Carlos Fuentes Kimdir ? Hayatı Ve Biyografisi

Doğum tarihi: 11 Kasım 1928, Panama, Panama

Ölüm tarihi ve yeri: 15 Mayıs 2012, Meksika, Meksika

Carlos Fuentes Biyografi

Carlos Fuentes (1928 doğumlu), eserleri sosyal protesto, gerçekçilik, psikolojik içgörü ve fantazinin bir karışımı olan Meksikalı bir kısa öykü yazarı, romancı, denemeci ve politik yazardı.

Carlos Fuentes, 11 Kasım 1928’de Mexico City’de doğdu. Meksikalı bir diplomatın oğlu olarak Washington DC’de okula gitti ve burada İngilizce dilinde uzmanlaştı. Meksika Ulusal Üniversitesi’nden hukuk diploması aldı ve ayrıca Cenevre’deki İleri Uluslararası Çalışmalar Enstitüsü’nde okudu. Meksika diplomatik hizmetinde görev yaptı ve Küba, Avrupa, Sovyetler Birliği, Amerika Birleşik Devletleri ve Latin Amerika’da seyahat etti.

İlk kitabı Los dias enmascarados (1954; Maskeli Günler ), gerçek dünyanın rahatsız edici fantezi dünyasıyla iç içe geçtiği altı öyküden oluşuyordu. Emmanuel Carballo ile birlikte Revista mexicana de literatura’yı (1955-1958; Mexican Review of Literatura ) kurdu ve yönetti . 1956-1957 yıllarında Meksika Yazarlar Merkezi’nde burslu olarak çalıştı.

Fuentes’in ilk büyük romanı La región mas Transparente (1958; Havanın Temiz Olduğu Yer ), edebiyat çevrelerinde gerçek bir sansasyon yarattı ve onu kesinlikle en iyi genç yazarlardan biri haline getirdi. Çağdaş Mexico City’deki birçok ciddi sosyal sorunu acı ve şiddetli bir protesto tonuyla tasvir ediyor. Yapı, farklı sosyal seviyelerden ve farklı dönemlerden sahnelerin sürekli yan yana getirilmesiyle geliştirilir. Fuentes, bir romandan çok bir denemeye benzeyen sayfalarla karıştırılmış iç monolog ve bilinçaltı tasvirini kullanır. İkinci romanı Las buenas conciencias (İyi Vicdan), 1959’da yayınlandı. Meksika yaşamının daha derinlemesine ve daha geniş bir perspektifte açıklanmasını üstleniyor. Herkesin hem kurban hem de suç ortağı olarak göründüğü Meksika toplumunun ahlaki bir dramasıdır.

1959-1960 yılları arasında Fuentes, El espectador’u (The Spectator) düzenledi. Kısa bir roman olan Aura (Şafak ) 1962’de çıktı ve aynı yıl La muerte de Artemio Cruz’un (Artemio Cruz’un Ölümü ) yayınlandığını gördü. Fuentes bu çalışmasında, o zamanlar Meksika’da egemen olan sınıfı, Devrim’in bazı çatışmalarında yer alan ve 1920’den başlayarak büyük bir dünya yaratmaya başlayan bir adam tarafından temsil edilen bir adam olarak tasvir ederek, yarım yüzyıllık Meksika yaşamını ele alıyor. servet ve muazzam güç elde edin. Bu adamın ölümü ve 12 saatlik ızdırabı bu romanın temasını oluşturmaktadır. Çok sayıda dile çevrildi.

Fuentes’in ikinci kısa öykü kitabı Cantar de ciegos (1964; Körlerin Şarkısı ), onun edebi dünyalarının bir sentezidir: büyü, gerçekçi ve esprili. 1967’de Cambio de piel (Change of Skin ) adlı romanıyla Seix Barral yayınevi tarafından sunulan Premio Biblioteca Breve’yi kazandı.

dünyalarının bir sentezidir: büyü, gerçekçi ve esprili. 1967’de Cambio de piel (Change of Skin ) adlı romanıyla Seix Barral yayınevi tarafından sunulan Premio Biblioteca Breve’yi kazandı .

Fuentes, genellikle Meksika ve Orta Amerika’nın siyasi veya sosyal kaygılarını ele alan kısa öyküler, romanlar, oyunlar ve denemeler yazmaya devam etti. Aynı zamanda, Meksika tarihinin önemli şahsiyetlerini kurgusuna dahil eden bir tür tarihçiydi. Fuentes bunu yaptı çünkü Meksika’yı hem geçmişi hem de bugünü dünyaya ifşa etti. Bu görüşü Montage’de George Kourous’a şöyle açıklamıştı: ” Meksika … bana sadece şimdiki zamanın bir eyleminde geleceği olduğu kadar geçmişi de sunabileceğimizi anlamamı sağladı: Meksikalı olmak, var olma açlığını, bir arzuyu tanımlamaktı. Unutulmuş yüzyıllarda ve daha gelecek yüzyıllarda kök salmış olan, ama burada, şimdi, şu anda, Meksika’nın uyanık zamanında kök salmış olan onur.”

Fuentes’in kritik başarısı, 1975’te Terra nostra’nın piyasaya sürülmesiyle yeni zirvelere ulaştı . Meksika’nın evrimi hakkındaki bu roman, Fuentes’e Meksika Alfonso Reyes Ödülü’nü kazandırdı. Fuentes’in sonraki kurguları casus romanını ve Meksika’nın dünyadaki yerini araştırdı. 1985’te Fuentes , tarihsel bir şahsiyeti (Amerikalı gazeteci Ambrose Bierce) doğaüstü ile birleştirdiği bir roman olan El Gringo Viejo’yu yayınladı ve Fuentes, kapsamlı edebi kariyerinde en iyi incelemelerden bazılarını aldı. Jane Fonda ve Gregory Peck, bu romanın film uyarlamasında rol aldı.

Okurlar ve eleştirmenler Fuentes’e hem hayran kaldı hem de onu hor gördü. Pek çok eleştirmen, politik görüşlerini edebi yeteneklerinin dikkatini dağıtan bir unsur olarak gösterdi; diğerleri, politik yorumları keşfetmek yerine yalnızca kurgu yazmaya odaklanmasını diledi. Meksika’nın en tanınmış şairlerinden biri olan Octavia Paz, genellikle Fuentes’in açık sözlü bir eleştirmeniydi. Bununla birlikte, kötüleyicileri, 1988’de Premio Cervantes dahil olmak üzere sürekli olarak edebi ödüller kazanmasını engellemedi.

1996’da Booklist’teki bir röportajda Fuentes, Meksika’da “edebiyatın bir azınlık meselesi olarak kalması” gerçeğinden yakındı. Kültürel olarak, edebiyatın kendi varlığı olarak değerinin olmaması onu hayal kırıklığına uğrattı. 1997 yılında World Press Review’da,Fuentes, Meksika’nın Amerika Birleşik Devletleri’ndeki tüm sorunların günah keçisi haline geldiğini iddia etti. Fuentes, kariyeri boyunca, kimi memnun ettiğini ya da kimi gücendirdiğini umursamadan görüşlerini ve düşüncelerini yazdı.

Bütün bunlar sayesinde kazandığı tek tutarlı sınıflandırma, usta bir anlatıcı olarak ün kazanmasıdır. Fuentes, eleştirmenlerine şöyle meydan okudu: “Beni sınıflandırmayın, beni okuyun. Ben bir yazarım, bir tür değil. Nostaljik bir kanona göre romanın saflığını aramayın.” Fuentes’e göre, ödüllü edebi eserlerin bir araya toplandığı kanonun daha çok kültürlü yazarları ve metinleri içermesi gerekiyordu. Gazeteciliğe, kurguya ve kurgusal olmayana yaptığı katkılardan dolayı Fuentes, edebi kanonunu genişleten etkili bir İspanyol yazar oldu.