David Trimble Kimdir ? Hayatı Ve Biyografisi

Doğum tarihi: 15 Ekim 1944, Bangor, Birleşik Krallık

Ölüm tarihi ve yeri: 25 Temmuz 2022, Belfast, Birleşik Krallık

David Trimble’nin Yaşamı

David Trimble (1944 doğumlu) İngiliz parlamentosunun bir üyesiydi ve 1998’deki tarihi Kuzey İrlanda barış anlaşmasının kilit isimlerinden biriydi. Bu başarısından dolayı Nobel Barış Ödülü ile onurlandırıldı.David Trimble kariyerine katı bir Protestan İttihatçı olarak başladı. Katılanların çoğunu şaşırtacak şekilde, şiddete maruz kalan Kuzey İrlanda’da tarihi bir barış anlaşmasında önemli bir figür haline geldi. Hukuk profesörü olarak uzun bir kariyerin ardından 1990 yılında İngiltere parlamentosu üyeliğine seçildi. Trimble, 1995 yılında Britanya yanlısı Ulster Birlik Partisi’nin lideri oldu. Kuzey İrlanda’nın bağımsızlığı için mücadele eden İrlanda Cumhuriyet Ordusu’na (IRA) karşı sert duruşu, onu partisinin idealleriyle uyumlu hale getirdi. Onun seçilmesi bölgedeki barış sürecine bir darbe olarak görüldü. Turuncu Tarikat’ın mizaçlı üyesinin, otuz yıllık çatışmayı sona erdirecek bir anlaşmaya varmak için kişisel şüpheciliği bir kenara bırakarak, uzun zamandır düşmanlarıyla bir anlaşma yapmada merkez sahne alacağını beklemiyordu. Nisan 1998’de, Trimble, 22 Mayıs 1998’de demokratik bir oylama ile onaylanan Hayırlı Cuma uzlaşmasının ortaya çıkmasında etkili oldu. Kuzey İrlanda için bağımsız bir yasama konseyi kurdu ve İrlanda Cumhuriyeti ile bir ilişki kurdu, ancak bölgenin Britanya’nın bir parçası olarak kalmasına izin verdi. . Trimble, yeni mecliste Kuzey İrlanda’nın ilk bakanı seçildi. O Aralık ayında, Sosyal Demokrat ve İşçi Partisi’nden (SDLP) Trimble ve John Hume, resmi Nobel Ödülü web sitesine göre “Kuzey İrlanda’daki çatışmaya barışçıl bir çözüm bulma çabalarından dolayı” Nobel Barış Ödülü’ne layık görüldü. . Kuzey İrlanda için bağımsız bir yasama konseyi kurdu ve İrlanda Cumhuriyeti ile bir ilişki kurdu, ancak bölgenin İngiltere’nin bir parçası olarak kalmasına izin verdi. Trimble, yeni mecliste Kuzey İrlanda’nın ilk bakanı seçildi. O Aralık ayında, Sosyal Demokrat ve İşçi Partisi’nden (SDLP) Trimble ve John Hume, resmi Nobel Ödülü web sitesine göre “Kuzey İrlanda’daki çatışmaya barışçıl bir çözüm bulma çabalarından dolayı” Nobel Barış Ödülü’ne layık görüldü.

Kuzey İrlanda için bağımsız bir yasama konseyi kurdu ve İrlanda Cumhuriyeti ile bir ilişki kurdu, ancak bölgenin İngiltere’nin bir parçası olarak kalmasına izin verdi. Trimble, yeni mecliste Kuzey İrlanda’nın ilk bakanı seçildi. O Aralık ayında, Sosyal Demokrat ve İşçi Partisi’nden (SDLP) Trimble ve John Hume, resmi Nobel Ödülü web sitesine göre “Kuzey İrlanda’daki çatışmaya barışçıl bir çözüm bulma çabalarından dolayı” Nobel Barış Ödülü’ne layık görüldü.Trimble, 15 Ekim 1944’te Kuzey İrlanda’nın Belfast kentinde, kökleri İngiliz Protestan olan William ve Ivy Trimble’da William David Trimble olarak doğdu. Rahat bir orta sınıf evinde büyüdü ve Bangor Gramer Okulu’na girdi, ardından 1960’ların sonlarında Queen’s University Belfast’ta (QUB) hukuk okudu. Sakin ve ciddi bir öğrenci, hukuk eğitimini tamamladı ve 1968’de QUB’da öğretim görevlisi olarak bir pozisyon aldı. 1969’da Kuzey İrlanda Barosu’na çağrılmasına rağmen, kariyerinin çoğunu QUB’da kalmayı tercih ederek pratik yapmadı. . 1977 yılında öğretim üyeliğine terfi etti ve 1990 yılına kadar bu görevi sürdürdü. Hukuk Fakültesi Dekan Yardımcısı olarak da görev yaptı.Trimble siyasete ilk olarak 1970’lerin başında Vanguard adlı bir gruba katılarak girdi. Bu örgüt, bir dizi bölünmüş fraksiyonu tek bir siyasi partide birleştirmeye çalıştı. Kuzey İrlanda’nın en büyük ve en önemli Protestan partisi olan Ulster Birlik Partisi’nin (UUP) felsefesinden oluşturuldu. Vanguard’ın lideri William Craig, İngiliz yanlısı yarı bağımsız bir İrlanda devleti kurarken sivil haklara karşı çıkan ve özellikle Katoliklere karşı ölümcül güç kullanımını teşvik eden açıklamaları nedeniyle o dönemde tartışmalı bir figür haline geldi. Paramiliter grubun devasa motosiklet mitingleri bir ticari markaydı ve Trimble, Protestanların bir güç paylaşımı anlaşmasını protesto ettiği 1974’te sadık bir greve verdiği destekle hatırlanıyor. Ancak Trimble, grubun kışkırtıcı duruşuna çoğu zaman katılmadı. 1975’te Trimble, Vanguard’ı temsilen Güney Belfast’tan Kuzey İrlanda Konvansiyonu’na seçildi. Bir noktada, Craig rotayı tersine çevirdi ve büyük bir partiyle gönüllü bir koalisyonu desteklemek için yola çıktı ve Vanguard saflarında bir çatlağa neden oldu. Trimble Craig ile aynı hizada kaldı ve partinin genel başkan yardımcısı seçildi.

Sonunda, yine de ana akıma doğru sürüklendi ve 1978’de UUP’ye katıldı.Akademide daha uzun yıllar geçirmesine rağmen, Trimble UUP’nin fahri sekreteri olarak hizmet vermeye başladı. Ayrıca 1985’ten 1990’a kadar Lagan Vadisi Sendikacı Derneği’nin başkanı ve Ulster Derneği’nin başkanıydı. Bu sağcı gruplar, Katolik İrlanda Cumhuriyeti’ne Kuzey İrlanda siyasetinde danışma sesi veren 1985 Anglo-İrlanda Anlaşması’na karşı protestolar düzenlediler. . Trimble daha sonra 1990 ara seçimlerinde Yukarı Bann’dan İngiliz Parlamentosu’na seçildi. İrlanda, İngiltere ve Amerika Birleşik Devletleri’ndeki diğer milletvekilleriyle sık sık toplantılar yapan aktif bir politikacı olarak kendini kurdu. Ancak, çekiciliği veya uzlaşmacı yolları ile tanınmadı. Bunun yerine, öfkesi yükselmeye eğilimli, açık sözlü ve oldukça diplomatik olmayan bir kişilik olarak görülüyordu.

İngiltere, İrlanda’daki Protestan ve Katolik partiler ile IRA’nın siyasi kolu Sinn Fein arasında barış görüşmeleri başladı. İngiltere, çoğunluk statükoyu korumak istemediği sürece, İrlanda’yı Büyük Britanya’nın bir parçası olarak korumakla ilgilenmediğini açıkladı. 1993 yılında, IRA şiddetten vazgeçmeyi kabul ederse, Sinn Fein’e Kuzey İrlanda’nın kaderini belirlemeye katılma hakkı veren Downing Street Deklarasyonu imzalandı. Belirli noktalar aylarca tartışıldı, ancak IRA ateşkes ilan etti ve İrlanda için barışçıl bir geleceğe doğru bir miktar ilerleme var gibi görünüyordu.1995’te, gözlemcileri şaşırtacak şekilde, Trimble, daha ılımlı olan John Taylor’ın yerine UUP’nin lideri seçildi. 1995 seçimlerinden birkaç ay önce, Trimble’ın militan olarak itibarını pekiştiren ve UUP saflarındaki popülaritesini artıran bir olay meydana geldi. Armagh İlçesi, Portadown’daki bir Katolik bölgesinde Orange Order’ın (Protestan gruplarından oluşan bir koalisyon) yürüyüşünü engellemeye çalışan bir polis yasağına karşı çıkmakta etkili oldu. Bu olay “Drumcree kuşatması” olarak tanındı. Ertesi yıl, Trimble Turuncu kuşağı ve melonuyla yürüyüşe tekrar katıldı ve yine polise yürüyüşü durdurması emredildi, ancak sonunda yumuşadı. Trimble, televizyonda Garvaghy Yolu’nda yürürken görüldü, Katolik protestocular kalabalığı polis tarafından geri püskürtüldü. UUP’ye, Trimble, Protestan bağlılıklarının ve baskı altındaki gücün sağlam bir temsilcisiydi. Ancak diğerlerine göre Trimble aşırılıkçı olarak görülüyordu. Seçimi, herhangi bir anlaşmaya varma umuduna bir darbe olarak kabul edildi.

Geçici bir duraklamanın ardından, Haziran 1996’da Belfast’ta Sinn Fein ile görüşmeler başladı. Eski ABD senatörü George Mitchell, Katolik yanlısı olduğu söylenmesine rağmen barış görüşmelerine başkanlık etmesi için İrlanda’ya gönderildi. Bir başka duraklamanın ardından, IRA’nın bölünmüş bir hizbinin Omagh’ta düzenlediği bombalı saldırıda 29 kişinin ölümüne ve 200’den fazla kişinin yaralanmasına rağmen Eylül ayında görüşmeler hızlandı. Görüşmelerde ayrıca ılımlı Katolik partisi Sosyal Demokrat ve İşçi Partisi’nin (SDLP) lideri John Hume da önemli bir rol oynadı.

Uzun yıllardır barış görüşmelerine yoğun bir şekilde dahil olmuştu. Trimble, İrlanda’nın Britanya’nın bir parçası olmaya devam etmesinden yana tavır aldı, ancak hem ahlaki hem de politik nedenlerle, şiddetten bıkmış bölge için masaya oturmayı ve barışı tartışmayı bir görev kabul etti. Yıllarca, Sinn Fein temsilcileriyle aynı odada oturmayı reddetti. Barry Hillenbrand’a göre Trimble, “Geri çekilip biz olmadan görüşmelerin çökmesini bekleyebilirdik” dedi.Zaman dergisi. “Ama o zaman barışı engellemekle suçlanırdık.”Müzakereler 1998’e kadar uzadıkça, bölgede şiddetin arttığı görüldüğünden Mitchell endişe duymaya başladı. Görüşmelerdeki liderlerden birinin suikasta uğramasından endişeleniyordu. Bu nedenle, o ve İngiltere başbakanı Tony Blair, ya bir anlaşmayı sonuçlandırmak ya da çabadan vazgeçmek için Mayıs ayına kadar bir son tarih belirledi. Taraflar yeni bir son tarih olan 9 Nisan 1998 Perşembe gece yarısına (Hıristiyanların Kutsal Cuma gününün kutlanmasından önceki gün), müzakerelerin o zamandan 17 saat sonrasına kadar uzamasına rağmen belirlediler. 10 Nisan’da varılan dönüm noktası niteliğindeki bir anlaşma, bir uzlaşmanın ana hatlarını çiziyordu. Kuzey İrlanda, Büyük Britanya’nın bir eyaleti olarak kalırken, kendi meclisine sahip olacaktı. Temsili sayıda Katolik ve Protestan bu yeni yasama meclisinde görev yapacak. Ek olarak, İrlanda Cumhuriyeti, turizm, ulaşım ve çevre gibi konularda bazı rehberlik sağlayacak olmasına rağmen, bölgeyi kendi topraklarının bir parçası olarak talep etmemeyi kabul etti. Bu uzlaşma ile Katolikler İrlanda ile daha yakın bir ilişki kurabilirken, Protestanlar bölgenin Britanya’nın bir parçası olarak kalmasından memnun olacaklardı. Daha sonra, anlaşmanın resmileşmesi için her iki tarafın da çoğunluk oyu gerekiyordu. 22 Mayıs 1998’de plan İrlanda Cumhuriyeti’ndeki seçmenlerin yüzde 94’ü tarafından onaylandı. Kuzey İrlanda’da oy yüzde 71 onay aldı. Protestanlar ise bölgenin Britanya’nın bir parçası olarak kalmasından memnun olacaklardı. Daha sonra, anlaşmanın resmileşmesi için her iki tarafın da çoğunluk oyu gerekiyordu. 22 Mayıs 1998’de plan İrlanda Cumhuriyeti’ndeki seçmenlerin yüzde 94’ü tarafından onaylandı. Kuzey İrlanda’da oy yüzde 71 onay aldı. Protestanlar ise bölgenin Britanya’nın bir parçası olarak kalmasından memnun olacaklardı. Daha sonra, anlaşmanın resmileşmesi için her iki tarafın da çoğunluk oyu gerekiyordu. 22 Mayıs 1998’de plan İrlanda Cumhuriyeti’ndeki seçmenlerin yüzde 94’ü tarafından onaylandı. Kuzey İrlanda’da oy yüzde 71 onay aldı.

Trimble, barış görüşmelerindeki rolüyle hem kişisel hem de politik olarak önemli bir risk aldı. Ulster Sendikacılarının ve diğer Orange Order gruplarının büyük bir kısmı, çıkarlarına ihanet ettiğini hissetti. Oylamanın ardından bölgede her iki taraftan da planın hoşnutsuz muhalifleri tarafından şiddetli ayaklanmalar yaşandı. Portadown bölgesinin bazı bölgelerinde insanlar o kadar öfkeliydi ki Trimble’ın ziyaret etmesi güvenli değildi. Bu tepkilere rağmen, yeni meclisin ilk toplantısında Kuzey İrlanda’nın ilk bakanı seçildi. Belki de Protestanların endişelerini gidermek için, IRA’nın, eyalet meclisine katılmalarına izin verilmeden önce silahları hizmetten çıkarmaya başlaması gerektiğini duyurdu. Sinn Fein, silahsızlanma şartının orijinal anlaşmanın bir parçası olmadığını söyleyerek rahatsız oldu, ama Trimble aynı fikirde değildi. O, ilerleme konusunda tartışmak üzere diğer parti liderleriyle birlikte Sinn Fein liderleriyle doğrudan görüşmeyi teklif etti. Bu, gruplar arasındaki ilişkilerde önemli bir adımdı.Eylül 1998’de Trimble, Sinn Fein lideri Gerry Adams ile ulusun geleceğini ve gücü paylaşma olasılığını tartışmak için bir araya geldi ve konuştu. Los Angeles Times’tan Marjorie Miller’a göre Trimble, toplantıyı “medeni ve ustaca” olarak nitelendirdi .1922’den beri ilk kez Kuzey İrlanda’dan İrlandalı Protestan liderlerin İrlanda Cumhuriyeti’nden Katolik liderlerle gerçek yüz yüze görüşmesi oldu. Önceki barış görüşmeleri boyunca Trimble, Adams ile göz teması kurmayı reddetti ve ikisi tamamen aracılar aracılığıyla iletişim kurdu. Haftanın başlarında, odadaki diğer kişilerle ilk kez doğrudan birbirleriyle konuşmuşlardı. Ancak Trimble, IRA silahsızlanmayı kabul edene kadar Adams ile el sıkışmayı reddetti. Adams’ın Trimble’a Sinn Fein’in kendisini IRA’dan uzaklaştırdığını ve bu tür emirleri bile veremediğini söylediği bildirildi.

Barış görüşmelerindeki rolleri nedeniyle Trimble ve Hume, Aralık 1998’de bir törenle Nobel Barış Ödülü’ne layık görüldü. Kazananlar, yaklaşık 950.000 dolar değerindeki parayı bölüştüler. Adams gözle görülür şekilde dışarıda bırakıldı; ancak kazananlar için destek ifade etti. Bazı yorumcular ve Trimble’ın kendisi, onurun erken olduğundan endişelendi. Bölgede şiddet devam ediyordu ve IRA kararlı bir şekilde silahlarından vazgeçmeyi reddetti. Trimble katı bir yaklaşım benimserse, kırılgan düzenleme tehdit edilebilir. Öte yandan, uzlaştırıcı bir tutum kesinlikle partisini daha da bölmeye hizmet edecektir. Nobel Ödülü sahipleri 1998 sonbaharında açıklandıktan sonra, Trimble BBC’ye şunları kaydetti: “Bir barışı sağlamamıza rağmen, henüz tam olarak güvenli olmadığını biliyoruz.”
Trimble dünya meselelerinde son derece kamusal bir yere sahip olsa da, son derece özel bir adamdır. Bir kez evlendi ve boşandı. 1978’de eski hukuk öğrencilerinden Daphne Orr ile evlendi. İki oğlu ve iki kızı var. Trimble opera okumaktan ve dinlemekten hoşlanır; favorileri arasında Verdi, Strauss ve Wagner var.