Ernesto Sabato Kimdir? Hayatı Ve Biyografisi

Deneme Yazarı  

Doğum tarihi: 24 Haziran 1911, Rojas, Arjantin

Ölüm tarihi ve yeri: 30 Nisan 2011, Santos Lugares, Arjantin 

Ernesto Sabato Kimdir?

Romancı ve deneme yazarı Ernesto Sábato (1911 doğumlu), fenomenlerin gerçek ve hayali yaşamdaki hem sürrealist hem de gerçek yorumlarıyla ilgilenen, Arjantin’in en zorlu 20. yüzyıl entelektüellerinden biriydi.

Ernesto Sábato, 24 Haziran 1911’de Buenos Aires Eyaletinin bir taşra kasabası olan Rojas’ta doğdu. İtalyan göçmen bir anne babanın 11 çocuğundan biri olan Ernesto Sábato, eyalet başkenti La Plata’da orta ve üniversite eğitimi aldı. 1937’de fizik alanında üniversite diploması aldıktan sonra, 1938’de Paris’teki Joliot-Curie laboratuvarında ve 1939’da Massachusetts Institute of Technology’de burslu olarak çalıştı. 1939’da uzmanlık alanı olan kozmik radyasyon üzerine profesyonel bir makale yayınladı. 1940’tan 1945’e kadar La Plata Üniversitesi’nde ders verdi, ancak siyasi olarak istenmeyen olduğu için Perón diktatörlüğü tarafından istifaya zorlandı.

Bir öğrenci olarak Sábato, ülkenin yozlaşmış askeri manipülasyonuna karşı protestolara derinden dahil olmuştu ve anarşizmi bir felsefe olarak bir kenara bıraktıktan sonra Komünist partinin gençlik hareketinin lideri oldu. 1935’te Brüksel’deki uluslararası Antifaşist Kongre’ye katıldı, ancak beyin yıkamak için Moskova’ya gitmeyi reddetti. Paris’te aylarca süren travmatik bir kendi kendine muayeneden sonra partiden ayrıldı ve Arjantin’e döndü. Bir dereceye kadar, bundan sonra siyasi bir ikonoklast olarak kaldı.

Aynı zamanda, Sábato felsefe ve edebiyatla daha fazla ilgilenmeye başladı. Öğretmeni olan ünlü Meksikalı filozof ve yazar Pedro Henriquez Ureña’nın hayatındaki en büyük erken etki olduğunu belirtti. Sábato, olağanüstü bir genişlikle okudu ve bilimsel çalışmalarından giderek daha fazla mahrum kaldı. 1938’e gelindiğinde, profesyonel meslektaşları tarafından bir dereceye kadar şüpheye düşmüştü ve bu nedenle, 1945’te öğretmenlikten atılması, aile geliri dışında bir şok olmadı.

Sábato, yayıncılar için çalışarak ve denemeler ve makaleler yazarak Perón diktatörlüğüne katlandı. 1955’te Perón düştüğünde, Sábato saygın bir entelektüel dergi olan Mundo Argentino’nun müdürü oldu , ancak Pedro Aramburu’nun Perón sonrası askeri hükümetinin siyasi muhaliflerine yönelik işkenceye karşı dogmatik bir pozisyon aldığında görevden alındı. Sábato, 1958-1959’da Arturo Frondizi yönetiminde kısa bir süre kamusal hayata döndü, ancak kısa süre sonra istifa etti.

Sábato’nun 30’dan fazla dile çevrilen üç romanı İngilizce The Tunnel (1948); Kahramanlar ve Mezarlar Üzerine (1961); ve Karanlığın Meleği (1974). Başlıca denemeleri Uno y el universo (1946); Hombres ve Engranajes (1951); Heterodoksi (1953); Diğer Rostro Del Peronismo (1956); El Yazısı ve Fantazmalar (1963) ve Apologías y Rechazos (1979).

Çok kısa bir roman olan El túnel, kendi kimliğini veya başkalarıyla etkili ilişkiler kuramayan bir figürle ilgilidir. Bazı otobiyografik unsurlar, figürün kuralsızlığı tarafından önerilmektedir. Sonunda kişi, genel bir anlayış ve farkındalık arayarak başkalarına karşı şiddete başvurur. Sobre héroes y tumbas daha uzun ve kapsamlı bir çalışmadır ve çeşitli Arjantin tiplerini, adetlerini ve sahnelerini inceler. Eleştirmenler, Sábato’nun romanlarının bir dereceye kadar devrim öncesi Rus eserlerinin eziyet ve endişesinden etkilendiğini düşünüyor. Romantik Alman romanları tarzında, anlatımda yaratıcı metaforlar ve birçok yan kullanır. Öte yandan, onun bilimsel ve epistemolojik eğitimi, özellikle romanlarında kesinliği ve açıklayıcı karşılaştırmaları kullanmasını etkilemiş görünmektedir.

Sábato’nun denemeleri, çoğunlukla onun sosyal ve politik kaygılarından kaynaklanmaktadır. İlk başta insanın teknokratik ve kayıtsız bir toplumda benlik ve kimlik arayışını ele aldı. Perón dönemindeki çalışmaları aforizmacı, alaycı ve siyasi suiistimalleri eleştiriyordu, ancak daha sonraki siyasi denemeleri, anlayışın daha olgun olduğunu gösteriyor ve sosyal ahlakı ve hem toplumun hem de toplumun sorumluluğunu ve haysiyetini tesis etmek için uzlaşmaya dayalı eylem ihtiyacını vurguluyor. bireysel.

Daha sonraki yıllarda, Sábato’nun çalışmaları yerini dünyanın her yerindeki halka açık gösterilere ve Buenos Aires’teki popüler televizyon faaliyetlerine bıraktı. 1985’te ömür boyu edebi başarı için prestijli Cervantes Ödülü’nü aldı. 1996 yılında Sábato’ya Cumhuriyet Üniversitesi tarafından Fahri Doktora Derecesi verildi. Öğrenci arkadaşı Matilde Kusminsky-Richter ile evlendi ve iki çocukları oldu.