Eunice Kennedy Shriver Kimdir ? Hayatı Ve Biyografisi

Doğum tarihi: 10 Temmuz 1921, Brookline, Massachusetts, ABD

Ölüm tarihi ve yeri: 11 Ağustos 2009, Massachusetts, ABD

Eunice Kennedy Shriver Kimdir ?

Eunice Kennedy Shriver (1921 doğumlu), zihinsel engelli sporculara fiziksel eğitim ve rekabet sağlayan Özel Olimpiyatların kurucularından biriydi.Zihinsel engelli insanların yaşam kalitesini iyileştirmek ve onlara başarma, üretken vatandaşlar olma ve topluluklarının saygı duyulan üyeleri olma fırsatları sağlamak için yorulmadan çalıştı.

Shriver, 10 Temmuz 1921’de Massachusetts, Brookline’da Rose ve Joseph Kennedy’de doğan dokuz çocuktan biriydi.Zengin ve politik olarak güçlü ailesinde kamu hizmeti onurlu bir gelenekti.Erkek kardeşlerinden biri olan John F. Kennedy, Amerika Birleşik Devletleri başkanı oldu.Diğer ikisi, Robert F. ve Edward M. Kennedy, ABD senatörleriydi.Tüm Kennedy çocuklarının rekabet etmesi ve başarılı olması bekleniyordu.Harrison Rainie ve John Quinn, Growing Up Kennedy The Third Wave Comes of Age adlı kitaplarında, onun “Önemli olan kazanmaktı.İkinci veya üçüncü olmayın, bu sayılmaz ama kazanın,” dediğini belirtmiştir.”

Çocukların çoğu, kamu hizmetine veya diğer rekabetçi mesleklere girerek bu tavsiyeye uydu.Ancak bir çocuk bunu yapmadı.Shriver’ın kız kardeşi Rosemary, hafif zeka geriliği ile doğdu. Zaman geçtikçe ve çocuklar büyüdükçe, tüm aile ve belki de Rosemary’nin kendisi için kardeşlerine asla ayak uyduramayacağı giderek daha açık hale geldi.Yavaş yavaş Rosemary’yi idare etmek daha zor hale geldi, insanlara vurup bir şeyleri parçaladı ve bir keresinde büyükannesine saldırdı.

Rosemary, onu daha sakin hale getirmek için beyin ameliyatı geçirdi.The Kennedys An American Drama’daki Peter Collier ve David Horowitz’e göre , operasyon onun öfkesini azalttı, ancak “onu hafif geri zekalıdan çok geri zekalıya götürdü.” Artık çok çocuksu bir düzeyde dışında işlev göremeyen Rosemary, sürekli bakıma ihtiyaç duyuyordu. Joe ve Rose Kennedy, kızlarını Wisconsin’deki bir kurum olan St. Coletta’s’a emanet etmeye karar verdiler.

Ailedeki herkes Rosemary’nin durumundan etkilendi; hepsi zihinsel engelli insanların ihtiyaçlarının daha fazla farkına vardı.Özellikle Shriver, zihinsel engelli insanların genellikle oldukça fazla şey başarabileceğini gördü. “Bütün aile içinde,” diye belirtti Rainie ve Quinn, “Rosemary’yi görmeye en çok özen gösteren ve bazen de ona bakan Eunice oldu.”

Shriver sadık bir Katolikti ve güçlü bir sosyal adalet duygusuna sahipti.26 yaşındayken bir çocuk ajansı işletiyordu. Daha sonra mahkumların hayatlarını anlayabilmesi için bir Batı Virginia hapishanesinde yaşadı.Mahkumlar iş çıkışı serbest bırakıldıklarında, biri onu soyduktan sonra bile onları evinde karşıladı.Shriver, Barış Gücü’nün kurucusu ve ABD’nin Fransa büyükelçisi R. Sargent Shriver ile evlendi.Dini görüşlerini, sosyal sorumluluk duygusunu ve zihinsel engelli insanlara yardım etme taahhüdünü paylaştı.

Shriver’ın erkek kardeşi Başkan John F. Kennedy’nin de zihinsel engelli insanlara ve ailelerine yardım etme vizyonu vardı. 1961’de Shriver, Başkanlık Zihinsel Engellilik Komitesi’nin kurulmasına yardım etti.11 Ekim 1961’de düzenlediği basın toplantısında Kennedy, “Bu durum, kendilerini ondan en az koruyabilenleri etkiliyor.Bir zamanlar, zeka geriliği alanında pratik olarak hiçbir etkili program yoktu.Mümkün olduğunda, çocuklar Normal toplumdan tecrit edildiler ve aile üyeleri dışında unutuldular.Kamuoyunun anlayış eksikliğinden ve fon eksikliğinden muzdarip oldular.”

Haziran 1963’te Shriver ve kocası, kiraladıkları Rockville, Maryland evi Timberlawn’da bir yaz günü kampına başladı.Ev, 200 dönümden fazla araziye sahip, İç Savaş döneminden kalma devasa bir malikaneydi.Her yaz beş hafta boyunca 50 ila 60 zihinsel engelli çocuk ve yetişkin Camp Timberlawn’a gelirdi. Kampta bir şarkı, bir bayrak çekme töreni ve yüzme, beyzbol, futbol, ​​voleybol ve engelli parkur gibi birçok aktivite vardı.Tüm kampçıların, aktivitelerde onlara yardım eden ve incinmemelerini sağlayan, genellikle gençler olan arkadaşları vardı.

Günlük kamp, ​​zihinsel engelli insanların spor ve eğlence programlarından yararlanabileceğini göstermede o kadar başarılıydı ki, Shriver, Joseph P. Kennedy Jr. Vakfı’nın yardımıyla kampı Amerika Birleşik Devletleri’nin her yerine genişletmeye karar verdi.Kennedy ailesi, Shriver’ın 2. Dünya Savaşı’nda görev yaparken bir uçak kazasında hayatını kaybeden en büyük erkek kardeşinin anısını onurlandırmak için 1946’da Joseph P. Kennedy Jr. Vakıf, zihinsel geriliği önlemeyi ve zihinsel engelli insanların yaşamlarını iyileştirmeyi amaçlayan vakfı kurdular.

1962’de Shriver, Zeka Geriliği alanında Joseph P. Kennedy Jr. Ödüllerini ve Ulusal Çocuk Sağlığı ve İnsani Gelişme Enstitülerini yarattı.1963 ile 1968 yılları arasında Vakıf, 80’den fazla kamu ve özel kuruluşa zihinsel engelli insanlar için benzer gündüz kampları oluşturma ve yönetme konusunda yardım etmek için hibe sağladı.

Kennedy yönetimi, Amerikan okul çocuklarının zindeliğini test etmeye başladı ve başarılı olanlara Başkanlık Fiziksel Uygunluk Ödülü verdi.Shriver, fiziksel engelli çocuklara gümüş, altın ve şampiyon ödülleri vererek benzer testler yapmak için ilham aldı.Bu, fiziksel engelli insanlar için bir fiziksel eğitim programı ve Olimpik yarışma fikrine yol açtı.

1964’ten beri Chicago Park Bölgesi, günlük kamp programlarına hevesli bir katılımcı olmuştur. Ocak 1968’de Bölge, Chicago parkında yapılacak bir etkinliği finanse etmek için hibe istedi.Shriver, Bölge temsilcilerini Washington’a davet etti ve onlara planlarını onayladığını, ancak bunu “Özel Olimpiyatlar” olarak adlandırılacak uluslararası bir yarışmaya genişletmek istediğini söyledi. Vakıf, Chicago Park Bölgesi’ne ilk Özel Olimpiyat Oyunlarını geliştirmesi ve yürütmesi için bir hibe verdi.

İlk Uluslararası Özel Olimpiyat Oyunları 19 ve 20 Temmuz 1968’de Joseph P. Kennedy Jr. Vakfı ve Chicago Park Bölgesi’nin finansmanıyla Chicago’daki Soldier Field’da yapıldı.26 ABD eyaleti ve Kanada’dan bin sporcu atletizm etkinlikleri, hokey ve su sporlarında yarıştı.Shriver, belki de babasının her ne pahasına olursa olsun kazanmaya aşırı vurgu yaptığını hatırlayarak, bu oyunlar için “kazanma” tanımını değiştirdi.Özel Olimpiyatlardaki tüm yarışmacılar, sadece yarışmaya katıldıkları için “kazanan” oldular. Özel Olimpiyatlarda atletlerin “Bırakın kazanayım. Ama kazanamazsam cesur olayım” sözüdür. Shriver’ın oğlu Tim, Rainie ve Quinn’e, “Bunu açıklamanın en iyi yolu, sizden zorlamanız, zorlamanız, zorlamanız ve elinizden gelenin en iyisini yapmanızın beklenmesidir” .

Beceri, Cesaret, Paylaşım, Sevinç: Özel Olimpiyatların Hikayeleri kitabının önsözünde Frank Gifford, “Hiç kimse Özel Olimpiyatlara katılamayacak kadar engelli değildir.Herkes yetenekleri ölçüsünde yarışır.Ve hiçbir başarı çok küçük, hiçbir zaman çok yavaş değildir. Bu gerçek Olimposlular hız ve güç açısından eksiklerini çabaları ve kararlılıklarıyla fazlasıyla telafi ederler.” Shriver’ın şu sözlerinden alıntı yaptı: “Yoksulluğun, savaşın ve baskının insanların umutlarını söndürdüğü bir dünyada, Özel Olimpiyat sporcuları manevi güçleri, mükemmellikleri ve başarılarıyla bu umudu yeniden alevlendiriyor.Çünkü içlerinde en iyisini umduğumuz için, umut içimizde yeniden doğuyor.”

Shriver , Özel Olimpiyatlarda Okumalara önsözünde şunları yazdı: “Özel Olimpiyatçılar ve aileleri, insan yaşamının ölçüsünün yalnızca entelektüel başarı olduğunu söyleyen yaygın inanca meydan okuyorlar.Ortak aklın yanlış olduğunu kanıtladılar.Özel Olimpiyatçılar ve aileleri bir milyondan fazla insan hayatının değerinin birçok yönden ölçülmesi gerektiğinin kanıtıdır.”

Oyunlar o kadar başarılıydı ki, Aralık 1968’de Uluslararası Özel Olimpiyatlar kar amacı gütmeyen resmi bir kuruluş haline geldi ve Kanada ve Fransa’nın yanı sıra her ABD eyaletinde bir Özel Olimpiyatlar bölümü düzenlendi. Program olağanüstü bir şekilde büyüdü ve bütün dünyada bilinir hale geldi.

Connecticut, New Haven’daki 1995 Dünya Yaz Oyunları’nda 130 ülkeden yaklaşık 7.000 sporcu, 2.000 antrenör, 15.000 aile üyesi ve arkadaş, 450.000 gönüllü, 500.000 seyirci ve 1.500 medya mensubunun yardımıyla yarıştı. Milyonlarca insan maçları televizyondan izledi. 1999 itibariyle 50 ABD eyaleti ve 150 ülkede bir milyondan fazla sporcu 26 spor dalında yarıştı.Yıl boyunca 15.000’den fazla oyun, karşılaşma ve turnuva düzenlendi.

Özel Olimpiyatlar hareketi, kaliteli antrenman ve yüksek düzeyde sportmenliği bünyesinde barındırır. Taahhüdünden dolayı, Uluslararası Olimpiyat Komitesi’nden unvanında “Olimpiyatlar” kelimesini kullanmak için onay alan tek spor organizasyonudur. Toplum, zihinsel engelli insanların neler başarabileceğini fark etmeye başladıkça hedefleri genişledi. Şu anda, Özel Olimpiyat sporcuları aynı zamanda koçluk yapıyor, etkinliklerde görev yapıyor, konuşma yapıyor ve düzenli işlerde çalışıyor. Özel Olimpiyatlar Üç Aylık Bülten olarak 1998 İlkbahar/Yaz’ından notlar, “Yetenekleriyle çevrelerindeki dünyayı şaşırtıyorlar! Bugünün Özel Olimpiyatlar hareketi atlet için değil, atlet için var – çünkü onlar hareketin ulaştığı şekliyle gelecek, liderler, kahramanlar. Dünyanın her yerindeki zeka geriliği olan insanlara duyurulur.”

1969’da Eunice Kennedy Shriver Center kuruldu. Amerika Birleşik Devletleri’ndeki ilk zeka geriliği ve gelişimsel engelli araştırma merkezlerinden ve üniversiteye bağlı programlardan biriydi.Merkez, biyolojik ve çevresel faktörlerin, özellikle zeka geriliği ve diğer gelişimsel engeller üzerinde olmak üzere insan gelişimini nasıl etkilediğini belirlemek için temel araştırmalar yürütür.Ayrıca Merkez, gelişimsel yetersizliği olan kişiler ve aileleri için eğitim ve hizmet programları sunmaktadır.Başkan Ronald Reagan, “Amerika’nın en güçsüz insanları olan zihinsel engelliler adına” yaptığı çalışmalardan dolayı Shriver’a Başkanlık Özgürlük Madalyası verdi.

Quinn ve Rainie, Shriver’ın yeğeni Bobby Kennedy’den alıntı yaparak, “O başkan olmalıydı. O, ailedeki en etkileyici figür. Özenle oluşturulmuş bir dizi değerlere sahip ve onlardan taviz vermeyecek.Son derece ilkeli.Ailedeki herkesten daha sofistike şekillerde olacak.Eğer sorarsan, erkek, kız ve kuzenlerimin çoğu onun gibi olmak istediklerini söylerdi.”

Toronto’lu bir muhabir, Shriver’a oyunlara katılan sporcular hakkında ne hissettiğini sorduğunda, “Minnettarlık, hayranlık duygusu hissediyorum. Onlar bana çok enerji veriyor” dedi.