Elio Vittorini Kimdir ? Hayatı Ve Biyografisi

Yazar

Doğum tarihi: 23 Temmuz 1908, Siraküza, İtalya

Ölüm tarihi ve yeri: 12 Şubat 1966, Milano, İtalya

Elio Vittorini Kimdir ?

İtalyan romancı, çevirmen, editör ve gazeteci Elio Vittorini (1908-1966), İtalyan Yeni-Gerçekçi hareketinin zemininin hazırlanmasına yardımcı oldu.

Elio Vittorini, 23 Temmuz 1908’de bir demiryolu çalışanının oğlu olarak Sicilya, Siraküza’da doğdu. Resmi eğitimi yetersiz ve ilkeldi; Bir teknik okulda birkaç yıl okuduktan sonra 17 yaşında Sicilya’dan ayrıldı ve kuzey İtalya’daki Udine yakınlarındaki yol yapımında çalıştı. 1920’lerin sonunda yol işini bıraktı ve karısı Salvatore Quasimodo’nun kız kardeşiyle birlikte yerleştiği Floransa’ya taşındı. Orada La Nazione gazetesi için düzeltmen olarak çalıştı ve bir süre Solaria dergisinin editörlüğünü yaptı . Bu süre zarfında Solaria’da çıkan kısa öyküler yazmaya başladı. Yurtdışında bulunan eski bir matbaacıdan İngilizce öğrendi ve Amerikan romanlarını çevirmeye başladı; sonra kurşun zehirlenmesinden muzdarip olarak gazeteyi bırakmak zorunda kaldı.

Vittorini, 1939 kışında bitirdiği Conversazione in Sicilia’yı yazarken Milano’ya taşındı. 1941’deki ilk baskısından sonra kitap saldırıya uğradı, ardından geri çekildi. 1943’te siyasi nedenlerle bir süre hapse atıldı. Komünist partiye katıldı, ancak 1940’ların sonlarında bir kamuoyu tartışmasının ardından tekrar çekildi ve 1958 seçimlerinde Milano’da Radikal aday oldu. 1945’ten 1947’ye kadar Marksist Il Politecnico dergisinin editörlüğünü yaptı. Daha sonra Italo Calvino ile birlikte Il Menabo‧ incelemesini düzenledi. 1955’te oğlu Giusto’nun ölümü, Vittorini’nin son romanı Le citta‧ del mondo üzerindeki çalışmasına bir süre ara vermesine neden oldu . 14 Şubat 1966’da Milano’da öldüğünde yarım kalmıştı.

Vittorini’nin yapıtlarının çoğu şu ya da bu anlamda otobiyografiktir. Dolaylı anlatım ve füg benzeri bir teknik kullanarak, savaş sonrası İtalyan yazar kuşağı üzerinde önemli bir etki yarattı. Piccola borghesia’da (1931) yer alan hikayelerin çoğu Solaria’da yayınlanmıştı . Sardegna’daki Viaggio (1936) sadece görünüşte bir seyahat kitabı, Sardunya’ya bir gezinin raporu. Gezi, daha derin bir anlamda “çeşmelere dönüş”, insan varoluşunun ilkel durumu olan Sicilya’daki çocukluğun altın çağına geri dönüş olarak görülüyor.

Vittorini’nin ilk romanı Il garofano rosso (1948), Sardegna’da Viaggio ile aşağı yukarı aynı zamanda, 1932’nin sonlarına doğru başladı ve Solaria’da bölümler halinde yayımlandı.Vittorini daha sonra bir burjuva psikolojik romanının bu mükemmel örneğinden memnun kalmadı ve kullandığı yaklaşımı reddetti. Vittorini’nin en önemli eseri olan Conversazione in Sicilia’nın (1941) genç nesil yazarlar üzerinde hatırı sayılır bir etkisi oldu. Temel imgeler etrafında inşa edilen yüzeydeki roman, genç bir Linotip operatörünün doğum yeri olan Sicilya’daki Siracusa’ya yaptığı kısa ziyaretin hikayesidir. Bununla birlikte, altta yatan tema, gençliğinin gerçek yaşam duygusunu yeniden keşfetmenin ve böylece varoluşunun kaybolan anlamını yeniden kazanmanın ruhsal deneyimidir.

Uomini e no (1945), Vittorini’nin Direniş romanı türüne yaptığı katkıdır. Il Sempione strizza l’occhio al Fréjus (1947), Milano’nun bir banliyösünde bir işçi ailesi hakkında neredeyse olay örgüsü olmayan kısa bir romandır. Vittorini’nin en ilgili romanı olan Le donne di Messina (1949), bireycilik ve sosyalizm arasındaki çatışmayı ele alır.Birkaç versiyonu vardır. Vittorini’nin son kurgusu olan La Garibaldina (1950), “çeşmelere dönüşü” hemen hemen aynı biçimde yeniden biçimlendirdiği için Sicilya’daki Conversazione’ye benzer. Le citta‧ del mondo (1969) adlı bir romanın parçasıyla Vittorini tekrar Sicilya’ya döndü. Publico’da Günlüğü(1957), Vittorini’nin eleştirel yazılarının seçkin bir derlemesidir.