Cosimo de Medici Kimdir ? Hayatı Ve Biyografisi

Doğum tarihi: 27 Eylül 1389, Floransa, İtalya

Ölüm tarihi ve yeri: 1 Ağustos 1464, Villa Medici at Careggi, Floransa, İtalya

Cosimo de Medici Biyografi

“Yaşlı” olarak da bilinen İtalyan tüccar prensi Cosimo de’ Medici (1389-1464), Floransa’nın gayri resmi ve yardımsever despotuydu ve Floransa’yı 15. yüzyıl Avrupa’sının entelektüel ve kültürel mücevheri haline getirmeye çok katkıda bulundu. Kurduğu hanedan Floransa’yı 1494’e kadar yönetti.

Cosimo demokrasiye inandığı için uzun süre görevde kalamadı. Ailesi parasını bankacılıktan kazandı ve ne yazık ki siyasete dalması onu hapse ve ardından bir süre sürgüne gönderdi. Yine de sürgünü sona erdikten sonra servetini toplamaya devam etti. Cosimo di Giovanni de’ Medici, şairlere ve filozoflara sponsor olarak sanatın büyük bir hamisi oldu. Platonik Akademi, Platon’un yazılarını onurlandırmak ve tercüme etmek için bir yer olan adanmışlığı sayesinde kuruldu. Ölümünden sonra, “Vatan Babası” olarak bilinir.

Cosimo de’ Medici, 27 Eylül 1389’da, ailenin efsanevi servetini kuran Giovanni de’ Medici’nin oğlu olarak doğdu, ticaret ve bankacılıkta muazzam meblağlar topladı. Babası 1429’da öldükten sonra Cosimo, ailenin ticari ve finansal uygulamalarını büyük bir başarı ile sürdürdü. Doğu’dan hafif ve yüksek değerli mallar getirdi ve Avrupa’nın soylu evlerine borç para verdi.

Cosimo ayrıca, ailesinde zaten geleneksel olan, şehri yöneten zengin aristokrasiye karşı daha küçük loncaları ve yoksulları destekleme politikasını da benimsedi. Bu oligarklar, Cosimo’nun popülaritesini kıskandı ve demokratik eğilimlerinden korktu. Sonuç olarak onu ve ailesini yok etmeye çalıştılar. 1433’te, aralarında en etkili olan Rinaldo degli Albizzi’nin teşvikiyle Cosimo’yu, onu ölüme mahkûm etmek amacıyla tutuklattılar. Bunun yerine, hapsedildiği yerden, adaletin gonfaloneri Bernardo Guadagni’nin lütfunu 1.000 duka (yaklaşık 25.000 $) karşılığında satın almayı başardığında sürgüne gönderildi.

Bir yıl sonra, Ekim 1434’te sürgün cezası, Cosimo’nun lehine yeni bir hükümet tarafından bozuldu ve şehre zaferle döndü. O zamandan ölümüne kadar, prestijini ve parasını yandaşlarını hükümette tutmak için kullanarak Floransa’nın hem dış hem de iç işlerini kontrol etti. Cosimo’nun kendisi sadece kısa bir süre kamu görevine başladı. Halkın cumhuriyetçi duyarlılıklarını zedelememek için hükümet kurumlarını sağlam tutmanın ve sessizce yönetmenin ihtiyatlı olduğuna inanıyordu.

Despotizmi kurulduktan sonra Cosimo, sabit bir gelir vergisinden kademeli bir vergiye geçerek vergilendirme sisteminde derhal reform yaptı. Bu, Medici tiranının vergiyi kendilerine karşı bir silah olarak kullandığını söyleyen zenginlere daha ağır bir yük getirdi. Cosimo’nun gücü olan orta sınıf ve daha yoksul vatandaşlar, özellikle Cosimo’nun kendi cebinden gelen önemli katkılarla güçlendirilen vergilendirme yoluyla elde edilen fonların kamuda kullanıldığını gördüklerinde, sevindiler ve desteklerinde daha da ateşli hale geldiler.

Cosimo, sarayını ve 1437’de Dominik San Marco manastırını inşa etmek için Michelozzo’nun mimari becerilerini kullandı. Filippo Brunelleschi’yi, acil onarım ihtiyacı olan Basilica di San Lorenzo’yu restore etmesi için görevlendirdi. Fiesole manastırları, dikilmelerini, hem Fiesole hem de Careggi’deki cömert kır villalarının bu anıtlarına çağdaş tarzda ekleyen Cosimo’ya borçludur.

Floransa ve çevresinin fiziksel süslemesinin yanı sıra, Cosimo kültürel yaşamını da sağlamıştır. Eski yazarların değerli elyazmalarını toplamak için gemilerini Doğu’ya gönderdi ve satın alamadıklarını kopyalamak için yazıcılar tuttu. Bu büyüyen koleksiyona, kitaplarını Cosimo’ya, kendisini mali çöküntüden kurtaran cömert krediler için minnettarlıkla bırakan hevesli bir bibliyofi olan Niccolò Niccoli’nin özel kütüphanesini ekledi. Bu değerli el yazmaları, Cosimo’nun kendi evinde tuttukları dışında, Floransa’daki San Marco manastırına ve Fiesole’deki manastıra dağıtıldı. Bu koleksiyonlar halka açıktı.

Akademik materyallerin artan erişilebilirliği ve her zaman nazik bir ev sahibi olduğu Yunan bilginlerinin ikna edilmesi, Cosimo’ya Platon’un eserlerinin tercümesi ve fikirlerinin yayılması için bir kurum olan Platonik Akademi’yi kurması için ilham verdi. Çok yetenekli bir hümanist olan Marsilio Ficino, 1458’de akademinin başkanlığına getirildi. Cosimo’nun sanata ve bilimsel araştırmalara yönelik hamisi burada bitmedi. Onun cömertliğinden yalnızca mimarlar ve akademisyenler değil, aynı zamanda quattrocento’nun en büyük heykeltıraşları ve ressamlarından bazıları, aralarında Donatello ve Fra Filippo Lippi de yararlandı.

Cosimo, zenginliğine ve konuklarına sunduğu cömert eğlencelere rağmen mütevazı bir şekilde yaşadı. Orta derecede ve basit bir şekilde yiyip içti ve uzun, düzenli saatler çalıştı. Gösterişsiz giyinirdi ve en mütevazı Floransalı için erişilebilirdi. Cömertliği, yumuşaklığı ve zekası efsaneydi. Daha sonraki yıllarda, Cosimo artrit, mesane sorunları ve guttan çok acı çekti. 1 Ağustos 1464’te ölümü üzerine, minnettar bir şehir, mezarına Pater Patriae (ülkesinin babası veya Anavatan’ın Babası) kelimelerinin yazılması gerektiğine karar verdi.