Carlo Goldoni Kimdir? Hayatı Ve Biyografisi

Doğum tarihi: 25 Şubat 1707, Venedik, İtalya

Ölüm tarihi ve yeri: 6 Şubat 1793, Paris, Fransa

Carlo Goldoni Biyografi

İtalyan oyun yazarı, şair ve libretto yazarı Carlo Goldoni’nin (1707-1793) oyunları, İtalyan sahnesine yeni bir gerçekçilik ve daha inandırıcı bir karakter kazandırdı. İtalyanca, Venedik lehçesi ve Fransızca’da 250’den fazla eser yazdı.

Müreffeh bir orta sınıf ailede dünyaya gelen Carlo Goldoni, erken çocukluk döneminden itibaren teatral bir eğilim sergiledi. Bir üniversite öğrencisi olarak, performanslara katılmak için sık sık hukuk kitaplarını bir kenara bırakırdı. 1734’te, diplomatik hizmette 3 yıl geçirdikten sonra, Goldoni Venedik’teki Imer şirketinin şairi oldu ve art arda S. Samuele ve S. Giovanni Crisostomo tiyatrolarının direktörlüğüne atandı. Goldoni’nin 1736’da önde gelen bir Ceneviz ailesinin kızı olan Nicoletta Connio ile evliliği bu oluşum döneminden kalmadır.

Goldoni, 1744’te avukatlık yapmak için tiyatro faaliyetlerine ara verdiyse de, 1748’de S. Angelo tiyatrosunun şairi olarak, o zamanlar Girolamo Medebac’ın önderliğinde Venedik’e döndü. Fazla çalıştırılan ve az ödenen – 1750 için yaptığı sözleşme 16 yeni oyun talep etti – Goldoni, S. Luca tiyatrosunun impresarioları olan Vendramin kardeşlerin rakip teklifini kabul etti.

1748-1762 yılları Goldoni’nin kariyerinin en başarılı yıllarını temsil ediyor çünkü artık dramatik reform konusundaki görüşlerini eserlerinin dokusuna dahil edebiliyordu. Goldoni’ye kadar, hakim olan commedia dell’arte tarzı, rollerini bir stok karakter listesinden doğaçlama yapan oyunculara bağlıydı. Bu nedenle drama, oyuncular ve yeteneklerinin seyirciyi etkilemedeki başarısı hakkında dönüyordu. Goldoni’nin çalışmaları, oyunu bir oyuncunun doğaçlamaları değil, senaryoları belirleyen oyun yazarına kısa sürede önceliğin geri verildiği yeni bir yönün sinyalini verdi.

Goldoni’nin daha inandırıcı ve gerçekçi çalışmaları toplumu gözlemleyerek ve karakterleri için makul bir motivasyon sağlayarak kısa sürede muazzam bir takipçi kitlesi kazandı. En başarılıları arasında The Crafty Widow (1748); Goldoni’nin yükselen burjuvazi ile çürüyen soylular arasındaki çatışmaya işaret ettiği The Anti-quarian’s Family (1749); “Bütün Komedilerimin Önsözü’nden daha az bir Komedi” olarak adlandırdığı Çizgi Roman Tiyatrosu (1750); ve La Locandiera (1753; Mine Hostes )), kahramanı Mirandolina, hanındaki garsonun şefkatini ve hizmetlerini zekice tutmayı başarırken, biri sözde bir kadın düşmanı, diğeri yaşlı bir cimri olan iki asil konuğun ilgisini ateşler. Bunlardan ve diğer çalışmalardan Goldoni’nin karakter oyunlarının etik içeriği ortaya çıkar. Moderniteye ve ilerlemeye inanan, kadın haklarını ve tüm sınıfların eşitliğini savundu. Goldoni, bu görüşleri benimserken sık sık aristokrasiyi ve onların saraylarını hicvederdi.

Goldoni’nin başarıları onu eleştiriden kurtarmadı. 1748-1753 döneminde Goldoni, S. Angelo tiyatrosu için daha gerçekçi ve düşünceli oyunlar yaratırken, o zamanlar S. Samuele tiyatrosunda duygusal, romantik dramalar yazan Pietro Chiari tarafından sık sık saldırıya uğradı. Aralarındaki rekabete bir örnek, Goldoni’nin Kurnaz Dul’undan kısa bir süre sonra çıkan Chiari’nin Dullar Okulu parodisiydi.S. Luca tiyatrosuna taşındıktan sonra Goldoni, Kont Carlo Gozzi’nin daha korkunç düşmanlığıyla karşı karşıya kaldı. Huysuz ve unvan bilincine sahip Gozzi, Goldoni’yi olası herhangi bir şekilde itibarsızlaştırmaya çalıştı, çünkü demokratik, ilerici Goldoni, aristokrat muhafazakarların görüşlerine taban tabana zıt görüşlere sahipti. Gozzi’nin Goldoni’nin gerçekçiliğine yönelik eleştirisi, geleneksel dramatik biçimlerin bir savunması olarak gizlenerek, bu kişisel antagonizmanın bir uzantısıydı.

Bu acı polemiği sürdürmek istemeyen, yumuşak huylu, hoş bir insan olan Goldoni, Paris’teki İtalyan tiyatrosunun prestijli yönetmenliği için Venedik’ten ayrıldı. Ancak iki mutsuz yıldan sonra (1762-1764), Kral XVI. Louis’nin kızlarına İtalyanca öğretmenliği (1764-1768) olarak atanmayı kabul etti. Goldoni, Paris’te ikametini sürdürürken, Venedik sahnesi için İtalyanca ve lehçede yeni malzeme sağladı. Fransızca yazdığı eserleri de bu dönemden gelmektedir. Okuyucunun Goldoni’nin gelişen dramatik tarzı ve zamanının sanatçıları, yönetmenleri ve tiyatrolarıyla ilgili ayrıntılı açıklamaları hakkında bir fikir edindiği Le Bourra bienfaisant (1771) ve Hayatı ve Tiyatrosunun Anıları (1787) adlı komediler özellikle dikkate değerdir.

Fransız Devrimi, Goldoni’nin Fransız hükümetinden almakta olduğu emekli maaşına son verdi. Daha 80’li yaşlarında ve kör olmak üzere olan Goldoni, son yıllarını kıtlık içinde geçirdi. İronik olarak, emekli maaşının 1793’te eski haline getirildiğine dair haberler, ölümünden bir gün sonra geldi.