Cuauhtemoc Cardenas Solorzano Kimdir? Hayatı Ve Biyografisi

Doğum tarihi: 1 Mayıs 1934 (88 yıl yaşında), Meksika, Meksika

Cuauhtemoc Cardenas Solorzano Biyografi

Sevgili reformist cumhurbaşkanının oğlu Cuauhtemoc Cardenas Solorzano (1934 doğumlu), uzun süredir yerleşik Kurumsal Devrimci Parti’ye (PRI) karşı Meksika başkanlığı için iki güçlü aday yaptı. 1997’de, o ülke genelinde 70 yıllık tek parti yönetiminin sona erdiğini gösteren önemli bir seçim sırasında Mexico City Belediye Başkanı seçildi.

Cuauhtemoc Cardenas Solorzano, 1 Mayıs 1934’te Mexico City’de doğdu. Meksika’nın efsanevi reformcu Başkanı Lazaro Cardenas’ın oğlu Cuauhtemoc (ilk Aztek imparatoru olarak anılır) babasının gölgesinde büyüdü. Kuşkusuz, Lazaro Cardenas, oğlunun siyasi görüşünü şekillendirmede herkesten daha büyük bir rol oynadı. Genç Cardenas’ın popülizmi, babasının reformist politikalarından türemiştir. Lazaro Cardenas, modern Meksika tarihinde saygın bir konuma sahiptir, çünkü o, Meksika devriminin yeniden dağıtımcı vaatlerini diğer çağdaş figürlerden daha fazla yerine getirmiştir. Cuauhtémoc’un doğduğu yıl cumhurbaşkanlığına yükselen Lazaro Cardenas, demiryollarını kamulaştırdı, petrol endüstrisini kamulaştırdı, sendikalaşmayı teşvik etti ve toprak reformunu zorladı. Meksika’nın en büyük reformcularından biri olarak bilinen.

Cuauhtemoc Cardenas, örgün eğitimine özel okullarda başladı ve ardından Meksika Ulusal Özerk Üniversitesi’nden (UNAM) inşaat mühendisliği derecesi aldı. UNAM’dan mezun olduktan sonra, Cardenas, Fransa, Batı Almanya ve İtalya’da eğitim alarak Avrupa’da yoğun bir şekilde seyahat etti. Kariyerine başlamak ve bir aile kurmak için eve döndü. Meslek hayatının büyük bir bölümünü Su Kaynakları Sekreterliği’nde mühendis ve planlamacı olarak çalışarak geçirdi. Sonunda Portekiz doğumlu karısı Celeste ile evlendi; çiftin üç çocuğu vardı – iki oğlu ve bir kızı.

Tahmin edilebileceği gibi, siyasete girme fırsatı Cardenas’ı mühendislikten uzaklaştırdı. 1976’da memleketi Michoacan eyaletinden bir Senato koltuğu kazandı ve dört yıl sonra eyaletin valisi oldu. İki kez de iktidardaki Kurumsal Devrimci Parti’nin (PRI) adayı olarak yarıştı. Babası gibi, Cárdenas da insanların hayal gücünü ele geçirdi ve sosyal reformların savunuculuğu yoluyla güven uyandırdı. Babası gibi, o da Meksika’nın yoksullarının davasını savunarak kazanılacak siyasi ödülleri takdir etti. Ancak çoğu gözlemci, Cárdenas’ı kendi eyaletinin vasat bir CEO’su olarak buldu.

1986’da Cardenas, PRI içinde Demokratik Akım olarak bilinen bir demokratik reform hareketi başlattı. Hareketin başlıca amacı, partinin uzun süredir görevdeki cumhurbaşkanı ve parti ileri gelenlerinin egemen olduğu başkan adayı seçim sürecine sıradan üyeleri dahil etmekti. PRI baronları, Cardenas’ın çabalarını geri çevirdi. Resmi parti içinde görüşlerinin soğukkanlı karşılanması, Cardenas ve birkaç düzine Demokratik Akım aktivistinin 1987’de PRI’dan kopmasına ve bir siyasi koalisyona, Ulusal Demokratik Cephe’ye (FDN) girmesine yol açtı.

Cardenas, partinin 1929’daki kuruluşundan bu yana cumhurbaşkanı adayı olan PRI’ye karşı en büyük meydan okuma haline gelecek olan şeyi yapmak için FDN’yi kullandı. Ülkenin en yüksek makamı için yaptığı teklifte, Cardenas hükümete karşı halkın memnuniyetsizliğinden, üç haneli enflasyondan ve üç haneli enflasyondan yararlandı. ekonomik durgunluk. 1988’de Meksika ekonomisi bir tortilla kadar düzdü, yolsuzluk çoktu ve ülkenin 82,7 milyon nüfusunun yarısı ya pis kokulu gecekondularda ya da posta pulu büyüklüğünde arazilerde paçavra toplayıcıları olarak yaşıyordu. Sakin tavrı, tarih kitabı adı ve dürüstlük, milliyetçilik ve yeniden dağıtım temalarını içeren popülist söylemi, yükselen fiyatlar arasında satın alma güçlerinin düştüğünü gören gecekondu sakinleri, köylüler ve küçük bürokratlar arasında güçlü bir akor yarattı.

Eylül 1987’de başlayan kampanyası her anlamda tabandandı. Resmi olarak manipüle edilen medyaya tam erişimi reddedilen Cardenas, Meksika’daki kitlesel mitingler yoluyla halka ulaştı. FDN hiçbir zaman bir partiye dönüşmedi, ancak Lazaro Cardenas’ın oğlunun ilgisini çeken sol eğilimli grupların koalisyonu olarak kaldı.

Adaylığının yol açtığı tüm coşkuya rağmen, Cardenas konuşmalarını monoton, dramatik olmayan, büyük ölçüde hayal gücü ve imgelemden yoksun bir şekilde yaptı. Bir politikacının klişesiyle çelişen bu yumuşak ve ciddi tavır, siyasi bir avantaj sağladı. Birçok seçmenin onun abartısız kişiliğiyle özdeşleştiğini ve takdir ettiğini keşfetti. Ateizmle ilgili kamusal meslekleri bile, ezici bir çoğunlukla Katolik bir ulusta sıradan inananlar arasında politik olarak ona zarar vermedi.

Resmen, Cardenas 1988 seçimlerini kaybetti ve Carlos Salinas de Gortari’nin yüzde 50,4’üne kıyasla oyların yalnızca yüzde 31,1’ini kazandı. Yarışmanın ardından, Los Angeles Times anketörleri, yanıt verenlerin çoğunluğunun Cárdenas’ın yarışmayı gerçekten kazandığına inandığını buldu. Güçlü performansıyla cesaretlenen Cardenas, 1994’te yeniden cumhurbaşkanlığı adayı olmaya karar verdi. (Anayasa, Salinas’ın yeniden seçilmesini yasakladı.)

Altı yıl önce bir cephenin adayı olarak aday olmasının aksine, Cárdenas 1994’te komünistlerin, sosyalistlerin, milliyetçilerin ve eski Priistaların hiziplerden oluşan bir karışımı olan Demokratik Devrimci Parti’nin (PRD) adayıydı. Cardenas’ın platformu çok az değişmiş olsa da, Meksika son başkanlık yarışmasından bu yana derin bir dönüşüm geçirmişti. Her şeyden önce, Başkan Salinas yüzlerce devlete ait firmayı özelleştiren, federal sübvansiyonları azaltan, enflasyonu düşüren, vergi yasalarını yenileyen, ticaret engellerini kaldıran ve Meksika’nın, aynı zamanda Birleşik Devletler’i de kucaklayan Kuzey Amerika Serbest Ticaret Anlaşması’na girmesini zorlayan kapsamlı reformlara öncülük etmişti. Devletler ve Kanada. Mütevazı bir glasnost politikası, Meksika’nın perestroika’nın iddialı versiyonuna eşlik etti.

Salinas’ın yenilikleri, Cardenas’ı bir zamanlar babasının elindeki görevi sürdürmekten alıkoymadı. PRD tarafından 17 Ekim 1993’te oybirliğiyle aday gösterilen Cardenas, Meksika’nın “otoriterlik, yolsuzluk ve köleliğe dayalı bir devlet partisi rejiminin konsolidasyonu ile oylar, sosyal eşitlik ve herkese fayda sağlayacak bir ekonomik süreç.” Güneydeki Chiapas eyaletindeki toplumsal huzursuzluğa rağmen, birkaç analist Cárdenas’ın PRI’nin adayını ve onun iyi yağlanmış siyasi mekanizmasını Ağustos 1994’te yapılması planlanan seçimde yenebileceğine inanıyordu. Haklıydılar. PRI adayı Louis Donaldo Colosio’nun öldürülmesiyle gölgelenen çalkantılı bir kampanyanın ardından,

Üç yıl sonra Cardenas, bir kez daha PRD biletiyle Mexico City Belediye Başkanı adayı oldu. Cardenas’ın zaferinde yalnız değildi, çünkü 6 Temmuz 1997 seçimleri, PRI’nin ulusal yasama meclisinin (Vekiller Meclisi) alt meclisindeki kontrolünü kaybetmesine neden oldu. Tarihsel seçim, Meksika’yı çok uzun süredir rahatsız eden seçim suistimallerinin sonunun başlangıcı olarak selamlandı. Seçimden sonra Başkan Ernesto Zedillo, yalnızca Cárdenas’ın belediye başkanlığı zaferini tanımakla kalmayıp tebrik ederek de ulusu hayrete düşürdü, böylece Cardenas’ın cumhurbaşkanlığı için üçüncü bir teklifte başarılı olabileceğine dair söylentileri ateşledi