Ernst Haeckel Kimdir?

Doğum: 16 Şubat 1834, Potsdam, Almanya

Ölüm tarihi ve yeri: 9 Ağustos 1919, Jena, Almanya

Ernst Haeckel Biyografi

Ernst Haeckel , tam adıyla Ernst Heinrich Philipp August Haeckel ( 16 Şubat 1834, Potsdam , Prusya [Almanya] – 9 Ağustos 1919, Jena , Almanya’da öldü), Darwinizm’in güçlü bir savunucusu olan Alman zoolog ve evrimci ve insanın evrimsel kökenine ilişkin yeni kavramlar öneren kişi . Ontogeninin ( bireyin embriyolojisi ve gelişimi) kısaca ve bazen zorunlu olarak eksik bir şekilde özetlenmiş veya tekrarlanan filogeninin ( türün veya ırkın gelişim tarihi) olduğunu ilan etti.

Haeckel , babasının devlet memuru olduğu Merseburg’da büyüdü . Würzburg’da ve Berlin Üniversitesi’nde okudu ; burada profesörü fizyolog ve anatomist Johannes Müller onu Kuzey Denizi’ndeki Heligoland kıyılarındaki küçük deniz canlılarını gözlemlemek üzere bir yaz gezisine çıkardı.

Deniz biyolojisindeki bu tür deneyimler , Haeckel’i zoolojiye yöneltti ; ancak o, ailesinin istediği gibi, 1857’de Berlin’de görev bilinciyle tıp diploması aldı . Bir süre tıpla uğraştı; babası daha sonra İtalya’ya seyahat etmeyi kabul etti; orada resim yaptı ve hatta sanatı bir kariyer olarak gördü. Messina’da tek hücreli tek hücreli grubu inceledi.Üyeleri çarpıcı biçimde kristal formda olan radyolarya ; Haeckel’in daha sonra en basit organik yaşamın ortaya çıktığını iddia etmesi şaşırtıcı değildir.inorganik maddeden bir tür kristalleşme yoluyla kendiliğinden oluşur.

Haeckel’in düşüncesindeki dönüm noktası okumasıydı.Charles Darwin’in 1859 tarihli çalışması, Doğal Seleksiyon Yoluyla Türlerin Kökeni Üzerine . Bu arada 1861’de Jena’da zooloji alanında tezini tamamladı ve orada uzman oldu. 1862’de zooloji alanında olağanüstü (yani doçent) profesör olarak atandı ve o yıl Radiolaria üzerine monografisini yayınladığında, Darwin’in evrim teorisine katıldığını ifade etti ; o zamandan beri Darwinizm’in bir savunucusuydu ve çok geçmeden bilim adamlarına ve sıradan izleyicilere türeyiş teorisi hakkında ders vermeye başladı. Darwin, evrimi , zamanla yeni türler oluşturan, birikmiş uygun varyasyonların doğal seçilimi yoluyla tanımlamıştı ; Ancak Haeckel için bu yalnızca bir başlangıçtı ve sonuçlarının daha da ileri götürülmesi gerekiyordu. 1865’te profesör olarak atandı ve 1909’da emekli olana kadar Jena’da kaldı.

Haeckel, evrimi tüm doğanın birleşik bir açıklamasının temeli ve nihai nedenleri ve kilisenin teleolojisini reddeden felsefi bir yaklaşımın mantığı olarak gördü. OnunGenerelle Morphologie der Organismen (1866; “ Organizmaların Genel Morfolojisi ”) onun evrimle ilgili fikirlerinin çoğunu sundu, ancak bilim camiası pek ilgilenmedi. Fikirlerini popüler yazılarda ortaya koydu; bunların tümü geniş çapta okundu, ancak Haeckel’in bilimsel meslektaşlarının birçoğu tarafından üzüntüyle karşılandı.

Hem inorganik hem de organik doğayı aynı fizik yasaları altında coşkuyla açıklamaya çalışan Haeckel, en aşağı canlıları çekirdeksiz protoplazma olarak tasvir etti; bunların karbon, oksijen, nitrojen, hidrojen ve kükürt kombinasyonları yoluyla kendiliğinden ortaya çıktıklarını öne sürdü. Protoplazmaya büyük ilginin olduğu o günlerde, bir süre, bazı derin deniz taramalarının bu tür yapısız organizmaları ortaya çıkardığına inanılıyordu; Bilim adamları bunun hatalı olduğunu anlayınca Haeckel yıllar boyunca “monera”nın var olduğu konusunda ısrar etmeye devam etti. Bunlardan, çekirdekleri ve üç alemden oluşan tek hücreli formların izini sürdü: hayvan, bitki ve nötr, sınırda “protista”. İdeal simetrilere yönelik sanatsal eğilimleri onu çok sayıda soyağacının ana hatlarını çizmeye, bazen de eksik halkaları veya dalları tamamlamaya yöneltti; ve insanlığın aşağı hayvanlardan türediğini göstermek için insanın ata ağacını yeniden inşa etti.

Haeckel spekülasyon yapma eğilimindeydi ve birkaç yıl boyunca bu sorun üzerinde düşündü.kalıtım . İlginç bir şekilde, yalnızca teorik bir temelde olmasına rağmen, 1866 gibi erken bir tarihte hücre çekirdeğinin kalıtımla ilgili olduğunu öne sürdü. 1876’da, başlıklı eserinde kalıtımı moleküler temele oturtmaya çalıştığında, uzun süredir “hayati moleküler hareket”i düşünüyordu.Die Perigenesis der Plastidule (“Küçük Hayati Parçacıklarda Dalgaların Oluşumu”). Burada yine bir dallanma şeması çizdi; bu sefer kalıtım mekanizmasını göstermek ve dış koşulların, protoplazmayı oluşturan moleküller için benimsediği terim olan “plastidüllere” atfettiği kalıtsal dalgalı hareket üzerindeki etkisini göstermek için.

Özetleme kavramları hatalı olsa da Haeckel önemli biyolojik sorulara dikkat çekti. OnunTüm çok hücreli hayvanların varsayımsal iki katmanlı bir ataya kadar izini süren gastraea teorisi, hem tartışmayı hem de araştırmayı teşvik etti. Evrimsel çizgiler boyunca sistemleştirmeye olan eğilimi , medusalar, radyolaryalılar, sifonoforlar ve kalkerli süngerler gibi omurgasızların bilgisine değerli katkılarda bulunmasına yol açtı.

Kendi koleksiyonunu oluşturan Haeckel, hem Jena’da Filotik Müzesi’ni hem de Ernst Haeckel Haus’u kurdu; ikincisi kitaplarını ve arşivlerini içerir ve hayatı ve çalışmalarına ilişkin diğer birçok hatırayı korur.