Domenico Ghirlandaio Kimdir ? Hayatı Ve Biyografisi

Doğum tarihi: 2 Haziran 1448, Floransa, İtalya

Ölüm tarihi ve yeri: 11 Ocak 1494, Floransa, İtalya

Domenico Ghirlandaio Kimdir ?

İtalyan sanatçı Domenico Ghirlandaio (1449-1494), 15. yüzyılın sonlarında Floransa’nın önde gelen fresk ressamıydı.

Floransa’da doğan Domenico Ghirlandaio, kuyumcu Tommaso Bigordi’nin oğluydu.Giorgio Vasari’ye göre Tommaso, metal çelenkler yaptığı için Ghirlandaio (çelenk yapımcısı) olarak adlandırıldı.Vasari ayrıca Domenico’nun Alessio Baldovinetti ile resim okuduğunu da açıkladı.İki kez evlenen Ghirlandaio’nun dokuz çocuğu vardı, bunlardan biri Ridolfo (1483-1561) aynı zamanda bir ressamdı.Ghirlandaio, 11 Ocak 1494’te Floransa’da vebadan öldü.

Ghirlandaio, geniş, iyi doldurulmuş ama kalabalık olmayan kompozisyonlar ve kolay portre benzerlikleri çizdi.Klasik antik çağla ilgilendi ve çağdaş Flaman resminin farkındaydı.Aralarında Davide ve Benedetto kardeşleri ve kayınbiraderi Bastiano Mainardi’nin de bulunduğu büyük bir asistan dükkanını yönetiyordu.

Ghirlandaio bursundaki başlıca sorun, çalışmalarını çeşitli ortaklarının çalışmalarından ayırmaktır.

Yakın zamanda ortaya çıkarılan bir fresk, Floransa’daki Ognissanti Kilisesi’nde bulunan Merhamet Madonna ve Mesih Üzerine Ağıt, Ghirlandaio’nun en eski (yaklaşık 1475) eserleri arasındadır.Vespucci ailesi için boyanmış fresk, Ghirlandaio’nun karakteristik portre becerisini sergilemekte ve Amerigo Vespucci’nin bir portresini içermektedir.

Collegiata, San Gimignano’daki S. Fina Şapeli’ndeki fresklerde (yaklaşık 1475), Ghirlandaio, yerel vatandaşların portreleriyle dolu açık tasarımlar yaratmak için gerçek mimariyle boyanmış.Bir sahne, St. Fina’nın Cenazesi, San Gimignano kulelerini betimleyen bir şehir manzarası içerir.

Ognissanti Kilisesi’ndeki Son Akşam Yemeği’nde (1480) Ghirlandaio, yemekhanenin gerçek mimarisini freskte devam ettiriyor gibi görünen sahneye fazladan bir koy çizdi.

Hikayeden biraz uzaklaşmasına rağmen, oldukça etkilidir.İkonografi, Yahuda’nın İsa’nın karşısına oturduğu gelenekseldir, ancak Ghirlandaio, müritleri ikili ve üçlü gruplar halinde düzenlemesinde Leonardo da Vinci’yi tahmin ediyor gibi görünüyor.

Ghirlandaio’nun Sistine Şapeli’ndeki (1481-1482), Roma’daki Peter ve Andrew’un Çağrısı freski , açıklık anlamında özellikle başarılıdır ve şapeldeki en net ve en kolay okunanlardan biridir.Karakteristik olarak, “çağrı” seyirci kalabalığı tarafından tanık olunur ve çok sayıda çağdaş portre içerir.

Floransa, Sta Trinita’daki Sassetti Şapeli freskleri (1486), Ghirlandaio’nun en iyi çalışmaları arasındadır.St.Francis’in hayatının bölümleri, çağdaş Floransalı ortamlar ve kişiliklerle süslenmiştir. Francis’in tarikatın kurallarını kabul ettiğini gösteren lunette sahnesinde, mekan Loggia dei Lanzi manzaralı Piazza della Signoria’dır.

Olaya tanık olanlar arasında Muhteşem Lorenzo, Francesco Sassetti (bağışçı) ve yazar Angelo Poliziano var.Francis’in bir çocuğu canlandırdığını gösteren sahne, köprü ve Sta Trinita Kilisesi manzaralı Piazza Sta Trinita’da yer almaktadır.

Ghirlandaio’nun Floransa’daki S. Maria Novella kilisesinin korosunda gerçekleştirdiği en kapsamlı fresk döngüsü, 1 Eylül 1485’te Giovanni Tornabuoni tarafından görevlendirildi. Sanatçı projeyi Mayıs 1490’a kadar tamamlamaya söz verdi.Freskler, Vaftizci Yahya ve Meryem Ana’nın hikayelerini, koronun yan duvarları boyunca dört kayıtta düzenlenmiş 14 ayrı sahnede anlatıyor.Stil, asıl resmin çoğunun asistanlar tarafından yapıldığını açıkça ortaya koyuyor.Yakın zamanda restore edilen freskler, son derece etkili dekorasyonlardır.

Ghirlandaio bir dizi panel resmi yaptı. Yağ tekniğine şüphesiz aşina olmasına rağmen, tempera’da çalışmayı tercih etti. Çobanların Tapınması’nda ( 1485) esmer köylü tipleri Hugo van der Goes’un Portinari Altarpiece’inden türemiş gibi görünmektedir.Ghirlandaio’nun en çekici panellerinden biri Magi’nin Hayranlığıdır (1488). Çalışmalarının çoğunda olduğu gibi, renkler oldukça sert ve kontrastlı olma eğilimindedir; yine de, sahnenin sakin bir dindarlığı ve çekiciliği vardır.Bakire ve Çocuğun arkasındaki kulübenin direklerinden bakıldığında özellikle güzel bir manzara içerir.İki portre, Francesco Sassetti ve Oğlu ve Torunu ile Büyükbaba, ölçülü nezaketleri için dikkate değer olmasıdır. Ghirlandaio’nun son paneli olan Visitation (1491), tasarım açısından oldukça basittir ve Yüksek Rönesans’ın dengeli kompozisyonlarını öngörmektedir.