Feng Yuxiang Kimdir ? Hayatı Ve Biyografisi

Doğum: 6 Kasım 1882

Anhui , Qing İmparatorluğu

Ölüm:1 Eylül 1948  

Feng Yü Hsiang Kimdir ?

Feng Yü-hsiang (1882-1948) Çinli bir diktatördü. Kuominchün veya Ulusal Halk Ordusu’na komuta eden Feng, 1920’lerde Kuzey Çin’in büyük bölümlerini kontrol ediyordu. “Hıristiyan general” olarak biliniyordu.

Düşük rütbeli bir subayın oğlu olan Feng Yü-hsiang, Chihli (Hopei) Hsingchi-chen’de doğdu. Askeri bir ortamda büyüdü ve çok az resmi eğitim aldı. Yine de yerel dilde eserleri okumayı kendi kendine öğrendi. 1896’dan 1911’e kadar Feng, Li Hung-chang ve halefi Yüan Shih-k’ai’nin ordusunun saflarında ilerledi. Kuzeydoğuda bir şirket komutanı olarak Feng, Mançu karşıtı bir askeri birliğin örgütlenmesine yardım etti, ancak Ekim 1911’deki Wuchang ayaklanmasının ardından ifşa edildi ve hapsedildi. Koruyucusu Lu Chien-chang’ın çabalarıyla serbest bırakıldı ve orduya yeniden kabul edildi. Feng, artan askeri güç ve bağımsızlık kazandı.

Feng, 1916’dan 1928’e kadar olan “savaş ağası dönemi”nin en renkli figürlerinden biriydi. Heybetli bir adam olarak, kimliğini kitlelere göstermek için sıradan asker kıyafetleri giymeyi severdi. 1914’te Metodist oldu ve sonunda “Hıristiyan general” olarak tanındı. Birliklerini bir yangın hortumuyla vaftiz ettiği söylendi. Ancak Feng, savaş ağaları arasında en ciddi sosyal reformculardan biriydi. Birlikleri iyi eğitimli, sıkı disiplinli ve görev ve sorumluluğu vurgulayan bir Sparta etiği ile aşılanmıştı. Bunun eklektik ideolojik temeli, Konfüçyüs ve İsa’dan alınan ilkeleri içeriyordu ve Feng’in bağlılıklarıyla Sovyetler Birliği ve Çinli milliyetçi Sun Yat-sen de dahil olmak üzere bir dizi müttefike kaydı.

İstikrarlı bir bölgesel temelden yoksun olan Feng, ideallerini topluma uygulamakta zorlandı. Savaşın ve siyasetin gereklilikleri de onu kararsız bir arkadaş yaptı ve ihanete uğramış bir dizi müttefik üzerinde iktidara geldi, en önemlisi Wu P’ei-fu. 1924’ün sonlarında Feng, Kuzey Çin’in kontrolü ve Pekin’deki (şimdi Pekin) merkezi hükümetin organlarına erişim için savaşan ve planlar yapan seçkin güçlü generaller grubundan biri haline geldi. Ancak kısa süre sonra kuzeybatı Çin’e çekilmek zorunda kaldı. Nisan 1925’te Kuomintang ve Sovyet ortaklarıyla huzursuz bir ilişki kurdu ve Mayıs’tan Temmuz 1926’ya kadar Sovyetler Birliği’ni gezdi.

Kuomintang’ın Kuzey Seferi sırasında Feng, kendisini bir Kuomintang üyesi ilan ettikten sonra orta Çin’e taşındı. Milliyetçiler iki kampa bölündüğünde, Çinli Komünistlerle ittifak kuran Wuhan kanadı ve Çan Kay-şek komutasındaki Nanking fraksiyonu, Feng desteğini Çan’a vererek solcu rakiplerini ortadan kaldırmasını sağladı. Feng, Haziran 1928’de Pekin’in ele geçirilmesiyle sonuçlanan Kuzey Seferi’nin ikinci aşamasında da önemli bir rol oynadı.

Feng, birliklerin dağıtılması konusunda Çan’la ayrılan askeri liderlerden biriydi. Şubat 1930’da Feng, Yen Hsi-shan ile bir koalisyon kurdu. Bu girişimin çöküşü, Feng’in birlikleri üzerindeki kontrolüne mal oldu ve bundan sonra o, küçük bir siyasi figür rolüne indirgendi. Feng, 1930’ların ortalarında Japon karşıtı hareketin bir destekçisi olarak ve savaştan sonra Çan Kay-şek’i göçmen bir eleştirmen olarak yalnızca kısa bir süre için ilgi odağı haline geldi. 1 Eylül 1948’de Feng, Odessa yakınlarındaki Sovyet gemisi Pobeda’da görünüşe göre kazara çıkan bir yangında öldü.