Edith Head Kimdir? Hayatı Ve Biyografisi

Doğum: 1898

Ölüm:1981 

Edith Head Kimdir?

Kostüm tasarımcısı

Edith Head (yaklaşık 1898-1981), Holly-wood’un en başarılı kostüm tasarımcısı ve aynı zamanda en renkli kişiliklerinden biri olarak görülüyor. Head, 35 Akademi Ödülü’ne aday gösterildi, sekizini kazandı ve yüzlerce filmin kostümlerini tasarladı.

Edith Head’in doğum tarihi muhtemelen 28 Ekim 1898’di. O döneme ait tüm kayıtlar bir adliye yangınında yok oldu ve Head alenen 1907 veya 1908’de doğduğunu iddia etti. Ancak, kesinlikle üniversiteden mezun olduğu için evlendi, boşandı. ve 1923 yılına kadar birkaç yıl öğretmen olarak çalışmış, daha sonraki doğum tarihleri ​​mümkün değildir. Soyadı bile belirsiz; Head, ilk kocasının adıydı. Bir biyografi yazarı olan Paddy Calistro, ebeveynlerinin muhtemelen Head’in asla kabul etmediği Yahudi mirasına sahip olduğunu belirledi. Pek çok olayın ayrıntılarıyla ilgili benzer belirsizlik, Head’in uzun yaşamı boyunca devam etti. Bir Gösteriş FuarındaAmy Fine Collins, tasarımcının “en belirsiz terimler dışında geçmişi hakkında konuşmayı inatla reddettiğini” bildirdi. Edith, “Aklımda demir kapıları olan özel bir oda var. Sevmediğim şeyleri atıyorum. içeri gir ve kapıyı çarp.”‘

Head’in çocukluğuyla ilgili gerçek görünen şey, California’da doğmuş ve daha sonra ailesi Los Angeles’a taşındığında yaklaşık 12 yaşına gelene kadar annesi ve üvey babasıyla Nevada’nın izole bir bölgesinde yaşamış olmasıdır. Otobiyografisi The Dress Doctor’da Head, en iyi arkadaşlarının nasıl hayvanlar -köpekler, kediler ve eşekler- olduğunu ve bunları malzeme kırpıntılarıyla giydirdiğini anlatır. Ayrıca, küçük yapısının (yetişkinlikte 1,70 cm) çok uygun olduğu bir spor olan jimnastikle de ilgileniyordu.

Head, Stanford’dan yüksek lisansını almaya devam etmeden önce Berkeley’deki California Üniversitesi’nden Fransızca bölümünden mezun oldu. Daha sonra öğretmen oldu, önce özel bir bitirme okulunda, ardından birçok ünlü film şahsiyetinin çocuklarına öğretmenlik yaptığı Hollywood Kız Okulu’nda. Okulu tarafından ek bir sanat dersi vermesi istendiğinde, ilk kocası olacak adamın kız kardeşi Charles Head ile tanıştığı gece kurslarına kaydoldu. Collins, “15 yıllık evlilikten sonra,” diye bildiriyordu, “Edith, 1938’de Charles’a boşanma davası açtı ve kocasının “sarhoş edici içkilere müsamaha gösterdiğinden” ve onun “büyük bir zihinsel ıstıraba” neden olduğundan şikayet etti. otobiyografisinde bu kocaya gönderme yaparak.

1923’te, boşandıktan sonra umutsuzca daha yüksek maaşlı bir işe ihtiyaç duyan Head, Paramount Stüdyolarında bir kostüm tasarım sanatçısı ilanına cevap verdi. Baş tasarımcı Howard Greer, Head’in portföyündeki iş çeşitliliğinden -moda tasarımlarından iç dekorasyon planlarına kadar her şey- çok etkilenmişti. Head, haftada 50 dolar ödeyen (öğretmeninin maaşının iki katı) işi aldıktan sonra, bu çalışmayı diğer sanat okulu öğrencilerinden “ödünç aldığını” itiraf etti. Ancak o zamana kadar Greer, Head’in kendi çalışmasının Paramount’ta kalması için yeterince iyi olduğuna karar vermişti – stüdyonun satışından sonra 1967’ye kadar kaldığı ve son kariyer yılları için Universal Studios’a taşındığı yer.

Head’in Paramount’a katılmasından bir yıl sonra, tasarım ekibine Travis Banton eklendi. O ve Greer, vahşi yaşam tarzlarıyla ünlendiler ve 1927’de Greer, şu anda Rodeo Drive olan yerde özel bir mağaza açmak için Paramount’tan ayrıldı. Banton, Head’in akıl hocası oldu ve işi kendisi yapamayacak kadar meşgul olduğunda veya oyuncudan pek hoşlanmadığında kostüm tasarlama sorumluluğunu ona vermeye başladı.

Head, Wolf Song’da (1929) Lupe Velez’in tasarımlarını üstlendi , ancak ilk büyük projesi She Done Him Wrong’da (1933) Mae West için önlükler yaratmaktı , Banton ise Paris’te bir satın alma çılgınlığıyla meşguldü. Head tarafından tasarlanan dar kıyafetler muhtemelen filmin büyük başarısına katkıda bulunmuştur.Daha sonra West, sık sık Head’in kostümlerini tasarlamasını istedi ve içlerindeki “imaları” sevdiğini belirtti. West, filmi Myra Breckinridge’de (1970) geri döndüğünde, kontratında tasarımcı olarak Head’in belirtilmesi konusunda ısrar etti. 1930’ların bir başka dikkate değer Baş tasarımı, The Jungle Princess’te (1936) Dorothy Lamour için yapılmış, saran bir pareo idi . Bu kreasyon, tüm şekil ve boyutlardaki kadınlar arasında anında moda haline geldi.

1930’ların sonlarında Head’in popülaritesi artıyordu ve başarısı, Barbara Stanwyck’i (Benton tarafından Head’e devredildiği bildirilen, uyması zor bir aktris) giydirmeye başladığında neredeyse garanti altına alındı. Head, Stanwyck’in sırdaşı oldu (yıllar boyunca diğer birçok aktrisle birlikte tekrar oynadığı bir rol) ve Stanwyck, Paramount dışında bile tüm sözleşmelerine Head’in yazılması konusunda ısrar etti. Head’in akıl hocası Benton, 1938’de Universal Studios için Paramount’tan ayrılmaya karar verdi ve Head, büyük bir film stüdyosundaki bir kadın için bir ilk olan tasarım departmanını yönetmek üzere onun halefi olarak seçildi. Ödül olarak Paramount, Head’i Avrupa gezisine gönderdi (Fransızca geçmişine ve stüdyoda 15 yıl geçirmesine rağmen ilk seyahati). O zamana kadar yılda 50 kadar film için kostüm tasarlıyordu ve rutin olarak günde 16 saat çalışıyordu. bildirildiği gibiYıllık Ölüm İlanı, Head onun “psikiyatrist, sanatçı, moda tasarımcısı, terzi, iğnelik, tarihçi, bakıcı ve satın alma temsilcisinin bir kombinasyonu” olduğunu söyledi.

1930’ların başlarında Head, kendisi de iki Akademi Ödülü sahibi olan Paramount sanat yönetmeni Wiard (Bill) Ihnen ile tanıştı. 1940 yılında Head (42) ve Ihnen (52) küçük bir uçak kiraladılar, Las Vegas’a uçtular ve onları tanıyan herkesi şaşırtacak şekilde evlendiler. Ihnen hiç evlenmemişti ve “onaylanmış bekar” olarak biliniyordu (o zamanlar gey bir erkeğe atıfta bulunmak için sıklıkla kullanılan bir kod). Buna karşılık, Head o zamana kadar alışılmadık ticari marka görünümünü benimsemişti: büyük çerçeveli koyu renkli gözlükler, göze çarpmayan özel dikim takımlar ve alnında uzun perçemler. Ancak The Annual Obituary’deki girişine göre,Head, geceleri “vahşi renkler ve gece pantolonu, istediğim her şeyi giydiğini, ancak stüdyodayken, koyu renk gözlükler ve bej takım elbise içinde her zaman küçük Edith’im. Bu şekilde hayatta kaldım.” Ihnen ve Head hayatlarının geri kalanını birlikte paylaştılar, çoğu Los Angeles’ta Ihnen’in parlak Meksika tarzında dekore ettiği Casa Ladera adlı bir hacienda’da yaşıyordu. Head’in önceki evinde kullandığı Fransız Taşra stilinde döşenmiş ayrı bir yatak odası vardı. O ve Ihnen, 1979’da 91 yaşında ölene kadar arkadaşça bir ilişki sürdürdüler.

Sekiz Akademi Ödülü Kazandı

Sinema Sanatları ve Bilimleri Akademisi, 1948’de vizyona giren filmlere “en iyi kostüm” Oscar’ı vermeye karar verdi. Head, ödülü İmparator Valsi için yarattığı zarif kostümler için alacağını varsayarak ödül törenlerine geldi . Ödül Joan of Arc’ın tasarımcılarına gittiğinde şaşkına döndü . Ancak Head, sonraki üç yılda dört Oscar kazanarak bu yenilgiyi telafi etti.

Head, siyah beyaz film The Heiress’deki Olivia De Haviland’ın 19. yüzyıl ortası kostümleriyle 1949 Oscar’ını kazandı . 1950’de Head iki Oscar kazandı: biri Cecil B. DeMille’in renkli İncil gösterisi Samson ve Delilah için (DeMille kostümlerin bir grup tasarımcı tarafından onaylanması konusunda ısrar ettiği için tamamen nefret ettiği bir proje); diğeri ise Bette Davis’in kostümlerini tasarladığı siyah beyaz All About Eve filmi için. En iyi siyah-beyaz kostüm tasarımı dalında 1951 Oscar’ı, A Place in the Sun’da Elizabeth Taylor’ı giydirdiği için Head’e gitti.Taylor’ın filmde giydiği straplez kabarık elbise, Edith Head etiketi altında halka satıldığında son derece popüler bir kıyafet haline geldi. (Bu film aynı zamanda, Richard Burton ile evliliği sorunluyken Head ve Ihnen ile yaşadığı bildirilen Head ve Taylor arasındaki uzun bir dostluğun başlangıcı oldu).

1953’te Head , yükselen yıldız Audrey Hepburn ile birlikte çalıştığı Roman Holiday filmiyle bir Oscar daha kazandı. Ertesi yıl Head, Hepburn filmi Sabrina ile bir Oscar daha kazandı. Bu ödül, bazı kostümleri kimin tasarladığı konusunda tartışmalara yol açtı. Hepburn, her şeyi Head’in tasarlamasına izin vermek yerine, genç Parisli tasarımcı Hubert de Givenchy tarafından yaratılan birkaç kostüm giymeyi seçmişti. Givenchy, son filmde kendisine hiç kredi verilmediğini görünce şok oldu; ve Head film için ödülünü aldığında ondan bahsetmedi. Aslında, aslında Givenchy tarafından yapılan elbiseler tasarladığını defalarca iddia etti.

Head, Sabrina’dan sonra The Facts of Life için 1960’a kadar bir Oscar daha alamadı . Sekizinci ve son Oscar’ı , erkek yıldızlar Paul Newman ve Robert Redford’u giydirdiği için ödül aldığı ilk filmi The Sting (1973) için Universal Studios’a geçtikten sonra geldi . Head, diğer tüm kadınlardan daha fazla Akademi Ödülü kazandı. Aktris Arlene Dahl, Vanity Fair’de Head’in “Oscarlarından ‘benim çocuklarım’ olarak bahsettiğini” belirtti.

Head, bu ödüllü filmlerin yanı sıra yüzlerce başka filmde çalıştı ve toplam 35 Akademi Ödülü adaylığı kazandı. En dikkate değer ortaklıklarından biri, 11 filmde birlikte çalıştığı Alfred Hitchcock ile oldu. Bunlar, Arka Pencere ve Bir Hırsızı Yakalamak için Grace Kelly’nin kostümleri ve Vertigo’da Kim Novak’ın kostümleri için tasarımları içeriyordu. Head, Kelly ve To Catch a Thief’i en sevdiği yıldız ve film olarak görüyordu.

Head, bu ödüllü filmlerin yanı sıra yüzlerce başka filmde çalıştı ve toplam 35 Akademi Ödülü adaylığı kazandı. En dikkate değer ortaklıklarından biri, 11 filmde birlikte çalıştığı Alfred Hitchcock ile oldu. Bunlar, Arka Pencere ve Bir Hırsızı Yakalamak için Grace Kelly’nin kostümleri ve Vertigo’da Kim Novak’ın kostümleri için tasarımları içeriyordu. Head, Kelly ve To Catch a Thief’i en sevdiği yıldız ve film olarak görüyordu.

Yaşlıyken Aktif Kaldı

1950’lerde Head, Art Linkletter televizyon programı House Party’de moda yorumcusu oldu. Vanity Fair yazısında Linkletter, “O benim elbise doktorumdu” diye hatırladı . “Edith ilk çıktığında çok içine kapanıktı… Sonra kendini rahat hissedene kadar ona koçluk yaptım.Bu utangaç, emekli tasarımcının birdenbire ulusal bir kişiliğe dönüştüğünü görmek olağanüstüydü!” 1950’lerin sonlarında, Hollywood ayrıntılı kostümlü dramalardan uzaklaştı ve Head yılda yalnızca birkaç film üzerinde çalışıyordu. Zamanının bir kısmını yeni alanlara taşınmak için kullandı. 1959’da, kariyerinin yeniden anlatımı olan ve anında en çok satanlar listesine giren The Dress Doctor’ı yazdı . Ancak, kitabın bazı detayları sorgulanmaya devam ediyor. Vanity Fair’e göre ,Hatta Head’e atfedilen kitaptaki eskizlerin asistanı Grace Sprague tarafından çizildiği artık kabul ediliyor.

1960’ların sonlarında Universal Stüdyolarına taşındıktan sonra, Head’in film işi daha da azaldı. Sendikalı bir moda köşesi yazmak ve Kostüm Tasarımcıları Birliği’nin üç yıl (1966-1969) başkanlığını yapmak gibi yeni çalışmalara başladı. Head, arkadaşı June Van Dyke ile filmlerden orijinal kostümlerle sözde kostüm defileleri düzenlemeye başladı. Bununla birlikte, çok sayıda kaynak, bu kostümlerin çoğunun reprodüksiyon olduğu ve bazılarının Head’in tasarımları bile olmadığı konusunda ısrar etti.

1970 yılında Head’e nadir görülen bir kemik iliği hastalığı teşhisi kondu ve kocasının da sağlığı kötüydü. Ancak Head, sonraki on yıl boyunca çalışmaya devam etti. Son film çalışması, ölümünden sonra 1982’de vizyona giren Dead Men Don’t Wear Plaid içindi. Head’in kocası 1979’da öldü ve Head nihayet 24 Ekim 1981’de hastalığına yenik düştü. Cenazesine Hollywood yıldızlarının yanı sıra kostüm ustaları ve stüdyo görevlileri katıldı. Bette Davis ( All About Eve’den bir Başlığı evinde kalıcı olarak sergileyen) methiyeyi yaptı ve Head’i “mesleğinin kraliçesi” olarak nitelendirdi.