Claude Michel Kimdir ? Hayatı Ve Biyografisi

Heykeltraş

Doğum :20 Aralık 1738

Ölüm :29 Mart 1814 

Claude Michel’in Biyografisi

Fransız heykeltıraş Clodion (1738-1814), perileri ve faunları erotik ve eğlenceli bir şekilde betimleyen rokoko tarzında küçük pişmiş toprak gruplarıyla tanınır.

Gerçek adı Claude Michel olan Clodion, 20 Aralık 1738’de Nancy’de heykeltıraş bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi.

Güçlü ve dinamik barok üslubu daha narin rokokoya dönüştürmede önemli olan önemli bir heykeltıraş olan amcası Lambert Sigisbert Adam ile çalıştı. Clodion, ünlü rokoko heykeltıraş Jean Baptiste Pigalle ile de çalıştı.1759’da Kraliyet Akademisi Clodion’a Büyük Heykel Ödülü verdi ve o 1762-1771 yılları arasında Roma’daydı.1773’te akademinin bir üyesi oldu.En önemli eserlerini 1770’ler ve 1780’lerde yarattı.

Clodion, büyük bir teknik ustalığa sahipti ve çeşitli ortamlarda birçok heykel türü gerçekleştirdi.1770’lerde Rouen Katedrali için iki önemli görevi tamamladı.

Mermer St. Cecilia ve bronz Çarmıha Gerilmiş İsa. 1779’da kraliyet hükümeti, Aydınlanma’nın önde gelen filozoflarından biri olan Baron de Montesquieu’nun anıtsal bir heykelini yapması için onu görevlendirdi.Bu mermer heykel, deneği bir sandalyede otururken ve etkileyici bir yargıç cübbesi giyerken göstermektedir.Bununla birlikte, hiçbir şekilde resmi veya ciddi değildir, ancak zamanın en zeki entelektüellerinden birinin canlı ve canlı bir görüntüsüdür.

Clodion en çok erotik zevkin simgesi olan mitolojik yaratıklar olan periler, faunlar, satirler ve bacchantes’in küçük, samimi pişmiş toprak heykelleri veya heykelcikleri ile tanınır.Şarap Sarhoşluğu ( Nymph ve Satyr ) ve Oturan Bacchante Playing with a Child gibi eserler tipik örneklerdir ve tamamıyla 18. yüzyıl sanatının dekoratif rokoko gelenekleri içindedir.Bu zarif yapımlar, coşkulu bir neşe havası taşır ve etkileri son derece rafine dokuların hassas bir oyununa bağlıdır.Yumuşak pişmiş toprak ortamı, Clodion’un et, saç, kumaş, kürk ve yeşillik gibi zıt dokusal değerlerden tam olarak ve duyusal olarak yararlanmasına izin verdi.

1760’ların başlarında, rokoko tarzı anlamsız ve önemsiz olarak saldırı altındaydı ve yüzyılın son yarısında yerini yavaş yavaş antik sanatın göreceli ciddiyetine dönüş aldı.Ancak Clodion, yayılan neoklasizmden etkilenmedi ve heykelcikleri Fransız Devrimi’ne kadar popülerliğini korudu.Devrimci ve Napolyon dönemlerinde neoklasizm sanatta zafer kazandı ve daha sonraki eserlerinde, örneğin Paris’teki Arc du Carrousel’in kabartmalarında (1806), Clodion sonunda yeni stili kabul etti.

28 Mart 1814’te Paris’te öldü.