Cesare Borgia Kimdir ? Hayatı Ve Biyografi

Doğum tarihi: 13 Eylül 1475, Subiaco, İtalya

Ölüm tarihi ve yeri: 12 Mart 1507, Viana, İspanya

Cesare Borgia Biyografi

İtalyan lider Cesare Borgia (1475-1507) Rönesans tarihinde önemli bir rol oynadı. Entrika ve cesaretle, 19. yüzyıla kadar bir papalık devleti olarak kalan İtalya’nın bir bölgesi olan Romagna’yı ele geçirdi.

Cesare Borgia, Vanozza de’ Catanei ile Valensiya başpiskoposu Kardinal Rodrigo Borgia’nın ilk çocuğuydu. Daha sonra üç çocukları daha oldu: Giovanni, Lucrezia ve Goffredo.

İspanya’daki Borgia unvanları ve mülkleri, Cesare’nin ağabeyi Pier Luigi Borgia tarafından miras alınacaktı ve Cesare için dini bir kariyer seçildi. Böylece Pier Luigi’nin zamansız ölümü üzerine Cesare, Borgia’nın seküler servetinin ve onun yerine küçük kardeşi Giovanni’ye geçen unvanların varisi olmayı başaramadı. 1492’de, hala bir meslekten olmayan Cesare, aynı yıl Papa Alexander VI olan babasından Valensiya başpiskoposluğunu aldı. 1493’te İskender, Cesare’yi kardinal deacon olarak adlandırdı ve 1494’te Cesare bir deacon olarak atandı.

Bunlar İtalya’da heyecan verici zamanlardı. 1494’te Fransa Kralı VIII. Charles İtalya’yı işgal etti. Hedefi, üzerinde uzak bir kalıtsal iddiaya sahip olduğu Napoli idi. Güneye yürüyüşünde çok az İtalyan direnişiyle karşılaştı. Ancak İtalyanlar, aşırı genişlemiş tedarik hatlarını kesmekle tehdit eden Venedik askeri Birliği’ni kurduktan sonra Charles geri çekildi ve 1497’de Fransız birlikleri İtalya’yı tahliye etti.

Charles’ın çekilmesinden hemen sonra, papalık güçleri büyük Roma baronluk ailelerine, özellikle de VI. Cesare’nin kardeşi Giovanni bu dönemde papalık milis kuvvetlerine komuta etti. Bir din adamının sıradan görevleriyle boğuşan Cesare, Giovanni’nin daha aktif askeri kariyerine imreniyordu.

Haziran 1497’de Giovanni Borgia’nın boğazı kesilmiş cesedi Tiber Nehri’nde bulundu. Gizemli cinayete birkaç taraf karışmış olabilir, ancak birçok tarihçi, ölümün kendisi için siyasi bir avantaj olduğu için Cesare’yi sorumlu tutuyor. Cesare, artık rahiplik görevlerinden muaf olma ve kardeşinin dünyevi unvanlarını, servetini ve Borgia’ların ve papalığın askeri lideri olarak konumunu üstlenme olasılığını gördü.

Ne yazık ki, İspanyol kralı Ferdinand V (Aragonlu Ferdinand), siyasi amaçlarla bir kardinalin ofisinden serbest bırakılması uygulamasına karşı çıktı. Böylece İskender, Fransızlara karşı koruyucusu olan İspanyolları kızdırmadan oğlunu serbest bırakamadı. Ancak Kasım 1497’de Fransa ve İspanya, Napoli’yi bölmeyi kabul ettikleri bir ateşkese vardı. Fransa artık İspanya’nın düşmanı olmadığından, İskender şimdi Cesare’nin kardinallikten serbest bırakılmasını istemek için Fransız kralına başvurabilirdi. Nisan 1498’de Charles’ın ölümü üzerine kral olan Louis XII, Cesare’nin evliliğinin sona ermesinin papa tarafından onaylanması karşılığında serbest bırakılmasını desteklemeyi kabul etti. İskender bu isteği kabul etti ve böylece Fransa ile müttefik oldu. Ağustos 1498’de Cesare’yi büro ofislerinden serbest bıraktı.

Şubat 1499’da Louis, Cesare’ye bir Fransız süvari bölüğünün komutasını verdi. Mart’ta Cesare Charlotte d’Albret ile evlendi ve Mayıs’ta Louis’den Fransız Valentinois Dükalığı ve Diois ilçesini aldı. Napoli’nin Fransız-İspanyol bölünmesini kabul eden Louis, güney İtalya’yı işgal etmeyi planladı. Milan, Fransa ile Napoli arasındaki ikmal yolu üzerinde bulunuyordu ve stratejik öneme sahipti. Eylül 1499’da Cesare, Milan’ı ele geçiren ve hükümdarı Lodovico Sforza’yı yenen Fransız kuvvetlerine komuta etti.

Hizmetleri karşılığında, Louis XII bu Fransız kuvvetini emrine verdi ve Cesare, Romagna’yı İskender için ilk kez ele geçirme girişiminde kullandı. Tüm papalar gibi, İskender de Romagna’yı da içeren Pepin Bağışı (756) temelinde Romagna üzerinde egemenlik iddiasında bulundu. Cesare’nin kampanyası iyi gitti. Ancak, tamamlanmadan önce Louis, Fransız kuvvetlerine Milano’yu Lodovico Sforza’nın karşı saldırısına karşı savunmasını emretti ve Cesare’nin Romagna’yı işgali Ocak 1500’de sona erdi.

1500’e gelindiğinde Cesare istediği her şeyi elde etmişti: bir askeri lider olarak ün, laik mülkler ve bir eş. Ancak Borgia’lar, Cesare’nin hırsları için yüksek bir bedel ödemişti; Fransa ile ittifak kurarak İspanyol kralının dostluğunu ve korumasını kaybetmişlerdi. Cesare, Fransa’da mülkler ve bir eş edindiği için, Fransızlarla papalık ittifakını sürdürmeye kararlıydı. Bu amaçla, Bisceglie Dükü Napolili asilzade Alfonso’nun kız kardeşi Lucrezia’nın kocasının öldürülmesini emretti. 1500 Ağustos’unda, daha önceki bir suikast girişiminden kurtulurken, Alfonso papalık dairelerinde boğuldu. Alfonso’nun Borgia kontrolündeki Roma’da öldürülmesi Napolilileri ve İspanyolları kızdırdı ve böylece İskender’in eski ittifaka geri dönme ihtimalini sona erdirdi.

Ekim 1500 ve Ağustos 1501 arasında Cesare, Romagna’daki diğer bölgeleri ele geçirdi. Louis XII yine ona bir Fransız ordusu sağladı. Bu ikinci sefer sırasında Louis ve Aragonlu Ferdinand, Napoli’yi paylaşma anlaşmalarını resmileştiren Granada Antlaşması’nı (Kasım 1500) imzaladılar. Napoli’ye karşı Fransız-İspanyol operasyonu başlatıldığında, Cesare Fransız müttefikine yardım etti ve 1 Ağustos 1501’de Napoli teslim oldu.

Haziran 1502’de Cesare, Romagna’daki üçüncü ve son seferine başladı ve Aralık 1502’de Papa için tüm bölgeyi ele geçirdi. Romagna’nın çoğu Borgia yönetimini memnuniyetle karşıladı, çünkü Cesare bölgeye verimli, aydınlanmış ve merkezi bir yönetim getirdi. Ancak Cesare’nin kaderi yakında değişecekti.

1503’te Cesare’nin düşmesine neden olan iki olay meydana geldi. İlk olarak, İspanyol kuvvetleri Mayıs ayında Fransızlara döndü ve onları güney İtalya’dan sürdü. Romagna ve papalık mali desteğinin kontrolünde olan Cesare, Fransız yenilgisini sakince kabul etti. Ancak ikinci olay olan VI.Alexander’ın 18 Ağustos’ta ölümü Cesare için bir felaket oldu.

Cesare’nin etkisi nedeniyle, Borgias’ın güçlü bir destekçisi olan Kardinal Piccolomini, Eylül ayında Papa III. Pius seçildi. Ancak Ekim ayında öldü. Kardinaller bir halef seçmek için Ekim ayında tekrar bir araya geldiklerinde, Cesare, Kardinal Della Rovere’nin para vaadi ve Romagna’daki Borgia politikalarına papalığın sürekli desteği ile kandırıldı. Böylece Papa II. Julius olan Della Rovere’yi destekledi. Julius daha sonra sözlerini göz ardı etti ve Romagna’nın kontrolünü kendi eline almaya karar verdi. Aralık ayında, özgürlüğünü ancak Romagna’daki önemli şehirleri Julius’a bırakarak kazanan Cesare’nin tutuklanmasını emretti.

Nisan 1504’te Cesare, arkadaşları ve akrabalarından mali yardım almak için Napoli’ye gitti. Ancak Aragonlu Julius ve Ferdinand, bir Borgia ordusunun varlığından korktular ve Mayıs ayında ajanları Cesare’yi tutukladı. Ağustos’ta İspanya’ya nakledildi ve 1506’da kaçana kadar hapiste tutuldu. Kayınbiraderi Jean d’Albret’in krallığı olan Navarre’a gitti. Louis XII, Cesare’nin Fransız mülklerini restore etmeyi reddettikten sonra, Cesare, Louis’in isyancı feodal ailelerin desteğiyle Navarre’ın kontrolünü ele geçirme girişimine karşı savaşmak için d’Albret’e katıldı.

12 Mart 1507’de Cesare Borgia, Navarre’daki savaşta öldü. Bir Rönesans şövalyesi gibi yaşamış ve papalık devletlerinin en zengini olan Romagna’yı ele geçirmişti. Kariyerine siyasi entrikaların yanı sıra cesaret de damgasını vurdu.