Edith Quimby Kimdir?

Fizikçi 

Doğum tarihi: 10 Temmuz 1891, Rockford, Illinois, ABD

Ölüm tarihi ve yeri: 11 Ekim 1982, New York, ABD 

Edith Quimby Kimdir?

Radyoloji alanında bir öncü olan Edith H. Quimby (1891-1982), radyoloji bilimi henüz emekleme dönemindeyken X ışınları, radyum ve radyoaktif izotoplar için teşhis ve tedavi uygulamalarının geliştirilmesine yardımcı oldu. Radyasyonun penetrasyonunu ölçmeye yönelik araştırması, doktorların ihtiyaç duyulan tam dozu en az yan etkiyle belirlemesini sağladı.

Edith H. Quimby, radyoloji alanındaki başarılarına ek olarak, radyoaktif madde kullananları onun zararlı etkilerinden korumak için çalıştı. Columbia Üniversitesi’nde radyoloji profesörüyken, radyoaktif izotopların kanser teşhis ve tedavilerindeki uygulamaları da dahil olmak üzere tıbbi kullanımlarını incelemek için bir araştırma laboratuvarı kurdu. Kuzey Amerika Radyoloji Derneği, alana yaptığı katkılardan ötürü, “her radyologu kendisine borçlu kılan” çalışması için ona altın madalya verdi.

Quimby, 10 Temmuz 1891’de Rockford, Illinois’de mimar ve çiftçi olan Arthur S. Hinkley ve (kızlık soyadı da Hinkley olan) Harriet Hinkley’nin oğlu olarak dünyaya geldi. Aile – Quimby üç çocuktan biriydi – Quimby’nin çocukluğu boyunca birkaç farklı eyalete taşındı. Boise, Idaho’daki liseden mezun oldu ve fizik ve matematik eğitimi aldığı Washington, Walla Walla’daki Whitman College’a tam burslu olarak gitti. Whitman’daki öğretmenlerinden ikisi, BH Brown ve Walter Bratton, onu bilimsel araştırma alanında bir kariyere yönlendirmede büyük etken oldular. Quimby, 1912’de mezun olduktan sonra, Oregon, Nyssa’da lise fen bilgisi öğretti ve ardından 1914’te fizik bursunu kabul etmek için California Üniversitesi’ne gitti. Oradaki yüksek lisans programındayken, fizik öğrencisi Shirley L. Quimby ile evlendi. 1915’te yüksek lisans derecesini aldı ve bu kez Antakya, Kaliforniya’da lise fen bilgisi öğretmenliğine geri döndü. 1919’da kocası Columbia Üniversitesi’nde fizik öğretmek için New York’a taşındığında, onunla birlikte gitti. Yeni oluşturulan New York Şehri Memorial Kanser ve Müttefik Hastalıklar Hastanesi’nde baş fizikçi olan Dr. Gioacchino Failla’nın altında çalışmaya başladığında, New York’a taşınması Quimby’nin kariyerinde çok önemli bir noktaydı. Bu, kırk yıl sürecek olan bilimsel bir birlikteliği başlattı. Yeni oluşturulan New York City Memorial Kanser ve Benzeri Hastalıklar Hastanesi’nde baş fizikçi. Bu, kırk yıl sürecek olan bilimsel bir birlikteliği başlattı. Yeni oluşturulan New York City Memorial Kanser ve Benzeri Hastalıklar Hastanesi’nde baş fizikçi. Bu, kırk yıl sürecek olan bilimsel bir birlikteliği başlattı.

Quimby, özellikle tümörlerin tedavisinde, X ışınlarının ve radyumun tıbbi kullanımlarını incelemeye başladı. O zamanlar doktorlar ve araştırmacılar bu alan hakkında çok az şey biliyorlardı; Quimby’nin araştırmasından önce, her doktorun tedavi için her hastanın ne kadar radyasyona ihtiyacı olduğunu vaka bazında belirlemesi gerekiyordu. Quimby, radyoterapi dozlarının daha kesin olabilmesi ve yan etkilerin en aza indirilmesi için dikkatini radyasyonun penetrasyonunu ölçmeye odakladı. Birkaç yıl süren araştırmalardan sonra, havada, ciltte ve vücutta dakikada yayılan röntgen sayısını (artık kullanılmayan bir radyasyon dozu birimi) başarıyla belirledi. Radyasyonun cilt üzerindeki etkileri üzerine yaptığı araştırma, bilim camiasında özellikle dikkate değerdi ve çalışması, uzun yıllar profesyonel literatürde sık sık alıntılandı.

1920’den 1940’a kadar Quimby, radyum ve X ışınlarının çeşitli özelliklerini incelemek için çok sayıda deney yaptı. Bu süre zarfında bilimsel dergiler için araştırmasının sonuçlarını açıklayan ve ölçüm standartlarını listeleyen düzinelerce makale yazdı. 1940’ta Quimby, alandaki başarılarından dolayı Amerikan Radyum Derneği’nin Janeway Madalyasını alan ilk kadındı.

1941’den 1942’ye kadar Quimby, Cornell Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde radyoloji dersleri verdi. Ertesi yıl Columbia Üniversitesi Doktorlar ve Cerrahlar Koleji’nde radyoloji doçenti oldu ve burada radyolojik fizik öğretti. Columbia’dayken, o ve Failla Radyolojik Araştırma Laboratuvarı’nı kurdu. Orada, Columbia’nın tıp bölümlerinin üyeleriyle işbirliği içinde radyoaktif izotopların tıbbi kullanımlarını incelediler. Araştırmalarını, tiroid hastalığının tedavisinde ve dolaşım çalışmaları ve beyin tümörlerinin teşhisi için radyoaktif izotopların (kararsız çekirdekleri alfa, beta veya gama ışınları yayan aynı elementin farklı formları) uygulanmasına odakladılar. Bu araştırmalar Quimby’yi nükleer tıp alanında bir öncü yaptı.

Quimby, radyoloji araştırmalarının diğer yönlerine de katıldı. Tıbbi araştırmalarda sentetik olarak üretilen radyoaktif sodyumun kullanımını araştırdı ve radyoaktif maddelerle uğraşanları maruz kalmanın zararlı etkilerinden korumanın yollarını araştırmaya büyük çaba harcadı. Quimby çok erken bir tarihte, radyoaktif izotoplar aracılığıyla atom enerjisinin tıpta teşhis ve tedavi amaçlı kullanımının artma potansiyelini öngördü.

Quimby, araştırmasına ve derslerine ek olarak Manhattan Projesi (atom bombasını geliştiren) üzerinde çalıştı. Ayrıca Atom Enerjisi Komisyonu’nda çalıştı, Amerika Birleşik Devletleri Gaziler İdaresi’nde radyasyon terapisi danışmanı olarak görev yaptı, Amerikan Radyoloji Kurulu’nda denetçi olarak görev yaptı ve Ulusal Radyasyondan Korunma ve Ölçümler Konseyi’nin bilimsel komitesine başkanlık etti. Üretken bir yazar olan Quimby, X ışınlarının, radyumun ve radyoaktif izotopların tıbbi kullanımlarının çeşitli yönleri hakkında önemli miktarda literatür yayınladı. Ayrıca, Fiziksel Temeller Radyoloji adlı geniş çapta saygın bir kitabın yazarlarından biridir.

Quimby, 1960 yılında fahri radyoloji profesörü olarak resmi olarak emekli olduktan sonra, 1970’lere kadar yazmaya, ders vermeye ve danışmanlık yapmaya devam etti. Başkan yardımcısı olarak görev yaptığı American Radium Society de dahil olmak üzere birçok radyoloji topluluğunun üyesiydi. Quimby, profesyonel olmayan hayatında Kadın Seçmenler Birliği’nin bir üyesiydi.

Quimby’nin 11 Ekim 1982’de doksan bir yaşında ölümü üzerine, Columbia Üniversitesi’nden Harald Rossi, Physics Today’de şöyle yazmıştı: “Bilimsel öncülerin yaratıcı başarıları, çoğu kez başkaları tarafından yapılan daha ileri gelişmelerin gölgesinde kalıyor ya da sadece anonim bileşenler haline geliyor. Neyse ki, Quimby’nin radyolojik fiziğe olağanüstü hizmeti geniş çapta kabul gördü.”