Chien lung Kimdir ? Hayatı Ve Biyografisi

Doğum:1711

Doğum: 1799

Chien-lung’in Biyografisi

Ch’ien-lung (1711-1799), Çin’deki Ch’ing veya Mançu hanedanının dördüncü imparatoruydu. Hükümdarlığı, MÖ 1766-1122, Shang hanedanına kadar uzanan, Çin’in kayıtlı tarihindeki diğerlerinden daha uzun bir saltanat olan 63 yıllık bir süreyi kapsıyordu.

Ch’ien-lung saltanatı sırasında Ch’ing hanedanı zirvesine ulaştı ve emperyal Çin’in nihai ölümünü işaret eden 1911 Devrimi’nde doruğa çıkacak olan aşağı doğru sarmalı başlattı. Bununla birlikte, yaklaşmakta olan çöküşün işaretleri, 18. yüzyılın sonlarında yalnızca belli belirsiz algılandı ve büyük ölçüde Ch’ien-lung saltanatı, saray görkemi, edebi derlemelerdeki olağanüstü başarılar ve Çin sınırlarının güçlü bir şekilde genişlemesiyle karakterize edildi. batı ve güney.

Ch’ien-lung, 25 Eylül 1711’de, enerjik ve şüpheci Yung-cheng’in dördüncü oğlu ve ünlü imparator K’ang’ın torunu olarak Hung-li’de doğdu. Ch’ien-lung’un annesi, imparatoriçe Hsiao-sheng, en etkili Mançu ailelerinden birinin soyundan geliyordu ve Yung-cheng’in imparatorluk cariyelerinden biriydi. Ch’ien-lung, hayatı boyunca annesine son derece bağlı kaldı ve ona 1735’te imparatoriçe unvanını verdi.

Ch’ien-lung’un büyük kahramanı büyükbabası K’ang-hsi idi. Ch’ien-lung henüz bir çocukken, K’ang-hsi genç prense hayrandı ve Ch’ien-lung’a edebiyat araştırmalarında yardımcı olması için önde gelen bir bilgin seçti. İmparatorun, kısmen Ch’ien-lung’un sonunda Ch’ing hanedanının tahtını elinde tutacağını umduğu için Yung-cheng’i halefi olarak seçtiği bildiriliyor. Ch’ien-lung imparator olduktan sonra, ölen büyükbabasına büyük saygı gösterdi, kendi politikalarının birçoğunu K’ang-hsi’ninkilerden sonra modelledi ve hatta 60 yıl sonra saltanatını resmi olarak K’nınkini geçmemesi için kısalttı. ‘ang-hsi.

Ch’ien-lung ve kardeşi, hangisinin imparator olacağını bilmeden, Saray Prensleri Okulu’nda aynı eğitime tabi tutuldular. Burada, Çinli ve Mançu eğitmenlerinin yardımıyla, klasik Çin edebiyatı ve felsefesini, geçmişin büyük Çin imparatorlarının saltanatlarını, yönetim tekniklerini ve imparatorlardan beklenen davranışları incelediler. Ayrıca Mançu geleneğinin dövüş sanatlarını da öğrendiler ve Ch’ien-lung’un yetenekli bir binici ve okçu olduğu biliniyor. Ch’ien-lung ayrıca mahkeme işlerinde bazı pratik deneyimler kazandı, bazen ritüel işlevlerde babasının yerini aldı.

Mançu Hegemonyasının Zirvesi

İmparatorluk veraset sorunu 1720’lerin başlarında ve Ch’ing döneminin başlarında diğer noktalarda şiddetli kan davalarına neden olduğundan, Yung-cheng halefinin adını kağıda yazdı ve ölümüne kadar açılmaması için bir kutuya mühürledi. . Bu nedenle Ch’ien-lung, kutunun mührü açılana kadar babasının seçimi olduğunu bilmiyordu.

7 Ekim 1735’te, Yung-cheng’in ölmesinden bir gün önce, o zamanlar sadece 24 yaşında olan Ch’ien-lung’un Çin imparatoru olacağı açıklandı. Çin için büyük Mançu rüyasını miras aldı: krallığın genişlemesi, uyumlu bir Mançu-Çin devlet ve toplumunun kurulması ve istikrarlı ve müreffeh bir ekonominin yaratılması. Ch’ien-lung, rejimi boyunca, güvenilir danışmanlar ve gayri resmi sırdaşlar olarak seçtiği imparatorluk bürokrasisindeki yüksek görevlilere büyük ölçüde güvendi. İlk yardımcıları arasında, Güney Çin’de eyalet yönetiminde öne çıkan çok yetkin bir Mançu yetkilisi olan O-er-t’ai ve Çin’in yakın arkadaşı olan olağanüstü yeteneklere sahip Çinli bir bürokrat olan Chang T’ing-yu vardı. Ch’ien-lung’un babası ve Çin siyaseti hakkındaki bilgisi genç imparator için faydalı oldu.

Danışmanlarına güvenmeye devam etmesine rağmen, Ch’ien-lung enerjik bir şekilde yönetimin çoğunu kendi eline aldı. Büyükbabası gibi Ch’ien-lung da imparatorluk içindeki olaylar hakkında doğrudan ve kişisel bilgi aradı ve böylece yerel düzensizlik, kıtlık ve kuraklık, vergi tahsilatı ve yerel yönetimdeki yolsuzlukla ilgili konularda eyalet yetkililerinden gizli raporlar aldı. Ayrıca büyükbabasının, katı Pekin rutininden bir mola vermek, Çin halkını İmparator’un iyiliği konusundaki endişesiyle etkilemek ve en önemlisi yerel koşulları şahsen kontrol etmek için birkaç imparatorluk turu yapma örneğini izledi.

Ch’ien-lung’un rehberliğinde batı ve güney sınırları boyunca birkaç başarılı yayılmacı askeri sefer düzenlendi. 1750’lerde Mançu generali Chao-hui, birliklerini Çin Türkistan’ına kadar yürüdü. Bu seferler dizisiyle Ch’ing kontrolü, Tarım Havzası boyunca Balkaş Gölü ve İli Nehri’ni kapsayan bir alana ve güneye doğru büyük Pamir sıradağlarına kadar genişletildi. Ch’ien-lung ayrıca Tibet üzerinde bir himaye kurdu ve Dalai Lama’nın imparatorluk tarafından atanan Ch’ing yetkilileri ve Çin birliklerinden oluşan bir garnizon gözetiminde dört bakan aracılığıyla yönetmesi konusunda ısrar etti.

18. yüzyılın ikinci yarısında Ch’ien-lung, Burma, Nepal ve Vietnam’a birkaç başka askeri saldırı başlattı. Örneğin 1788’de Ch’ing birlikleri Vietnam’ı Hanoi’ye kadar işgal etti. Çinliler kısa süre sonra isyancı birlikler tarafından devrilmesine rağmen, Vietnam’daki Ch’ing etkisi, 19. yüzyılda Fransızların Çinhindi’yi 1880’lerde fethine kadar güçlü kaldı.

Sanatın Patronu

Ch’ien-lung, Çin tarihinde sanat ve edebiyatın en büyük imparatorluk hamilerinden biri olarak bilinir. İmparator bir sanat ve edebiyat uzmanıydı ve genellikle resim ve hat sanatı ile uğraşmanın yanı sıra düzyazı ve şiir besteledi. Eski Yaz Sarayı’nı mimari anıtlar, gösterişli bahçeler ve sanat müzelerinden oluşan bir kompleks olarak Pekin şehrinin dışına genişletti.

Ch’ien-lung ayrıca Çin tarihinin en büyük edebi derleme projesi olan “Dört Hazinenin Tam Kütüphanesi”ni başlattı. Yaklaşık 36.000 ciltlik felsefe, tarih ve edebiyattan oluşan bu kitabın tamamlanması ve binlerce memur ve memurun dahil edilmesi neredeyse 20 yıl sürdü. “Dört Hazine”yi yaratırken Ch’ien-lung, yalnızca Çin yazılı geleneğinin en iyilerini korumaya değil, aynı zamanda Mançulara saygısız pasajlar içeren eserleri de ayıklamaya çalıştı. Ch’ien-lung’un 1770’ler ve 1780’lerdeki “edebi engizisyon”da, bu tür 2.000’den fazla eser yasaklandı veya yok edildi.

Ch’ien-lung saltanatının son yirmi yılında, Ch’ing Çin’de içsel bozulma belirtileri ortaya çıkmaya başladı. Eleştiriye karşı her zaman hoşgörüsüz olan İmparator, son başbakanı, yozlaşmış ve savurgan Ho-shen’in, birkaç yetkilinin protestolarına rağmen, mahkeme maliyesini baltalamasına izin verdi. İkincisi, bir bütün olarak Çin ekonomisi, 18. yüzyılın sonlarında nüfus hızla yaklaşık 300 milyona yükseldikçe çökmeye başladı ve zaten ağır bir şekilde ekilen ekilebilir araziye büyük bir yük getirdi.

Üçüncüsü, Mançuları iktidara getiren ve Çin üzerindeki kontrollerini sağlamlaştıran Ch’ing’in dinamik askeri güçleri, askerler hükümetten alınan maaşlarla daha pasif ve yerleşik bir varlığa döndükçe etkisiz hale geldi. Beyaz Lotus İsyanı (1796-1804) meydana geldiğinde, düzenli ordu gerekli güç ve moralden yoksun olduğu için hanedan, orta ve güney Çin’deki isyancıları bastırmak için köylü askerlere başvurmak zorunda kaldı.

Ch’ien-lung saltanatının sonunda Çin sarayına oldukça önemsiz görünen bir sorun, Batı ekonomik emperyalizminin büyümesiydi. 1793’te, Macartney Kontu, ticari ilişkilerin genişletilmesi konusunda Ch’ien-lung ile bir görüşme yaptığında, yaşlı imparator, İngiltere Kralı III. Çin İmparatorluğu’nun tamamen kendi kendine yeterli olduğunu ve “ülkenin herhangi bir imalatına” ihtiyacı olmadığını duyurdu.

Ho-shen’in imparator adına imparatorluk mahkemesine hükmetmeye devam ettiği üç yıllık (1796-1799) bir “emeklilikten” sonra, Ch’ien-lung 7 Şubat 1799’da oğlu Ch’ia-ch’de öldü. ‘ing, onu başardı; iyi niyetli, babasından çok daha az yetkin bir hükümdardı.