Cuno Amiet Kimdir? Hayatı Ve Biyografisi

Doğum tarihi: 28 Mart 1868, Solothurn, İsviçre

Ölüm tarihi ve yeri: 6 Temmuz 1961, Oschwand, Seeberg, İsviçre 

Cuno Amiet’in Biyografisi

Bir ressam olarak güçlü kişisel niteliklerine ek olarak, Cuno Amiet’in (1868-1961) önemi, Fransız Post-izlenimciliğini İsviçre’ye tanıtmasına dayanmaktadır.Ferdinand Hodler ile ilk ve en etkili modernist İsviçreli sanatçı olarak yer alıyor.

Cuno Amiet, 1868 yılında tarihçi ve yerel arşivci JJ Amiet’in oğlu olarak Solothurn, İsviçre’de doğdu.Işığın etkileri İzlenimcilerinkini önceden şekillendirdi. 1887 ve 1888’de Amiet, ömür boyu arkadaşı olan Giovanni Giacometti (heykeltıraş Alberto’nun babası) ile tanıştığı Münih Akademisi’ne kaydoldu ve 1889’da o ve Giacometti, Paris’teki Academie Julian’a transfer oldu.Yazları boyunca, Buchser’in 1890’daki ölümüne kadar onunla çalışmaya devam etti.

Amiet, Paris’teki akademik eğitimini tatmin edici bulmadı ve bir arkadaşının tavsiyesi üzerine 1892’de Pont-Aven’e gitti ve 13 ay boyunca şimdilerde ünlü olan Breton köyünde kaldı.Orada hemen ressamlarla ve Gauguin çevresinin çalışmalarıyla temasa geçti (Paul Gauguin, kendisi 1891’de Tahiti’ye gitmişti).Sanatçı üzerinde en derin ve kalıcı etkiyi yaratan ve bir renkçi olarak tam gelişimini mümkün kılan bu deneyimdi. Pont-Aven’deyken Amiet, Armand Seguin tarafından gravür sanatıyla da tanıştı.

Haziran 1893’te İsviçre’ye döndükten sonra Amiet’in yeni resimleri alay konusu oldu.Bu nedenle, kendisinden 15 yaş büyük ve eleştirmenler ve halkla savaşmaya alışmış bir sanatçı olan Ferdinand Hodler’a çekilmesi doğaldı. Hodler’in portresini çizdiği 1898 yılından 1903 yılına kadar Amiet, Hodler’ın etkisi altına girdi ve Pont-Aven’in renk açısından zengin, ressam tarzı ile Hodler’ın Alman geleneğinden damıttığı katı teknik ressamlık arasında bir uzlaşma aradı.1904’te, Hodler ve Amiet’e Viyana Secession’da büyük sergiler verildiğinde, Amiet, Hodler’ın genç bir takipçisi olarak görülüyordu ve bu karardaki gerçeği kabul etti. Modern Fransız sanatı Pont-Aven’in açtığı yola dönen Amiet, işte bu sıradaydı.

Şubat 1905’te Zürih’teki Künstlerhaus, Amiet’e bir kez daha tartışmalı olduğu kanıtlanan tek kişilik bir sergi verdi.Bu sergi daha sonra Dresden’e gitti ve galeri müdürünün de fark ettiği gibi, halkın anlama yeteneğinin çok ötesindeydi. Yine de, Amiet’in çalışmaları, Bridge veya Brücke adlı ilk Alman dışavurumcu grubun gelecekteki üyeleri tarafından burada görüldü.EL Kirchner, E. Heckel ve K. Schmidt-Rottluff Amiet’in sergisinin kapanmasından birkaç hafta sonra, Brücke resmen organize edildi ve 1906’da Amiet, kendisinin ilham verdiği bu önemli kardeşliğe katılmaya davet edildi.Daveti kabul etti ve çalışmaları Aralık 1906’da ilk Brücke sergisine dahil edildi.Amiet, 1913’te dağılıncaya kadar Brücke’nin bir üyesi olarak kaldı.

Amiet, pastoral Bernese köyü Oschwand’da çalışırken yıllar içinde kariyerini yavaş yavaş şekillendirdi. İzolasyonun tehlikelerinin farkındaydı ama görünüşe göre kişisel ve sanatsal gelişimi için manzaranın güzelliğine ve anavatanına devam eden bağlılığa ihtiyacı vardı.Bir meyhanecinin kızı olan Anna Luder ile evlendiği 1898 yılında Oschwand’a yerleşti ve 1961’den ölümüne kadar orada yaşamaya devam etti.

Amiet’in birçok öğrencisi vardı ve ressamlar, müzisyenler, yazarlar ve akademisyenler de dahil olmak üzere seçkin kişiliklerden oluşan bir grup stüdyosunu ziyaret etti.1910’dan itibaren, özellikle Zürih’teki yeni sanat müzesinin sundurması, Bern’deki spor salonu (lise) freskleri ve Bern’deki sanat müzesinin yeni kanadının dış duvar dekorasyonu için çok sayıda resmi ve özel sipariş aldı.1919’da Bern Üniversitesi tarafından fahri doktora verildi.

Sanatçının fiziksel izolasyonu, 1912’de Dresden, Münih, Köln, Jena (August Macke ile birlikte), Berlin, Frankfurt, Hamburg ve Amsterdam’daki gösterilerle zirveye ulaşan uluslararası sergilere sürekli katılımıyla büyük ölçüde aşıldı. Amiet, 1893’te İsviçre’ye döndüğünden beri Fransa’da bulunmamış olsa da, 1904’te, aynı zamanda Fauve ressamlarının başarısına dikkat çekici bir şekilde paralel olan bir üsluba ulaşmıştı. Bağımsız çalışan Fauves (Matisse, Derain, Dufy, Vlaminck, Braque) ve Amiet, Gauguin, Vincent van Gogh ve Georges Seurat’ın Post-empresyonist eserlerinde var olan olasılıkları geliştirmişlerdi.Amiet daha sonra yeni resimlerini 1907-1909 yıllarında Paris’teki Salon des artistes bağımsızlarında sergiledi.

Yağlı boya Amiet’in ana faaliyeti olmasına rağmen, çok yetenekli bir suluboya ressamı ve baskı ustasıydı. 1920’lerin başında elini heykele çevirdi ve bronz ve mermerden bir grup etkileyici portre büstleri üretti.

Amiet’in kariyeri, hem uzunluğu (yüzyılın üç çeyreğinden fazla) hem de hem Fransız hem de Alman modernist öğelerini birleştiren şaşırtıcı çeşitlilikteki çalışmaları nedeniyle benzersizdi.1934 ve 1954’te Venedik Bienali’nde büyük sergilerle onurlandırıldı.1931’de Münih’teki Glaspalast’ı (kristal saray) tüketen yangında, bazı erken başyapıtlar da dahil olmak üzere 50’den fazla resmi yok oldu.Amiet bu darbeyi ancak 30 yıl sonra ölümüyle sona eren yoğun bir faaliyetle aştı.