Early Wynn Kimdir? Hayatı Ve Biyografisi

Beyzbolcu

Doğum tarihi: 6 Ocak 1920, Hartford, Alabama, ABD

Ölüm tarihi ve yeri: 4 Nisan 1999, Venice, Florida, ABD

Early Wynn Kimdir?

Hiçbir vurucu Early Wynn’e (1920-1999) karşı vuruş yapmaya hevesli değildi. Beyzbolun en korkulan atıcılarından biri olarak 23 sezon sahaya çıktı ve 300 maç kazanana kadar bırakmayı reddetti.

Wynn, yöneticilerin atıcılarına kasıtlı olarak vurucuları yere düşürmeleri talimatını verdiği bir çağda nasıl atış yapılacağını öğrendi. Bu, Wynn’in mizacına mükemmel bir şekilde uyuyor gibiydi. Mickey Mantle, Wynn’in çok kaba olduğunu “seni sığınakta yere sereceğini” söyledi. Ted Williams ona “karşılaştığım en sert atıcı” dedi. Wynn bir röportajında ​​duygularını netleştirdi: “Beyaz çizgiler arasındaki o boşluk – orası benim ofisim, işimi orada yürütürüm. Vurucunun kutusuna bir bakarsınız ve bir kısmı vurucuya aittir. Ama sadece o saçı topladığında ofisime giriyor ve ben işe giderken davetsiz kimse ofisime gelmiyor.”

Erken “Gus” Wynn, 6 Ocak 1920’de Alabama, Hartford kırsalının pamuk toplama bölgesinde doğdu. Büyük Buhran döneminde reşit olan çoğu Alabamalı çocuk gibi, o da fıstık toplama ve pamuk tarlalarında çalışma geleceğiyle karşı karşıya kaldı. Yine de Wynn’in beyzbol sevgisi vardı ve yeteneklerini yoksulluktan kurtulmak için atıcı olarak kullanmaya kararlıydı. Wynn, lisede henüz ortaokuldayken, Alabama, Sanford’da Washington Senatörleri tarafından düzenlenen bir deneme kampına gitti. Bacağı, bir futbol maçında yaşadığı kırıktan dolayı acıyordu, ancak atışları yine de gözcüleri etkiledi. Florida Eyalet Ligi’nde oynamak için ayda 100 dolara imza atarak, liseyi bitirmeyi asla düşünmedi. Profesyonel beyzboldaki ilk sezonu olan 1937’de 16 maç kazandı ve 11 kaybetti.

Wynn, 1939’da 19 yaşındayken Senatörler için büyük ligdeki ilk maçına çıktı. Menajer Bucky Harris’in ona iki vuruş yaptığı herhangi bir vurucuyu devirmesini emrettiği söyleniyor. Aksi takdirde 25 dolar para cezasına çarptırılacaktı. Wynn daha sonra “Ayda 350 dolar kazanıyordum,” diye hatırladı. “25 dolardan vazgeçmeyi göze alamazdım.” Başka bir hikayeye göre Wynn, sahalara atmaktan korkmadan büyük liglere çoktan geldi. Wynn’in ilk maçından önce, Cleveland’dan Ben Chapman Washington sığınağına uğradı ve kimin atış yaptığını sordu. Harris, Wynn’i işaret ettiğinde, Chapman böbürlendi: “Beş vuruş alacağım.” Wynn cevap verdi: “Beş vuruş alırsanız, son üç yüzüstü pozisyondan olacaktır.” Geri fırçalama perdesi kısa sürede standart repertuarının bir parçası oldu.

1.80 boyunda, 200 pound, namlu göğsü ve kalın bacakları olan Wynn, çok önemli bir geç vuruş durumu sırasında üçlü bir oyuna girdikten sonra daha fazla baharat için gönderildi. 1940’ta Charlotte’ta 9-7’ydi. 1941’de Doğu Ligi’nde Springfield’da (MA) 16-12’ydi ve sezonun sonlarında çağrıldı. Çarpıcı bir hızlı topla, beş başlangıçta etkileyici bir 1.58 kazanılmış koşu ortalamasına sahipti. Ancak karısı Mabel bir araba kazasında öldüğünde trajedi yaşandı. Bir bebek oğlu Joe’yu geride bıraktı. 1944’te Wynn, Lorraine Follin ile evlendi. Bir kızları oldu, Sherry.

Washington, sürekli kaybeden bir takımdı ve Wynn kısa sürede onların en iyi başlayanlarından biri oldu. 1942’de 10 galibiyet, 16 mağlubiyet ve 5,12 kazanılan koşu ortalaması (ERA) ile hayal kırıklığı yaratan bir sezon geçirdi. Ancak 1943’te, 33 başlama ile lige liderlik eden, 18-12 galibiyet-kayıp rekoru ve etkileyici bir 2.91 ERA açıklayan ve Senatörleri ikinci sırayı bitirmeye götüren, 1933’ten beri en iyi performanslarını sergileyen kadro asıydı. Savaş-zayıf kulüp son sıraya kadar düştüğü ve Wynn sekiz galibiyetle lig lideri 17 mağlubiyet aldığı için 1944’te coaster yolculuğu devam etti. Senatörler o kadar kötüydü ki, onlarla .500’lük bir rekor elde etmek bir zaferdi; Wynn bunu 1946 (8-5) ve 1947’de (15-13) yapmayı başardı, ancak 1948’de kariyerinin en kötü 5,82 ERA’sıyla sinir bozucu bir 8-19’a düştü.

28 yaşında, Wynn hiçbir yere gitmiyor gibiydi. 72-87’lik bir kariyer rekoru vardı ve hızlı topuna çok fazla güveniyordu çünkü kırma sahaları vasattı. 14 Aralık 1948’de, ilk kaleci Mickey Vernon ile Cleveland’a takas edildi. Beyzbol açısından cehennemden cennete gitmek gibiydi. Kızılderililer 1948’de Dünya Serisini kazanmışlardı ve asları Bob Feller ve Bob Lemon olmak üzere beyzboldaki en iyi atış kadrosundan birini geliştiriyorlardı. 1930’ların höyük yıldızı olan atış koçları Mel Harder, Wynn’i kanatları altına aldı ve ona daha iyi bir virajlı top, kaydırıcı ve mafsallı top atmayı öğreterek onu daha eksiksiz bir atıcı yaptı. Wynn daha sonra “Beyzbolda başıma gelen en büyük şey Mel Harder’dı,” dedi. “Bana temelleri öğretti, böylece virajım ve kaydırıcım kırılmadığında sorunu bulabildim.

Wynn tüm atışlarını aynı kolay hareketle yaptı ve kendini bir as olarak kanıtlamaya başladı. 1950’de 3.20 ERA ile lige liderlik etti ve 18-8’lik bir rekora sahipti. Ertesi yıl ilk kez 20 maç kazandı. Her zaman bir beygir olan Wynn, 21 tam oyun dahil 274 vuruş ve 34 başlama ile lige liderlik etti. 1952’de rekoru 23-12 idi.

1954’te Wynn, büyük lig tarihindeki belki de en etkili başlangıç ​​atış rotasyonunun bir parçasıydı. Onun yanında Feller, Lemon ve Mike Garcia da vardı. Kızılderililer 111 maç kazandı ve bu, 1998’de New York Yankees rekoru kırana kadar Amerikan Ligi rekoru olarak kaldı. Wynn, 36 başlama ve 271 vuruşla lige liderlik etti ve Lemon’u 23 galibiyetle berabere kıldı. Ancak Dünya Serisinde, Kızılderililer dört maçta New York Giants tarafından süpürüldü ve Wynn, İkinci Oyun’da mağlubiyeti aldı.

Wynn, 1955’ten başlayarak altı sezon boyunca Amerikan Ligi All-Star takımına girdi ve 1958 All-Star Maçını kazanan atıcıydı. Kariyerinin zirvesindeyken, Wynn’in itibarı, yeteneği kadar ona yardımcı oldu. Cimriliği ve gazetecilere açık sözlü yorumlarıyla ünlüydü. Rakip bir vurucu ona topa vurursa misilleme yapmaktan asla geri kalmadı. Eski oda arkadaşı ve arkadaşı Vernon, Washington’a geri takas edildikten sonra, bir maçta Wynn ile ilk karşılaştığında ona karşı dört vuruş yaptı. Son vuruş, eldiveni Wynn’in elinden düşürdü. Vernon, “İlk aşamaya geldiğimde buharı çıkıyordu,” diye hatırladı. “Baktı ve ‘Ev arkadaşı olsun ya da olmasın, seni bir dahaki sefere gördüğümde toprak koltuğa oturman gerekiyor. Tabii ki, onunla bir dahaki sefere karşılaştığımda, ilk adım başımın üstündeydi.”

Bir oyunda, Wynn bir eğri top attığında, bir çaylak vurucu kutusunda yukarı çıkmaya çalıştı. Wynn seslendi: “Sonny, top senin için yeterince hızlı gelmiyor mu?” Bir sonraki adımda, vurucunun göğüs kafesine bir hızlı top fırlattı. Takım arkadaşları, Wynn atış yaparken oynamayı seviyordu çünkü rakip atıcının, Wynn’in misillemesine davet etmekten korktukları için onları içeri atmaya çalışmayacağını biliyorlardı.

Wynn, 1956’da yine 20 maç kazandı, ancak sonraki yıl, grevlerde, başlangıçlarda ve vuruşlarda lige liderlik ederken bile, Cleveland ile 14-17 ile ilk kaybetme rekorunu açıkladı. Cleveland, onu Fred Hatfield ve Minnie Minoso karşılığında Al Smith ile Chicago White Sox’a takas etti. White Sox ile Wynn, 1958’de yine lige liderlik etti, ancak başka bir kaybetme rekoru kırdı.

Oğlu Joe gelecek vaat eden genç bir oyuncuydu ve babasına karşı vuruş antrenmanı yapmak için sık sık Comiskey Park’a erken giderdi. Bir gün, oğul çite doğru birkaç keskin hat sürücüsüne çarptı. Sonra içerideki bir ebeveyn hızlı topu tarafından toprağa yayıldı. İddiaya göre Wynn’e kendi annesine atıp atmayacağı soruldu ve o, “Ne kadar iyi vurduğuna bağlı” diye yanıtladı.

1959’da, 39 yaşındayken Wynn, White Sox’u lig lideri 22 galibiyet, 37 başlangıç ​​ve 255 isteka ile ender bir flama haline getirdi. Ekip, “Go-Go Sox” olarak biliniyordu çünkü çok sayıda başarılı üs hırsızı vardı. Wynn, Amerikan Ligi’nin en iyi atıcısı olarak Cy Young Ödülü’nü aldı ve ligin En Değerli Oyuncusu oylamasını takım arkadaşları Nellie Fox ve Luis Aparicio’nun ardından üçüncü sırada tamamladı. Menajer Al Lopez, “Kesinlikle kazanmam gereken bir oyun olsaydı, Early benim atıcım olurdu,” dedi. Aslında, Wynn flama perçinleme oyununa ve Chicago Los Angeles Dodgers’ı 11-0 yenerken yedi vuruş sırası attığı Dünya Serisinin açılışına başladı. Ancak Wynn’in kolu soğukta sertleşti ve Dördüncü Oyun’a döndüğünde üçüncü vuruşta oyun dışı kaldı. White Sox yine de ona güvendi ve iki günlük dinlenmeye geri dönmesini sağladı. Dodgers seriyi kazandığı için Altıncı Oyun’da yalnızca dördüncü vuruşta kaldı.

Wynn’in parlak günleri geride kalmıştı ve kronik gut hastalığıyla mücadele ediyordu. Ancak 40’lı yaşlarına kadar atmaya devam etti ve etkili olmaya devam etti. 1961’de sınırlı maçlarda 8-2’ydi. Ancak sonraki sezon 7-15’e kaydı. O sırada sadece 13 atıcının başardığı dönüm noktası olan 300. oyununu kazanana kadar atış yapmaya kararlıydı. 299. maçını 8 Eylül 1962’de kazandı, ancak üç denemede bir başkasını kazanmak için başarısız oldu. White Sox onu serbest bıraktı.

Wynn, 31 Mayıs 1963’te eski kulübü Kızılderililer, ona 300. zaferini elde etme şansı vermek için onu imzaladığında 43 yaşındaydı. 23. büyük lig sezonunda daha fazla başarısız girişimin ardından, nihayet 13 Temmuz’da Kansas City Athletics’e karşı bir galibiyet için gereken minimum beş vuruş atarak hedefine ulaştı. Bunu gutun neden olduğu bir gece uykusuz kaldıktan sonra yaptı. Oyundan alındığı için mutlu olduğunu çünkü “Yüzümün üzerine düşmüş olabilirim. Çok yorulmuştum” dedi.

300 galibiyet, 244 mağlubiyet ve 3.54 ERA kariyer rekoru ile Wynn sonunda emekli oldu ve kendi hocası Harder’ın yerine Kızılderililerin atış koçu oldu. Daha sonra Minnesota Twins için bir koç ve Toronto Blue Jays ve White Sox için bir yayıncıydı. 1972’de Onur Listesi’ne seçildi.

Wynn, emekliliğinde, serbest oyuncu döneminden önce oynayan oyuncular için artan emeklilik maaşları için açık sözlü bir kampanyacıydı. Wynn, 1947’de oyuncular için emeklilik fonunun başlatılmasında etkili olmuştu. Ancak emekli olduktan sonra yılda yalnızca yaklaşık 11.000 dolar yardım alıyordu. Wynn, mevcut oyuncuların kendisi gibi kıdemli oyunculara daha fazla yer ayırmamasına çok kızmıştı. Wynn, “Modern oyuncular bize ‘Çok kötü, daha iyi yatırım yapmalıydın’ diyor” dedi. “Ama yılda on bin ila on beş bin dolarlık maaşla ne kadar yatırım yapabilirsin?”

Wynn, 4 Nisan 1999’da felç geçirdikten sonra öldü. Öldüğü sırada Florida, Venedik’te bir yardımlı yaşam merkezinde yaşıyordu.