçı teknesi filosu var. Guardi için önemli olan perspektif değil, değişen bulutlar ve ışığın lagüne düşme şeklidir.

Guardi, Venedik’i çevreleyen sudan giderek daha fazla etkilenmeye başladı. Ünlü Gondollu Lagün gibi geç dönem yapıtlarında, uzaktaki rıhtımlardan oluşan ince bir çizgi, bir gondoldaki bir adamı gösteren birkaç çizgi, uzun kesintisiz bir rıhtım çizgisi izlenimi dışında hiçbir şey kalmayıncaya kadar binalar ve insanlar soyulmuştur.Durgun su ve bulutsuz bir gökyüzü.

Guardi , Venedik’in Denizle Evliliği gibi şehre gelen ziyaretçileri çok sevindiren festivalleri de resmetti . Bu, bin gondolla çevrili, devlet başkanının büyük yaldızlı kadırgasındaki dukanın, Goethe’nin suretinde, “bir canavarın içindeki Ordu gibi yükselmiş” olarak tüm Venedik’in önüne çıktığı sembolik bir törendi.

Guardi’nin tüm tabloları arasında en çok çağrışım yapan kaprisleri, Venedik lagününün ıssız adalarındaki yıkık binaların önermesine rağmen hayal gücünden doğan manzaralar. Bu tür sahnelere hafif bir melankoli çöker. Bir harabe tablosunu görünce ve belki de kendi çağının üzerine düşen uzayan gölgeyi düşünerek, “Her şey yok oldu, her şey yok olur, her şey geçer.” Guardi, Fransız Devrimi’nin patlak vermesinden 4 yıl sonra ve Venedik Cumhuriyeti’nin 1.000 yıllık tarihinin sona ermesinden önce, 1 Ocak 1793’te öldü.