Carlos Pena Romulo Kimdir? Hayatı Ve Biyografisi

Doğum tarihi: 14 Ocak 1899, Camiling, Filipinler

Ölüm tarihi ve yeri: 15 Aralık 1985, Manila, Filipinler

Carlos P. Romulo Biyografi

Carlos P. Romulo (1899-1985) bir yazar ve Filipinler’in önde gelen diplomatıydı. Pulitzer Ödülü’nü kazanan tek Filipinli gazeteci ve BM Genel Kurulu başkanı olarak görev yapan ilk Asyalıydı (1949). Ayrıca Amerika’nın en güvenilir Asyalı sözcüsü olarak öne çıktı.

Carlos Romulo, 14 Ocak 1899’da Manila’da doğdu; ama varlıklı ebeveynleri Tarlac, Camiling’de yaşıyordu. Babası Gregorio, Filipin-Amerikan Savaşı sırasında Filipin devrimci Emilio Aguinaldo hükümetiyle birlikte Filipinli bir gerilla savaşçısıydı. Romulo, büyükbabasının Amerikan askerleri tarafından uygulanan su kürü tarafından işkence gördüğüne tanık olduğunu iddia etti. Rómulo, Tarlac’ta erken eğitim gördükten sonra, 1918’de lisans derecesini aldığı Filipinler Üniversitesi’ne girdi. 1921’de Columbia Üniversitesi’nden yüksek lisans derecesi aldıktan sonra, İngilizce profesörü ve İngilizce bölümünün başkanı olarak çalışmaya geri döndü. Filipinler Üniversitesi (1923-1928).

Romulo, 1931’de TVT Publications’ın baş editörü ve Filipinler Herald’ın (1933-1941) yayıncısı ve editörü oldu. 1929’da Filipinler Üniversitesi’ne naip olarak atandı. Daha önce Senato başkanı Manuel Quezon’un sekreteri (1922-1925) ve Quezon başkanlığındaki Filipin Bağımsızlık Misyonu üyesi olarak görev yapmıştı. Rómulo, mülk sahibi azınlığın çıkarlarının savunucusu rolü nedeniyle Filipin yönetici sınıfının oligarşik tabakası olan seçkinlere aitti.

1941’de Romulo, Çin, Burma, Tayland, Çinhindi, Endonezya ve başka yerlerdeki kapsamlı seyahatlerini kaydettiği Güneydoğu Asya siyasi durumu hakkında bir dizi öncü makale için imrenilen Pulitzer Ödülü’nü aldı. Yine de, samimi haberciliğine rağmen, bir röportajda “Kendimi çok tuttum çünkü bir yazar olarak nefretin olaylar tarafından yaratıldığını biliyordum.” Bu, Romulo’nun kurnaz diplomasi yeteneğini ve insanlarla ve olaylarla ilgili biraz “fırsatçı” bir şekilde ele alma tarzını ortaya çıkardı.

1941’de II. Dünya Savaşı’nın patlak vermesiyle Rómulo, General Douglas MacArthur’un kadrosuna basın ilişkileri görevlisi olarak katıldı. Ayrıca Quezon’un savaş zamanı Kabinesinde (1943-1944) bilgi ve halkla ilişkiler sekreteri olarak görev yaptı. MacArthur ile Bataan’dan Corregidor’a ve ardından Avustralya’ya çekildi (1941-1942). Corregidor’dayken Özgürlüğün Sesi için yayın yaptı. MacArthur’un yaveri olarak görev yaptı ve albay rütbesinden (1942) tuğgeneralliğe (1944) yükseldi.

1945’te Romulo, San Francisco’daki Birleşmiş Milletler Örgütü Konferansı’nda Filipin delegesi olarak görev yaptı. 1946’dan 1954’e kadar Filipinler’in Birleşmiş Milletler büyükelçisiydi. BM Genel Kurulunun başkanı olan ilk Asyalı olarak öne çıktı (20 Eylül 1949 Dördüncü Oturum). 1950-1951’de Rómulo, Filipin Cumhuriyeti’nin dışişleri sekreteri ve 1952’den itibaren (bazı kesintilerle) Filipin Amerika Birleşik Devletleri büyükelçisi olarak görev yaptı.

Rómulo’nun üretken kalemi, Filipinler’in Düşüşünü Gördüm (1942), Ana Amerika (1943), Kardeşim Amerikalılar (1945), Filipinler Yükselişini Görüyorum (1946), Asya’da Haçlı Seferi (1955 ) gibi kitaplarıyla kanıtlanmıştır. ), Magsaysay Öyküsü (1956), Kahramanlarla Yürüyorum (1961) ve Kimlik ve Değişim (1965)