Büyük Asoka Kimdir ?

Doğum tarihi: Pataliputra

Ölüm tarihi ve yeri: M.Ö 232, Pataliputra

Büyük Asoka Biyografi

Maurya hanedanının üçüncü imparatoru Asoka (hükümdarlığı MÖ 273-232), eski Hindistan’ın en büyük hükümdarı olarak kabul edilir. Bir azizin dindarlığını bir kralın pratik nitelikleriyle birleştirdi ve Budizm tarihinde Buda’dan sonra ikinci sırada yer aldı.

MÖ 3. yüzyılda Mauryas’ın hegemonyası altındaki Magadha krallığı, neredeyse tüm Hint alt kıtasını kontrol ediyordu. Sadece Hindistan ve Seylan’ın güney ucu Mauryas’ın siyasi etkisinden uzak kaldı. Bununla birlikte, Asoka’nın Budist misyonerleri, Asoka’nın çabalarıyla Theravada Budizminin kalesi haline gelen Seylan’da dini nüfuzunu genişletti.

Asoka, gençliğinde Taxila’nın ve daha sonra Ujain’in genel valisi olarak görev yaptı. MÖ 273’te tahta çıktı, ancak tartışmalı bir veraset, taç giyme törenini 269’a kadar erteledi. 261’de Mahanadi ve Godavari nehirleri arasındaki geniş bir bölge olan Kalinga’yı ilhak ederek 100.000’den fazla insanı öldürdü.Yaklaşık 150.000 esir aldı. Bu, saltanatının tek saldırgan savaşıydı ve Kral’ın vicdanını o kadar sarstı ki, 4 yıl sonra, derin üzüntüsünü ve pişmanlığını çeşitli fermanlara alenen kaydetti. Hayatının geri kalanını Budist dindarlık yasası olan dharma’nın yayılmasına adadı.

Asoka, ilkelerini kişisel uygulamalarıyla uyumlu hale getirmek için avcılıktan, kraliyet lükslerinden ve kraliyet mutfağında et kullanımından vazgeçti. Hem kendi krallığında hem de komşu devletlerde insanlar ve hayvanlar için hastaneler kurdu ve bağışladı.

Karayollarına gölge olsun diye banyan ağaçları dikildi, meyve vermesi için mango bahçeleri yapıldı, kuyular açıldı, sulama yerleri yapıldı, yorgun insanları ve hayvanları rahatlatmak için dinlenme evleri kuruldu.

Yol boyunca tebaasına dindarlık yasasını vaaz ederek Hindistan’ın kutsal yerlerine hac ziyaretleri yaptı. Genellikle 10 ay kadar uzun bir süre başkentinden uzak kaldı. Özel bir subay sınıfı atadı, dharma mahamatraları ve ahlakı yaymak için.

Onlardan önce öğretmen, sonra hakim olmalarını istedi. Tüm tebaasını çocukları olarak ilan ederek, kendisini bir hükümdardan çok onların refahının mütevellisi olarak gördü. Ancak Asoka, yönetiminin tüm gücünü kullanırken, kalıcı iyileştirmenin kraliyet önlemlerine değil, gerçek kalp değişikliğine dayanması gerektiğini açıkça kabul etti.

Ona tâbi olanları meditasyon yapmaya teşvik etti.Hemcinslerine ve hayvanlara karşı şiddet ve zarar vermeme uygulamaları,ebeveynlere, öğretmenlere, dilencilere ve yaşlılara hürmet etmek genel felsesefi oldu. Hizmetçiler, serfler ve yük hayvanları gibi astlara karşı nazik olmak, dürüst olmak ve hemcinslerinin inançlarına saygı duymak. Mezhepçi bir akide kurmaya çalışmadı ve tüm mezheplere cömertçe davrandı.

Asoka, saltanatının on altıncı yılından itibaren, çeşitli bölgesel dillerde kayalara, kumtaşı sütunlarına ve mağara duvarlarına yazarak etik doktrinleri kalıcı olarak kaydetti. İmparatorluğun daha uzak eyaletlerinde yedi farklı yerde oyulmuş On Dört Kaya Fermanı vardı.

Bunlardan bazıları günümüze kadar pratik olarak eksiksiz olarak korunmuştur. İkinci büyük seri, altısı altı nüsha halinde bulunan ve memleketlerin çeşitli yerlerine dikilmiş yekpare kumtaşı sütunlar üzerine oyulmuş Yedi Sütun Yazıtıdır. Yedinci, belki de en önemli ferman, yalnızca bir sütun üzerinde bulunur. Kalan yazıtlar, iki düzeltme veya kritik revizyonda iki Kalinga Fermanı, üç Mağara Yazıtı, iki Tarai Sütunu Yazıtı ve birkaç düzeltmede birkaç küçük sütun ve kaya fermanından oluşur. Farklı belgelerin sayısı belki 35’tir. Bazı yazıtlar Yunanca ve Aramicedir. Brahmi ve Kharosthi yazılarının deşifre edilmesini mümkün kılan birçok sütun üzerinde iki dilli yazıtlar keşfedilmiştir. Sütunların çoğu, Hindistan’ın matematiğe armağanı olan Arap rakamları içerir.

Asoka’nın Buda’nın onuruna 8.000’den fazla tapınak ve 1.000’den fazla stupa veya mezar inşa ettiği bildiriliyor. Bhilsa’daki stupa hala ayakta duruyor.

Patliputra’daki (modern Patna) sarayının ayakta kalan gri kumtaşı sütunları, muhteşem teknik uygulama ve parlak sanat ayrıntılarını şu anda sergilemektedir.

Kocaman sert taş bloklar, Asokan döneminden beri Hindistan’da eşi benzeri olmayan enfes bir cilaya sahiptir. Asoka’nın Sarnath sütununa oyulmuş aslan mührü, modern Hindistan’ın devlet mührü haline geldi ve Asoka’nın tekerleği Hindistan bayrağının orta şeridinde temsil edildi.

Mesajını Hindistan’a yaymak için endişelenen Asoka, Yakın Doğu’ya elçiler gönderdi. Fermanları Antiochus II, Suriye Theos, Ptolemy II, Mısır Philadelphos, Cyrene Magas, Makedonya Antigonos Gonatas ve Epir İskender’den bahseder. Oğlu Mahendra ve kızı Samghamitra, o zamandan beri Budist bir ülke olan Seylan’a gitti. Burma’ya bir görev için gönderildiler.Diğerleri ise Himalaya bölgesi ve ötesine gitti. Hindistan alt kıtasında görüşlerini Cola, Cera ve Pandya yöneticilerine gönderdi.

Asoka’nın yönettiği imparatorluk, modern terminolojide, Hindu Kush’un güneyindeki Afganistan, Belucistan, Sind, Keşmir, aşağı Himalayalar bölgesi ve Madras enleminin altındaki güney ucu hariç tüm Hindistan ve Pakistan’dan oluşuyordu. Merkezi bölgeler doğrudan Patliputra’dan yönetiliyordu.Dış bölgeler imparatorluk ailesinin yakın akrabaları olan dört vali arasında bölündü. Bir bakanlar kurulu Kral’a tavsiyelerde bulundu, ancak buna ek olarak iyi tanımlanmış bir bürokratik yapı vardı ve beş kadrodan bahsedildi. Asoka’nın şiddet karşıtlığına olan kişisel bağlılığına rağmen, sürekli bir ordu sağlandı, Kalinga Fermanı açıkça insanlara İmparator için “pişmanlığında bile” isyan etmemelerini emretti ve onları ezme gücüne sahipti ve ölüm cezası korundu.

Asoka’nın aile hayatı hakkında fazla bir şey bilinmiyor. Yazıtları iki kraliçeden bahseder.Budist efsaneler birkaç tanesinden bahseder. Oğulları ve kaç tane oldukları hakkında çok az şey biliniyor. Ayrıca krallığa dönüşen müjdecinin nasıl, ne zaman ve nerede öldüğü de bilinmiyor. Bir Tibet geleneği, onun Taxila’da öldüğünü ileri sürer. İki torun, Dasratha ve Samprathi, onun yerine geçti ve imparatorluğu böldü. Ancak Asoka’nın ölümünden 50 yıl sonra, Pusyamitra liderliğindeki Brahmanik’e tepki olarak doğan hanedanlığın sonunu getirdi.