Daniel Bell Kimdir ? Hayatı Ve Biyografisi

Doğum tarihi: 10 Mayıs 1919, Manhattan, New York, ABD

Ölüm tarihi ve yeri: 25 Ocak 2011, Cambridge, Massachusetts, ABD

Daniel Bell’in Biyografisi

Amerikalı sosyolog Daniel Bell (1919 doğumlu), The End of Ideology ve The Coming of the Post-Industrial Society adlı kitaplarıyla Amerikan siyasi ve ekonomik düşüncesini büyük ölçüde etkiledi.

1919’da Brooklyn’de Yahudi göçmen bir ailenin çocuğu olarak dünyaya gelen Daniel Bell, New York’un Aşağı Doğu Yakası’nda büyüdü. Bell’in erken çocukluk dönemi zordu. Altı aylıkken babası öldü ve Bell’in annesi kendini ve oğlunu geçindirmek için bir fabrikada uzun saatler çalıştı. Bell’i bir yetimhaneye yatırmak zorunda kaldı. Bell’in çocukluğu, büyük ölçüde Doğu Avrupa’dan gelen bir Yahudi göçmen nüfusun yoksulluk ve umutları ve hayal kırıklıklarıyla karakterize edilen bir dünyada geçti. Çeşitli tarihsel ve sosyolojik nedenlerle, bu nüfus Sosyalist siyasetle açık ve kalıcı bir ilişki sürdürdü.

13 yaşındayken Daniel Bolotsky, Sosyalist Parti’nin bir gençlik örgütü olan Genç Halkın Sosyalist Birliği’ne katıldı. Bu yükselen siyasi ortamın belirli bileşenlerinin, Bell’in daha sonraki sol siyaset hakkındaki görüşleri üzerinde güçlü bir etkisi oldu. Militan Genç Komünistler Birliği ile yapılan tartışmalar ve sendikaların çöktüğü bir çağda Amerikan sendikacılığının amacını ilerletmek için şiddet içermeyen yöntemlerin kullanılmasının yarattığı hayal kırıklığı, Bell’i hem sağda hem de solda aşırılıkçılığa duyarlı hale getirdi. Daniel Bell’i daha sonra Amerikan işçi hareketinin önde gelen ve zeki bir gözlemcisi yapan şey, bu deneyimlerden doğan içgörüler oldu; önce The New Leader’ın yazar kadrosu ve editörü ve ardından Fortune’un emek editörü olarak.

Bell, 1956’da Fortune’dan ayrılana kadar , Amerikan işçi hareketinin değişen yüzü hakkında makaleler yazdı. Harekette ideolojinin, özellikle de Marksizmin azalan rolünü vurguladı. Bu makaleler, tartışmalı kitabı The End of Ideology (1960) için çalışma modelleri oldu. Bell’in bu kitaptaki tezi, Marksizmin artık Amerikan entellektüellerinin tutkularını uyandırmadığı, çünkü Amerikan deneyimiyle alakasız hale geldiğiydi. Marksizm, kapitalizmin ürettiği sosyal ve ekonomik eşitsizliklerin düzeltilmesini vurguladı. Ancak Bell’in yazdığı gibi, Amerika’da bu eşitsizlikler mevcut siyasi ve idari yapılar aracılığıyla çözülebilirdi.

Bu temaların gelişimi “siyasi solun tükenmesi” ve ideolojinin Amerikan siyasi düşüncesindeki ilgisizliği – Bell’i bir Amerikan sosyolog ve politika analisti olarak kariyeri boyunca meşgul etti. Onu, bir sosyal değişim teorisi olan post-endüstriyel toplum teorisini oluşturmaya yönlendirdiler. Amerika Birleşik Devletleri, Almanya ve Japonya’yı büyük yapısal değişiklikler geçiren toplumlar olarak tanımladı. Bu değişikliklerin en önemlileri, geleneksel piyasa ekonomisinin yer değiştirmesi, temel bilimsel araştırmalara sponsorlukta kamu sektörünün artan üstünlüğü ve planlama sürecinde stokastik yöntemlere ve soyut düşünceye yeni bir bağımlılıktı.

The Coming of the Post-Industrial Society’de (1973), Bell bu toplumu, işleyen politik, kültürel ve ekonomik ilkelerin çelişkili ve çelişkili olduğu bir arena olarak nitelendirdi. Siyasi olarak demokrasiye vurgu yapıldı. Kültür hem kurumsuzlaşma hem de radikalleşme sürecinden geçiyordu. Ekonomide rasyonalizm ve verimliliğe vurgu yapıldı. Bu görüş, Bell’in Marksist olmayan toplumsal değişim çatışma teorisini oluşturdu ve Talcott Parson’ın çağdaş Amerikan toplumuna ilişkin yapı-işlevselci görüşüne karşı ilk önemli meydan okumaydı. Bell’in teorisi, yeni bir refah devleti liberalizmi felsefesi gerektirir. Bell buna “kamusal ev” felsefesi adını verdi.

Post-Endüstriyel Toplumun Gelişi ve yeni bir kamu hane felsefesi çağrısı, Bell’in 2000 Yılı (1966-1968) Başkanlık Komisyonu başkanı olarak çalışmasının meyveleriydi. Amerikan liberalizminin temeline meydan okuyan bir sosyal refah ve siyasi sorunlar gündemini dile getirmeye yardımcı oldu. Yayınları ona bir fütürist olarak ün kazandırdı. Bir fütürist olarak itibarını da pekiştiren 1976 tarihli The Cultural Contradictions of Capitalism adlı kitabıydı.Bu çalışmada Bell, üretim ve tüketim tarzları, post yapısalcılık, yapısöküm olarak kapitalizm ve kültür ilişkisi gibi daha sonraki baskın teorileri önceden haber verir ve Bell’in belirttiği gibi, “Altta yatan sorun… söylemlerin kendisi – diller ve bir dilin bir deneyimi ifade etme yeteneği.”

Bell’in fütürizmi belirli bir türdendi. Görevi, gelecekte iç barış ve istikrar olacaksa Batı toplumunun yanıtlaması gereken soruları sormaktı. Bell’in isteğinde örtük olarak, yavaş hareket etme uyarısı vardı; aşırılıktan kaçınmak için. Bu, Bell’in Amerikan sendika hareketindeki ilk deneyimlerinden ve Karl Marx ve John Dewey’in “Helenistik” dünya görüşünü Rheinhold Niebuhr’un “İbraniliği” ile uzlaştırmaya yönelik kendi entelektüel mücadelesinden doğdu. “Helenizm”, bilim ve akıl yoluyla toplumsal ilerlemenin kaçınılmazlığına inanır. “İbranice” dünya görüşü, insan ilişkilerinde planlama ve aklın sınırlarını vurgular.

Bell ayrıca, yavaş hareket etme ve aşırılıkçılığa karşı temkinli olma eğilimi nedeniyle tam da yeni-muhafazakar olarak ün kazandı. Yeni-muhafazakar sıfatını Daniel Patrick Moynihan, Nathan Glazer ve Irving Kristol gibi meslektaşları ve meslektaşlarıyla paylaştı. Bu tür etiketlerin uygulanabilirliği her zaman tartışmalıdır. Tartışmasız olan, Bell’in sosyal bilimlerdeki yeriydi. Çağdaş ekonomik teori ve Amerikan kapitalizmine ilişkin eleştirel analizleri basit kategorizasyona meydan okuyan, konuyla ilgili ve meydan okuyan bir sosyologdu. Öz değerlendirmesi iyi hizmet etti. Bell, “politikada liberal, kültürde muhafazakar ve ekonomide sosyalist” olduğunu iddia etti.

1969’dan başlayarak Bell, Harvard Üniversitesi’nde Henry Ford Sosyal Bilimler Profesörü ve 1980’lerin sonlarında İngiltere’deki Cambridge Üniversitesi’nde Pitt Profesörü olarak görev yaptı. 1988’de, çeşitli üniversitelerde bir dizi konferans vermek için kalbine çok yakın bir yer olan eski Sovyetler Birliği’ne gitti. Irving Kristol Bell ile birlikte bir sosyal politika dergisi olan Public Interest’i kurdu ve editörlüğünü yaptı.