Duke Ellington Kimdir ? Hayatı Ve Biyografisi

Besteci 

Doğum tarihi: 29 Nisan 1899, Washington, DC, ABD

Ölüm tarihi ve yeri: 24 Mayıs 1974, New York, ABD 

Duke Ellington’nun Yaşamı

Kesinlikle Amerika’nın en parlak caz bestecisi olan Edward Kennedy Ellington (1899-1974), kategorilere bakılmaksızın birçok kişi tarafından 20.yüzyılın en büyük bestecilerinden biri olarak kabul edildi.

29 Nisan 1899’da, evrensel olarak “Duke” olarak bilinen Edward Ellington, Washington DC’de doğdu.Çalışmalarını müzik ve ticari sanat arasında böldü ve 1918’de bir grup lideri ve ajan olarak ün kazandı.1923’te New York’a gitti ve kısa sürede başarılı bir grup lideri oldu. 1927’de Harlem’deki Cotton Club’da önemli bir nişan aldı ve 1932’ye kadar (ara sıra yapılan turlar dışında) orada kaldı.

Ellington’ın grubu ilk Avrupa gezisini 1932’de yaptı.İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra Güney Amerika, Uzak Doğu ve Avustralya’ya gezilerle düzenli olarak Avrupa’yı gezdi.Grup için en yoğun dönemlerden biri, 1939’dan 1942’ye kadardı; birçok eleştirmen, performanslarını diğer caz toplulukları tarafından rakipsiz olarak değerlendirdi.

Bir besteci olarak Ellington, bazıları grup üyeleri ve aranjörü Billy Strayhorn ile birlikte yazılan, popüler başarı elde eden sayısız eserden sorumluydu.Dük’ün en önemli müziği, özellikle kendi grubu ve solistleri için yazılmıştır.Solistlerinin ton nüanslarına her zaman duyarlı olan Ellington, bireysel yancılar için parçalar yazdı ve diğer eserlerini bestelerken karakteristik seslerle ilgili bilgisini kullandı.Düzenlemeleri, bireysel ve topluluk katkılarının dikkate değer bir karışımını sağladı.Bununla birlikte, eserlerinin çoğu kendi grubu için yazıldığından, başkalarının yorumları nadiren tatmin edici olmuştur.

Creole Rhapsody (1931) ve Reminiscing in Tempo (1935) ile Ellington, 78 rpm rekorun 3 dakikalık zaman sınırlamasını kıran ilk caz bestecisi oldu.1940’lardan sonra, merkezi bir tema etrafında inşa edilmiş birkaç süit de dahil olmak üzere daha uzun çalışmalara daha fazla odaklandı ve genellikle Afro-Amerikan yaşamının bir yönü oldu.1920’lerin Harlem stilistlerinden etkilenen bir stile sahip, her zaman iyi bir orkestra piyanisti olan Ellington, ilk kayıtlarının çoğunda arka planda kaldı. 1950’lerden sonra son derece yaratıcı bir piyano solisti olarak ortaya çıktı.

Ellington 1964’te Pulitzer Ödülü’ne aday gösterildi. New York Şehri ona bir ödül verdi ve 1967’de Yale Üniversitesi ona müzik doktoru derecesi verdi.Morgan State ve Washington üniversiteleri de o yıl ona fahri dereceler verdi.Yetmişinci doğum gününde Ellington, Beyaz Saray töreninde Başkan Richard Nixon tarafından onurlandırıldı ve Özgürlük Madalyası verildi. 1970 yılında Ulusal Sanat ve Edebiyat Enstitüsü’ne seçildi.

Ellington, 24 Mayıs 1974’te New York’ta akciğer kanserinden ölene kadar beste yapmaya ve icra etmeye devam etti. Oğlu Mercer tarafından yönetilen grubu onu ayakta tutuyor, ancak Ebony dergisinde yazan Phyl Garland’ın belirttiği gibi, yaşlı Ellington her zaman “müziğine damgasını vuran cesur yeniliklerle yemyeşil zemin üzerine inşa edilen garip modülasyonlarla” hatırlanacak. beklenmedik yerlere dağılan melodiler, şarkıların alışılmışın dışında inşası uyumsuzluğun zamanın öncesinden cesur kullanımı.”bulunur.

Duke Ellington 24 Mayıs 1974’de New York, ABD’de öldü.